Þjóðviljinn - 12.02.1981, Síða 8
8 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 12. febrúar 1981
Fimmtudagur 12. febrúar 1981 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
Nú hefst hremgemmgm fyrir kosningar
eftir óreiðu
Odvars Nordlis
# Söguleg stund rann
upp í stjórnmálalifi Norð-
urlanda þ. 4. febrúar í ár.
Gro Harlem Brundtland
tók fyrst kvenna við stöðu
forsætisráðherra og mun
að öllum líkindum hreppa
formannsstöðu norska
Verkamannaf lokksins
innan tíðar.
# Fráfarandi forsætis-
ráðherra/ Odvar Nordli, lét
af störfum að læknisráði/
en hann hefur átt við erf ið-
an augnsjúkdóm að stríða.
Veikindin ein urðu þó ekki
Nordli að falli: Mikil
sundrung hefur ríkt innan
Verkamannaflokksins um
stefnu og markmið í helstu
málefnum Noregs. Þessi
ágreiningur hefur orðið til
þess að mikill hluti kjós-
enda Verkamannaf lokks-
ins hefur snúið við honum
baki og voru þingkosning-
arnar i haust taldar tapað-
ar án andlitslyftingar á
flokksforystu og ríkis-
stjórn.
# Þegar Nordli lét af
störfum var hann og
flokksforystan komin upp
á kant við verkalýðshreyf-
inguna/ æskusamtökin/
umhverf isverndunar-
sinna/ sveitarstjórnarfor-
ystuna/ kvenréttinda-
hreyfinguna og ekki síst
forgangsmenn afvopn-
unarstefnunnar.
Ingólfur
Márgeirsson
skrifar frá
Noregi
• Gro Harlem Brundt-
land var talin hæfust að
sameina kjósendur undir
merkjum Verkamanna-
flokksins að nýju. Ekki
leikur vafi á því, að vin-
sældir hennar munu rétta
hlut flokksins í komandi
kosningum í september.
En vinnst hinum nýja for-
sætisráðherra nægur tími
til að vinna kosningarnar?
A undanförnum árum hafa
ágreiningsmálin oröið æ fleiri
innan Verkamannaflokksins.
Þegar rikisstjórn Brattelis lét af
völdum 1975 komu tveir menn til
greina sem arftakar forsætisráð-
herra: Oddvar Nordli og Reiulf
Steen. Eins og menn vita hreppti
Nordli hnossið en sæst var á aö
veita Steen formannsstöðuna.
Var þaö i fyrsta skipti i sögu
flokksins að formannsstaðan
klofnaði frá forsætisráðherraem-
bættinu. Klofningurinn varð
smám saman til þess að bera för
á vaxandi persónuágreiningi og
varð Reiulf Steen, aö mörgu leyti
að ósekju, illa undir i þeim átök-
um. Til að mynda kom nafn hans
ekki til greina þegar Nordli sagöi
af sér, valið stóð milli Gro
Harlem Brundtland og Rolfs
Hansens umhverfismálaráð-
herra.
Þegar Odvar Nordli féll, tók '
hann Reiulf Steen með sér i fall-
inu. Hann varð að segja af sér
formannsstöðu sinni og mun Gro
Harlem Brundtland taka við
henni innan tiðar. Og ekki nóg
með það: Steen, sem setið hefur
efstur á framboðslista flokksins i
Osló um áraraðir, varð að láta
Brundtland fyrsta sætið i té.
En ágreiningur um stjórnmála-
leiðtoga hefur ekki verið eini
höfuðverkur Verkamannaflokks-
ins. Litum á helstu málefni sem ‘
orðiö hafa völd aö óvinsældum
rikisstjórnarinnar.
Húsnæðismál
Nordli breytti fjáröflunarleið-
um til nýs húsnæðis. Þetta varð
til þess að innborganir á ný-
byggðar ibúðir námu um 150-200
þús. norskum krónum auk 5. þús.
n.kr. húsaleigu á mánuði. Þessi
nýja húsnæðispólitik fól einnig i
sér að einkabankar tóku að sér
fjáröflun til húsbygginga. Afleið-
ingin var sú að ungt fólk meö
meðaltekjur sá sér ekki lengur
fært að eignast eigið húsnæði og
má reyndar teljast heppið að
komast i viðunandi húsnæði á
þéttbýlissvæðunum.
