Þjóðviljinn - 02.02.1986, Blaðsíða 2

\iku
skammtur
af eyrna- og snyrtipinnum
Það hefur lengi verið ríkjandi skoðun hugs-
andi manna og skynsamra að atvinnulífið í
landinu sé full einhæft, byggist um of á sjávarút-
vegi og landbúnaði. Allir eru á einu máli um það
að aukin umsvif í sem flestum greinum verði
jDjóðarhag til heilla, stuðli að stöðugleika og
jafnvægi þjóðarbúsins, auki á atvinnutækifæri í
fjölbreyttari mynd og umfram allt, skipi okkur á
bekk með þeim sem iðnþróaðir geta talist.
Framsýnir og dugmiklir menn hafa stofnað
glerverksmiðjur, sokkaverksmiðjur, fataverk-
smiðjur, húsgagnaverksmiðjur, potta- og
pönnuverksmiðjur, steinillarverksmiðjur, þara-
og þangverksmiðjur, buxnatöluverksmiðjur,
heklunálaverksmiðjur, skóreimaverksmiðjur,
lakkrískaramelluverksmiðjur og svona mætti
lengi telja.
Öll hafa þessi umsvif orðið til þess að stórefla
þjóðarhag og það sem þó meira er um vert
stórauka á lífshamingjuna í landinu.
Stundum hefur að vísu hugurinn verið svo
mikill að fjöll, eða fjallgarðar hafa myndast, þeg-
ar eftirspurnin hefur ekki haldið í við framboðið
og einna táknrænast glerfjallið í dentíð.
Nú getur íslenska þjóðin fagnað því að enn
hefur verið riðið á vaðið með framleiðslu á þeirri
vörutegund sem hverjum íslendingi er jafn
nauðsynleg og loft, vatn og eldur.
Þetta eru að sjálfsögðu eyrna- og snyrti-
pinnar.
Það var semsagt í vikunni að sú gleðifrétt
kom í sjónvarpinu að loksins hafði verið stofnuð
Eyrna- og Snyrtipinnaverksmiðja. En það sem
gladdi þó vafalaust hug og hjörtu landsmanna
öðru fremur, var að enn einu sinni hafði veriö til
fyrirtækis stofnað af þeim stórhug, sem manni
kemur stundum í hug að sé séríslenskt fyrir-
brigði.
Afkastageta snyrtipinnaverksmiðjunnar er
semsagt eittþúsund snyrtipinnar á mínútu.
Með tiltölulega einföldum útreikningi sést að
afköstin eru 60.000 snyrtipinnar á klukkustund,
svo að ef verksmiðjan er í gangi 16-17 tíma á
dag er dagsframleiðslan á snyrtipinnum
1.000.000, ein miljón snyrtipinnar á dag og árs-
framleiðslan því ekki undir 300.000.000 - þrjú-
hundruð miljónum eyrna- og snyrtipinna á ári.
Þegar svo er haft hugfast að notagildi hvers
snyrtipinna er tvöfalt, þar sem bómullarhnoðri
er bæði framan og aftaná hverjum þeirra, er það
Ijóst að hreinsa má úr sexhundruð miljón eyrum
með ársframleiðslu snyrtipinnaverksmiðjunnar.
En þá ber að sjálfsögðu í leiðinni að hafa hug-
fast að á hverju höfði eru tvö eyru, svo það eru í
raun og veru ekki nema þrjúhundruð miljón
manns sem geta hreinsað úr eyrunum á sér
með ársframleiðslu Eyrna- og Snyrtipinnaverk-
smiðjunnar.
í máli verksmiðjustjóra Eyrna- og Snyrti-
pinnaverksmiðjunnar kom það fram að ársnotk-
un íslendinga á eyrna- og snyrtipinnum væri
fjörutíu og átta miljón stykki á ári og sýnir þessi
gífurlega þörf á eyrna- og snyrtipinnunum að
þeir eru sannkallað „þarfaþing”, eins og frétta-
kona sjónvarpsins orðaði það í vikunni á skján-
um.
