Þjóðviljinn - 05.06.1982, Blaðsíða 19

Helgin 5,—6. júní 1982 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 19
Jóhann J. E. Kúld skrifar
Sjómenn dregnir i björgunarnetinu á milli skipa
Öryggismál sjómanna og
björgunametið ,Markús’
Viö islendingar búum á þvi haf-
svæði, þar sem veður geta oft
orðið válynd og sjósókn hörð. Og
þar sem fiskveiöar okkar eru
undirstaöan undir sjálfstæðri til-
veru okkar i landinu, ásamt land-
búnaði, þá er augljóst að vel þarf
að vanda til alls i okkar hörðu sjó-
sókn. A timum áraskipanna urðu
mannskaðar oft miklir bæði á
hafi og viö landtöku, sem skildu
eftir stór skörð i fyikingu
hraustra drcngja. Gegn þessu
risu upp afburðamenn eins og
Oddur Gislason prestur og sjó-
sóknari I Grindavik, sem verður
að telja einn af okkar fyrstu
brautryöjendum I slysavörnum.
En þróun okkar sjósóknar hélt
áfram, við fcngum seglkúttera,
vélbáta, togara og vöruflutninga-
skip og urðum sjálfstæð þjóð.
Aukin umsvif á hafinu, kölluðu
á aukið öryggi, sterkari varnir
gegn slysum. Þá risu upp menn
eins og Jón Bergsveinsson og
Þorsteinn Þorsteinsson i Þórs-
hamri og höfðu forgöngu um að
Slysavarnafélag tslands var
stofnað. Siðan hefur þetta merka
félag unniö ómetanlegt starf á
sviöi slysavarna undir forystu
ágætismanna.
Þessi saga öll, og þaö mikla
fórnfúsa starf sem unnið hefur
verið i þágu okkar slysavarna,
krefst þess að áfram verði haldið
með fullum þrótti, og allt smátt
og stórt sem aukið getur öryggiö
á hafinu, verði tekið i þjónustu
þess. Hér hvilir mikil ábyrgð á is-
lenskri sjómannastétt, yfirmönn-
um og undirmönnum á skipaflot-
anum, að það öryggi er löggjafinn
hefur með reglugeröum tryggt
um borð i islenskum skipum sé á
öllum timum i heiðri haft, og ekki
út af brugðið. En þetta er engan
veginn nóg. Meira þarf að gera,
við megum ekki dragast aftur úr
annarra þjóða sjómönnum hvað
öryggisbúnað varðar um borð i
sjálfum skipunum.
Þvi segi ég þetta á Sjómanna-
daginn 1982, að á sama tima og
! norskir sjómenn hafa fengið
tryggt með reglugerð að björg-
unarbúningar fyrir alla skips-
höfnina séu til taks um borö i öll-
um norskum skipum, þá bólar
ekkert á þessu hér. Hér skilur á
milli. Norsku sjómannasambönd-
in ásamt Norges Fiskarlag sem i
eru bæði sjómenn og útgerðar-
mennbörðustfyrir þvi að fá þetta
lögleitt.
Nýtt islenskt öryggis-
tæki
Miðvikudaginn 12. mars 1980
sýndi Markús B. Þorgeirsson nýtt
björgunartæki i sundlauginni i
Laugardal hér i Reykjavik, en
hafði sýnt það þremur dögum
áður i Hafnarfirði þar sem hann
býr. Þetta nýja öryggistæki sem
Markús hefur fundið upp og
hannaðog ætlaðer til að auðvelda
björgun á mönnum úr sjó og
vatni, er net með flothylkjum og
skal nú gefin noitkur lýsing á þvi.
Björgunarnetið sem Markús
kynnti i sundlauginni i Laugardal
og Hannes Hafstein fram-
kvæmdastjóri Slysavarnafélags
tslands gaf siðar nafnið
„Markús” er 2x3 m. og möskva-
stærð 400 mm. A teini netsins eru
24 flothylki sem lyfta 12 kg.
Þá eru sjálflýsandi borðar á
