Þjóðviljinn - 12.07.1980, Síða 2

2 SIDA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 12.-13. jlíll.
AF
SÉNÍVERMANNI
Ég sótti nokkrar merar vestur í Dali í vik-
unni, reið með þær um Hörðudal sem leið
liggur suður Laugardal, Sópandaskarð,
Langavatnsdal og niður í Stafholtstungur.
Þetta var ekki merkilegri ferð en fjöl-
margar aðrar slíkar, náttúrufegurð, sól í
heiðt og afréttarkyrrð rofin á hefðbundinn
háttaf fuglasöng, kvaki, krunki, velli og tísti.
Ég skildi svo merarnar eftir í Borgarf irðin-
um og tók rútu í bæinn, já, og svo ég gleymi nú
engu — konan mín var með.
Það var sem sagt ekki fyrr en rútuferðin
hófst, að verulega dró til tíðinda.
Við heiðurshjónin tókum rútuna við Fúsa-
skála, en gátum ekki komið okkur saman um
hvort ætti að fá að sitja við gluggann, svo
ákveðið var að set jast hvort f yrir f raman ann-
að og þá bæði við glugga, enda rútan nærri
tóm.
Ég hef grun um að okkur haf i bæði langað til
að hvíla okkur ögn á hvort öðru, enda búin að
sitja á rökstólum undir fjögur augu svotil
viðstöðulaust í rúman aldarf jórðung. Nú
skyldi sem sagt„slappað af", en þó í kallfæri
við hvort annað.
Varla var rútan runnin af stað þegar maður
nokkur, sem hafði sofið í aftasta sætinu með
séniverflösku undir höfðinu, vaknaði, brölti
frameftir rútubílnum, settist síðan í sætið við
hliðina á mér, bauð mér einn og tók mig — það
sem kallað er — tali.
Hann sagðist þekkja mig, hann læsi stund-
um greinarnar mínar í Þjóðviijanum og sér
þættu þær ekki nærri nógu góðar. „ Brandarar,
brandarar. Þú átt að hafa brandara í greinun-
um Taktu vegamálin og ríkisstjórnina maður
og verðbólguna, landbúnaðinn og hraðfrysti-
húsin, einhverja brandara maður! Fjörutíu-
þúsund tonn föst í frystihúsunum". Og nú setti
að honum óstöðvandi hátur. Hann qat með
naumindum stunið upp milli hviðanna: „Fyrst
er hann f rystur og svo er hann f rystur í f rysti-
húsunum O! o! o! ho! ho! ho! hah! hah! hah!
— Veistu, ég held að vandi hraðfrystiiðnaðar-
ins stafi af því, að enginn vinnufriður var
mánuðum saman í hraðfrystihúsunum fyrir
forsetaframbjóðendum, sem voru að koma
sér upp tengslum við alþýðuna f landinu. Fisk-
urinn alltaf orðinn gamall og úldinn, þegar
loksins gaf st tími til að fara að gera að, og þá
kominn nýr togari með nýjan físk, sem ekki
var hægt að byrja að gera að, f yrr en hann var
orðinn gamall. Fyrst þarf jú að skvera upp
gamla þorskinn sem er fyrir O! O! o! o! ho!
ho! ho! hah! hah! hah! Fáðér einn!"
Nú var rútan komin niður að Bif röst, en þar
stóð á hlaðinu föngulegur hópur eigulegra
stútungskvenna. Það fór ekki milli mála að
þetta einvalalið ætlaði að taka sér far með
rútunni, enda fóru þær að tínast inn.
Þarna voru engar alþýðukonur, heldur
greinilega allt konur úr hópi betra fólks. Sú
sem virtist hafa orð f yrir hópnum tók sér sæti
við hliðina á konunni minni og hinar meira og
minna f kring. Ég held að þessi sem settist hjá
konunni minni sé alþingismaður eða eitthvað
svoleiðis. Ég býst við að á þessari stundu höf-
um við heiðurshjónin bæði séð eftir því að
setjast ekki hlið við hlið.
Konan sem sat við hliðina á konunni minni
sagði í óspurðum f réttum, að hópurinn væri að
koma úr hópef li eða konferens um réttarstöðu
kvenna í vígðri og óvígðri sambúð og viðurlög
við ótimabærum nauðgunum, sem mjög
virtust fara í vöxt innan veggja heimilanna.
„Þá átt þú nú áreiðanlega hvergi heima,"
gall í vininum við hliðina á mér. Svo rétti
hann þessari hefðarkonu séníverbrúsann á
milli sætanna og sagði: „Fáðér einn!"
Þessi orð og athöf n féllu ekki í góðan jarð-
veg, en var þó látið kyrrt liggja. Nú kom vand-
ræðaleg þögn, sem brátt var rofin af
sessunauti mínum sem sagðist halda að
berrassaði Japaninn, sem dansaði á Lækjar-
torgi á Listahátíðinni, hafi verið með fingur-
traf á tippinu af því að hann hefði, eins og
hann sagði, „slasað sig á honum við komuna
til íslands, sennilega stigið í hann."
Þetta þótti hefðarkonunum ekki nógu vel
lukkuðorðræða og ein sagði: „Er ekki hægt að
fjarlægja manninn?"
Ég lempaði hann í aftasta sætið aftur og
reyndi að svæfa hann þar. Auðvitað sárnaði
mér svolítið þegarég heyrði einaaf hefðarkon-
unum segja: „Mér finnst að kónar eins og
þessir tveir ættu nú ekki að fá far með áætl-
unarbílum."
