Þjóðviljinn - 04.05.1980, Blaðsíða 2

2 SIÐA ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 4. mal 1980
„Þetta er frá kæruleysistlmabilinu” sagði Megas þegar hann sá
þessa mynd. Tryggvi og Megas hliö viö hliö.
kímni viö kaldhæðna blekkingu
pop-listarinnar, hann gerir
myndir sínar margræöar og
fyllir þær af misræmi innan
hugmyndasamhengisins. Hann
nýtir myndflöt og myndsvið á
mjög frjdlsan hátt, hann hefur
fyrir löngu hafnaö hrottalegum
skiltalitum pop-myndanna. Viö
hefur tekiö litasviö meö svip-
miklum samhljóm, djúp og
nýstárleg fylling I litaauðgi. Þaö
er freistandi aö segja, aö þaö sé
einkanlega í litameöferöinni
sem T.O. afhjúpar hinn islenska
uppruna sinn.”
Viö gengum um sýninguna
meö Tryggva og hann sýndi
okkur m.a. nýja mynd sem
heitir BIÐ. Á forsiöunni i dag er
upphafsskyssan aö þeirri mynd.
„Þetta er Megas eins og þú
sérö,” sagöi Tryggvi og benti á
risastöra mynd af Megasi.
„Hann kom hér i vikunni og leit
á þessa mynd og sagöi: „Já ,
þetta er frá kæruleysistlma-
bilinu.”. Viö spuröum Tryggva
aö lokum hvort hann ætlaöi
ekkert aö flytja heim.
„Nei, ætli það veröi I bráö. Ég
er bara einhverskonar áhorf-
andi aö stórborginni og ég held
aö maöur veröi meiri Islend-
ingur af þvl aö búa útiý
Sýning Tryggva stendur til 25.
maf.
ÞAR
HÉR
Leikfélag Husavíkur heldur upp á 80 ára afmæli.
Fyrsta leik-
listarhátíð
á lands-
byggðinni
„Viö eigum von á 30-40 manns
frá öörum áhugaleikfélögum á
landinu og hlökkum mikiö tii aö
taka á móti þessu fólki og sjá
sýningar þess,” sagöi Anna
Jeppesen, formaöur Leikfélags
Húsavikur, en nú um helgina
heldur leikfélagiö upp á 80 ára
afmæli sitt meö veglegri leik-
listarhátlö. Er þetta I fyrsta
sinn sem islenskt áhugaleik-
félag heldur leiklistarhátlö af
þessu tagi.
Leikfélag Húsavíkur er eitt
elsta leikfélag á landinu og
starfsemi þess hefur veriö meö
miklum blóma. Sem dæmi má
nefna aö I fyrravetur setti
félagiö upp „Fiölarann á þak-
inu” og komu um 5000 manns að
sjá sýninguna, eöa rúmlega
helmingi fleiri en allir ibúar
bæjarins. Slfkt mun einsdæmi I
sögu áhugaleiklistar á Noröur-
löndum og þótt víðar væri
leitaö.
Anna sagöi aö framlag þeirra
áhátlöinni værisýning á „Vals”
eftir Jón Hjartarson, en sýning-
OG
in er nýkomin úr leikför til
Finnlands. Fengu Húsvíkingar
mjög góöa dóma og feröin tókst
i alla staöi prýðilega. Leikstjóri
er Ingimundur Jónsson, en leik-
mynd geröi Hallmar Sigurös-
son. I júnier svo von á finnskum
leikhóp til Húsavlkur.
„Þær sýningar sem koma
Siguröur Hallmarsson mun flytja sögu leikfélagsins á afmælishátiö
inni. Hér er Siguröur I hlutverki Tevje mjólkurpósts í Fiölararanum i
þakinu, en næsta hlutverk hans er hlutverk Snorra Sturlusonar f kvik
mynd Þráins Bertelssonar, sem tekin veröur f sumar.
hingaö til okkar um helgina eru
„Spegilmaöurinn” frá Litla
Leikfélaginu i Garöi, „Sklrn”,
Anna Jeppesen,
Ieikfélags Húsavíkur
formaöur lokum.
frá Leikfélagi Siglufjaröar og
„Týnda teskeiðin” frá Leik-
félagi Sauöárkróks. Viö munum
hýsa gesti okkar sjálf og bjóöum
þeim á 80 ára afmælishátlðina á
laugardagskvöldiö. Þar mun
Siguröur Hallmarsson flytja
ræðu um sögu félagsins og slöan
dönsum viö fram á nótt”.
