Þjóðviljinn - 03.02.1980, Qupperneq 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 3. febrúar 1980
Var
nokkur
að tala
um Gísb,
Eirík og
Helga?
Allar Gróur á Leiti þessa
lands eru komnar á stúfana og
nú er gaman. Gróskutiö i vænd-
um. Forsetaframboðin hrann-
ast upp og sjálfur Sjálfstæðis-
flokkurinn, kjölfestan i islensk-
um stjórnmálum, er eins og
brotiö fley i vindi. Auk þess er
YS'/ ■ é5'* %
V 1/ JL; ' M 1 » -w . 11 r
landið stjórnlaust. Gaman
gaman.
Ef frá eru taldar prests-
kosningar úti á landi eru for-
setakosningar skemmtilegustu
uppákomurnar i okkar litrika
veiöimannaþjóöfélagi. Hver
einasti frambjóðandi aö ó-
gleymdum mökum þeirra eða
makaleysi er brotinn til mergj-
ar og hver ögn og taug i honum
skoöuö. Siöan er hann mæröur
ótæpilega eöa troöinn niöur i
svaöiö og allur almúgi
skemmtir sér konunglega.
Og nú er skemmtunin aö
hefjast.
A sunnudaginn komu allir
frambjóöendurnir, sem þá
voru komnir fram I sviðsljósið,
fram I sjónvarpi og sátu þar
innan um fólk sem át þjóölegan
mat og söng Nú er frost á
Fróni. Pétur sló á lær sér,
Guölaugur horföi brosandi til
beggja átta,en Albert sat meö
stjarfa hönd á pung. Lýstu þeir
kostum sinum meö mörgum
hjartnæmum oröum og mátti
ekki á milli s já hver væri fram-
bærilegastur.
A þriöjudaginn birtust svo
litmyndir af köppunum i ööru
siödegisblaöanna þar s em þeir
sátu eöa s tóöu og heldu i hendur
kvenna sinna, brosandi og
ástfangnir. Albert vár i rönd-
óttum fötum, I hvitri skyrtu
meö skáröndótt bindi. Guölaug-
ur var I röndóttum fötum, i
hvitri skyrtu meö skáröndótt
bindi. Pétur var i röndóttum
fötum, I hvitri skyrtu meö ská-
röndótt bindi.
Albert sló þeim þó viö aö
einu leyti. Hann var meö
sveitabæ og fjöll I bakgrunn.
Enginn komst I hálfkvisti viö
hann í þjóölegheitum. Ég fór
strax aö velta þvi fyrir mér
hvort þetta væri ekki Bakki i
Svarfaðardal.
Meö myndunum fylgdu viö-
töl.
Þar kom fram aö Albert er
hreinskilinn og heiöarlegur
maöur, mannþekkjari og hefur
hæfileika til aö koma eölilega
fram og samlagast ööru fólki,
háu sem lágu. Aöaláhugamál
hans eru þau sem hann fæst viö
hverju sinni.
Guölaugur er hógvær og
prúöur en þó meö nokkra reisn.
Hann er mannkostamaöur i
hefðbundnum stil, réttsýnn,
sanngjarn og sæmilega mennt-
aöur. Auk þess er hann hluti af
þjóðarheildinni.
Pétur er hreinskilinn og
sannoröur en þó hógvær. Hann
er heilsteyptur og tortryggni
gætir ekki i samskiptum viö
hann. Hann hefur menntun og
þekkingu bæöi varöandi innan-
landsmál og málefni annarra
landa.Síöas t en ekki s Is t er Pét-
ur góöur Islendingur.
Væri nú ekki rétt aö endur-
vekja Félag sannra Islendinga
til aö styöja þessa menn?
Eöa var nokkur aö tala um
Gisla, Eirik og Helga?
— Guöjón.
Sjálfstæðis-
flokkurinn
heldur áfram aö klofna. Fyrst
var þaö leiftursóknin sem
skipti flokksmönnunum i tvo
hópa, siöan tóku viö margs
konar erfiöleikar ihaldsins og
nú siöast hefur Gunnar
Thoroddsen riölaö flokknum I
tvær fylkingar, eftir aö hann
hóf sjálfstæöa stjórnar-
myndun. Eftirfarandi visu var
stungiö aö ritara Skráargats-
ins.oglýsir hún ástandinu fyrr
og nú:
Nú er daufur ihaldsandinn,
aukst þyngsl viö flokksins
barm
Leifursóknin lak I sandinn
likt og sæöi I divansgarm.
r
Ymsir
hafa velt þvi fyrir sér, hvers
vegna ein lóö viö Tómasarhaga
er meöal þeirra, sem Reykja-
vikurborg hefur auglýst til
úthlutunar nú nýveriö. Flestir
halda, aö nú eigi aö leggja falleg
tún og kartöflugaröa I rúst og
þétta byggöina svo um munar,
en svo er alls ekki. Lóöina fann
einn athugull starfsmaöur
borgarinnar, sem var aö leita
sér aö lóö undir byggingu.