Þarmeð hafði rikisstjórn
Nordlis sökkt helsta flaggskipi
sósialdemókratiunnar: Rétti
allra til húsnæðis á viðráðan-
legum kjörum.
Sveitastjórnamál
og heilsugæsla
Sveitastjórnir um allan Noreg
hafa orðið æ æfari út i lands-
byggðarstefnu Nordlis. Oliu-
auðurinn streymir inn, en enn
hafa byggðarlögin ekki séð eyri af
þeim peningum. Hins vegar hefur
rikisstjórnin skorið niður fjár-
veitingu til sveitastjórnamála og
hefur sú ákvörðun haft alvarlegar
afleiðingar fyrir mörg fylki.
Meðal annars hafa heilbrigðis-
málin orðið illa úti og sjúkrahús
hafa ekki getað tekið á móti sjúk-
lingum eða sinnt þeirri þjónustu
sem eðlileg telst.
Hefðbundnir fylgjendur Verka-
mannaflokksins i mörgum fylkj-
um landsins eru þvi að missa þol-
inmæöina á aðgerðaleysi rikis-
stjórnarinnar. Slik gremja getur
valdið úrslitum á kosningaári.
Breytingar á
skattalöggjöf
I fyrrahaust breytti stjórn
Nordlis skattalöggjöfinni I and-
félagslega átt. Skattaálagið
minnkaöi á hátekjuhópana en
hækkaði á lágtekjufólk. Skatta-
löggjöfin olli miklum umræðum I
Noregi og gamlir kratar, þar á
meöal i verkalýðshreyfingunni,
mótmæltu með háværu oröalagi í
fjölmiðlum.
Erfitt verður fyrir hinn nýja
forsætisráðherra aö hrófla viö
skattalöggjöfinni, hann getur i
mesta lagi gefið fögur fyrirheit
um réttlátari skatta þegar nýja
fjárlagafrumvarpið verður lagt
fram I haust.
Alta-deilan
Ekkert mál, aö undanskildri
Efnahagsbandalagsdeilunni,
hefur vakiö jafn mikla athygli og
umfjöllun á siðustu áratugum
og Alta-málið. Rikisstjórnin
keyrði sig fasta i blindri ein-
stefnu, sem varð til þess að mál-
efni Sama og umhverfisumræðan
bergmáluðu um alla heimspress-
una, Nordli til litils framdráttar. í
stað þess að fresta Alta-virkjun-
innni, biða niðurstöðu Hæsta-
réttar, sem fjallaði um kæru á
hendur stjórninni vegna fyrir-
hugaðrar virkjúnar, lét rikis-
stjórnin beiðniSama lönd og leið,
hundsaði mótmæli um gjörvallan
Noreg og sendi mesta lögreglulið
á vettvang I Finnmörk sem
norskar sögur fara af. Lögreglu-
aðgerðirnar vor ekki einungis
umfangsrikar og kostnaðar-
samar, þær voru einnig tákn þess
að norska rikisstjórnin var reiðu-
búin að beita framkvæmdarvaldi
á minnihlutahóp i eigin landi.
Margir norskir fjölmiðlar sögðu
að andlit Noregs hefði breyst út á.
viö á einni nóttu: Landið haföi
kastað grimunni, sem átti að sýna
HVEB ER
það sem forsvara mannréttinda
frumbyggja.
Afstaða stjórnarinnar I Alta--
málinu varð til þess að f jölmargir
grónir kratar sögðu sig úr flokkn-
um. Einkum var úrsögn um-
hverfissinna og vinstri manna
áberandi og margir létu hafa eftir
sér umsagnir um norska Verka-
mannaflokkinn sem ekki hafa
þótt mikill búhnykkur i kosninga-
baráttunni.
Þegar Gro Harlem Brundtland
kom út úr Konungshöllinn i Osló
sem hinn nýi forsætisráðherra
Noregs, beið hópur Sama fyrir
utan og bað um skilning hennar á
málstað þeirra. Hún sagðist veita
þeim áheyrn sérstaklega siðar.
Spurningin er hinsvegar: Getur
Brundtland gert eitthvað i mál-
inu? Er ekki Nordli þegar búinn
aö ganga það langt að ekki verður
aftur snúið?
