Þjóðviljinn - 24.12.1943, Blaðsíða 11

ÞJÓÐVILJINN
9
Tómas Sœmundsson mundi varla þekkja sig í Berlín ef hannrisiupp úr gröf sinni og yrði þar viðstaddur, er skrið-
drekasveitir Hitlers bruna um götur og torg.
hafa séð Leipzig, og’ þótti undarlegt, að ég hefði ei verið
þar lengur, og þegar ég lét þær skilja, að maður, sem
hefði svo langa reisu fyrir höndum sem ég, „musste sicli
nich von jeden Kleiniglceiten stören lassen“, urðu þær
mikið gramar, að ég vogaði að kalla svo „die weltbe-
rúhmte Stadt“; þó sló tólfunum þegar ég, IV2 mölu héðan,
ekki fann útsjónina af brúninni fyrir ofan eina kró, er
þeim þótti svo vænt um að hafa fundið, meðan ég var í
mjólkurútvegum, og geta sýnt mér, meira en „recht
hubsch": og það höfðu þær varla fyrirgefið mér þegar við
komum hingað, enda þó ég gæfi eftir, að það kynni að
vera sú fallegasta útsjón, sem væri til frá Frankfurt am
Main til Frankfurt an der Oder ; (lengra höfðu þær
nefnilega ekki farið); en fyrir mann, sem byggi milli
Geysis og Heklu, hefði það ekki mikið að þýða. Við vor-
um eina nótt á leiðinni þessar 12 niílur og komum hing-
að kl. 4.
Saxen er fallegt land. Frá Leipzig til Meissen, sem
liggur við Elfuna, eru oftast flatir, hólar, aki'ar eður engj-
ar, sem ekki truflast af stanglingsbæjum; því bændurnir
búa allir í stórum þorpum; hver bóndi liefur fallegt íbúð-
ar-steinhús tvíloftað, og allt sýnist hér að vitna um vel-
megun. — Ég hafði þenkt mér Dresden hálf-innilukta af
fjöllum og inndælum skógum, þar sem Elfan kemur niður
úr hálfgildis gljúfrum, en i þess stað sé ég allareiðu frá
turni hinnar nafnfrægu dómkirkju í Meissen (4 mílur
héðan), hvað ég síðan enn nú betur hef lært, að þekkja,
að þessi dálitli inndæli staður, sem sýnist skapaður til að
vera hvað hann er, gratíanna heimkynni, liggur á lágri
sléttu kringum Elfuna, sem hér cr næstum í lygnu; í kring
er næstum meira „kratt“ en skógur, og holt, en engin
fjöll. Landslagið líkist mikið Hreppunum, svo sem hjá
Hruna og upp með Hvítá, og þar verður alteina frjósamt
þegar það er komið undir sömu breidd; þú getur, Br. Pét-
ursson! reiknað út hvenær það verður. Norðanmegin
Elfunnar er framan í öllum lroltum vínviðurinn, hvar
Framhald á 15. síðu.

JÓN ÚR VÖR:
3ólin 1943
,,Og þa8 var enn mífc'ð húanœSisleysi í
borginni. En jólanna var von á hverju ári,
og þá átti frelsarinn a8 fœðast samk.Vœmt
Heilagri ritningu. . . Og nú settust vitrustu
menn á rök.stóla og fundu engin rá8. Þá
Var samþykkt, a8 þeim, er ekki finndu ann-
a8 þak yfir höfu8i8, skyldi feomið fyrir I
stríðshúsum, er erlendir menn höf8u reist.
Þá var ortur sálmur. Ur honum eru geymd
tvö vers, hitt var guðlast og týndist",
Svo segir i Ritningu 20. aldar.
Hver fjárhúsjata var full af snjó
þó fundum við dálítið hreysi,
er stnðsmenn hyggðu og það er þó
t þessu húsnæðisleysi
hetra en að fæðast í kaldri kró
og krókna t héluðum meisi.
1 kertaljósi við klukkna hljóm
við komu frelsarans biðum
og horfum á rúðunnar héluhlóm
og hrímið með Ijósinu þiðum
og mjöllin dansar á mjúkum skóm.
— Ætli Maria sé nú á skíðum?