Hann var aö sögn aö glugga i
kort inni á skipulagsdeild og sá
þar aö borgin átti bleöil næst
horninu á Fálkagötu (fyrir
neöan Arnabúö) og sendi
umsvifalaust inn umsókn um
úthlutun.
Ef ekki heföi komiö til þessi
Gunnar: Söguiegur splittari.
Birgir tsieifur: Ekki lengur
góöu gömlu timarnir.
Siguröur: Leikur Snorra?
M.C. Escher
Forsíðumyndin
ólukkans nýi meirihluti og
lóöareglurnar hans, heföi þessi
duglegi starfsmaöur eflaust
fengiö umbun fyrir leitina.en
hér sannaöist aö laun heimsins
eru vanþakklæti. Þrátt fyrir
dyggilega aöstoö
„lóöarnefndar ” sem ierutveir
embættismenn borgarinnar og
þeirra Alberts ogBirgis Isleifs
i borgarráöi sem samþykktu
beiöni mannsins dugöi þaö ekki
til. Akveöiö var aö allir
Reykvikingar skyldu hafa rétt
til aö sækja um lóöina og sá fá
hana sem mestan rétt heföi
skv. nýju lóöaúthlutunar-
reglunum!
Nú
er undirbúningur ifullum gangi
aö gerökvikmyndar um Snorra
Sturluson I tilefni af 800 ára
afmæli hans á siöasta ári, en
Þráni Bertelssynirithöfundi og
dagskrárstjórnanda I sjón-
varpinu var á sinum tima faliö
aö annast gerö hennar.
Skráargatiö hefur hleraö aö
Sigurður Halimarsson leikari
frá Húsavík komi nú helst til
greina til þess aö leika hlutverk
Snorra.
Árið
1952 voru mikil átök I Sjálf-
stæöisflokknum vegna komandi
forsetakosninga. Gunnar
Thoroddsen studdi þá dyggi-
lega tengdafööur sinn Asgeir
Asgeirsson en flokkurinn séra
Bjarna. Var haldinn mikill full-
trúafundur Sjálfstæðismanna
þar sem Asgeirsarmurinn
varö aö lokum ofan á.
Hiö sama kvöld voru tveir
ungir menn á gangi um borgina
og áttu leiö fram hjá húsi Her-
manns Jónassonar. Sáu þeir
hvar Hermann stóö á
tröppunum og var kampa-
kátur. Hann kallaöi til þeirra
og sagöi: Nú er Gunnar Thor
búinn aö splitta Sjálfstæöis-
flokknum. Viljið ekki koma inn
og fá ykkur viskfglas, strákar?
Forsiöumyndin er eftir hol -
lenska listamanninn M.C.
Escher og ber nafniö „Upp og
niöur tröppurnar” (Ascending
and Descending). Myndin er
litógrafia, gerö áriö 1960.
Maurits Cornelis Escher lést
áriö 1972 á sjötugasta og fjóröa
aldursári. Hann var fæddur á
þjóöhátiöardegi lslendinga 17.
júni 1898. Framan af átti list
hans erfitt uppdráttar, en þegar
viöurkenningin kom, kom hún
þeim mun rækilegar, og munu
fáir grafiklistamenn vera i ööru
eins hágengi á seinni árum.
Hann hóf fyrst nám I arkitektúr
og sér þess merki i list hans, en
sneri sér siöan alfariö aö grafik-
list. Nokkuö algeng gagnrýni á
verk hans framan af var, aö
þau höföuöu um of til vitsmuna
áhorfandans, en væru ekki nógu
almennt listræn. Enda var þaö
svo aö meöal þeirra sem fyrstir
fengu mætur á verkum Eschers
voru ýmsir þeir sem aöhylltust
vísindalega hugsun eöa beinlin-
is unnu aö visindastörfum. En á
Escher stóö aldrei aö skýra
verk sin, og þaö geröi hann oft I
löngu máli. t heimi hans er þvi
ekkert tilviljunum háö, og sú
„blekkingarmynd af ’ blekk-
ingarmynd” eins og hann sjálf-
ur komst aö oröi um llst sina
var vandlega úthugsuö og unnin
út I æsar. En þaö eru einmitt
þessi vönduöu vinnubrögö og
þessi meövitaöa skámynd veru-
leikans (sem stundum jaörar
viö súrrealisma, en hafnar þó
bæöi draumnum og flóttanum)
sem hefur vakiö aödáun svo
margra.
A Kjarvalsstööum opnaöi um
helgina sýning á eftirprentun-
um verka Eschers. Er hér um
aö ræöa 18 grafikmyndir, og
kemur sýningin hingaö til lands
frá hollenska sendiráöinu I
Lundúnum, fyrir milligöngu
ræöismannaskrifstofu Hollands
I Reykjavik.