Kjarnorku-
hernaður og
bandarískar
bækistöðvar
Umræður um varnarmál hafa
leikið Verkamannaflokkinn grátt
að undanförnu. Haustið 1979 sam-
þykkti rikisstjórn Nordlis stað-
setningu nýrra kjarnorkueld-
flauga á meginlandi Evrópu eftir
gifurlegar deilur um fhálið i
norskum fjölmiðlum. Enn einu
sinni var forystu Verkamanna-
flokksins núið um nasir að hlýða
yfirstjórn NATO en skella skolla-
eyrum við málflutningi flokks-
manna og kjósenda.
Sama sagan endurtók sig næsta
haust, en þá samþykkti Stór-
þingið tillögu rikisstjórnarinnar
um bandariskar bækistöðvar i
Þrændalögum. Um helmingur
flokksmanna og fylgjenda Verka-
mannaflokksins voru á móti báð-
um þessum ákvörðunum. Nordli
og stjórn hans voru sökuð um
linku gagnvart hægriöflunum
sem kreföust aukins vigbúnaðar-
kapphlaups.
Rikisstjórnin reyndi að lægja
öldurnar með þvi að láta formann
flokksins Reiulf Steen bera fram
tillögu um kjarnorkulaus svæði á
norðurhveli jarðar. Tillagan, sem
er falleg i sjálfu sér, var þó ekkert
annað en fyrirsláttur. Það var
vitaö mál aö Sovétmenn myndu
aldrei fallast á slika tillögu, þar
eð megin kjarnorkuvopnastyrkur
þeirra er staðsettur á Kolanesinu.
Siðar kom einnig I ljós að Sovét-
menn neituðu að ræða þetta mál.
Umrædd mál hafa orðið til þess
að hinum almenna flokksmanni
finnst hann hafa misst tillögurétt
sinn og áhrif. Flokksforystan
samþýkkir helstu mál i kyrrþey
en þrýstir þeim i gegnum flokks-
kerfið með offorsi eða hægð, allt
eftir þvi hvaö á við. Það olli mikl-
um úlfaþyt, að ákvörðunin um
bandariskar bækistöðvar i Noregi
var tekin af forkólfum Verka-
mannaflokksins, hershöfðingj-
um NATO og Varnarmálaráðu-
neytinu i Washington. Fréttin
kom fyrst fyrir sjónir flokks-
manna i Noregi og annan al-
menning sem forsiöutiðindi i
norska Dagblaðinu. Dagblaðið
hafði hins vegar heimildir sinar
eftir bandariskum dagblöðum og
timaritum!
Kvenréttindi
og stjórnmál
Odvar Nordli lá undir miklu
ámæli fyrir að ýta kvenmönnum
til hliðar við stöðuveitingar. Sér-
staklega endurómaði þessi
gagnrýni haustið 1979, þegar
Nordli gerði stórtækar breytingar
á rikisstjórninni og aðeins tvær
konur fengu ráðherrastóla. Gro
Harlem Brundtland er kunn sem
forsvari kvenréttinda, og á fyrsta
blaðamannafundi sinum sem for-
sætisráðherra lýsti hún þvi yfir að
fleiri konur tækju við þýðingar-
miklum embættum eftir að hún
væri sest við völd. Ljóst er að
kvenréttindahreyfingin ber mikið
traust til Gro, ekki sist vegna
frammistöðu hennar á þingi,
þegar fóstureyðingarlöggjöfin
var samþykkt. Hitt er annað mál,
að kvenréttindabaráttan fellur
mjög i skuggann á þeim þjóð-
málum sem sameining verður að
nást um, ef Verkamannaflokkur-
inn á að eiga möguleika á að sigra
i komandi þingkosningum.
A blaðamannafundi i siðustu
viku var hún spurð hvaöa málefni
væri þýðingarmest I nánustu
framtið. Án þess að hika svaraði
Gro Harlem Brundtland:
— Að vinna kosningarnar I
haust!
Tekst henni að sannfæra kjós-
endur um ágæti Verkamanna-
flokksins á þeim rúmu sjö mán-
uðum sem eftir eru i þingkosning-
ar?
Gro Harlem
Brundtland,
fyrsta konan
sem forsætis
ráðherra á
Norðurlöndum,
brettir upp
ermarnar
Hinn nýi forsætisráðherra Noregs er glæsilegur, eljusamur og vel menntaður. En nægja þessir mann-
kostir Gro Hariem Brundtland tii að sameina Verkamannaflokkinn að nýju og koma honum sem sigur-
vegara út úr þingkosningunum i haust?
Gro Harlem Brundtland?
