Þjóðviljinn - 25.06.1978, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 25. júnl 1978
jBitlingaflokkur aldarinnar
| alias ,, Alþýðuflokkurinn”
Þegar þetta kemur fyrir
sjónir lesenda verða
kosningar i þann veginn
aö hefjast. „Kjósendur
hafa kveðið upp sinn dóm. Þetta
eru helvitis fifl” sagöi banda-
riskur stjórnmálamaður einu
sinni, og það má mikið vera ef
einhver sálufélagi hans islenzk-
ur á ekki eftir að hugsa eitthvað
svipað áður en næsti dagur
rennur. En það er mí einu sinni
svo, að lýðræði er rétturinn til
þess að taka vitlausa ákvörðun.
Að sjálfsögðu hafa blöðin
verið undirlögð áróðri. Þeir
urðu 14 „kjallararnir” i einu
„Dagblaðinu”,éghefáður nefnt
hversu fáránleg sú nafngift er
orðin og skal ekki endurtaka
það hér. Annars eiga blöðin og
flokkarnir það sammerkt að það
er bókstaflega hver sótraftur á
sjó dreginn. Skraddaralús úr
Karnabæ geysist fram i
„Morgunblaðinu” á fimmtu-
daginn og grátbænir menn allt
að þvi i guðs nafni að kjósa i-
haldið: „Ég er aðeins venjuleg-
ur maður með venjulegt heila-
bú, venjulegar tilfinningar og
óttá, og sem slikur höfða ég til
hvers þess sem hugsar likt og
ég, að hann tjái hugsanir sinar á
sunnudag. Notið atkvæðisrétt
ykkar til að tryggja atkvæðis-
rétt ykkar i framtiðinni og, það
sem er jafnvel enn mikilvæg-
ara, til þess að tryggja að börn
ykkar fái tækifæri til að nýta
sama rétt sem frjálsir Islend-
ingar”.
Annars hefur dagskipunin hjá
ihaldinu bersýnilega verið „Upp
með innrætinguna! ” Bessi
Jóhannsdóttir segir hroll-
vekjandi sögu i „Visi” af kenn-
ara „sem var yfirlýstur
kommúnisti og kenndi
fermingarbörnum úti á landi
einn vetur. Hann bað þá að rétta
upp hönd sem tryðu á guð. Siðan
valdi hann einn úr hópnum, fékk
honum krit ogsagði: „Teiknaðu
hann þá á töfluna”. Er þetta sú
meðferð sem við viljum að
kristin trú fái i skólum lands-
ins?”
Og ekki nóg með það: „Kenn-
arinn sýnir oft fyririitningu sina
á fornum verðmætum s.s.
virðingu fyrir valdhöfum, for-
eldrum eða kirkjunni”.
Það er sjálfsagt béaður bolsév-
isminn sem veldur, en ekki
vissi ég að „virðing fyrir vald-
höfum” teldist til hinna fornu
verðmæta. Ég veit samt að
Bessi fyrirgefur mér, þvi að
mér er ekki sjálfrátt: „Sósial-
isminn er eins og baneitrað epli
sem aldrei má bita i” segir hún
undir lok greinar sinnar. Látum
oss biðja með séra Hallgrimi
sáluga: „Varðveiti valdsmenn
alia/ vor Guð i sinni stétt.”
kenninguna út sem hann lysti,
eins og sæmir i góðum skáld-
skap”.
„Mitt er að yrkja, ykkar að
skilja” sagði skáldið. Allt læt ég
nú vera hvað þetta er „góður
skáldskapur” en skammstöfun-
in minnti mig á visu sem kveðin
var um eina vendilkrákuna á
vinstri kantinum, ég þarf ekki
að taka það fram að það er búið
að innbyrða hana:
Það eralvegaf og frá
að hann veginn rati:
Dæmigerður DSK:
drulluskitakrati.
E
lin Pálmadóttir er i
urrandi fýlu, aldrei
þessu vant, i „Morgun-
blaðinu” sinu þann 21.
og segir:
Einhvern veginn minnti þetta
mig á sögu sem ég heyrði fyrir
langa löngu um Hvatar-kerlingu
sem gekk undir nafninu „Litla
frúin”, hún hafði vist samið
ástarsögu með þvi nafni. A fjöl-
mennum fundi hjá ihaldinu
mælti „Litla frúin” þeim orðum
sem viða fóru siöan: „Ég á ekki
nema eina sál og einn likama.
En þetta hvort tveggja er Sjálf-
stæðisflokknum heimilt til fullra
afnota við þessar kosningar!”
Ihaldið hefur annars ekki
átt sjö dagana sæla.
