Þjóðviljinn - 28.03.1981, Side 4

Þjóðviljinn - 28.03.1981, Side 4
4 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 28.-29. mars 1981 Sextugur 30. mars Erlendur Einarsson forstjóri i Ævintýraheimur barnsins er oft margbrotinn, ekki sist ef um- hverfið i mikilleik sinum ýtir undir tilveru hvers kyns kynja- vera, álfa, trölla og skrýmsla af öllu tagi. Fáa staði þekki ég sem gefa unglingum jafn rikulegt tilefni til sköpunar furðuveraldar og Vik i Mýrdal i stórfengleik sinum og fegurð. Æst Atlantshafið i suður, jökull i norður, fjall, urð og drangur með iðandi fuglalifi, sandurinn i austur og vitundin um voðaafl elds og vatns sem allt getur brotiö undir sig þegar minnst varir. En staðurinn einn án mannlifs má sin litils viö mótun æsku- mannsins. Og þrátt fyrir þröngan kost i þessari fámennu byggð hafði þegar á uppvaxtarárum Erlendar Einarssonar, i hinu unga þorpi, blómgast furðu rikt félags- og menningarlif með leik- húsi og lúðrasveit, kirkjukór og kvenfélagi að ógleymdri bless- aðri barnastúkunni. Og þó var mest um fólkiö sjálft, sem fóstraði og mótaði æskulýðinn. Miðlaði af hinni margháttuöu lifs- reynslu við að leita sér lifs- bjargar Ur náttúrunni, fugl i bjargi og fang úr sjó, sem aflað var viö hin erfiöu skilyröi opins úthafs. Enda tók stjórinn sinn toll. Þótt Erlendur Einarsson væri að mestu horfinn af vettvangi, þegarégkom tilsögunnar i Vik er ég viss um aö það sem hann fékk þar i malinn til langrar og oft á tiðum erfiðrar lifsgöngu hefur reynst honum hollt nesti. Ein af minum ljúfustu æsku- minningum frá Vik, er þá ég rölti upp Þorsteinsbrekku að Grund, að sækja heim foreldra Erlendar, Þorgerði og Einar. Éinar lét sig ekki muna um að opna fágætt bókasafn sitt ungum dreng og velja til lestrar þjóðsögur, þulur og ævintýr-, að tengja nútið við sögu og menningu þjóðarinnar en um leið að opna augu sveins fyrir töfrum landsins. II. Erlendur Einarsson fæddist 30. mars áriö 1921 og er þvi sextugur á mánudaginn kemur. Hann er sonur Einars Erlendssonar og Þorgerðar Jónsdóttur. Einar var i yfir 50 ár starfsmaður Kaup- félags Skaftfellinga. Foreldrar hans, þau Erlendur Björnsson smiðurog Ragnhildur Gisladóttir frá Norður-Götum I Mýrdal, voru meðal frumbyggja Vikurkaup- túns og fluttu þangað árið 1898. Móðurforeldrar Erlendar voru þau Jón Brynjúlfsson, verkstjóri frá Heiði og Rannveig Einars- dóttir frá Strönd i Meöallandi. Að Erlendi standa þannig sterkir skaftfellskir stofnar. III. Þjóðfélagshugsjón sam- vinnunnar, upphaf kaupfélag- anna islensku, þróun þeirra og hlutverk i þjóðfrelsisbaráttunni, stofnun Sambands kaupfélag- anna og hin hagsmunalega og menningarlega þýöing þessarar starfsemi eru þjóðlifsþættir sem veröskulda nákvæma skoðun. Þeim veröur að sjálfsögðu ekki gerð nein skil I þessari afmælis- grein. Hitt er ljóst að árangur samvinnustarfsins hér á landi og gildi þess fyrir afkomu og at- vinnulif landsmanna er meö ólikindum. Enda eru þess engin dæmi i okkar heimshluta að sam- vinnusamtök hafi á hendi jafn öfl- ugan atvinnurekstur og umsvif sem á íslandi. Ein ástæða þess hversu Samband