Gro Harlem
Brundtland sópaöi öllum
andstæðingum til hliðar,
þegar Ijóst var að Odvar
Nordli segði af sér og um-
ræðurnar um arftaka hans
hófust. Þær umræður urðu
aldrei aðdeilum. i Ijós kom
að hún naut stuðnings
flokksmanna um allan
Noreg, og siíkum forsætis-
ráðherra þarf Verka-
mannaf lokkurinn á að
halda þessa stundina. Síð-
ustu skoðanakannanir
sýna að Hægriflokkurinn
er jafnstór Verkamanna-
flokknum. I landi þar sem
nánast er hægt að tala um
tveggja flokka kerfi getur
persóna formannanna
skipt sköpum í þingkosn-
ingum, að hausti.
En hver er hinn nýi for-
sætisráðherra Noregs og
hið nýja andlit Verka-
mannaflokksins út á við?
Gro Harlem Brundtland
fæddist I Osló árið 1939. Hún hóf
stjórnmálaafskipti þegar á
menntaskólaárunum og lét til sin
taka i æskulýðshreyfingu Verka-
mannaflokksins. Segja má að
stjórnmál hafi verið henni i blóð
borin, þvi faðir hennar Gudmund
Harlem hefur bæði verið félags-
málaráðherra og varnarmála-
ráðherra Noregs. Að loknu
stúdentsprófi var hún I vafa hvort
hún ætti að leggja fyrir sig tann-
læknanám eða læknanám. Faðir
hennar ráðlagði henni að nema
tannlækningar með tilliti til
komandi eiginmanns og barna.
Það varð til þess að hún valdi
læknanámið.
Umhverfismálaráðherra
Að loknu læknanámi stundaði
hún framhaldsnám við Harvard-
háskóla i Bandarikjunum. Hún
var siöar ráðin við norska Heil-
brigðismálaráðuneytiö en
stundaði einnig læknisstörf sem
aðstoðaryfirlæknir viö skrifstofu
Skólayfirlæknis i Osló.
Árið 1974 var Gro Harlem
Brundtland gerð að umhverfis-
málaráðherra i stjórn Tryggve
Brattelis. Hún var þá gift og
fjögurra barna móðir. Sem um-
hverfismálaráðherra lét Gro
Harlem Brundtland mjög til sin
taka. Hún barðist fyrir verndun
náttúrusvæða, t.a.m. Harð-
angurssléttunni og fékk sinu
framgengt. Hún naut þegar
mikils fylgis umhverfisverndar-
manna og áhangenda grænu bylt-
ingarinnar.
Hún vakti alþjóðlega at-
hygli 1977 þegar Bravó-slysið
mikla gerðist i Norður-sjó.
Innlendir og erlendir fjölmiölar
dáöust af þrautseigju ráðherrans
sem bókstaflega þaut milli
Oslóar, Stafangurs og borpall-
anna. Hún svaf ekki dögum
saman og reyndir blaðamenn
luku á hana miklu lofsoröi fyrir
dugnað, vinnuhörku og hæfileika
til samvinnu. Ávallt var hún
reiðubúin að veita fjölmiðlum
áheyrn, hélt blaðamannafundi á
óliklegustu stöðum og upplýsti
fréttamenn um ástandið. Eitt
Oslóardagblaðanna lýsti henni
þannig: „Hún kemur hlaupandi á
blaðamannafundinn, en sest róleg
fyrir framan myndavélarnar,
fögur eins og demantur og hefur
fullkomna stjórn á taugum og
heilafrumum. Hún veitir hin
snöggu og nákvæmu svör sin af
alvöru. Hún er alvarleg og
óvæmin en hefur samtimis til að
bera eitilharða bjartsýni sem
margur stjórnmálamaðurinn
mætti öfunda hana af.”
Gro Harlem Brundtland var
valin varaformaður Verka-
mannaflokksins 1975. Arið 1977
skipaði hún þriðja sæti listans i
Osló. 1979 féll hún úr ráðherra-
stóli i hinum miklu umbreyt-
ingum Nordlis á rikisstjórn sinni
og tók sæti vanalegs þingmanns á
Stórþinginu.
Það sópar af Gro i ræðustól og
andstæðingar hennar hugsa sig
um tvisvar áður en þeir hætta sér
i orðasennu við hana. Hún hefur
borið mörg mál til sigurs i þing-
sölum. Frægasti málflutningur
hennar er eflaust i sambandi við
fóstureyðingalöggjöfina, en þar
komu hæfileikar hennar vel i ljós
sem stjórnmálamanns og læknis.
