Þjóðviljinn - 31.10.1976, Blaðsíða 22

Þjóðviljinn - 31.10.1976, Blaðsíða 22
22 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 31. oktdber 1976 E Sólblómaaskjan sómir sér vel á matarborðinu. En askjan má aöeins vera á matarborðinu meöan veriö er aö nota hana. Sannleikurinn er sá, aö Sólblóma er viökvæm vara, sem veröur aö geymast á köldum staö. smjörlíki hf. Vinsamlegast hafiö í huga, aö Sólblóma þjónar því hlutverki aö styrkja heilsufar yöar. Sem heilsu- gjafi á Sólblóma aöeins skiliö rétta meðferð. Gevmiö bví Sólblóma ávallt á köldum staó. Guðmundur Framhald af bls. 11. bregðast margar vonir, hafi þeir einhverjar átt, að minnsta kosti hvað snerti rilmri og betri markaði fyrir fslenska fram- leiðslu. Lántökur hafa hins veg- ar farið fram margar og stórar, enda vitað af þeim er lán veitir, að sá gerist æ háðari sem tekur. A stýrjaldarárunum fluttum við fisk til Bretlands við ærna áhættu og miklar fórnir. Þar þótti þá sá fiskur fagur. Strax er við reyndum aðrýmka landhelgi okkar um eina litla milu, til^ bjargar fiskimiðunum uppi við* strendurnar, var sett löndunar- bann á islenzkan fisk i Bret- landi. Okkur varð það til lifs að Rússar opnuðu fyrir honum markaði sina, og höfðum vér þó hugsað um skeið að láta þá komast hér að öðru keyptu. Þegar við færðum landhelgina út i hinar langþráðu og okkur lifsnauðsynlegu tólf milur, tók með öllu steininn úr, þvi þá gerðust þau undur og býsn að bandamenn vorir og fóstbræður fóru til með langskipum og tóku að herja á oss uppi undir land- inu. En þar sem viö höfðum leyft Bandarikjamönnum, sem voru Bretum sterkari, að búa hér um sinn her, og þar sem sá her hét Varnarlið samkvæmt lögum, og skyldi svo sannarlega vera oss til trausts og halds, að þvi er oss var tjáð, þá varð það nú mörg- um að renna þangað bljúgum vonaraugum i þessum þreng- ingum. Æ, það er ekki sársaukalaust að rifja þaö unp hvað stóri bróðir brást okkur hremmilega i þessari hriö. Hann hreyfði hvorki hönd né fót, heldur horfði á glottandi þegar hinn fóstbróðir okkar óð á okkur grenjandi og hótaði að drepa okkur ef við ekki létum hann óáreittan við að stela frá okkur fiskinum. — Þetta er mikil sorgarsaga um ágætt hernaðar- bandalag. Þvi fyrr sem við komum for- ráðamönnum okkar, hverjir sem það eru og á hvaða tima sem það verður, i skilning um það að við erum ósvinnir orðnir og hvers manns athlægi, fyrir að láta lokkast, alls ómegnugir, inn i striðssamsæri stórvelda, þvi fyrr megum við eiga þess nokkrar vonir að endurheimta þá virðingu sem við nú höfum glatað. Fyrsta og sjálfsagðasta sporið i þá átt er að tsland segi sig úr Atlantzhafsbandalaginu, þar sem það stendur eins og spétittur, og biðji Banda- rikjamenn að verða á burt með sinn her, sem hefur reynzt okk- ur til engra þarfa, og til þjóðþrifa likrar ættar og minkur og karakúlþest. NÝKOMIÐ GLÆSILEGT ÚRVAL AF íslenskum alullargólfteppum Mesta litaúrval sem sést hefur af íslenskum gólfteppum. Teppi, sem eru hentug á íbúöir, skrifstofur og stigaganga. Einnig þríþættur plötulopi á verksmiðjuveröi VERKSMIÐJUSALAN SELJUM í HEILUM RÚLLUM TEPPI HF A LÆGRA VERÐI Súðavogi 4, simar 36630 — 30581.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.