Þjóðviljinn - 26.02.1977, Blaðsíða 8

8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 26. febrúar 1977
Pólitískar kröfur
kjaramálaráðstefnunnar:
Þannig á
að hækka
laun og
bæta kjör
Greinargerö Alþýöusambands is-
lands um hvernig megi auka
svigrúm til kjarabóta og tryggja
fulla atvinnu, án þess aö þaö
leiöi til veröbólgu.
Nauðsyn þess, að kaupmáttur
verkalauna verði aukinn veru-
lega, ætti ekki að vera
ágreiningsefni. 1 þvi sambandi
skal bent á eftirfarandi stað-
reyndir: Samkvæmt útreikning-
um Þjóðhagsstofnunar rýrnaði
kaupmáttur launa árið 1975 um
15-16% og enn um 3-4% árið 1976.
Frá gerð kjarasamninga i lok
febrúarmánaðar 1974 hefur kaup-
máttur almennt rýrnað um 25-
40%. Nú er umsamið kaupþess
fólks, sem vinnur i fiskvinnslu,
við iðjustörf, alla algenga verka-
mannavinnu og almenn af-
greiðslustörf, rúmlega 70 þúsund
krónur á mánuði, miðað við 40
stunda vinnu á viku. Allir hljóta
að viðurkenna, að slikt kaup er
langtfrá þviað duga fjölskyldu til
mannsæmandi lifs. Það er
staðreynd, að dagvinnukaup
verkafólks hér á landi er um
helmingi lægra en i nálægum
löndum. Ljóster að veruleg raun-
kaupshækkun næst ekki fram
nema gerðar séu nauðsynlegar
hliðarráðstafanir af hálfu stjórn-
valda, sem tryggi breytta tekju-
skiptingu launafólki i hag. Al-
þýðusamband Islands bendir á
eftirfarandi:
1. Ráðstafanir til
kauphækkunar
Telja verður eðlilegt og sjálf-
sagt, aö atvinnureksturinn taki á
sig talsverðar kauphækkanir, án
sérstakrar opinberrar fyrir-
greiðslu, vegna batnandi ytri
skilyrða. Verð á helstu út-
flutningsvörum eins og frosnum
fiski, fiskimjöli og lýsi, hefur
farið ört hækkandi. Benda má á
að Þjóðhagsstofnun spáir 13%
hækkun útflutningsverðs sjávar-
afurða á árinu, miðað við meðal-
verð ársins 1976. Margt bendir tii
að hér sé um varfærna spá að
ræða.
Með opinberum ráðstöfunum er
hægt að bæta stöðu atvinnuveg-
anna til að mæta kauphækkunum
m.a. á eftirfarandi hátt: lækkun
vaxta, lækkun söluskatts og tolla
af aðföngum, lækkun raforku-
verðs, lækkun launaskatts um 1
1/2%, sem rennur I rikissjóö og
auk þess getur atvinnureksturinn
lækkað kostnaðarliði með aukinni
hagræðingu og betri stjórn.
Stjórnun og hagræðingu er
mjög ábótavant i islenskum fyrir-
tækjum. Með bættu skipulagi má
þvi auka afkastagetuna verulega
og ná þannig stóraukinni fram-
leiðslu. Réttmæt hækkun launa
knýr á i þessu efni.
Nauðsynlegt er að griþa til að-
gerða sem miða að þvi að bæta
samkeppnisaðstöðu innlendra
framleiðenda með niðurfærslu
kostnaðarliða eins og rakið er að
framan. Með þvi móti eykst út-
flutningsframl. og gjaldeyris-
öflun,samtimis þvi sem innlendir
framleiðendur standast betur
samkeppnina við innflutning.
Kjaramálaráöstefnan. — Mynd GEl.
Frá ráöstefnu Málm- og skipasmiöasambandsins, sem haldin var á
miövikudag til undirbúnings kjararáöstefnu ASÍ. Guöjón Jónsson, for-
seti Sambandsins, situr fyrir miöju. Nokkrir formenn af Austurlandi og
Suöurlandi komust ekki vegna anna f sambandi viö loðnuvertföina.
(Ljósm: gel)
Ólafur Hannibalsson, skrifstofustjóri, Snorri Jónsson varaforseti og
Björn Jónsson, forseti ASÍ.
Til þess að breytt efnahags-
stefna nái tilgangi sinum, þarf að
tryggja að eftirspurn almennings
beinist að innlendri framleiðslu.
Auk aðgerða sem miða að bættri
samkeppnisaðstöðu er þvi sjálf-
sagt, til þess að treysta gjald-
eyrisstöðu okkar og hindra um-
framinnflutning, að um eins árs
skeið verði settar sérstakar
hömlur á innflutning vörutegunda
sem annað tveggja teljast ekki
brýnt nauðsynlegar, eða sannan-
lega má framleiða innanlands á
hagstæðara eða jafnhagstæðu
verði og þvi sem er á hliðstæðum
erlendum varningi.
2. Fjárfestingarmál
ASÍ leggur áherslu á að full at-
vinna verði tryggð. I þeim efnum
verði aðaláhersla lögð á aukna
framleiðslu og á hagkvæma og
skipulega fjárfestingu i þágu at-
vinnuvega landsmanna.
Undanfarin ár hefur fjárfesting
hérá landi numið um þriðjungi af
þjóðarframleiðslu á ári, saman-
borið við um 20% sem algengast
er i nálægum löndum.
Á yfirstandandi ári er ráðgert
að heildarfjárfesting nemi 85.6
miljörðum króna og þar af 79.6
miljörðum, sem teknir yrðu af
þjóðarframleiðslu ársins.