Þá sagöi Anna ennfremur aö
áhugaleikfélög um allt land
væru mjög ánægö yfir þvl aö
söluskattur skyldi hafa verið
felldur niöur af sýningum
þeirra, þvl hann heföi vlöa verið
mikil byröi. Sem dæmi má
nefna aö af Fiölaranum á þak-
inu var greiddur miklu hærri
söluskattur til ríkisins en sá
styrkur sem rlkiö veitti og var
svo um flestar aörar sýningar.
„Þaö er okkur þvl mikil
hvatning til dáöa aö þessari
byröi skuli hafa verið létt af
starfseminni,” sagöi Anna aö
Rætt við Tryggva Olafsson sem opnar sýningu um helgina
Bragðlaukurinn
Rœðuhöld
í rokinu
Ég dirfist ekki annaö en hlýöa
nýjum umsjónarmanni Sunnu-
dagsblaös. Hann sagöi mér aö
skrifa um eitthvaö, sem ég
kynni aö heyra eöa sjá I útvarpi
eöa sjónvarpi þessa vikuna.
Ég ætla aö svindla svolltiö,
eins og okkar tslendinga er
háttur. Þaö sem ég ætla aö
skrifa um heyröi ég nefnilega
ekki I útvarpinu; ég heföi hins
vegar getaö heyrt þaö þar. Þvl
var sum sé útvarpaö — á meðan
ég stóö niöur á Torgi og hlustaði
á þaö og horföi á þaö I litum og
þrividd — þegar framkvæmda-
stjóri Alþýöusambands islands
ávarpaöi reykvfskan verkalýö á
baráttúdegi hans.
Asmundur framkvæmdastjóri
hélt ágæta og sanngjarna
ræöu. Þaö örlaöi ekki á kratlsku
lýöskrumi, ekki sló hann á
öfundarstrengina sem mis-
vitrun leiðtogum er tamt og
hann var ekki heldur leiöin-
legur, sem enn fleiri leiötogum
er ennþá tamara.
Ég held aö eftir þessa ræöu
hættimenn aö skipta þjóöarkök-
unni en snlöa sér föt af þjóöar-
dúknum þess I staö.
Skemmtisagan sem félagi
Asmundur sagöi af félaga Brés-
néf og klæöisdúknum hans er
ágæt til útleggingar á ýmsa
vegu. Þaö má til aö mynda
harla vel notast viö klæöisdúk
sem tákn þjóðarauösins. Og
reyndar mikiö fremur en köku.
Það er nefnilega duggunarlltiö
erfitt aö skipta þjóöarauönum
þannig aö vel fari. Ekki er þaö
siður erfitt aö skera dúk I klæði
svo vel nýtist og ekki þurfi aö
fleygja stórum renningum. Hins
vegar er þaö ekki nokkurt
vandaverk aö skera köku. Þaö
getur hvert mannsbarn; mér er
nær aö halda að meira aö segja
stjórnendur útvarpsins gætu
þaö. Gerir heldur ekkert til þótt
einhver mylsna sé á kökudisk-
inum þvi hún bragöast ekkert
siöur en tertusneiöarnar á
meðan afskuröur af dúknum
dæmist til ónýtis.
Þetta er „Bragðlaukurinn”, góðan dag.
Hér fáið þig vikulega bæjarins bestu uppskrift og
ef þið lumið á einni slikri sendið hana þá i snatri
eða hringið i okkur.
Heima-
tilbúinn
ostur
tJlfar Þormóðsson
skrifar um útvarpið
Ég vil lika miklu heldur sá
félaga Asmund fyrir mér viö að
sniöa hverjum og einum stakk
eftir vexti þegar aö samninga-
boröinu kemur heldur en göslast
meö brauöhnif I mygluöum
tertubotni þjóöarkökunnar;
hann er allt of góöur fagmaöur til
þess arna.
Hins vegar ætti Kristján
Ottósson blikksmiöur og ræöu-
maöur á torginu og I útvarpi
umsjónarmanns Sunnudags-
blaösins aö andskotast svolltiö
lengur á þjóöarkökunni. Hann
gæti þaö meö járnklippum, ef
honum þætti þaö henta. Það er
viö hæfi aö nátttröll bjástri við
eitthvaö þaö sem litlu skiptir
hvernig gert er.