nokkrum flothylkjanna. Aftur úr
netinu kemur lina 30 m löng með
flothylki á enda. Fram úr netinu
kemur svo önnur 30 m. lina sem
haldið er i og netiö dregið á þegar
björgun fer fram. Siðar hefur
Markús búið til björgunarnet af
tveimur öðrum stærðum, stærri
og minni. Þá hefur Markús hann-
að hliðstætt net til björgunar úr
höfnum, þegar menn detta i þær.
Æfing með björgunar-
netið „Markús”
Að þessarri björgunarsýningu
sem fór fram i Reykjavikurhöfn
10. okt. 1981 stóðu auk uppfinn-
ingamannsins Markúsar Þor-
geirssonar, Slysavarnafélag Is-
lands undir forystu Hannesar
Hafstein framkvæmdastjóra og
með þátttöku manna i björgunar-
deildinni Ingólfi, ásamt nemend-
. um úr Vélskóla lslands. Þá voru
lika við æfinguna undir stjórn
Garðars Pálssonar skipherra,
menn frá landhelgisgæslunni,
skipstjórinn á Arvakri og skips-
höfn hans. Guömundur Kjærne-
sted skipherra kom þar lika viö
sögu. Af þessari björgunaræfingu
tók Höskuldur Skarphéðinsson
skipherra hjá Landhelgisgæsl-
unni kvikmynd i litum og hef ég
séð hana, og þykir mér hún mjög
athyglisverð.
Umsagnir nokkurra
máismetandi aðila
Eg birti hér fyrst það sem
Slysavarnafélag Islands segir, og
dagsett er i april 1982.
Umsögn um björgunarnetiö
„Markús”.
Ég undirritaður hef fylgst með
hönnun, og tilraunum þeim sem
gerðar hafa verið með björgunar-
netið „Markús”. Tel ég þau gangi
mjög vel við eftirtaldar aðstæö-
ur:
a) Við björgun manna sem íall-
ið hafa útbyrðis af boröháum
skipum. Tel ég björgunarnetið
geta flýtt mjög fyrir að ná þeim
aftur um borð og i sumum tilvik-
um forsenda þess að slikt sé hægt.
b) Við hafnir, ár og vötn, þar
sem fyrirferð netanna er mjög lit-
il og þvi auðvelt að finna þeim
stað. Að lokum vil ég taka fram,
að björgunarnetin eru mjög góð
viðbót við þau öryggistæki sem
fyrir eru, og verða aðskoðast sem
slik.
Undir bréfið skrifar Hannes Þ.
Hafstein framkvæmdastjóri.
Þá hefur Guðjón Armann
Eyjólfsson skólastjóri Stýri-
mannaskólans gefiö mjög
jákvæða umsögn.
A 39. þingi Fiskifélags Islands
lagði laga- og félagsmálanefnd
þingsins fram nokkrar tillögur i
öryggismálum sem voru sam.
þykktar, m.a. eftirfarandi tillaga.
„Björgunarnet Markúsar Þor-
geirssonar verði lögskipaður bún-
aður i islenskum skipum.” Að
tillögunni stóðu: Jón G. Stefáns-
son, Angantýr Jóhannsson, Jón
Kr. Ölsen, Agúst Flygering, Jón
Sveinssonog Jón Þ. Arnason
Með bréfi dagsettu 4. mars
1980 viðurkenndi Siglingamála-
stofnun rikisins björgunarnet
þau, sem Markús B. Þorgeirsson
hefur hannaö til noktunar i is-
lenskum skipum.
Utlendingar hafa
fengið áhuga
Ég hef frétt af þvf, að Færey-
ingar hafi fengið áhuga á björg-
unarneti Markúsar og að útgerð-
armenn þar hyggist panta netið
til að hafa um borð i skipum sin-
um.
Þá hefur ambassador Norð-
manna á Islandi Annemarie
Sjá síðu 21
Björgun viö skipshliö
r
A Sjómannadaginn
íslenskum sjómönnum árnaðaróskir
hátíðisdegi þeirra.

SK/PADEILD SAMBANDSINS
SAMBANDSHÚSINU REYKJAVÍK SÍMI 28200

ttqttrxBSjtayr