Þjóðviljinn - 18.12.1982, Side 9

Helgin 18. - 19. desember 1982 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 9
hlotið viðurkenningu bæði hér
heima og erlendisfyrirnærallar þær
8 mm. myndir sem þeir hafa fram-
leitt, og þær eru orðnar nokkuð
margar. í þeim síðustu hefur ekk-
ert verið til sparað, hvorki atvinnu-
leikarar, frumsamin tónlist né
annað í þeim dúr).
- Beint framhald, segirðu...?
.- Já, þegar ég tala um að æfingin
skapi meistarann, þá t.d. í þessu
dæmi, var tekið upp efni hátt í tvo
tíma. Síðan á að klippa þetta allt
niður í 15-20 mínútur. Þarna er
mikil æfing, og helvíti gaman að
geta valið og hafnað, en það krefst
þá í staðinn þeim mun meira af
manni. Þetta var mikil æfing í
klippingu, sérstaklega þegar ekki
er stuðst við neitt yrkisefni, nema
eitthvað sem augað hefur greint. -
En spurningin er alltaf sú hvað þarf
að sýna mikið svo áhorfandi skilji
hvað sé verið að fjalla um. Tæknin
er sú að ekki má sýna sek. meira.
Aldrei að segja meira en hægt er að
komast af með. Það er einmitt
tæknin í þessari list og öðrum að
komast af með sem minnst, ef
þannig mætti að orði komast. Því
annars missir hún ris og getur orðið
leiðinleg og vitlaus. En vitaskuld í
stærri dæmum þá skiptir handritið
(yrkisefnið) geysimiklu máli og er
grunnur alls sem verið er að takast
á við.
- Ertu ánægður mcð „Frosta“?
- Já, gildi hennar og hugmynd.
Sem æfing þá hlýtur hún að standa
fyrir sínu. En burt séð frá því, þá
langar mig að stytta hana enn frek-
ar. Fá meiri keyrslu í „HANN“.
Að raða myndum
inn í albúm
- Nú cr að vísu erfitt í blaðavið-
tali að fjalla um kvikmynd sem fáir
hafa séð og þú segir að sé ekki hugs-
uð til sýninga. En hver er sögu-
þráðurinn í þessari mynd?
- Hann er enginn. f byrjun var
einungis ætlunin að taka skot hér
og þar úti um borg og bý. Petta var
eins og að leika sér með ljósmynda-
vél en ekki kvikmyndavél. Það
voru tekin skot hér og þar. Síðan
framkölluðum við myndirnar og
röðuðum skotunum saman í sögu-
þráð, líkt og þegar maður raðar
myndum inn í albúm. Síðan spyr
maður sjálfan sig: Heldur þú að
áhorfandinn hafi gaman af að
skoða þetta myndaalbúm? Er hægt
að byggja spennu úr samasem engu
yrkisefni aðeins með hjálp myndar
og tónlistar? Þetta er ekkert annað
en tómur spuni.
- Hvenær byrjaðir þú á þcssum
leik?
- Er ég kom heim frá Ítalíu um
áramótin í fyrra, þá uppgötvaði ég
landið á allt annan hátt en ég hafði
gert fyrrum. Varð eitthvað rniklu
næmari fyrir náttúrunni, sem og
öðru sem við eigunr. Á Ítalíu hafði
ég keypt heilmikið af filrhum, ég
gat varla beðið eftir því að byrja að
festa þessar myndir á íilmurnar.
- Hvað með aðstoðarfólkið,
leikarana?
- Þau vissu náttúrlega ekkert
hvað var að ske. Hlýddu mér í einu
og öllu. Sjálfur þóttist ég hafa þetta
allt á hreinu, annars hefðu þau
sjálfsagt ekkert viljað með mig
hafa.
Rætt
við Helga
Má
Jónsson
kvik-
mynda-
gerðar-
mann
Tökur stóðu yfir í um 2-3 vikur,
þær tvær síðustu í desember og
fyrstu í janúar. Það alsvartasta
skammdegið, en fallegt eftir því.
Birtan er svo sérstök, „íslenska“
sólin er svolítið spes, sérstaklega
vetrarsólin. Það var mikið FROST
þennan tíma, og voru menn oft nær
dauða en lífi af kulda, en við
þraukuðum þetta, því þetta var
sérlega fallegur og sérstakur timi
fyrir okkur öll, held ég að ég megi
segja.
En hann var kaldur; t.d. var eitt
atriðið tekið úti á miðju hafi, þ.e. á
Arnarvogi, þarna rétt hjá Viggu.
Það var hreinlega ís yfir öllu og
hann myndaði sérlega skenrmti-
legar íshallir. Þetta voru sérstæð og
skemmtileg augnablik og maður
vildi náttúrlega ekki missa af neinu
í þessari stillu og blíðu til að
rnynda!
Spekúlega grúska
og pœla í hinu
og þessu
- Hvað tekur við hjá þér? Ertu
með mörg járn í eldinum?
