Þjóðviljinn - 16.05.1976, Blaðsíða 3

Sunnudagur 16. mai 1976. ÞJÓDVILJINN — SÍÐA 3
JJ
Það
var
kátt
hérna
um
laugardagskvöldið..."
Breskur
þorskastríðs-
maöur
svipast um
á Hótel Sögu
Fyrri hluta slðast liðins vetrar
þegar enn þá var nýjabrum á
þorskastriðimi, var mikibum það
ab erlendir blaOamenn kæmu
hingað til lands I leit að æti fyrir
stórblöð og fréttastofur. Á meðal
þeirra voru. margir bretar. Frétt-
ir þeirra héðan fjölluðu ekki
aðeins um átök á vígvöllunum,
heldur brugðu þeir upp myndum
af lifi þeirrar undarlegu þjóðar
sem dirfðist að risa gegn bæði
Ijóni og drottningu. Þannig var
með Alan Smith frá dagblaðinu
„Guardian" I Manchester, hann
fann mesta fréttaefnið á næstu
grösum við hóteherbergið sitt á
Sögu:
„I þann tjð sem Eirlkur rauði,
Ketill flatnefur og þeir félagar
sigldu umhverfis Island i leit að
heppilegu landnámi, rikti sá siður
að kasta skyldi stólum, drykkjar-
ilátum og jafnvel flíkum fyrir
borö. A þeim staö þar sem gripir
þessir bárust að landi skyldu
menn faðma land og frumbyggja,
setjast að og búast til að geta
börn. Astandið á barnum á Hótel
Sögu á laugardagskvöldum minn-
ir svolitið á þessa fornu tlð.
Að visu fleygja menn ekki svo
mörgum stólum fyrir borð nú á
dögum. Viljinn er þo vissulega
fyrir hendi, einkum eftir að fyrstu
drykkjarílátin hafa verið tæmd,
en siðan drukkna öll setgögn i
ólögulegu mannsskrokkasafni.
Og að Hkindum fer ekki fram
mikiö af fullnuðum barnsgetnaði,
að minnsta kosti ekki þar á staðn-
um. Það hefur verið komið fyrir
allsgáðum manni rétt við lyft-
urnar, og hann sér til þess að það
rati ekki alltof margir úr
skrokkakássunni upp á hótelher-
bergin."
Að þessu sögðu er Alan Smith
búinn að stilla sjálfan sig og
lesendur sina inn á þægilegan
rabbtón um það sem ber fyrir
augu og eyru þess manns, sem
heldur að hringiðu þjóðllfsins sé
að finna meðal morðingjanna
sem reka vlnveitingahús I
Reykjavik.
Drykkjusiðir
Rússneskt vodka kostar um 10
sterlingspund I rikisrekinni
áfengisverslun og skárri tegundir
af viski kosta um 15 pund. Það er
þvl ekki tekið út með sældinni að
undirbúa sig sem skyldi undir
laugardagskvöldið: Fyrstþarf að
hita sig upp á föstudagskvöldinu,
siðan að kynda eldana allan
laugardaginn og setja svo fulian
fýr á dampinn um kvöldið.
„Hér beita Islendingar kænsku-
bragði. Þeir hella duglega I sig
áður en þeir fara á barinn og þá
þurfa þeir ekki nema nokkra sopa
af rándýru veigunum til að missa
það sem eftir var af jafnvægi
skilningarvitanna. Gin meö
skvettu kostar nefnilega upp
undir þrjú pund á barnum".
Blómklasi í
snjónum
Hvað hafði svo gengið á ílti i
vetrarnóttinni, áður en komið var
inn á barinn? Þvi lýsir Alan
Smith svo:
„Þaðvar laugardagskvöld fyrir
utan fyrsta flokks veitingahús og
hljómsveitin er byrjuð að spila
inni. Smám saman fyllast blla-
stæðin svipað og við þekkjum frá
„drive-in-cinemas" (kvikmynda-
sýningar undir berum himni sem
menn horfa á úr bflum sinum).