Venjulegt fólk neitar að
trúa þvi að það geti ver-
iö orsök verðbólgunn-
ar að það hafi of hátt
kaup, enda reyna jafnvel
óskammfeilnustu ihaldsforkólf-
ar ekki að halda sliku að þvi
lengur. Einn léttmatrósinn á
ihaldsskútunni hefur samt ekki
áttað sig á breyttum máiflutn-
ingi. „Kauphækkanirnar eru
meginorsök veröbólgunnar”
hefur „Dagblaðið” eftir Jóni
Asbergssyni, þriðja manni á
ihaldslistanum I Norðurlands-
kjördæmi vestra. Varla græðast
vininum atkvæði út á slika hag-
speki.
„Gróðapúkar” Matthiasar
Bjarnasonar ganga aftur og
hefur jafnvel tekist að troða sér
inn á siður „Morgunblaðsins”.
„Eru kjósendur á uppboðs-
markaði?” spyr óánægður
ihaldsmaður á miðvikudaginn.
Það má mikið vera ef Matthfas
er ekki búinn að fá bágt fyrir
þessa púka sina sem virðast
ætla að dafna sem á fjósbita
I væru.
„Tætingsliði tókst að ná
töflum forráðanna.
Sigruðu þeir sem sátu hjá.
Sigur db-manna.
varð vini minum einum að orði,
þegar hann hafði heyrt úrslitin i
borgarstjðrnarkosningunum,
fall Sjálfstæðismeirihlutans og
öll hjásetuatkvæðin. Aðspurður
um skammstöfunin db tautaði
hann eitthvað um „diabolik”.
Annars gæti hver og einn lagt
Stefán
Jónsson
á Dalvik:
Þurfum að
„brúka” Al-
þýðuflokkinn !
eftir kosningar ,
STEFAN Jónsson sagdi á ,
framboösfundi á Dalvík í aföuatu viku
aö hann vildi akki akamma Albýöu-
flokkinn í koaningabaráttunni 4>ví aö
AiÞýöubandalagiö byrfti af tll vill aö
brúka hann aftir koaningar — Þótt
mér aé Þaö paraónulaga óljúft aö
Þurfa Þaaa,u aagöi Þfngmaöurinn.
Frá Þaaau ar aagt í nýútkomnu
UMublaOi islandlngs á Akursyri. A6
aögn blaöaina varpaöi Lárua Jónaaon
alpingiamaöur SjélfatMÖiaflokkaina
fram Þairri apumingu á framboöa-
fundinum hvort Aipýöuflokkurinn
aatlaöi aö láta Alpýöubandalagiö
nbrúka aig“ I vinatri atjórn á naaata
kjörtímabili.
Eitthvað hefur það böggl-
azt fyrir brjóstinu á
þeim „Morgunblaðs-
mönnum” þegar Stefán
Jónsson sagði að Al-
þýðubandalagið þurfti e.t.v. að
„brúka” Alþýðuflokkinn.
Moggatetur hefur aldrei áttað
sig almennilega á Stefáni, ekki
vitað hvernig það átti að taka
hann. Mikið að Matthias skyldi
ekki gripa til aulafyndninnar
gömlu: „Við notum ekki orðið
að brúka heldur brúkum við
orðið að nota”. „Hvað verður
um Alþýðuflokk sem eykur fylgi
eitt með óánægðu ihaldi?” spyr
Lúðvik Jósepsson réttilega i
„Þjóðviljanum” á fimmtudag-
inn. Mér finnst kratarnir aldrei
geta leynt þvi, ekki einu sinni i
kosningahriðinni miðri, hvaö
þeir þrá nýtt viðreisnartimabil.
Sverrir Hermannsson þekkir
sina fylgifiska frá þeim árum,
enda kallar hann Alþýðuflokk-
inn „bitlingaflokk aldarinnar” i
„Morgunblaðinu” nýlega.
Nú eru það fáir menn sem ég
virði eins i hópi pólitiskra and-
stæðinga og heiðarlegir kratar.
Ég man að visu ekki eftir nema
einum i svipinn, en hann ætti
lika að fara i mál, það er Björg-
vin Guðmundsson. „Er það rétt
sem maður hefur heyrt, að dag-
inn eftir borgarstjórnarkosn-
ingarnar hafi fólk flykkst i
gjaldeyrisdeildir bankanna með
uppáskrifaðar heimildir fyrir
aukayfirfærslu gjaldeyris frá
formanni gjaldeyrisnefndarinn-
ar Björgvini Guðmundssyni
borgarfulltrúa Alþýðuflokks-
ins? Samrýmist það pólitiskri
stöðu Björgvins að leika banka-
stjóra frá morgni til kvölds?”