islenskra samvinnu- félaga hefur vaxið er sú stað- reynd að til forystu viö fram- kvæmdir hafa frá fyrstu tið valist harðduglegir menn, þótt þeir hafi á margan hátt verið ólikrar geröar. Þeir bræöur Hallgrimur og Sigurður voru eindregnir hug- sjónamenn og á engan hátt likir athafnamanninum Vilhjálmi Þór. Þó skiluðu þeir allir sambands- fyrirtækjunum i hendur nýrra kynslóða öflugri en fyrr. Þaö var þvi ekki lltill vandi sem blasti við samvinnumönnum að finna Sambandinu forstjóra þegar Vilhjálmur lét af störfum. Erlendur Einarsson varð fyrir valinu, þá aðeins 33 ára að aldri. Hann hafði þá þegar getið sér mjög gott orð sem framkvæmda- stjóri Samvinnutrygginga, en hann fékk það erfíða híutverk árið 1946 að koma þessu fyrirtæki á laggirnar. Svo vel tókst Erlendi við starfrækslu Samvinnu- trygginga að félagið varð á skammri stund stærsta trygg- ingarfélag landsins og meö til- komu þess stórlækkuðu ýmis tryggingariðgjöld. Félagið tók m.a. upp þá nýbreytni að greiða tryggingartökum tekjuafgang. Erlendur Einarsson hefur nú i yfir fjórðung aldar veitt Sambandinu forstöðu. A þessum tima hafa skipst á skin og skúrir i rekstri þess og kaupfélaganna einsog oft vill verða. Aratugurinn 1960—1970 var Sambandinu til dæmis þungur I skauti. En á erfiðleikunum var sigrast og undir forystuErlendar hafa sam- vinnufyrirtækin haldiö áfram aö dafna og nýjar brautir hafa verið ruddar. Nægir i þvi sambandi að geta flutnings Samvinnuskóláns að Bifröst, og stofnunar Samvinnubankans, Osta- og smjörsölunnar og Samvinnuferða — Landsýnar. Ég veit lika fyrir vist aö þáttur Erlendar i þróun iðnfyrirtækja Sambandsins er stór, ekki sist eftir brunann mikla á Akureyri fyrir nokkrum árum, þegar mönnum óx svo i augum endurreisnarstarfið, að við lá að þeim féllust hendur. IV. A undanförnum árum hef ég iðulega deilt á forystu Sambands- ins og verið i þeim hópi manna sem átalið hefur það sem oft er kallað forstjóraveldið i Sam- bandinu. Ég hef haldið þvi fram að það væri ekki I anda þeirrar lýöræöishugsjónar sem er hyrningarsteinn samvinnustefn- unnar að forstjóri og fram- kvæmdastjórar SIS sætu sitt á hvað I stjórnum hliðarfyrirtækja Sambandsins, enda væru þessir framkvæmdaaðilar nær einráðir um mótun stefnumiða hreyfingarinnar, en áhrifa hinna félagskjörnu fulltrúa gætti litið. Ævinlega hefur Erlendur verið reiðubúinn að rökræða þessa full- yrðingu og færa fram ástæður sinar fyrir þvi af hverju hann teldi þetta fyrirkomulag nauð- synlegt. Hér verður hvorki fjallaö um þessi mál né önnur deiluefni sem hljóta að spretta upp i svo fjölmennri og voldugri félags- hreyfingu sem samvinnu- hreyfingunni, ef hún á annaö borö vill risa undir nafni. Ég vil á hinn bóginn ekki láta hjá liða að minnast á tvo þætti i samvinnustarfinu þar sem leiðir okkar Erlendar hafa legið saman. Hinn fyrri er stofnun Hamra- garða, félagsheimilis samvinnu- manna. Þegar Jónas Jónsson lést veltu menn vöngum yfir þvi hvað yröi um hús Sambandsins aö Hávallagötu 24, bústað Jónasar. Um tima horfði svo að húsið yrði selt. Þegar Erlendi var kynnt hugmyndin um að koma þar