Fólk situr parað I hnipri I fram-
og aftursætum bilanna og lætur
flösku ganga á milli sln i allt að
eina klukkustund áður en freistað
er inngöngu á ballið. Dyravörður-
inn er strangur með það að eng-
inn smygli inn vínföngum, en
hann er til meö að vera svo vænn
að hafa auga iheð flösku sem skil-
in er eftir uti I snjónum. Þarna
standa flöskurnar I snyrtilegri
röð upp við vegginn einna likast
mjólkurflöskum i úthverfi
snemma á sunnudagsmorgni.
Oðru hverju skjögrar unglingur
út um dyrnar, telur sig áfram eft-
ir röðinni til sinnar eigin flösku og
gerir henni skil, og þannig gisnar
þessi sérkennilegi blómklasi
smám saman".
Gisting ogx
Hann vorkennir þeim vegna þess
hvað þeir eru mikið bundnir við
völlinn og geta ekki sem skyldi
blandað geði við þjóðina. En
raunar eigi þeir Htið erindi i
byggðir Islendinga þvi að þar sé
allt svo miklu dýrara en heima á
vellinum. Af þessu dregur blaða-
maðurinn reyndar enga ályktun
um erindi Islendinga á völlinn og
þau ólöglegu viðskipti sem þar
muni eiga sér stað. Hinu hefur
hann tekið eftir að „gaddavirinn I
kringum völlinn muni ekki siður
eiga að halda Islenskum stelpum
úti en amerikönum inni".
Fölsk lífskjör
Að lokum fer Alan Smith nokkr-
um orðum um llfskjör islendinga.
Þessi skritna þjóð búi „I ömur-
lega ferhyrndum húskössum I
þrúgandi borgarbyggð, þannig að
i samjöfnuði viö þaö sýnist
úthverfi Glasgow-borgar vera
hreint markaðstorg fjölbreyti-
leikans. Þeim mun undarlegar
kemur sú alþjóðlega skýrslugerð
fyrir sjónir sem segir aö nýlega
hafi islendingar notiö bestu llfs-
kjara i heimi. Eftilvill endur-
spegla þær tölur verðbólguna sem
náði 55% hámarki i fyrra. Eöa
tekið er mið af talstöðvarloftnet-
um á bilunum (bráðnauðsynlegt
til að komast yfir snævi þaktar
heiðar). Eða farið er eftir gliti
þeirra neysluvara sem heimilin
eru yfirfull af.en þær eru keyptar
I óðagoti einsog til tryggingar
gegn frekari verðbólgu".
Samantekthj—
gaddavír
Alan Smith er umhugað um að
koma þvi á framfæri viö landa
sina hvernig át- og drykkjusiðum
islendinga sé varið, og má vel
vera að þetta geti að einhverju
leyti flokkast undir hernaðar-
njósnir: Hann hefur nefnilega
komist að þvi I Stjörnusalnum á
Sögu að Islendingar leggja sér
aldrei til munns þá skepnu sem
nefnd er þorskur!
Vlnföng eru verðlögð á Islandi
rétt eins og maður væri á
norðurpólnum, andvarpar Smith;
sennilega hefur aumingja maður-
inn ekki haft næga dagpeninga.
Það er svo eðlilegt framhald á
þessari Hfsreynslu blaðamanns-
ins, að hann tekur eftir reglum
um skráningu inn á hótel i
Reykjavlk: Heimilisfastir höfuð-
staðarbúar fá ekki að leigja sér
hótelherbergi. „Að nafninu til er
petta gert I siðgæðisskyni, en
einhvern veginn finnst manni að
þarna liggi það viðhorf að baki,
að sannir íslendingar eigi ekkert
erindi inn á þessa griðastaði út-
lendinga".
Alan Smith ver allmiklu rúmi i
blaði sinu undir lýsingar á högum
bandriskra hermanna á tslandi.
Aö mörgu er að hyggja,
er þú þarft að tryggja
Brunarog slys eru of tíóir viðburóir íokkar þjóðfélagi. Þegar
óhapp skeður er hverjum manni nauðsyn, að hafa sýnt þá
fyrirhyggju, að fjárhagslegu öryggi sé borgið.
Hagsmunir fyrirtœkja og einstaklinga eru þeir sömu.
SJÓVÁ tryggt er vel tryggt
SJOVA
SUÐURLANDSBRAUT 4 -SÍMI 82500
11