spyreinhver Samúel Erlingsson
i „Visi”. Það er vel skiljanlegt
að stjórnmálamenn nenni
sjaldnast að elta ólar við það
sem um þá er skrifað niðrandi,
en það er engin ástæða fyrir
Björgvin að taka þvi þegjandi
þegar borið er upp á hann að
hann misnoti stöðu sina á þenn-
an hátt. — Annars er það svo að
stjórnmálabaráttan bliknar hjá
deilum lærdómsmannanna,
Margrét Hermannsdóttir
fornleifafræðingur sýnir það og
sannar með opnugrein sinni i
„Þjóðviljanum” þar sem hún
tekur þjóðminjavörð til bæna:
„Það mætti geta þess hér að
„úrvinnsluverk” þjóðminja-
varðar I fornleifafræðum bera
það með sér, að hann þekkir
ekki til frumvinnubragða
fornleifafræðinnar sem visinda-
greinar” segir Margrét i elsku-
legri innskotsgrein. Flest er nú
frá manni tekið. Ég er alls
ekkert viss um að ég kjósi Þór
til forseta eftir þetta.
Þetta verður siðasti þáttur
minn að sinni, ég fer nú að dæmi
hins ágætasta manns, Arna
Björnssonar, sem hætti að
skrifa fasta sjónvarpsgagnrýni i
„Þjóðviljann” þegar honum
fannst hann vera orðinn
„sanngjarn og leiðinlegur”.
Eftir að hafa i nokkra mánuði
fylgzt reglulega með þremur
morgunblöðum og tveimur
siðdegisblöðum („Alþýðublaðs-
ins” get ég að engu”) er mér
einna efst i huga sá botnlausi
subbuskapur sem mér sýnist
vaða uppi i prentverki viða. Er
það svo i raun og sannleika að
allar þessar tækniframfarir
þurfi endilega að koma niður á
góðu handverki?
Jón Thor Haraldsson.
VIKAN
SEM I
VAR_j
garðinum
Tökum fast á, tönn ég
skal ná
Lausatökunum verður að linna.
Ný Þjóðmál.
Hann tók fimm brauð og
tvo fiska . .
Tvö hundruð og fimmtiu Skeiða-
menn pakksaddir af einni tertu.
Dagblaöið.
Ausum Reykjavik
moldu strax i dag
Eiga fornleifarannsóknir nokkra
framtið?
Fyrirsögn I Þjóbviljanum.
Og flóðgáttir himinsins
opnuðust.. .
Af skrifum Vilmundar leggur
ódaun siðferðilegrar og andlegrar
rotnunar . Með brjálæðislegu of-
sóknarhugarfari fer hann með
lesendur sina inn á markana og
læsir þá þar inni . . Ég hefi bæði
réttinn og sannleikann min meg-
in, en Vilmundur stendur einn
með sitt spillta og sýkta hugarfar
hinsvegar.
Guðmundur G. Þórarinsson
Vér fylgjumst með and-
blæ timans
Kirkjan hefur að vissu leyti orðið
eftir i startholunni.
Séra Gisli Jónasson I Vísi.
ÖIlu fer aftur
Tveir okkar drekka ekki einu
sinni, sögðu írarnir.
Dagblaðið
Til að magna tilhlakk-
elsið
Hvernig stendur á þvi að við
Hafnfirðingar þurfum að sækja
allt okkar áfengi til Reykjavikur?
Lesendabréf.
Heiður þeim sem heiður
ber
Þetta er kúrekabær af gömlu
sortinni þar sem allt gengur út á
að drepa náungann. Vissum lög-
um er þó fylgt — meðal annars að
þegar einhver hefur drepið tutt-
ugu manns þá er hann algjörlega
íriðhelgur. Visir.
Eiga íslending-
ar heimsmet
í frídögum?
Stundum er þvi haldið fram að
almennir fridagar séu hvergi
fleiri en á Islandi. Sjaldnast er
þetta rökstutt nánar, en þó er
gjarnan vitnað til nágrannaland-
anna og sagt aö við höfum mun
fleiri fridaga en t.d. frændur okk-
ar á Norðurlöndum og hinir fjöl-
mörgu fridagar sem launþegar á
Islandi njóta eigi sinn þátt i efna-
hagserfiðleikum þjóðarinnar.
En litum nú á staðreyndir og
berum saman almenna fridaga
og hátiðisdaga I nokkrum löndum
árið 1978, þ.e. þá frídaga sem ekki
ber upp á sunnudag.
Island fridagar 11
Finnland 11
Sviþjóð 10
Noregur 9
V.-Þýskal. 9
Italia 14
Belgia 10
Frakkland 9
Portúgal 13
Spánn 13
(Bankablaöið)