Það er Ijóst að ef framboð og eftirspurn á að
standast á hérlendis varðandi eyrna- og snyrt-
ipinna, verður íslenska þjóðin að stórauka notk-
un á þessu „þarfaþingi”.
í fljótu bragði má gera sér í hugarlund að
íslenska þjóðin bindist samtökum um að stór-
auka á fjölbreytni í notkun pinnans.
Glöggum mönnum dettur fyrst í hug að fleiri
staðir á mannslíkamanum þarfnist reglulegrar
og kerfisbundinnar hreinsunar en eyrun ein, og
hvarflar þá að sjálfsögðu fyrst að manni nefið og
svo auðvitað á milli tánna en mikill misbrestur er
á því að þessum stöðum líkamans sé nægilega
sinnt á íslandi og jafnve! víðar.
Sá ósiður þarf að afleggjast með öllu að nota
eyrna- og snyrtipinna sem tannstöngla eftir að
þeir hafa lokið hlutverki sínu sem líkamsþrifa-
tæki. Hins vegar er rétt að benda á að stórauka
mætti eftirspurnina ef pinnarnir eru umhannaðir
áður en þeir hafa verið notaðir til hreinsunar á
eyrum, nefi og tám. Hvert mannsbarn getur í
raun og veru breytt eyrna- og snyrtipinna í tann-
stöngul. Bómullarhnoðrinn er varlega fjar-
lægðurog oddurtegldur ápinnann með beittum
hnífi og eyrnapinninn er orðinn að tannstöngli
sem hver húsmóðir getur verið fullsæmd af að
bjóða gestum og gangandi.
Snyrtipinna má líka breyta í snittupinna, en
munið að fjarlægja bómullina.
Það er hægt með sameiginlegu átaki að auka
neyslu íslendinga á eyrna- og snyrtipinnum
uppí þrjúhundruðmiljón á ári.
Vilji er allt sem þarf.
Getur Vík-
ingasveitin
stjórnað
Þorrablótinu?
Og í kvöld er Þorrablót Al-
þýöubandalagsins og þar
verður án efa glatt á hjalla.
Forvalsskjálftinn stendur þó
fram til miðnættis, en þá á að
tilkynna úrslit forvalsins. Okk-
ar maður á Þjóðviljanum, Sig-
urdór Sigurdórsson átti að
vera blótsstjóri en kemur ekki
frá útlöndum fyrr en á sunnu-
dag. Því eru góð ráð dýr, og
ekki hver sem er fer í fötin
hans í blótsstjórn. Leitað hef-
ur verið til ýmsra valinkunnra
manna og kvenna, en allir
hafa vikið sér undan verkinu,
þar sem menn óttast mjög
átök og uppistand í kringum
forvalsúrslitin. Síðast þegar
fréttist var búið að tala við Vík-
ingasveitina og hún var að
hugsa málið....B
Draumanúmerið
Maður nokkur kom niður á
skrifstofu Happdrættis Há-
skólans á dögunum og vildi
endilega kaupa ákveðið núm-
er. Hann hafði dreymt nóttina
áður að á það kæmi hæsti
vinningur en honum var tjáð
að númerið væri í eigu gam-
allar konu, og hefði verið það
áratugum saman. Maðurinn
flýtti sér að kaupa miða handa
konunni, fór síöan og bað
hana að skipta um miða.
