Þjóðviljinn - 31.05.1984, Page 9

USTAHATIÐ.
Fimmtudagur 31. maí 1984 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9
segir ViðarAlfreðsson
hornleikari sem spilaði
„bumber“ með Fílharmoníu-
hljómsveitinn íLondon
Skírteini nr. 30.767
- Með hverjum spilaðirðu helst?
- Ég spilaði t.m. mikið kammer-
tónlist með London Mozart Play-
ers og svo var ég gjarnan kallaður
inn sém aðstoðarmaður fyrir 1.
mann á horn í Fílharmoníuhljóm-
sveitinni sem er að koma hingað.
Það verður gaman að heyra þá
spila því að ég þekki auðvitað
marga í hljómsveitinni.
- Hvað áttu við með aðstoðar-
maður?
- Ef verið var að spila erfið verk
var ég inn í hljómsveitinni og blés
það sem þyngst var fyrir 1. mann
svo að hann þyrfti ekki að útkeyra
sig og gæti einbeitt sér að vanda-
sömustu köflunum. Þetta hlutverk
mitt er kailað „bumber“ á Eng-
landi. Síðustu tvö árin mín var ég
„bumber“ hjá Fílharmoníuhljóm-
sveitinni með öðrum störfum.
- Og hún er víst ekki af verri
endanum?
- Nei, hún er ekki af lakara tag-
inu og ein af þeim bestu hvert sem
þú lítur. Það er ekkert vafamál.
- Má ekki segja að London sé
eins konar Mekka tónlistarmanna?
- Þar er óskaplega stór hópur af
tónlistarmönnum. Ég var tekinn
inn í samband þeirra árið 1963 og
ég held að skírteinið mitt sé nr.
30.767. Það er mjög erfitt að kom-
ast inn í þetta samband, en ef mað-
ur á annað borð kemst inn í það fer
maður ekki út úr því aftur. Ég er
enn félagi og greiði ársgjöld í það.
Ólögleg uppsögn
- Hornið þykir frekar erfitt
hljóðfæri?
- Já, það er það, en ákaflega
sjarmerandi. Maður þarf alltaf að
vera að blása og halda sér við.
Þetta er tvöfalt eða þrefalt hljóð-
færi og ákaflega langar og mjóar
pípur. Það þarf að hitta tóninn ná-
kvæmlega í miðjunni, annars getur
hann brotnað.
- Hvað þarftu að æfa mikið?
- Ég þarf helst að blása á hverj-
um einasta degi. Þetta kemur öðru
vísi út hér heima heldur en þegar ég
var úti. Þar var bara hálftíma upp-
hitun á morgnana og svo var maður
blásandi frá morgni til kvölds.
- Starfarðu með Sinfóníuhljóm-
sveitinni núna? - Nei, ekki síð-
ustu þrjú árin. Mér var sagt þar upp
fyrir þremur árum, en leitaði réttar
míns fyrir dómstólum, og nú fyrir
rúmum mánuði var málstaður
minn réttmættur í hæstarétti og
uppsögnin dæmd ólögleg. -• GFi
72 óperur
og ballettar
- Og þarna hefurðu svo spilað
næstu árin?
- Já, ég spilaði í gegnum allan
óperuskalann. Ég held að það hafi
verið 72 óperur og ballettar. Það
var minn besti skóli. Við ferðuð-
umst um alla Evrópu en tvær stórar
hljómsveitir voru við óperuna.
Önnur var alltaf til staðar í London
en hin var á ferðalagi. Þegar mjög
stór verkefni voru á dagskrá, t.d.
Wagneróperur, spilaði allur hóp-
urinn saman. Ég held að yfir 400
manns hafi starfað við óperuna,
tvær hljómsveitir og tveir kórar
auk annars starfsfólks. Þetta er
geysimikið fyrirtæki.
- Þú hefur kynnst ýmsum þekkt-
um stjórnendum á þessu tímabili?
- Já, það voru einir tólf aðal-
stjórnendur meðan ég var hjá
Þjóðaróperunní, allir þeir þek-
ktustu svo sem Collin Davies og
Norman Delmar.
- Hvaða uppfærslur eru þér
minnisstæðastar?
- Ég held að öllum hafi fundist
Hringur Wagners minnisstæðast-
ur, hann var settur upp 2 eða 3 ár í
röð.
Góður mórall
hjá BBC
- Af hverju hætturðu hjá Bresku
þjóðaróperunni?
- Þegar ég var búinn að fara í
gegnum svo til allar óperur sagði ég
upp, vildi ekki eiga á hættu að mér
færi að leiðast. Ég gekk þá beint
inn í BBC-hljómsveitina og spilaði
þar 2. horn. Með henni starfaði ég
þangað til ég kom heim.
- Sú hljómsveit er sennilega
ekki af lakara taginu?
- Nei, hún er geysilega góð og
gaman að vinna með henni. Mór-
allinn er mjög góður í BBC og vel
hugsað um mann þegar á annað
borð er búið að taka mann inn.
