Þjóðviljinn - 22.03.1979, Blaðsíða 12

12 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 22. mars 1979.
fi
l
vo*
Umsjón: Magnús H. Gíslason
Arnór Þorkelsson skrifar:
Landnemar
og litlir karlar
Hér áftur fyrr báru tslendingar fram bænaskrár um meira frelsi. Nú er
beftiö um aukib helsi.
Ég er fæddur f þvi ágæta landi
Noregi og alinn þar upp 1 Asatrú
og ýmsum góöum siðum og fri-
hyggju. Ég vandist við að vinna
þau störf, sem þurfti að vinna, og
vegna reynslu minnar af þeim
lærði eg að þekkja og meta
iandið.
Auk þeirrar feguröar, sem ég
naut umfram búpeninginn, sem
var á beit, og e.t.v. hefur notið
hennar að einhverju leyti, þá
lærði ég snemma að skynja það,
hve landið er bóndanum mikils
viröi. Smám saman varð landið
hluti af sjálfum mér, svo
nátengdur, að ég og Noregur varð
sama hugtakiö f huga mér.
Ég elskaði hann fyrir hans
dásamlegu firöi og dali, fjöll og
gjöfulu náttúru. Faðir minn hafði
alltaf veriö friðheldinn við aðra
menn, enda þótt hann hefði
mannaforráð og væri sinn eigin
herra. En þá veröa þær breyt-
ingar i landinu, að Haraldur hár-
fagri hrifsar tií sfn völd i Noregi
og gerir alla smákonunga sér
undirgefna og landræka.
Faðir minn var fljótur að velja
þann kostinn aö vera áfram hús-
bóndi á heimili slnu, þótt hann
þyrfti aö flytja það til lslands.
Mitt val var ekki auðvelt enda
þótt ég skildi aðstæðurnar. Og
það var ekki fyrr en ég hafði tekið
landnám á Islandi, aö þeirri
hugsun skaut upp hjá mer, að nú
yröi ég að færa yfir á Island alla
þá ást, sem ég hafði borið til
Noregs áður.
Dofrafjöll urðu að Vatnajökli,
Helgrindur að Snæfellsnessfjall-
garði og ýmis önnur einkenni hér
voru svipuð og i Noregi. Við höfð-
um hrakist frá Noregi og áttum
þangaö ekki afturkvæmt. bess-
vegna varð Island okkur svo
hjartfólgiö. Mér er það i fersku
minni þegar hún Britta litla systir
min, 10 ára, kom hlaupandi heim
og hrópaði upp yfir alla: Ég er
búin að finna Steinahlfðina okkar
frá Noregi. Það er einn steinninn
alveg eins og stóri steinninn i
hliðinni okkar heima. Hún er upp
með Efstahússlæknum og ég ætla
að láta hana heita Steinholt.
Það var ein kýr og tarfkálfur,
ásamt nokkrum kindum og geit-
um, sem viö gátum komist með á
farkosti okkar.en heppnin og gjaf-
mildi nýja landsins björguðu öllu
viö. Þaö kom þvf af sjálfu sér, aö
við festum tryggð við þetta land,
sem hafði orðiö okkar vonafylling
og athvarf.
En ennþá heldur sagan áfram,
gegnum súrt og sætt, langar ald-
ir, þrautir og striö og betri tið. En
þegar þjóðin hefur þraukaö i 1100
ár þá skeður það, að 14 menn
ryöjast fram á sögusviðið og
safna undirskriftum að inn-
blásinni hugmynd þeirra um að
skora Bandarikjamenn að hafa
hér sem lengst her. Þeim virðist
svo umhugaö um þaö að gera
okkur að skotmarki, ef til átaka
kæmi milli hervelda. Þessvegna
var um að gera að skipa sér meö
öðrum aðilanum. Þaö er vitað
mál að stórveldapólitikusar og
vopnaframleiðendur hafa öflugt
samspil með sér og hika hvergi
við að setja styrjaldir á svið,
þegar þeim býður svo viö að horfa
og hagmunir þeirra hvetja til.
Fjórtánmenningarnir hafa sýnt
að þeir skilja ekki hinn Islenska
anda, sem skapaðist við landnám
forfeðra okkar. Þeir hafa ekki
hugmynd um hvaða reisn fylgir
þvi að vera landnemi. Þeir eru
aðeins feitir þjónar hnignandi
broddborgarastéttar og frama-
gosar I frimúrarareglu og öörum
hossunartækjum. Menn greinir á
um þaö hvað sé smekklegt og
hvað skammarlegt en hvoru hug-
takinu skyldi þessi verknaöur V-
L-inga heyra til? Ég læt lesendur
um að dæma þaö.
Það vaknar lika sú spurning
hvort hér sé um stundar hóptrufl-
un að ræða eða langvarandi
heimsku. Ég fyrir mitt leyti held
áð hér sé um uppeldislega
heimsku aö ræða en ekki geöbil-
un, en hún, (heimskan), lýsir sér
hvaö helst I þvi, að þegar for-
eldrar eru jafnan sammála koma
heimsk börn.
En hvað er til ráða i svona
erfiðu máli eins og með þessa
menn? „Hvar skal byrja, hvar
skal standa?”
Þaö var einhverju sinni á
stjórnmálafundi að maöur einn
og skoðanabróðir V-L-inga
kallaöi fram I fyrir Jónasi Jóns-
syni og sagði:
,,Þú ættir nú sem minnst að
segja, Jónas, þvi það vita nú allir
að þú ert geðbilaður”.
Jónas svaraði á stundinni:
„Já, en geðbilun er læknandi en
heimska er ólæknandi”.
Það er ekki útilokað að hægt sé
aö lögsækja þessa háttvirtu 14-
menninga. Maður segir menn-
inga i sömu merkingu og þegar
maður talar um hröfnunga, en
þeir eru mikiö minni en venju-
legir hrafnar.
Ég býst nú raunar við að þeir
verði á undan aö lögsækja mig
fyrir það, sem ég er búinn að
segja, þótt þeir hafi nú litið annað
haft upp úr krafsinu úr fyrri rétt-
arhöldum en oröið MANNVITS-
BREKKA.
Ég vil gefa þessum heiðurs
hröfnungum svolitla visu:
Nú ganga þeir um með
götótta æru,
sem gaurarnir náðu aö flekka
Auðnu sviptir, Ilhaldsgæru,
uppnefndir mannvitsbrekka
Vorið 1951 var framiö stjórnar-
skrárbrot, sem ólafur forsætis-
Framhaid á blaðsiOu 14.
MENNINGARDAGAR
Herstöðvaandstæðinga
KJARVALSSTÖÐUM 16. TIL 25. MARS 1979
VÍSNASÖNGUR
í kvöld kl. 20.30 verður vísnasöngur að Kjarvalsstöðum. Fram koma söngsveitin Kjarabót,
Bubbi Morthens og Bergþóra Amadóttir.
Visnasöngurinn s.l. laugardag vakti mikinn fögnuð. Nú mæta söngvaramir til leiks með al-
veg nýtt og fjölbreytt prógramm.
SÖGUSÝNING
Sýning þessi er sögulegt yfirlit um aðgerðir hers og herstöðvaandstæðinga, allt frá her-
námi Breta til dagsins i dag. Ljósmyndir, teikningar, úrklippur ofl. með textaskýringum.
M YN DLISTARSÝNINGIN
er opin kl. 16-22 alla virka daga og kl. 14-22 um helgar.
ísland úr Nato — Herinn burt