Ég þorði auðvitað ekki að reyna að leiðrétta
misskilninginn, var raunar viss um að mér
yrði ekki trúað, en raulaði nokkrar góðar
vögguvísur yf ir sénívermanninum, en það var
loksins í Kollafirðinum sem hann sofnaði og
þá svo fast að ekki hafði tekist að vekja hann,
þegar við heiðurshjónin yf irgáfum Umferðar-
miðstöðina.
Og núna, er ég að reyna að rif ja upp hvaða
vögguvísa það var sem loksins hreif; gæti
komið sér vel seinna.
Já, mig minnir að hún hafi verið svona:
Þetta er gaman þykir mér.
Þú ert kominn áða.
Ég skal gefa þér geníver
ef gengurðu til náða.
Flosi.
Or Galtalækjarskógi
Sumarmót í Galtalækjarskógi
Rækjustrídi
Færeyinga
og Græn-
lendinga er
nú lokiö
Rækjustríði Færeyinga
og Grænlendinga er nú
lokið með því, að land-
stjórnin í Færeyjum varð
við kröfum heimastjórn-
arinnar grænlensku um að
skipa færeyskum togurum
að hætta veiðunum.
Færeyingar voru búnir
að veiða þann skammt af
rækju sem þeim hafði
verið úthlutaður, en héldu
áfram eftir það og vakti
það mikla reiði Grænlend-
inga.
Eins og undanfarið ár verður
haldið sumarmót um verslunar-
mannahelgina I Galtalækjar-
skógi. Þaö er umdæmisstúka nr. 1
og islenskir ungtemplarar sem
halda mótið og verður þaö með
liku sniöi og unanfarin ár — al-
gjört áfengisbann og ætlast til
þess aö fólk njóti náttúrunnar og
þess sem boöið veröur upp á alls
gáð og glatt f lundu.
Norrœnir
leikritahöfundar
þinga:
Örnólfur
Árnason
kjörinn
formaöur
örnólfur Árnason var nýlega
kjörinn formaður samtaka leik-
ritahöfunda á Norðurlöndum.
Leikritahöfundar héldu þing sitt I
Gautaborg og var rætt um ýmis
hagsmunamál höfunda.
Leikritahöfundar berjast fyrir
þvi að losna undan prósentu-
kerfinu þ.e. að höfundar fái hluta
af aögöngumiöaverði i sinn hlut,
en þeir segja aö slikt kerfi sé
löngu úrelt, þar sem miðar séu nú
víðast niöurgreiddir af riki, en
kerfiö miðast við einkarekstur.
Sviar og tslendingar hafa breytt
örnólfur Arnason , formaður
Sambands norrænna leikritahöf-
unda.Þjv. rækjustríö bls 2 10,6 cic
Guðrún
þessu og væntanlega koma hin
Noröurlöndin á eftir.
Af öðrum baráttumálum má
nefna aö samtökin vilja stuðla aö
þýöingum leikrita á önnur
norðurlandamál og aö höfundar
hafi sömu stööu hvar sem er á
Norðurlöndum. Þá vilja þeir fá
aðild að stjórnun leikhúsa likt og
aðrir þeir sem viö leikhús vinna.
Samband leikritahöfunda hefur
skipulagt fjölda námskeiöa fyrir
félagsmenn og verða einhver slik
væntanlega haldin hér á landi á
næstu árum. Eins og áður sagði
var örnólfur Arnason kjörinn for-
maöur sambandsins og gildir kjör
hans til tveggja ára.
Tillaga Erlendar Paturssonar:
Samar fái sérstaka
aðild að Norðurlandaráði
Erlendur Patursson Þjóð-
veldisforingi I Færeyjum hefur
lagt fram tillögu til Noröurlanda-
ráðs um aö Samar fái sérstaka
aðild að Noröurlandaráöi og verði
samningi um ráðið breytt með
þeim hætti að þetta verði mögu-
legt.
Erlendur segir I tillögunni, að
þaö sé grundvallarsjónarmiö I
þessu máli, að Samar séu ein þjóð
og sú staðreynd að þeir búa I
þrem rlkjum (Noregi, Svlþjóð og
Finnlandi) eigiekkiaðverahindr-
un I vegi fyrir þvl að þeir varð-
veiti stöðu slna sem þjóö.
Samar héldu nýlega þing I
Trömsö og þar staöfestu Samar
fyrri óskir slnar um aðild aö
Noröurlandaráöi. Erlendur
Patursson var á því þingi og hefur
nú tekiö formlega upp þetta mál.
(14. sept.)
Félag íslenskra iðnrekenda:
Kannar flutningskostnað
Félag islenskra iðnrekenda
hefur sett á laggirnar nefnd til að
gera alhliða úttekt á flutnings-
kostnaði innfluttra vara. Sérstak-
lega skal taka tillit til uppbygg-
ingar á töxtum vöruflutninga-
félaga fyrir innflutt iönaðarhrá-
efni og bera þá saman við taxta
fyrir innfluttar samkeppnisvörur.
Einnig skal nefndin kanna um
hvaöa frávik sé að ræöa frá þess-
um töxtum svo um raunhæfan
kostnaöarsamanburð geti verið
að ræða.
Formaöur nefndarinnar er
Gunnar J. Friöriksson en með
honum starfa Ingvi I. Ingason
Kristján Agnarsson, Olfur Sigur-
mundsson og Þórður Friöjónsson
sem jafnframt er deildarstjórí
hagdeildar Félags Islenskra iön-
rekenda.
-áþj