Gro hefur mikla skapgerö og er
óhrædd að segja það sem henni
býr i brjósti. Hún er metorða-
gjörn og beitir hiklaust valdi sinu.
Flestir telja það þó fremur styrk-
leik hennar en löst.
Ný kynslóð
Gro Harlem Brundtland til-
hreyrir hinni nýju kynslóð stjórn-
málamanna, ekki sist innan
Verkamannaflokksins. Hún er
fædd og uppalin innan vébanda
flokksins og hefur notið góðs af
þvi velferðarþjóðfélagi sem
kratar hafa byggt upp i Skandin-
aviu eftir stríð. Er hún að mörgu
leyti ólik forkólfum Verkamanna-
flokksins. Gro úr „æðra” séttar-
umhverfi en flestir
þeirra og menntun hennar er mun
betri. Hún er gift frægum með-
limi Hægraflokksins og málfar
hennar einkennist ekki af þeirri
verkamannastétt sem t.d. Einar
Gerhardsen tilheyrði eða
bændum Heiðmerkur eins og
málýska Odvars Nordlis ber vitni
um. Gro Harlem Brundtland er
að mörgu leyti dæmigerð fyrir hin
nýju forystuandlit Verkamanna-
flokksins.
Hún talar sérfræðingamál,
beitir akademiskum hugsunar-
hætti, og baráttumál hennar eru
ekki hefðbundin efnahagsmál og
kjaramál heldur umhverfismál
og kvenréttinda-
mál. En þó hún hafi yfirséttar-
stimpil á sér er henni ekkert eðli-
legra en aö ferðast meðal al-
mennings og taka þátt i um-
ræöum þeirra. Þessi eiginleiki
kom henni að lokum á toppinn.
Meðan formaður flokksins, Reiulf
Steen, talaði á fundum Alþjóða-
ráðstefnu Sósialista á Spáni,
mætti Gro á fundi krata I ein-
hverju krummaskuði á Vestur-
Noregi. Þegar hið þreytta andlit
Odvars Nordlis talaöi af sjón-
á dagskrá
Yfir þrjú hundruð Sóknarkonur vinna
við að hjálpa tii á illa stöddum
heimilum í borginni, ásamt nokkrum
hjúkrunarfræðingum og sjúkraliðum.
Allt þetta fólk veit um átakanlega
neyð....
Aðgerðir strax í
málum aldraðra
Laigi hefur staðið yfir allmikil
umræða um kjör gamla fólksins.
Lengi hefur það verið hálfgert
feimnismál og er kannski verra
nú en áður, hvað samfélagið gerir
litiðfyrir þá , sem aldraðireru og
sjúkir.
En nú hafa fleiri kvatt sér
hljóðs og lýst ástandinu hér i borg
fyrir alþjóð og þykir mér trúlegt,
að sömu sögu megi segja úr
öðrum landshlutum og ekki betri.
Hér i Reykjavik hefur verið tekið
myndarlega á nú seinustu árin,
en meinið er, það var allt of seint
byrjað og þeir, sem eru allra
verst settir, ég á við þá sem eru
ósjálfbjarga með öllu, hafa
gleymst, og það sem þeir mega
liða og þeir sem að þeim standa
er þyngra en tárum taki. Enda er
mikið búið að gráta og meira en
nóg.
Mér hefur alltaf geðjast vel að
orðum Ölafar riku: „Eigi skal
gráta Björn bónda heldur safna
liði”. Við skulum gera eitthvað.
En hvar skal byrja? Gisli Sigur-
björnsson hefur nýlega fært
söfnuðum i Reykjavik 100 þúsund
nýjar krónur i þessu skyni. Ég
veit ekki hvað söfnuðurnir telja
sig geta, en ef við komum lika
getum við öll mikið.
Fyrst nefni ég verkalýðs-
félögin. Þau eiga mörg gilda
sjóði. Eigum við ekki að opna þá?
Láta það sem við megum missa
og safna þvi á einn stað. Verka-
lýðshreyfingin hefur i öllum
samningum sett fram kröfur um
umbætur i lifeyrismálum og
fengið ýmsu framgengt. Það er
okkar fólk, sem verður verst úti
allra gamalmenna, þótt margir
fleiri eigi um sárt að binda og
þurfi lika hjálpar við. Siðan
sendum við út söfnunarbauka,
eins og gert var i Kópavogi, og
þar gætu söfnuðurnir komið að
liði. Lilía liknarfélög og alls
konar klúbbar. Ingólfur skóla-
meistari seridi út einvala lið til að
safna baukunum saman þar i bæ.