upp félagsheimili samvinnumanna, tengtminningu Jónasar, tók hann þeirri málaleitan mjög vel. Ég átti sæti i fyrstu stjórn hússins og mér er enn i minni hversu myndarlega Erlendur vildi að málum standa. Sama skilningi hafa forystumenn Nemendasam- bands Samvinnuskólans jafnan mætt þegar til Erlendar hefur þurft að leita. A siðustu árum hafa þær raddir oröið æ háværari, sem telja brýna nauðsyn bera til að styrkja tengsl samvinnuhreyfingar og verka- lýðshreyfingar á tslandi. EBli málsins samkvæmt ættu þessar hreyfingar alþýðunnar I landinu ekki aö berast á banaspjótum, heldur taka höndum saman um að létta li'fsbaráttu vinnandi stétta. Ég hef um hrið verið i vinnuhópi samvinnumanna sem rætt hefur leiðir að þessu marki. Þótt alltof litið hafi enn unnist hvað þetta varðar, hafa þessar félagshreyí- ingar fólksins þó hafið samstarf um starfrækslu bréfaskóla og ferðaskrifstofu. A fundum vinnu- hópsinsiogviðönnurtækifæri hefur Erlendur Einarsson veriö manna fundvísastur á viðfangsefni sem þessar hreyfingar ættu að takast á hendur sameiginlega. Ég er ekki i nokkrum vafa um að eitt mikilvægasta þjóðfélagsverkefni okkar tima er að forystulið þess- ara hreyfinga láti gamla fordóma ogværingarekki verða til þess að koma I veg fyrir nýja sókn til samstöðu þessara þýðingarmestu hagsmunahreyfinga alþýöunnar i landinu. Þar vonast ég til að Erlendur Einarsson verði fremst- ur I fylkingu. V. Ég hygg aö Erlendur Einarsson hafi verið mikill hamingjumaður I sinu lífi. Hinn 13. april 1946 gekk hann aö eiga Margréti Helga- dóttur frá Seglbúðum I Landbroti. Margrét er þekkt fyrir þann myndarskap og rausn sem ein- kennt hefur Seglbúðaheimilið, enda mikið á henni mætt við mót- tökur samvinnumanna, innlendra sem erlendra. Ég færi þeim hjónum og börnum þeirra hjart- anlegar hamingjuóskir I tilefni dagsins og bið þeim gæfu um alla framtiö. Skrifstofur heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytisins eru fluttar að LAUGAVEGI116 Þar eru einnig skrifstofur eftirtalinna aðila: Lyfjanefndar, Lyfjaverðlagsnefnd- ar, Lyfjaeftirlits rikisins, Daggjalda- nefndar, Alfanefndar og embættis skóla- yfirlæknis. Heilbrigðis- tryggingamálaráðuneytið 26. mars 1981 Utboð — áhugakönnun Byggingasamvinnufélagið Vinnan hyggst bjóða út byggingu 10 einbýlis- og 7 par- húsa auk bilskúra við Kleifarsel, Reykja- vik. Húsin verða að verulegu leyti byggð úr timbri en að hluta steinsteypt. Verkið er tviskipt, annars vegar undir- stöður og grunnlagnir, verktimi mai-okt. 1981, og hins vegar yfirbygging að fok- heldu ástandi, verktimi júli 1981 — des. 1982. Verktakar sem áhuga hafa á að kynna sér verk þetta, hafi samband við hönnun hf verkfræðistofu, útibú Laugavegi 42, simi 28770. hönnun hf Félag jámiðnaðar- manna FÉLAGSFUNDUR verður haidinn þriðjudaginn 31. mars 1981 kl. 8.30 e.h. í Domus Medica v/Egilsgötu. Dagskrá: 1. Félagsmál 2. önnur mál 3. Erindi: „Tölvunotkun i málamiðnaði”, Jón Hjaltalin Magnússon, verkfr.. Mætið vel og stundvislega! Stjórn Félags járniðnaðarmanna. Baldur óskarsson.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.