Þjóðviljinn - 29.11.1979, Blaðsíða 2

2 SiÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 29. nóvember 1979
Hvergi verði slakað á
Halda verður áfram þeirri sókn sem hófst með setningu heilbrigðisþjónustulaganna
Auknu fjármagni þarf aö veita til þess
aö bæta úr skorti á hjúkrunarrými
fyrir langdvalar sjúklinga sem flestir
eru aldrað fólk.
Þaö er grundvallaratriöi aö sjúkra-
trygging i einhverri mynd greiöi allan
kostnaö viö sjúkrahúsdvöl þannig að
mismunun eftir efnahag sjúklinga
komi aidrei til greina.
Aöstööu tii fullkominnar endurhæf-
ingar þarf aö byggja upp.
Stefna Alþýöubandalagsins í heilbrigðismálum
Fréttabréf um heilbrigðismál fór
þess á leit við Alþýðubandalagið i
byrjun mánaðarins að það gerði
grein fyrir stefnu sinni i heilbrigð-
ismálum til birtingar i desember-
hefti Fréttabréfsins. Alþýðubanda- x
iagið hefur svarað með svofelldum
hætti:
„Hr. Jónas Ragnarsson.
Alþýðubandalagið sendir eftir-
farandi svar við bréfi yðar frá 9.
nóvember 1979.
í stefnuskrá Alþýðubandalags-
ins, sem samþykkt var i nóvember
1974 er stuttlega fjallað um heil-
brigðismál i kafla, sem ber heitið
félagslegt jafnrétti. Upphafsorð
kaflans eru þessi:
„Félagslegt jafnrétti er krafa
sem fylgt hefur sósialiskri hugsjón
frá upphafi og ber með sér, að allir
þegnar hafi sem jafnastan aðgang
að þjóðfélagslegum gæðum.”
Siðar i þessum kafla segir: „All
ir þ jóðfélagsþegnar eigi — án tillits
til búsetu eða efnahags — aðgang
að eins fullkominni heilbrigðis-
þjónustu og tök eru á að veita.
Uppbyggingu heilsugæslustöðva
verði hraðað og sjúkrarými aukið i
samræmi við þörf. Efla þarf al-
hliða heilsuvernd og taka upp öfl-
ugt eftirlit er girði fyrir atvinnu-
sjúkdóma.”
Heilbrigðisþjónustulögin
Þessi fáorði kafli er skrifaður
skömmu eftir samþykkt laga um
heilbrigðisþjónustu, þar sem lagð-
ur var grundvöllur að gjörbreyt-
ingu á læknisþjónustu utan sjúkra-
húsa og merk nýmæli lögfest um
uppbyggingu og stjórnun sjúkra-
húsa. Alþýðubandalagið er fylgj-
andi þeirri stefnumörkun sem i
lögunum felst,enda voru þau mótuð
og samþykkt á þeim tima sem Al-
þýðubandalagið fór með heilbrigð-
is- og tryggingarmál i rikisstjórn.
Alþýðubandalagið telur nú brýn-
ast að ekki verði slakað á þeirri
uppbyggingu sem hófst eftir setn-
ingu heilbrigðisþjónustulaganna.
Nauðsynlegt er að vinna betur að
skipulagningu heilbrigðisþjónustu
utan sjúkrahúsa i þéttbýli, og að-
stöðu til fullkominnar endurhæf-
ingar þarf að byggja upp.
Samræmdar áætlanir
Höfuðvandamál heilbrigðisþjón-
ustu innan sjúkrahúsa nú er skort-
ur á hjúkrunarrými fyrir langdval-
arsjúklinga, sem flestir eru aldrað
fólk. Vandkvæði þessi eru fyrst og
fremst á höfuðborgarsvæðinu þar
sem hlutfall ibúa 67 ára og eldri er
hærra en annars staðar á landinu.
Þvi fjármagni sem rikið ver til
bygginga heilbrigðisstofnana ber
að veita til þessa verkefnis i rikara
mæli en hingað til.
Nauðsynlegt er að heilbrigðis-
ráðuneytið hafi forgöngu um að
sjúkrahús starfi eftir samræmdum
áætlunum um þjónustuþörf i mis-
munandi greinum læknisfræðinnar
og jafnframt að hverju sjúkrahúsi
verði tryggt rekstrarfé þannig að
það geti veitt þá þjónustu sem þvi
er ætlað að veita.
Viðvörun
Alþýðubandalagið varar sér-
staklega við öllum hugmyndum
um að sjúklingum verði gert að
greiða einhvern hluta kostnaðar
við sjúkrahúsdvöl. Það er grund-
vallaratriði að sjúkratryggingar i
einhverri mynd greiði aílan kostn-
að við sjúkrahúsdvöl þannig að
mismunun eftir efnahag sjúklinga
komi aldrei til greina. Hlutdeild
fólks i greiðslu vegna læknisþjón-
ustu, sem innt er af hendi á göngu-
deildum sjúkrahúsa eða utan
þeirra, þarf að endurskoða með
það fyrir augum að slikar greiðslur
verði i lágmarki og falli niður með
öllu þegar fólk sem ekki hefur ann-
að en bætur Almannatrygginga sér
til framfæris á i hlut.
Fækkun starfsfólks á sjúkrahúsum
Hvemlg og hvar?