Viö félagi Erlingur Viggós-
son, sem erum buröarásarnir I
Gáfumannafélaginu I Flokknum
eins og félagi Guömundur
Jóhann veit manna best, stóöum
þarna I vorgjóstinum á torginu
og hlustuðum á hjáróma mál-
flutning blikksmiösins. Og af
þvi aö viö gátum ekki skrúfað
niður I eymingjans manninum
lögðum viö i ’ann, og félagi
Erlingur sagöi um leiö upp i
gjóstinn, sem allt i einu var
orðinn napur, „Hann hlýtur aö
vera frlmúrari, mannfýlan!”
„Nei”, heyröist einhvers
staðar að, „en hann langar
augljóslega til þess.”
Og nú auglýsum viö félagi
Erlingur eftir þessum manni.
Viö ætlum aö veita honum inn-
göngu I Gáfumannafélagið.
—úþ
Fy 'sta uppskriftin okkar er af
heimtgeröum osti, sem viö
getum meö góöri samvisku
mælt meö:
Hvitlaukur,
paprika,
dill, steinseija.
Undanrennan og súrmjólkin
hituö I potti og suðan látin koma
upp. Tekiö af strax og kekkir
fara aö myndast á yfirboröinu,
hellt I gegnum sigti og ostmass-
inn settur i skál. Kælt, sýrðum
rjóma hrært saman við og
kryddaö. Þetta er hæfilegt
magn I tvo litla osta, svo tilvaliö
er aö krydda þá mismunandi.
Best er að nota nýtt krydd eöa
kryddvökva (10 bragötegundir
af honum fást f eilsuhúsinu á
Skólavöröustlg og kosta 830 kr.
giasiö). Salt og pipar þarf að
vera I öllum ostunum, en slöan
má þreifa sig áfram, með t.d.
nýjan hvitlauk (marðan),
paprikuvökva og dill, sem best
er að snöggfrysta og mylja fryst
saman viö ostinn. Einnig er
hægt aö nota þurrkaö dill eöa
nýtt, sem klippt er mjög smátt.
Steinselja er llka^ ágæt sem
krydd, svo og graslaukur, eöa
annaö nýtt krydd. Ef vill má
hvolfa ostinum og þekja meö
t.d. grófmöluðum pipar, setja
siöan i álpapplr og bera fram
með kexi og brauöi. Ostur þessi
llkist smurosti, en er þó bragö-
betri og enn betri en osturinn
sem gerður er eingöngu úr sýrö-
um rjóma. Þá er sýrði rjóminn
settur I kaffifilter og látið renna
úr honum, en massinn slöan
kryddaöur.
„Hér kaupir
fólk málverk
eins og stól”
„Þetta er finasta galleri á
landinu. Sjáöu alla ranghalana,
svona eiga sýningarsaiir aö
vera,ekki ferkantaöir geimar,”
sagöi Tryggvi ólafsson list-
máiari, þegar viö hittum hann
önnum kafinn viö aö leggja siö-
ustu hönd á sýningu slna I List-
munahúsinu.
Aö þessu sinni sýnir Tryggvi
55 verk, flest máluö á síðustu 2-3
árum, en siöast sýndi hann hér
heima 1977. Tryggvi er búsettur
I Kaupmannahöfn og hefur
haidiö fjölmargar einka-
sýningar og tekið þátt I sam-
sýningum viöa um Evrópu. Viö
spuröum Tryggva hvort þaö
væri mikill munur á aö sýna hér
heima og erlendis.
,, Já, þaö er mikill munur á þvi.
Hér hittir maöur alla gömlu
vinina og kunningjana, sem
hafa heimsótt mig I Höfn þessa
tvo áratugi sem ég hef búiö þar.
Þaö er auövitaö mjög gaman aö
rifja upp gömul kynni og ganga
um sýninguna meö þessu
fólki, — en þaö er lika gaman að
sjá hvernig Islendingar almennt
taka myndlistarsýningum.
Þegar maður heldur einka-
sýningu hér á íslandi, þá selur
maöur mun meira til einstak-
linga en þegar maöur sýnir er-
lendis. Þar eru þaö helst fyrir-
tæki og söfn sem kaupa myndir,
en hér kemur fólk og kaupir sér
málverk eins og stól.”
Tryggvi hefur hlotiö mjög
góöa dóma 1 erlendum blööum.
Pierre Liibecker, gagnrýnandi
Politiken, segir m.a. um
Tryggva:
„T.Ö. bætir alveg sérstakri