Við eigum lika lið i Reykjavik,
ef forysta finnst. Og þá er að finna
hús. Þar finnst, ef vel er leitað.
Sumir tala um Hótel Esju, aðrir
um Hvitabandið og enn aðrir um
Austurbæ jarskólann. Húsið
verður að fást og má ekki verða
þrætuepli. Við verðum að horfast
i augu við hvað neyðin er mikil og
gera eitthvað strax. Hér er ég
fyrst og fremst að tala um okkur
hér iReykjavik. Við getum mikið
ef við snúum bökum saman og
látum hversdagsleg dægurmál
eiga sig um tima og vinnum ein-
huga að þvi, sem er eitt okkar
stærsta mannúðarmál i dag.
önnur héruð geta gert eitthvað
svipað en hafa þó minna bolmagn
en við. Þvi þarf að finna fastan
tekjustofn, sem kemur til hjálpar.
Þann tekjustofn eiga alþingis-
menn að finna. Reykjavikurborg
hefur fastan tekjustofn af út-
svörum til þessara nota. Það
kann að leysa málin i framtiðinni,
en ekki I dag.
Ég er ekki að ýkja hvað þörfin
er brýn. Ég veit hvað ég er að
segja. Yfir þrjú hundruð Sóknar-
konur vinna við að hjálpa til á illa
stöddum heimilum i borginni,
ásamt nokkrum hjúkrunar-
fræðingum og sjúkraliðum. Allt
þetta fólk veit um átakanlega
neyð, þó það tali ekki opinberlega
um það. Fólk sem vinnur á
sjúkrahúsum sér hvernig sjúk
gamalmenni eru send heim þó
þau eigi enga að, þó það hlaupi
ekki i blöð og segi frá þvi.
Kannski er það, sem þarf að gera,
rjúfa þögnina og æpa.
Eigum við ekki að reyna hitt
fyrst. En við getum ekki biðið
lengur. Við getum ekki látið sém
við vitum ekkert. Getum ekki
látið eins og við getum ekkert.
Gerum eitthvað strax. Þú, sem
lest þessar linur, spurðu sjálfan
þig hvað þú getir lagt af mörkum
og reyndu að fá aðra til að gera
það sama. „Engin veit sina ævi
fyrr en öll er”. Það er hollt að
hafa það hugfast og leggja ein-
hverjum lið meðan getan leyfir.
Einhverjum kann að finnast, að
ég sé að fara fram á að almenn-
ingur geri það, sem þjóðfélaginu
ber að gera. Ég er að vissu leiti að
þvi. Vandamáliðer til. Það þarf
að leysa það. Það kallar á okkur
öll, við verðum að leysa það.
Annað sæmir okkur ekki. Þvi fyrr
sem við byrjum þvi betra.
Aðalheiður
Bjarnfreðsdóttir.
varpsskjánum og fullvissaði alla
um aukna atvinnu i landinu,
drakk Gro kaffi með kellingum á
óþekktu skeri i Suður-Noregi.
Vinsældir hennar meðal al-
mennings jukust i sifellu. Þegar
svo var komið að forysta Verka-
mannaflokksins hafði tekið
flestar ákvarðanir án þess að
spyrja flokksmenn sina álits og
likur voru til þess að Alþýðusam-
bandsforystan ætlaði að koma nú-
verandi umhverfismálaráðherra,
Rolf Hansen, i stól forsætisráð-
herra, reis alþýðan upp. Skeytin
streymdu inn: „Gefið okkur
Gro!”
Skoðanakannanir sýndu
hrapandi fylgi flokksins og kosn-
ingar voru framundan. Forystan
þorði ekki að virða kjósendur sina
að vettugi enn einu sinni.
Gro varð forsætisráðherra.
<0
Gro Harlem Brundtland — að
mörgu leyti dæmigerð fyrir hina
nýju forystukynslóð Verka-
mannaflokksins. Talar sérfræð-
ingamál, beitir akademiskum
hugsunarhætti og baráttumálin
umhverfismál og kvenréttindi I
stað hefðbundinna mála sem
efnahagsmála og kjaramála.
Mvndin sýnir nýja forsætisráð-
herrann ásamt eiginmanni og
börnum árið 1974.