Þjóðviljinn - 04.07.1973, Blaðsíða 12

12 SÍÐA — ÞJ6ÐVILJ1NN Miðvikudagur 4. júll 1973.
Svartur
listi yfir
andstœðinga
i Hvitahúsinu
John Dean.
höfuðvitnið í Watergate
málinu lagði á miðviku-
daginn fram ,,svartan
lista", sem Hvíta húsið
hélt yfir andstæðinga
sína og endurnýjaður
var með reglubundnum
hætti. Þeir sem voru á
listanum áttu að fá að
kenna á því á ýmsan
hátt t.d. var skattayfir-
völdum gefin fyrirskip-
un um að rannsaka efna-
hag þeirra.
A listanum voru t.d. nöfn
leikaranna Gregory Peck,
Paul Newman og Jane Fonda
og margir öldungadeildar-
þingmenn svo sem Edward
Kennedy, Edmund Muskie,
George McGovern og William
Fullbright.
Margir fjármálamenn, sem
studdu frambjóöendur
demókrata áttu að „lokast
úti” á sama hátt og nokkrir
verkalýðsleiðtogar, t.d.
forystumaður verkamanna i
Gregory Peck.
Paul Newman.
Jane Fonda.
Woodcock.
„Óvinir99 Nixons
bifreiðaiðnaðinum, Leonard
Woodcock.
Margir ómeðfærilegir
sjónvarpsstarfsmenn og
blaðamenn voru einnig
stimplaðir opinberir fjendur,
þ.á m. Jack Anderson og
James Reston.
John Lindsay, borgarstjóri i
New York, var og á þessum
lista, svo og George Wallace
rikisstjóri i Alabama.
Og siðast en ekki sizt eru á
listanum nöfn fjölmargra
forystumanna i verkalýðs-
hreyfingunni og nöfn heims-
frægra visindamanna.
„Mikill heiður."
Margir þeirra 207 manna,
sem voru á listanum, hafa
verið spurðir álits á þessari
uppijóstrun.
— Ég ætla að senda
Gordon Liddy til að taka við
þessari viðurkenningu fyrir
mina hönd, sagði leikarinn
Paul Newman. Og sérilagi vil
ég þakka þeim John Mitchell,
Jeb Magruder, John Dean
og Maurice Stans — en án
þeirra hefði ég aldrei náö
þessum árangri.
Borgarstjórinn i New
York, John Lindsay, sagði að
þetta væri dapurlegur
vitnjsburður um það, hvernig
komið væri fyrir þjóðinni.
Chet Huntley, sjónvarps-
fréttamaður:
— Ég er fjandakornið
hættur að botna neitt i neinu.
— Ég hef lika litinn lista,
sagði Bella Abzug, forystu-
kona i kvenfrelsishreyfing-
unni. En hann er miklu minni.
Það er bara eitt nafn á hon-
um.
Harold Huges,
öldungadeildarþingmaður:
— Ég hefði bara
skammazt min, ef ég hefði
ekki verið á þessum lista. 1
þessu tilfelli er fordæmingin
mikill heiður.
JohnKenneth Galbrait,
prófessor við Harvard:
Ég er stórhrifinn af þvi
að heyra að nafn mitt hafi ver-
ið skammaryrði i Hvita hús-
inu.
Fyrsta ávarp Súmara
Þegar blaðamönnum var boðið
að skoða sýningu Gylfa Gislason-
ar og fleiri sem nú stendur yfir í
Galleri SÚM var þeim afhent eft-
irfarandi ávarp þar sem fram
kemur tillaga þeirra félaga um
þjóðhátiðarhöld á ári komanda:
Fyrsta Avarp
I tilefni þessarar sýningar, og
að þjóðhátið verður haldin á
næsta ári, 1974, vill FyrstaAvarp
koma eftir farandi atriðum á
framfæri við blöð og útvarp:
1.1 stað þess að sóa fé i leit að for-
tiö með eftirlikingú hennar i
mynd torfbæja, vikingaskipa
og fornmannabúninga, skal
umheiminum vera sýnt, hvað
hafi verið okkar starf frá þvi er
Norrænir
svæfingalæknar
þinga hér
Þing Svæfingalæknafélags
Norðurlanda verður sett i
Háskólabiói n.k. miðvikudag kl.
1, en þingstörf verða að Hótel
Loftleiðum.þar sem einnig verður
sýning á ýmsum svæfingatækjum
og lyfjum.
Þinginu lýkur á föstudag með
lokahófi á Hótel Sögu.
