Þjóðviljinn - 01.07.1979, Qupperneq 2

2 StÐA — ÞJ6ÐVILJINN Sunnudagur X. júll 1979
I þögniimi era
andar á kreiki
Kl. 9 á mánudagskvöld stlga
starfsmenn Þjóöviljans um borö
I rtlmgóBan bát Hafsteins
Sveinssonar sem leggur frá
einni af gömlu bryggjunum fyr-
ir neöan Hafnarbúöir og er hon-
um siöan siglt út um sundin blá.
Glampandi kvöldsól roöar
hægar öldur og hafgolan er aö
ganga niöur i logn. Hvilik dýrö
eftir srembinn vinnudag.
Flotbryggjan fyrir framan
Viðeyjarstofu gerir þaö leik
einn að ganga á spariskóm i
land án þess svo mikiö sem
dropi sjávar slettist og þá en
byrjað er að falla á þykkt og
safamikiö gras i eynni svo aö
brátt verða þeir spariskóuöu
hundvotir i lappirnar.
Viðey á sér merka sögu og þar
angar af henni.Viöeyjarstofa
var reist af Skúla fógeta ein-
’hvern timann um 1750 og
þótti höll mikil en
kirkjan er litlu yngri.
Og einhvers staöar undir sverö-
inum leynast rústir af bygg-
ingum rikasta klausturs lands-
ins. Þar hlýtur ýmislegt að vera
aö sjá. f kirkjugaröinum liggja
frægir menn svo sem Ólafur
Stephenssen, Magnús Stephens-
en og Gunnar Gunnarsson skáld
sem óskaöi sér legstaöar i
þessari ey.
í raun og veru ber Viðey svip-
mót og seiö ekta eyöibyggöar. I
þögninni eru andar á kreiki og
fá að vera i friði fyrir djöfuiskap
véla og vega.
Skrýtiö er aö ganga um þessa
hólum og klettum prýddu eyju
Merin fær
félagsskap
Viö Suöurlandsbraut stendur
merin hans Sigurjóns til heiöurs
þörfum þjóni viö flutninga fyrir
daga blikkbeljunnar þorstlátu,
Ég er fegin
því...
aö kannski fæ ég gula
krakka aö leika viö.
meö fuglakvak úr mó og
hneggi úr mýri og sjá risavaxna
Reykjavik eins og dularfulla
kastalaborg rétt handan viö
sundið.
Austar I eynni eru leifar litils
þorps i fallegum halla niður aö"
sjó. Þar voru höftíftefeöðvar
Milljónafélagsins eftir aldamót
og síöar Kárafélagsins um 1930.
Bæöi þessi félög voru meö
stærstu útgeröarfélögum lands-
ins enda voru tvær stórar haf-
skipabryggjur komnar i Viöey
áöur en Reykjavik státaöi af
nokkurri slikri. Þarna stóöu 10-
15 ibúöarhús, skóli og
Glaumbær, verbúö fyrir tugi
fiskverkunarstúlkn a.
Og nú er sólin komin niður
undir Snæfellsnesfjallgarö sem
hlykkjast skarpur og skýr eins
og Miðgarðsormur viö sjón-
deildarhringinn. 011 náttúran
verður óraunveruleg og maöur
veit varla hvort maður stigur i
húmiö eöa jöröina. Hér og hvar
eru æöar- og máfahreiöur og
ungarnir kúra sig vanmáttugir
niður i hlý hreiörin og moldar-
bakka.
A eiöinu vestan til i eynni er
kyntur eldur og steikt kjöt,
pulsurog brauð á rist. Leikur er
kominn i suma. Þeir eru farnir
aö hoppa óforvarandis yfir
skurði, fleyta kerlingar, kveöa
eöa herma eftir. Þeir eru eins og
lömb, léttir og skoppanndi. Sjó-
feröin til baka tekur örskots-
stund og sólin fer bráöum aö
hækka á ný.
Guöjón
sem nú ku ætla aö svelgja i sig
gjaldeyrisforðann.
Eitthvaö voru þeir aö láta aö
þvi liggja i Morgunblaöinu á
dögunum, aö þaö ætti aö
þrengja aö þessari meri ágætri
og byggja allt I kringum hana.
Þetta er reyndar ekki rétt,
fremur en svo margt annaö sem
kemur á prent. Að minnsta kosti
fær stytta Sigurjóns ólafssonar
aö njóta sin áfram og hafa gott
rými I kringum sig.