Hann greiddi fyrir hana nýja
miðann og fór glaður heim
með draumanúmerið. En vití
menn; Aðeins nokkrum
dögum síðar er dregið og
hvaða númer fær hæsta vinn-
inginn? Ekki númerið sem
hann hafði keypt af gömlu
konunni, nei númerið sem
hann hafði gefið henni í stað-
inn. Það varð fátt um kveðjur,
þegar gamla konan hringdi og
þakkaöi honum kærlega fyrir
þennan happamiöa ... ■
Síminn
mmmmmmmmmmmmmmmmmzm
brann yfir
Það hefur sjálfsagt ekki farið
fram hjá flokksfélögum í Al-
þýðubandalaginu í höfuð-
borginni að forval stendur yfir
og lýkur því reyndar síðdegis í
dag, laugardag. Frambjóð-
endur hafa flestir verið ötulir
við að kynna sjónarmið sín
fyrir flokksmönnum, ýmist
með bréfasendingum eða
símhringingum.
Víst er að mikiö hefur verið
hringt, því í það minnsta frétt-
um við að síminn hjá einum
frambjóðandanum hefði
hreinlega brunnið yfir, klukk-
utíma áður en kosningin hófst
í gær.B
IKEA slær í gegn
í Bandaríkjunum
Fyrsta Ikea-vöruhúsið var
opnað í Fíladelfíu í Bandaríkj-
unum fyrir skömmu. Þótt um-
mál verslunarinnar sé eins og
þrír meðalstórir fótboltavellir,
er það þegar of lítið, því versl-
unin annar hvergi eftirspurn.
Bandaríkjamenn kaupa hús-
gögn með skandinaviskri
hönnum eins og heitar lumm-
ur og einkum og sér í lagi þeg-
ar þau eru 50% ódýrari en
það sem hingað til hefur
þekkst, en sú mun raunin með
Ikea húsgögnin. „Nú borgar
sig að kunna á skrúfjárn"
segir kaninn og skrúfar glaður
saman húsgögnin frá Ikea, en
til þessa hefur engum dottið í
hug aö setja á markaðinn ó-
samsett húsgögn í USA.
Framkvæmdastjórinn þar
vestra, Björn Bayley, segir að
yfir 50 þúsund manns komi
vikulega í verslunina, meira
að segja alla leið fráWashing-
ton, en þangað eru 30 mílur.
Þegar er farið að huga að
stækkun verslunarinnar og
víða um Bandaríkin er verið
að undirbúa opnun nýrra
vöruhúsa, t.d. í Virginiu, Dale
City og væntanlega einnig í
New York.
________Eruð þér
með ullarsokka?
Bóndi nokkur austur í Mýrdal
átti strangan dag i gær. Strax
eldsnemma um morguninn
var hringt og spurt hvort hann
væri með ullarsokka. „Já“,
sagði maðurinn, enda kalt í
veðri. í Ijós kom að auglýsing í
Þjóðviljanum varð tilefni þess-
arar hringingar og síðan ó-
stöðvandi hringinga allan
daginn. Auglýsingin var frá
Víkurprjóni, sem auglýsti sér-
lega góða ullarsokka, en í
stað 99-7250 var gefiö upp
símanúmerið 99-7270. Bónd-
inn var því orðinn býsna
þreyttur undir kvöldmat, en
hérmeð leiðréttist símanúm-
erið. Og bóndi beðinn afsök-
unar. En segiði bara að Þjóð-
viljinn hafi ekki auglýsinga-
mátt ...■
Væringar
á sjónvarpi
Til snarpra orðhnippinga kom
á fréttastofu sjónvarps í gær-
morgun eftir að Ingvi Hrafn
Jónsson fréttastjóri hafði les-
ið athugasemd Einars Arnar
Stefánssonar sem birtist f
Morgunblaðinu við ummæli
sínísamablaði. ÞarsegirEin-
ar að fréttastjórinn hafi til-
kynnt sér að hann hygðist
ráða Hall Hallsson á frétta-
stofuna og Einar gæti sótt
eins og hver annar! Það gerði
hann reyndar og fékk starfið.
Starfsmenn fréttastofunnar
kunnu því eðlilega illa að
menn séu að senda hverjir
öðrum skeyti vegna þessa í