Þjóðviljinn - 03.03.1984, Síða 2

shammtur
af pakkadíl
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN Helgin 3. - 4. mars 1984
Mér hefur alla tíö verið ákaflega umhugað um að
vera með á nótunum, eins og það er kallað. Tileinka
mér nýja siði með nýjum tímum og vera þannig síung-
ur að minnsta kosti andlega. Fylgjast með. Vera op-
inn.
Þegar Ijóst varð að örtölvubyltingin var skollin á, sá
ég fljótlega í hendi mér að ég mundi daga uppi eins og
nátttröll, ef ég ekki aflaði mér grundvallarþekkingar á
örtölvum og galdri þeirra.
Fyrsta skrefið sem ég sté var að kaupa mér vasa-
tölvu sem kölluð hefur verið „apaspil“ og taka hana í
mína þjónustu. Þessi tölva er notuð til þess að koma
þrem apaköttum yfir ótrúlegustu hindranir uppá mik-
inn raft. Uppi á raftinum trónar gríðarstór api, líklega
órangútan, og reynir að hefta för litlu apakattanna, en
tekst það ekki nema að vissu marki, þegar ég í krafti
menntunar og leikni í meðferð tækisins beiti mér til
hins ýtrasta við að veita apaköttunum brautargengi.
Allir vita að um þessar mundir er örtölvubyltingin í
hámarki og þess vegna ástæðatil að hvetja unga sem
aldna til að fara strax á tölvunámskeið og dragast nú
ekki afturúr.
Nú er að geta annarrar byltingar sem skekið hefur
íslenska samfélagið og kannske heimsbyggðina alla
uppá síðkastið, án þess að menn gerðu sér tiltakan-
lega ijóst, að hún er gengin um garð. Samt mun sú
bylting vafalítið um alla framtíð, sem hingað til, marka
djúp spor í mannlífið í hinum siðmenntaða heimi svo
lengi sem honum verður eirt.
Þetta er pakkabyltingin.
Vei þeim manni, sem ekki hefur samlagast þeim
siðum og háttum, sem fylgja í kjölfar þessarar bylting-
ar.
Með pakkabyltingunni hefur sá háttur komist á, að
flestöll lífsins gæði höndla menn í pökkum. Þetta er
kallað að gera „pakkadíl" og þeir sem pakkadílinn
bjóða gera manni pakkatilboð. Það sem pakkatilboðið
inniheldur „hangir síðan á spýtunni", eins og íslensku-
fræðingar segja.
Allt milli himins og jarðar fæst nú í pökkum: sólar-
landaferðir, súpur, kjarabætur, gömludansarnir (þar
sem máltíð, nektardans og æriskoffí hangir á spýt-
unni). Til Akureyrar fer maður ekki nema gera fyrst
pakkadíl, þarsem innifalin erferð í Bautann, áSjallann
og í leikhúsið. Engum dettur í hug að fara til Ítalíu eða
Spáníá nema í pakka.
Mér er nær að halda að nú sé varla hægt að fá sér
lengur í staupinu nema í pakka, og hefur þá sannar-
lega sú hlið mannlífsins mikið breyst síðan ég „var og
hét“, einsog það er stundum kallað.
Allir vita að svokallaðir „félagsmálapakkar" eru
undirstaða rómaðrar velmegunar á íslandi;
kauphækkanir fá menn ekki lengur í krónum, heldur í
pökkum, og hangir þá oft ólítið á spýtunni.
Nú eru ótaldir þeir pakkar, sem mestum
straumhvörfum hafa valdið í þjóðlífinu, og það eru
svokallaðir „sólarlandapakkar“.
Eins og ég sagði í upphafi þessa máls, er mér mjög
umhugað um að halda vöku minni og fylgjast með
öftim breytingum í samfélaginu. Og til þess að vera nú
með á nótunum, tók ég mig til og kynnti mér dæmi-
gerðan sólarlandapakka.
Það sem helst er einkennandi fyrir sólarlandapakka
er ekki pakkinn sem slíkur, heldur hinir fjölmörgu
pakkar í pakkanum.
Sjálfur sólarlandapakkinn er, í sem stystu máli, ferð
til suðurlanda, dvöl þar í eina viku eða fleiri með
skemmtilegu fólki, sem hefur svipuð áhugamál og
maður sjálfur. Á þeirri spýtu hangir svo fæði og hús-
næði meðan á dvölinni stendur.
Þegar til sólarlanda er komið, bjóðast hinsvegar
ótrúlega fjölbreyttir pakkar. Einn vinsælasti pakki er
reiðtúr á múlösnum að afloknum morgunverði, sem er
spænskir sjávarréttir steiktir í olívuolíu og spennandi
mæjónes með, en romm ómælt til að skola morgun-
verðinum niður. Nú er múlösnunum riðið lengi dags
„með nesti við bogann og bikar með“, þá er í pakkan-
um boð í skartgripaverslun, til feldskera og síðan í
almenna verslunarferð, þar sem hægt er að gera sér-
stakan pakkadíl, þannig að í einum pakka er hægt að
fá með afslætti strokleður, svitalyktareyði og tann-
stöngla. Eftir það gera margir pakkadíl um ferð í sí-
gaunaþorp þar sem tötrabörn betla og vasaþjófar
leika listir sínar, en síðan er farið í helli, sest á bekk og
fylgst með sígaunakonum, sem enn eru ekki búnar að
missa tennurnar, dansa spænskan flamengódans.