Ekki nóg meö það, merin mun
einnig fá félagsskap innan tiöar.
Loksins er von á folaldi þvi sem
alltaf átti að ganga undir henni.
Folaldið er semsagt aö fæöast
inni á vinnustofu Sigurjóns og
veröur væntanlega fullgert i
haust.
Þegar merin var á stall færö
fyrir einum 18 árum taldi borg-
arstjórn sig ekki hafa efni á fol-
aldinu. En nú er semsagt von á
þvi — og viö skulum vona aö þaö
sé vegna vinstrimennsku i borg-
arstjórn eöa af einhverjum slik-
um góðkynjuöum ástæöum.
Lífsreynslusaga
Sigurjón kann reyndar sögu
aö segja af annarri meri sem
eigandi hennar hafði ekki efni á
þvi aö láta eignast folald.
Þegar Sigurjón var ungur
maöur fyrir austan fjall fór
hann meö merartetur eitt I gegn-
um graöhestagiröingu i gáleysi.
Atti hann sér einskis ills von —
en allt i einu kemur foli vigaleg-
ur og býst til atlögu. Veröur
vinnupiltur þessi ungur aö sætta
sig viö aö merargreyiö sé fyljaö
á stundinni meö tilheyrandi
glæsibrag.
Hann kemur siöan til bónda
og segir slnar farir ekki sléttar.
Æ, hvaða skrambi, segir
bóndi, merin orðin sextán vetra.
Ekki hefi ég efni á að láta hana
eignast folald, heldur farga ég
henni.
Og var svo gert.
En þetta var semsagt allt
önnur hryssa. Hin táknræna
meri Reykvikinga mun eignast
sitt folald, hvaö sem liöur oliu-
kreppu og viröulegu aöhaldi i
fjármálum.

Sigurjóni hver hefur efni á aö eignast folald?
Carter; ýttu á hnappinn og j Bresjnéf: Ha? í hvaöa Banda-
sjáöu hvaö gerist? rikjum?
Kvikmyndaraunir
Heyrst hefur aö tökur þær
sem fram fóru á nokkrum atriö-
um Paradisarheimtar I Þýska-
lándi hafi ekki tekist sem skyldi
og veröi aö endurtaka þær.
Þetta veröur gertl haust og er
talið aö þessu veröi ekki hægt aö
ljúka fyrr en um miðjan októb-
er. En nú eru leikarar t.d. úr
Þjóöleikhúsinu I þessum atrið-
um og getur þá nokkur vandi
veriö uppi um að koma öllu
heim og saman á byrjuöu leik-
ári.
Þessum sögum má það fylgja,
aö þaö er algjört leyndarmál
hvaö leikarar fá I laun fyrir aö
leika I Paradlsarheimt. Þaö er
haft eftir talsmanni hins þýska
framleiðsluaðila, aö sá leikari
sem skýri frá svo óttalegum
leyndardómi veröi rekinn sam-
stundis.
Forsetaspaug
Menntskælingar komu blaö-
skellandi og vildu segja svo-
fellda sögu af Carter og Brésj-
néf.
Brésjnéf var I heimsókn I
Hvltahúsinu og sem þeir forset-
arnir sitja yfir viskiglasi kemur
Brésjnéf auga á hnapp einn á
veggnum og spyr Carter aö þvi
til hvers þessi hnappur sé hafö-
ur.
Ýttu á hann 0g gáöu hvaö
gerist, segir Carter.
Brésjnéf gerir þaö, og fær
vatnsbunu úr veggnum beint i
augaö.
Carter skellihlær, en Brésjnef
þurrkar sér I framan heldur fúll
og segir:
Ekki er það nú merkilegt,
skopskyniö ykkar hér I Amerlk-
unni.
Jæja.
Næst kemur Carter til
Moskvu og sem þeir kumpánar
sitja yfir vodkatári kemur Cart-
er auga á hnapp einn i veggnum
og spyr til hvers hann sé hafður.
Þaö kemur þér ekki viö, segir
Brésjnef.
Vlst, segir Carter. A ég ekki
bara aö ýta á hann og sjá hvaö
gerist?
Þaö er þitt mál, segir Brési-
nef. J
Carter ýtir á hnappinn og ekk-
ert gerist, nema hvaö Brésjnéf
veltist um'af hlátri.
Uss, segir Carter fúll, ekki
hafið þiö Rússar betri húmor en
viö I Bandaríkjunum.
Hvaöa Bandarikjum?
spuröi Brésjnéf.