Síöastliðna tvo mánuði
hefur verið starfandi
nefnd með fulltrúum
flestra starfshópa/ sem
vinna á sjúkrahúsum.
Nefnd þessi tók til starfa
vegna boðskapar stjórnar-
nefndar rikisspitalanna í
júli sl. um að fækka ætti
starfsfólki á sjúkrahúsum.
Nefndin einsetti sér að
reyna að komast að því/
hvernig standa ætti að
þessum fækkunum/ hvaða
starfsfólki er ofaukið og
hvar eigi að skerða
þjónustu við sjúklingana/
en það hlýtur að verða eðli-
leg afleiðing starfsfólks-
fækkunar.
Til þessa hefur veriö erfitt aö fá
svör viö þessum atriðum, þrátt
fyrir ýtarlegar tilraunir. 5. nóv.
varhaldinn opinn fundur aö Hðtel
Sögu og þangaö boðiö ýmsum
ráðamönnum, sem þarna fengu
tækifæri til aö svara fyrir sig, auk
þess sem umræöur voru opnaðar
fyrir þessi mál.
Troöfullur Súlnasalur sýndi,
svo ekki var um villst, aö starfs-
fólk sjúkrahúsanna lætur þetta
mál sig miklu skipta. Er það lika
eölilegt,þvi hér er um aö ræöa at-
vinnuöryggi fjölmargra og vinnu-
aöstööu flestra sem vinna á
sjúkrahúsum. Spurningum um
hvort gera ætti langlegudeildir
t.d. á geðsjúkrahúsum og fávita-
hælum aö hreinum geymslustöö-
um, þar sem aöeins er hugsaö um
brýnustu þarfir sjúklinganna.
Einnig hvort reka eigi almennu
sjúkrahúsin þannig að treyst sé á
aukavaktir í hvert sinn sem álag-
ið eykst aðeins og litill sem eng-
inn timi gefist til aö sinna adn-
legri aöhlynningu sjúklinganna.
Viö þessum spurningum og
fleirum fengust engin svör frá
ráðherra, ráðuneytisstjóra eöa
stjórnarnefnd rikisspitalanna.
Anægjulegt var þó aö heyra
Magnús H. Magnússon lýsa þvi
yfir, að heilbrigöisráöuneytiö hafi
alltaf óskað eftir fleiri stööum —
en þvi miöur — þaö hefur alltaf
strandað hjá fjármálaráöuneyt-
inu.
t innleggi fulltrúa fjármála-
ráðuneytisins kom siöar fram,
aö allir stjórnmálaflokkar eru
sammála um nauösyn þess að
spara i heilbrigöismálum. Ein af
ástæöunum fyrir þvi, aö ekki fæst
aukiö fjármagn þangað, er hin
ómálefnalega umræða ýmissa
starfshópa innæn heilbrigðis-
þjónústunnar varöandi þetta.
Viö sem sitjum I áöurnefndri
samstarfsnefnd eigum erfitt með
aö átta okkur á þessum boltaleik
yfirvalda með ábyrgö og
ákvarðanatöku. Viöfreistum þess
aö nú aö fá á siöum dagblaöanna
svör, sem ekki fengust á fundin-
um á Sögu.
— Er i bigerö aö afturkalla
tilskipun þá, sem gefin var út I lok
júli um fækkun starfsfólks niöur i
heimiluð stööugildi, aö viöbættum
7%? Ef ekki:
— Hvernig á aö standa aö fækk-
unum?
— A hvern hátt á að hafa sam-
ráð viö starfsfólkið um þetta
mál?
Þaö hefur komiö berlega i ljós i
öllu samstarfi starfsfólks, aö
fullur vilji er fyrir umræöum
varöandi rekstrarhagkvæmni
sjúkrahúsanna. Eölilega hefur
einstaka starfsmaöur sjúkra-
húsanna ekki fulla yfirsýn yfir
allan reksturinn og getur þvi ekki
komiö meö neina fullkomna lausn
aö bættum rekstri. Þrátt fyrir þaö
höfum við ýmsar hugmyndir um
hluti sem betur mega fara á þeim
stað sem viö vinnum og hug-
myndir okkar hljóta að geta gefiö
mikilsveröa visbendingu. Okkur
er það vel ljóst, að nauðsynlegt er
aö lita yfir rekstur opinberra
fyrirtækja, en við teljum, aö þaö
sé byrjaö á alröngum enda, ef
sparnaðurinn á aöallega að vera
fólginn i þvi aö fækka starfsfólki.
Arangurinn af þvi hlýtur að veröa
mjög aukiö vinnuálag á þá sem
eftir veröa og skert þjónusta og
öryggi fyrir sjúklinga.
Nú hefur komiö I ljós aö stöðugt
fleiri aöilar láta sig starfsmanna-
hald Sjúkrahúsanna einhverju
skipta. Viljum viö sérstaklega til-
nefna starfsmannaráöin, en eitt
af þeirra verkefnum er einmitt
aö:
gefa gaum aö endurbótum á
sjúkrahúsinu, sem bæði geta
haft i för meö sér bætta aöstöðu
sjúklinga og þeirra sem á
sjúkrahúsinu starfa.
— miöla upplýsingum frá
stjórnendum sjúkrahússins til
starfsliðs, einkum varðandi
rekstur sjúkrahússins og fyrir-
hugaðar breytingar.
Framhald á bls. 17.