Þarna er atvinnumennskan í há-
marki.
- Og hvað spilar þessi hljóm-
sveit?
- Við spiluðum alls konar mús-
ík, allt frá dægurlögum og söng-
leikjum upp í háklassík. Yfirleitt
voru upptökur á morgnana og þá
spilað kannski í 3 tíma og um
kvöldið var svo kannski útvarpað
klukkutíma af leik hljómsveitar-
innar. Það var mjög gaman að
vinna þarna. Meðfram spiluðum
við svo út um allt, t.d. í öllum bestu
leikhúsum London. Bransinn í
svona stórri borg eru margir hringir
tónlistarmanna og því nær sem
maður er innsta hringnum því
meira hefur maður að gera. Ég var
á næstinnsta hringnum og spilaði
því með bestu mönnunum. Alltaf
þegar við hittumst voru vasabæk-
urnar á lofti og þar var verið að
bóka hijómleika eða leikhús.
Stundum stoppaði síminn ekki og
þá var maður bókaður þrjá mánuði
fram í tímann.
Einn af hápunktum Lista-
hátíðar í Reykjavík verður
leikur Fílharmóníuhljóm-
sveitarinnar frá London í
Laugardalshöll 9. og 10. júní
nk. undir stjórn Vladimirs
Askenasí. Hljómsveit þessi
er ein af þeim bestu í veröld-
inni og margir af fremstu
stjórnendum í heimj hafa
stjórnað henni. Einn íslend-
ingur hefur leikið með hljóm-
sveitinni. Það er Viðar Al-
freðsson hornleikari sem bjó
um árabil í London. Viðar er
nú búsettur í Reykjavík, býr í
húsinu Sólheiði við Urðar-
stíg og þangað fórum við til
að spjalla við hann um feril
hans, tónlistarlíf í London og
Fílharmoníuhljómsveitina.
Honum sagðist svo frá:
- Ég var fyrst við nám í Þýska-
landi í tvö ár, en eftir það fór ég til
Englands og lauk þar prófi við Gu-
ildhall eftir þriggja ára nám árið
1963 og réði mig þá við Bresku
þjóðaróperuna.
- Þú hefur þá fengið atvinnu-
leyfi?
- Já, ég fékk mjög góða einkunn
frá Guildhall og þegar ég sótti um
stöðuna við Þjóðaróperuna sóttu
13 um og voru allt Bretar nema ég.
Ég varð hins vegar fyrir valinu og
þegar sótt var um atvinnuleyfi fyrir
mig kom fyrst algjör synjun. Yfir-
maður óperunnar tilkynnti þá yfir-
völdum að enginn annar en ég
kæmi til greina í þessa stöðu, sem
var 3. og 1. horn í hljómsveitinni,
og þau væru ábyrg ef þetta sæti væri
ekki fyllt. Var þá látið undan.
Viðar með hornið sitt:
Erfitt en sjarmerandi
hfjóðfæri.
Ljósm:
Atli.
„Ekki af
lakara
taginu“
Morse Mime
Úr svan í
Bandaríski látbragðsleikflokkurinn Morse Mime mun
heiðra okkur á Listahátið með nærveru sinni, en hér eru á
ferð ótrúlega hæfileikaríkir listamenn á þessu sviði sem
ferðast hafa um heiminn og sýnt list sína. Hvarvetna
hefur .þessi sjö manna hópur náð að heilla áhorfendur á
öllum aldri af flestum þjóðemum, en hann hefur lagt
áherslu á að gera hversdagslegar uppákomur skondnar
og venjulega hluti skrítna. Leikni þeirra listamanna í að
bregða sér í líki áhalda til daglegs brúks eins og
brauðrista, kaffikanna og ýmissa garðáhalda þykir með
ólíkindum líkleg, ef svo má að orði komast, svo
sannfærandi er látbragð þeirra. Einnig mun hópurinn
látast leika klisjur úr klassískum ballet, Svanavatninu, á
kostulegan máta.
Öllu bamafólki er bent á að láta Morse Mime flokkinn
ekki fram hjá sér fara, því hann leggur mikla áherslu á
brauðrist
barnalátbragðsleikhús og verður með sér dagskrá fyrir
bömin á Lækjartorgi sem hér segir:
Sunnudagur 3. júní kl. 14.00.
Mánudagur 4. júní kl. 17.00.
Þriðjudagur 5. júní kl. 17.00.
Miðvikudag og fimmtudag 6.-7. júní verða kvöldsýn-
ingar í Gamla bíói sem hefjast báðar kl. 20.00, en á
morgun, föstudag 1. júní, tekur Morse Mime þátt í opn-
un Listahátíðar í Laugardalshöll sem hefst formlega
kl.20.00.
Þess má að lokum geta að listafólkið í Morse Mime
hefur beitt sér fyrir málstað friðar og kemur tjáning
látbragðsins betur til skila boðskap sem þessum en önnur
form lista með einföldum blæbrigðum og einlægum
snertingum sínum.
L. Mar.