- Maður er jú alltaf með höfuðið
í bleyti, og þar eru margar hug-
myndir sem vilja koma fram. Það
er verið að spekúlera, grúska og
pæla í hinu og þessu. Núna t.d. þá
hefur maður verið að stúdera víde-
óið. Kosti þess og galla. Nú og svo
vildi maður gjarnan fá tækifæri til
þess að starfa með okkar atvinnu-
mönnum. Því þeir eru örugglega
hluti af manns þjálfurum. Ég efast
ekki um að það væri lærdómsríkt
og þroskandi að fá að starfa með
þeim. í sumar þá vann ég við
kvikmyndina „Trúnaðarmál" sem
ég bind miklar vonir við og hef trú á
að verði virkilega góð mynd.
- En draumurinn?
- Já, draumurinn, hann er nú að
komast í nám, að læra eins og þar
stendur. Ég hef mikinn áhuga á að
komast til Italíu. Það er ansi góður
kvikmyndaháskóli í Róm sem mér
líst mjög vel á. Þegar ég var á Ítalíu
í fyrra droppaði ég við í Cinecitta
(kvikmyndahverfi þeirra ítala í
Róm) og ég hef virkilegan áhuga á
að komast þar í nám.
- Fellini hefur kannski stundað
nám við þennan skóla?
- Jú, það er rétt, og ýmsir fleiri
góðir karlar og kerlingar. Þetta er
einhliða kvikmyndaháskóli og skipt-
ist í ýmsar deildir það sem stúderuð
eru öll svið kvikmyndagerðar. Mig
langar mest að leggja áherslu á
kvikmyndastjórn og handritagerð.
- Hvernig lýst þér á það sem gert
hefur verið hér heima af
breiðtjaldsmyndum?
- Það er margt gott á sína vísu,
en ég held að það hafi komið nokk-
uð áberandi í ljós hversu okkur
vantar tilfinnanlega góða menn til
að skrifa handrit. Mest allt hingað
til er tekið beint úr sögubókum.
Slíkt gengur ekki endalaust. Kynn-
ing aðstæðna er oft slök og þessar
myndir ganga ekki í útlendinga
efnisins vegna, þótt landslagið sé
hrífandi. Þetta er of staðbundið ef
verið er að hugsa um alþjóðamark-
aði sem manni heyrist á öllu, eigi
fyrirtækið að bera sig.
Handritagerð er alveg óplægður
akur í okkar menningu. Þetta er
svo nýtt að menn hafa einfaldlega
ekki haft tíma til að kynna sér
grundvallaratriði í þessum þáttum.
Og aðrir átta sig kannski ekki
nægjanlega á því, hversu stórt at-
riði handritagerðin er í kvikmynda-
gerðinni.
Samvinna
leiklistar og
kvikmyndunar
- Þú hefur ekki aðeins verið í
kvikmyndum hcldur tekið þátt í
leiklist líka?
- Já það er einmitt grundvallar-
þáttur sem mér finnst að þurfi að
leggja meiri rækt við, samvinna
leiklistar og kvikmyndar. Þarna
vantar meiri skilning á milli. Mun-
urinn er ekki svo mikill þegar að er
gáð, en hann getur haft alvarlegar
afleiðingar ef ekki er byggð brú á
milli. Við þekkjum mörg dæmi
héðan að heiman um hversu tog-
streitan er mikil á milli þessara
póla. Það er því alveg nauðsynlegt
fyrir kvikmyndagerðarmann að
hann liafi til að bera bæði reynslu
og þekkingu úr leiklistinni. Þessir
aðilar geta ekki hvor án annars ver-
ið, en það er því miður alltof oft að
þeir skilja ekki hvor annan.
- Er þessi kvikmyndaáhugi þinn
ekki búinn að vera dýr útgerð?
- Hingað til hefur ekki verið svo.
En það fer vonandi bráðum að
koma að því að þetta verður nieira
en áhugamál fyrir manni. Þá krefst
þessi vinna meira af bæði mér og
öðrum og þá þarf til bæði rneiri
peninga og meiri tíma. Hvenær það
verður veit ég ekki. Ég er ekkert
stressaður. Vil gjarnan finna rétta
tímann, og vonandi verður það fyrr
en seinna.
-Ig-

Haukur ostameistari og Sólberg samlags-
stjóri á Sauðárkróki fengu verðlaun fyrir
MARIBOostana sína í Danmörku.
Á þessu ári voru íslenskir ostar sendir í
fyrsta skipti til gæðamats í Danmörku.
Par voru einnig samankomnir allir dönsku
ostarnir frá hinum ýmsu ostabúum
þarlendis.
íslenski kúmen-MARIBOosturinn fékk
gulleinkunn við gæðamat hjá Dönum nú
í haust.
Fáðu þér maribo ef þú vilt vita hvers
vegna. MARlBO-verðlaunaostur.
STYÐJUM
UPPBYGGINGU
BERNHÖFTSTORFU!
Um þessar mundir stendur yfir sölusýning á
listaverkum í veitingahúsunum
LÆKJARBREKKU OG TORFUNNI,
til stuðnings endurbyggingu Bernhöftstorfu.
Á sýningunni eru verk eftir 98 listamenn og
verð og greiðsluskilmálar eru við allra hæfi.
Breytum til á heimilinu eða gefum góða jóla-
gjöf um leið og við styðjum uppbyggingu torf-
unnar.
Torfusamtökin