ASt telur óhjákvæmilegt að
fjárfestingarmálin verði tekin til
rækilegrar endurskoðunar með
það fyrir augum, að óæskileg
fjárfesting eða beinlinis röng
fjárfesting, verði ekki til þess að
hamla gegn óhjákvæmilegum
laun ahækkunum.
3. Skattheimta og opin-
ber þjónusta
Aflétt verðieftirtöldum álögum
rikisins:
2 söluskattstigum, sem áður
runnu til Vðlagasjóðs 3.4 millj.
kr.
Sjúkragjald 1% á útsvarsstofn
1.2 milj. kr.
Helmingur timabundins vöru-
gjalds (af alm. heimilisvörum.)
2.6 milj. kr.
Samtals: 7.2 milj. kr.
A þennan hátt mætti lækka
verðlag og útgjöld heimila sem
næmi um 4%.
Tekjutapi rikissjóðs sem leiddi
af þessum ráðstöfunum, yrði
mætt m.a. með þvi að fresta
áætlaðri lækkun á skuldagreiðslu
2.0miljörðum til Seðlabankans og
með sparnaði i rekstrarútgjöld-
um rikissjóðs. Þá verði skatta-
eftirlit bætt og skattalögum
breytt þannig, að þau tryggi að
atvinnurekendur taki eðlilegan
þátt i skattgreiðslum. Hvað
snertir skattamál að öðru leyti,
visast til skattamálaályktunar
ASI-þingsins.
Fullkomin opinber þjónusta er
ein grundvallarkrafa verkalýðs-
hreyfingarinnar. Hins vegar er i
senn brýnt að ekki séu lagðar of
þungar byrðar á almenning og
jafnvægis sé gætt i rikisfjármál-
um. Eigi að halda aftur af
heildarútgjöldum hins opinbera i
þessu skyni verður það að gerast
án þess að það bitni á gæðum al-
mennrar félagslegrar þjónustu.
4. Verðlagsmál
Til þess að tryggja að
kostnaðarlækkanir komi fram i
verðlækkun og kauphækkun verði
ekki velt út i verðlagið eru að-
gerðir i verölagsmálum nauðsyn-
legar.
Óhjákvæmilegt er að verðlags-
Framhald á bls. 18
Um kröfugerð og fyrirkomulag kjarasamninganna
Samningum verði sagt upp nú þegar
Kjaramálaráöstefna Alþýðu-
sambands Islands og aðildar-
samtaka þess, haldin 24.-25.
febrúar 1977, samþykkir að
hvetja öll verkalýðsfélög til að
segja nú þegar, eða sem ailra
fyrst, upp gildandi kjarasamn-
ingum við samtök atvinnu-
rekenda, þannig að þeir gangi
úr gildi frá og með 1. mai n.k.
Jafnframt álitur ráöstefnan
nauðsynlegt, að landssambönd
og/eða einstök félög gangi hið
allra fyrsta frá þeim sérstöku
kröfum, sem þau hafa hug á að
gera i næstu kjarasamningum
og að sú kröfugerð geti legið
fyrir eigi siðar en 15. mars n.k.
Varðandi sameiginlegar kröf-
ur verkalýðssamtakanna,
ákveður ráðstefnan fyrir sitt
leyti að sá háttur verði á hafður,
að þær verði byggöar á kjara-
málaályktun 33. þings ASÍ, og
að skipuð verði sameiginleg
samninganefnd til aö vinna að
framgangi þeirra. I hina sam-
eiginlegu samninganefnd til-
nefni hvert landssambandanna
einn fulltrúa, svæðasamböndin
einnig einn fulltrúa hvert, en
kjaramálaráðstefnan kjósi 21
fulltrúa i nefndina. Hinni sam-
eiginlegu samninganefnd til
trausts og halds varðandi mikil-
vægar ákvarðanir verði ,,bak-
nefnd” skipuö alls 54 fulltrúum
landssambanda og verkalýös-
félaga með beina aðild að ASÍ. I
„baknefndina skipi
Verkamannasamband 12,
Landssamband Isl.
verslunarmanna 9. Sjómanna-
sambandið 6, Landssamband
Iöjufélaga 6 og önnur lands-
sambönd 3 hvert. Fyrir verka-
lýðsfélög utan landssambanda
skipi miðsjtórn 9 fulltrúa og Iðn-
nemasamband Islands 2—3
fulltrúa.
Hin sameiginlega samninga-
nefnd og „baknefnd” skal fara
með eftirtalin verkefni i kjara-
samningunum:
1. Kröfu samtakanna um 100
þús. kr. lágmarkslaun að viö-
bættri hækkun m.v. hækkun
framværsluvisitölu frá 1. nóv.
1976 til 1. april 1977.
2. Kröfu samtakanna um fullar
verðlagsbætur á laun, i sam-
ræmi við það, sem segir i
kjaramálaályktun 33. þings
'ASl.
3. Kröfu um endurskoðun og
framlengingu á bráðabirgða-
samkomulaginu um lífeyris-
mál frá febr. 1976.
4. Kröfur um breytta efnahags-
stefnu og stjórnvaldaaðgerð-
ir.
5. Þær sérkröfur, sem að mati
samninganefndar og bak-
nefndar þykirréttað taka upp
sem sameiginlegar kröfur,
slikt mat færi fram, þegar all-
ar sérkröfur liggja fyrir.
Hinum sameiginlegu samn-
inganefndum ereinnig falið það
verkefni, að beita sér fyrir sem
likastri stefnu hinna einstöku
samninganefnda og samráði,
m.a. varðandi verkfallsaðgerð-
ir, reynist þær óhjákvæmilegar
til þess að ná fram viðunandi
kjarasamningum.