Loks er svo grísaveislupakki, en þar er borðað
svínakjöt, drukkið rauðvín og allir rugga sér arm í arm
og syngja „fyrr var oft í koti kátt“.
Þegar svo suðræn nóttin hvolfist yfir pakkafarana
rekur hver pakkadíllinn annan og að lokum leggur svo
óminnishegrinn vængi sína yfir selskapinn og segir þá
fátt af einum þar til upp er staðið næsta dag og byrjað
að gera nýja pakkadíla.
Og er nú enn ónefndur sá pakkinn, sem hefur ekki
hvað minnst verið notaður, en um þann pakka orti
góðskáldið:
Fór af stað með konu og krakka,
kættist mjög við drykkju og geim.
Sóiarlanda svo í pakka
sendur var ég aftur heim.
skráargatið
Málefni
Fjalakattarins eru nú í deiglunni
og eru mjög skiptar skoðanir um
það hvort leggja beri út í þann
kostnað að bjarga þessu gamla,
sögufræga húsi. Davíð Oddsson
borgarstjóri mun vera heldur vel-
viljaður Kettinum og minnast
menn m.a. þess að fyrir nokkrum
árum gekk hann fram fyrir
skjöldu ásamt Örnólfi Árnasyni,
Brynju Benediktsdóttur og fleiri
úr leikhúsheiminum að fá Fjala-
köttinn undir revíuleikhús.
Binda menn vonir við að Davíð
muni sjá einhverjar leiðir til þess
að húsið fái að standa.
Fátt
hefur verið meira í munni manna
undanfarnar vikur en stórránin
tvö sem framin voru í Breiðholti
og við Laugaveg. William Scobie
hefur nú játað að hafa rænt pen-
ingum ÁTVR með aðstoð annars
ungs manns en einhverjir aðrir
munu hafa gert tilraun til að
hilma yfir eftir að ránið-var fram-
ið, m.a. faðir þessa unga manns.
Pabbinn er Bandaríkjamaður
sem átt hefur heima á íslandi af
og til á undanförnum áratugum
og m.a. hafði hann það að at-
vinnu á tímabili að svara bréfum
sem bandarísk skólabörn sendu
jólasveininum á íslandi og gegn
þóknun að sjálfsögðu. Lét hann
löggilda firmaheitið Jóla-
sveinninn á íslandi. Og er hann
þar með eini löggilti jóla-
sveinninn hérlendis.
Sigurður
Skagfjörð Sigurðsson, nýráðinn
framkvæmdastjóriTímans, hefur
verið í Ástralíu að undanförnu og
eru ýmsar getgátur á lofti um
hvað hann sé að gera þar. M.a.
hefur því verið fleygt að hann sé
að ráða ástralskar kengúrur sem
blaðbera fyrir Tímann. Þær eru
bæði með poka framan á sér og
fara hratt yfir.
Eins
og komið hefur fram í fréttum er
Ef Albert hættlr sem ráðherra
tekur hann vafalaust aftur sæti sitt
f borgarstjórn Reykjavíkur og
krefst þess a& ver&a á ný forseti
borgarstjórnar. Þar ver&a ekki
fagna&arfundir.
Fyrir nokkrum árum gekk Davíð
Oddsson fram fyrir skjöldu ásamt
fleira fólki að fá Fjalaköttinn sem
revíuleikhús. Tallð er að Davíð sé
enn velviljaður því að húsið verði
var&veitt.
geysileg óánægja meðal útgerð-
armanna og sjómanna með hið
nýja kvótakerfi. Mun Halldór
Ásgrímsson sjávarútvegsráð-
herra ekki eiga sjö dagana sæla
þessar vikur og reyndar ekki sjö
nætur heldur. Svo mikil er ásókn-
in í viðtöl við ráðherra að menn
komast ekki að honum með
minna en viku fyrirvara.
Skák
hefur verið fyrirferðarmikil í
fréttum í íslenskum fjölmiðlum
undanfarnar vikur, ekki síst
vegna frammistöðu hinna ungu
íslensku skákmanna. Segja menn
að það sé einsdæmi í heiminum
að þjóð geti teflt fram skáksveit
sterkustu manna með tveimur
stórmeisturum á varabekk en
enginn í aðalsveitinni beri þann
titil.
Ef
það verður úr að Albert segi af
sér fjármálaráðherraembætti
sem hann hefur sterklega gefið í
skyn (m.a. í síðasta Helgarpósti)
mun hann halda þingsæti sínu
eftir því sem hann segir sjálfur og
þá er spurningin hvort hann sest
ekki á ný í borgarstjórn Reykja-
víkur en þaðan fékk hann aðeins
frí meðan hann gegndi ráðherra-
embætti. Mun Davíð hugsa til
þess með hryllingi því að sam-
komulag þeirra hefur aldrei verið
upp á marga fiska og ekki mun
nýgerður samningur við Dags-
brún hafa bætt þar úr skák. Al-
bert hefur sýnt að hann er ekkert
lamb að leika sér við og vafalaust
mun hann þá krefjast þess að fá á
ný embætti forseta borgarstjórn-
ar sem hann gegndi áður en til
þess er kosið á hverju vori. Verð-
ur þá Markús Örn Antonsson að
standa upp og verður það ekki
gert með glöðu geði.