Þetta er 11. þing félagsins og
haldið hér á landi i fyrsta sinn.
við skárum okkur frá menn-
ingu meginlands Evrópu og is-
lenzk menning hófst. Þetta skal
gert með mikilli tslandssýn-
ingu erlendis árið 1974. Til
þessarar sýningar eiga islenzk
stjórnvöld að fá allt það, sem
islenzkir munir mega teljast i
eigu erlendra safna, svo og
annað, sem á einhvern hátt og
merkan er tengt islenzkri
menningu, þannig að samhengi
hennar megi koma sem greini-
legast i ljós, og tengsl hennar
við önnur lönd og útbreiðsla:
Grænland o.s.frv. Hefja mætti
sýningu þessa i Paris, en siðan
gefa öðrum þjóðum kost á að
veita henni viðtöku, einkum
Norðurlöndunum, og mundi þá
Menningarsjóður Norðurlanda
bera allan kostnað. Sýningin
ætti siðan aðenda hér á Islandi,
og gæfist okkur þá i fyrsta sinn
tækifæri til þess að lita yfir
menningu okkar, „saman
komna á einn stað”, og þannig
gætum við reynt að átta okkur
á henni, i stað þess að vera meö
staðhæfingar um hana og fávis-
legar upphrópanir hins liti) »
gilda. Fæstir íslendingar
þekkja þann hluta islenzkrar
menningar, sem varðveittur er
i erlendum söfnum, þrátt fyrir
tiðar siglingar og þotuflug.
Við Islendingar stöndum langt
að baki öðrum þjóðum hvað
bókaútgáfu snertir og út-
breiðslu þeirrar menningar,
sem berst til manna með prent-
stöfum. Um aldaraðir höfum
við ekki fylgzt með, nema að
litlu leyti, bókmenntum,
visindum, heimspeki, hagfræði
o.s.frv. Eins og börnin höfum
við gripiö til lyginnar og þótzt
allt vita i stað þess að kynnast
vitneskjunni. Það er þvi lifs-
nauðsyn islenzkri menningu, aö
þegar verði komið á stofn
Þýðingarmiðstöð, sem rekin er
og kostuð af rikinu. Menn
mundu starfa þar að þýöingu
bóka og taka fyrir það full laun.
Vegna þess hvað litið er þýtt á
isienzka tungu tærist hún og
heilinn, sem stjórnar henni,
skorpnar og verður að roði, en
hugsunin þrasi og þráhyggju að
bráð. Okkar daglega stagl, eða
ertni, og striðni, mundu smám
saman vikja fyrir tilrauninni til
að hugsa og ræðast við.
3. Fyrsta Avarp fordæmir harð-
lega núverandi stjórn fyrir að
hafa skorið niður fjárveitingar
til menningar og lista. Færri fá
nú listamannalaun og starfs-
styrki en áöur, og einnig hafa
þeir lækkað. Þetta er mjög ein-
kennandi fyrir menningarvilja
allra falskra vinstristjórna,
sem þora ekki að hreyfa við
neinu og gera engar grund-
vallarbreytingar á þjóðfélag-
inu, heldur viðhaida vinagreið-
um, ættartengslum og flaðri,
sem skin i gegnum allar stöðu-
og styrkveitingar.
Málefni aldraðra í Tímariti Hjúk
runarfélagsins
Auk hagsmuna- og félagsmála*’
hjúkrunarfólks eru málefni
aldraðra ofarlega á baugi i Tima-
riti Hjúkrunarfélags íslands, 2.
tbl. J973, sem Þjóðviljanum hefur
nýlega borizt.
Ritar ÞórHalldórsson yfirlæknir
Hjúkrunarheimilisins Sólvangs i
Hafnarfirði grein um skipan
málefna aldraðra og dvalar-
sjúklinga og kemur þar á
framfæri ihugunarverðum tillög-
um um hjúkrunarmiðstöðvar og
skipulagningu þjónustu við
aldraða og hjúkrunarsjúklinga.
Þá er einnig i blaðinu grein, sem
nefnist „Það er erfitt að vera
gamall” og lýsir aðstöðu á
hjúkrunarheimili frá sjónarhóli
94.ára gamallar konu, hugsunum
hennar og tilfinningum.
Jóhannes Bergsveinsson læknir
á Flókadeild fjallar um hvenær
unnt sé að úrskurða mann til
sjúkrahúsvistar, og Arni Björns-
son læknir skrifar um viðbúnað á
sjúkrahúsum og heilbrigðis-
stofnunum vegna hópslysa.
Ságt er frá 25 ára starfi
Alþjóðaheilbrigðismálastofnun-
arinnar og birt erindi Ingibjargar
R. Magnúsdóttur i tilefni þess, og
minningargreinar eru i blaðinu
um Þórunni Þorsteinsdóttur
deildarhjúkrunarkonu.
— Loks hefur sígild húsagerðarlist verið hagnýtt í þágu
m úsa þ j óða r i nna r.