Þjóðviljinn - 28.08.1987, Blaðsíða 7

HEIMURINN
Hitler, Göbbels og Hess (1934) - „Foringinn er alveg eyðilagður yfir þessum ósköpum...“
Göbbels um Rudolf Hess:
Þetta frfl gekk næst foringjanum!
Pessir bresku asnar kunna ekki að nota sér málið
Eflír dauða „síðasta manns
Hitlers“, Rudolfs Hess, í Spand-
aufangelsinu, hefur margt verið
skrifað um ástæðurnar fyrir því
að þessi undarlegi öldungur
skyldi látinn afplána ævilangan
fangelsisdóm. Sovétmenn neituðu
að láta hann lausan, vegna þess
að þeir töldu hann tákn um glæpi
sem ekki mega fyrnast - það yrði
slæmt fordæmi ef Hess yrði látinn
laus meðan enn stendur yfir leit
að ýmsum stríðsglæpamönnum
nasista. í annan stað grunaði So-
vétmenn alltaf að eitthvað hefði
verið meira á bak við fræga Eng-
landsför Hess snemma í stríðinu
en sérviska hans: kannski hefði
hann í rauninni haft umboð frá
Hitler til að þreifa fyrir sér um
sérfrið við Breta? En eitthvað
slíkt létu margir háttsettir nasist-
ar sér detta í hug fyrr og síðar að
gera, til að geta einbeitt þýska
hernum að Rússum.
Kaflar úr dagbók Göbbels, ár-
óðursráðherra Hitlers frá þessum
dögum, sem vikuritið Spiegel
hefur birt, gefa mjög ótvírætt til
kynna að slíkar grunsemdir hafi
alltaf verið út í hött. Ferð Hess
hafi verið Hitler til mikillar
skapraunar og komið sér mjög
illa, m.a. í samskiptum við
bandamenn Þjóðverja.
Lœkkandi stjarna
Menn hafa verið að rifja það
upp eftir sjálfsmorð Rudolfs
’Hess, að hann var náinn og trygg-
ur vinur Hitlers frá „baráttuárun-
um“, og hlaut að launum fyrir
skilyrðislausa hollustu við for-
ingjann embætti staðgengils hans
í nasistaflokknum sjálfum
skömmu eftir valdatökuna 1933.
En vegur Hess varð ekki eins
mikill og sú nafnbót gaf til kynna.
Aðrir nasistahöfðingjar ruddust
fram hjá honum upp metorða-
stigann - sá baneitraði áróð-
ursmálastjóri Göbbels, lögregl-
ustjórinn grimmi Himmler,
floicksritarinn Bormann. Og þeg-
ar stríðið braust út skipaði Hitler
ekki Hess arftaka sinn sem þjóð-
arleiðtoga heldur Hermann Gör-
ing, æðsta mann flughersins.
Upp úr þessu fer Rudolf Hess
æ meir að trúa á það, að hans góði
og vitri leiðtogi, Adolf Hitler, sé í
klónum á slæmum ráðgjöfum, -
öfgamönnum eins og Göbbels og
Himmler, sem muni teyma hann
út í ógöngur. Og menn eru einna
helst að geta sér þess til að það
hafi verið hugleiðingar af þessu
tagi sem fengu Hess til að fljúga á
laun til Englands til að semja um
að England semdi sérfrið við
Þjóðverja upp á að láta þá fá
frjálsar hendur í Evrópu.
Hugmyndin var fráleit - en
þegar fréttin um leiðangur Hess
barst út vissu menn varla hvað
þeir ættu að halda - þegar öllu var
á botninn hvolft gekk hann form-
lega næstur Hitler sjálfum að
mannvirðingum í nasistaflokkn-
um. Göbbels áróðursstjóri hefur
og af þessu þungar áhyggjur eins
og sjá má af dagbókum hans, sem
senn verða gefnar út. Hér fara á
eftir glefsur úr þeim sem lúta að
leiðangri Hess til Englands í maí
1941, - en þá var einmitt skammt
til þess að Þjóðverjar réðust á So-
vétríkin.
13. maí 1941.
Skelfileg frétt barst í gærkvöldi
- Hess hefur flogið burt þvert
ofan í skipanir Foringjans og
hans er saknað síðan á laugardag.
Allt er þetta enn meira en lítið
ruglingslegt... Þungbært, næstum
því óbærilegt áfall.. .Það er hringt
til mín frá Berghof. Leiðtoginn er
alveg eyðilagður. Hvflík sjón
fyrir umheiminn: andlega bilaður
maður næstæðstur Foringjanum.
Nú er um að gera að bíta á jaxl-
inn. Ég veit ekki enn um neina
útgönguleið en hún finnst
bráðum.
Hess lék sér að hugmyndum
um hugsanlegan frið. Hann var of
lokaður fyrir daglegri baráttu og
er orðinn veiklundaður. Við
verðum að taka fast á þessu máli.
Ég læt klippa hann út úr síðustu
vikufréttamyndum..,
14. maí 1941
Strax í morgun upphófust æsi-
legustu viðvaranir og útleg-
gingar. Allt í hrærigraut -
landráð segja sumir, friðartilboð
segja aðrir. En menn vita þó sína
vissu: Hess lenti í fallhlíf í Skot-
landi...
Leiðtoginn bíður eftir mér. Ég
er að lesa bréfin sem Hess skildi
eftir handa Foringjanum: bjána-
legur hrærigrautur, frumstæðir
leikmannsþankar, hann kveðst
ætla til Englands til að útskýra
fyrir Englendingum að þeirra
staða sé vonlaus, hann ætlar að
steypa stjórn Churchills með að-
stoð Hamiltons lávarðar og
semja svo um frið sem leyfir Bret-
um að halda andlitinu. Því miður
sást honum yfir þann möguleika
að Churchill léti taka hann fast-
an.
Slíkur asni gekk semsagt næst
Foringjanum. Bréf hans eru full
af dulspekiþrugli. Prófessor
Haushofer og kerlingin hans hafa
verið hans illu andar og æst sinn
„mikla mann“ upp í þessu hlut-
verki. Hann hefur líka séð sýnir,
fengið sér stjörnuspá og annað
svindl. Svona nokkuð stjórnar
Þýskalandi.
Fréttatilkynningin í gærkvöldi
var nauðsynleg. Það var ekki
hægt annað en vísa til ranghug-
mynda mannsins. Hvernig var
annars hægt að útskýra þessa
uppákomu? og þá fyrst og fremst
fyrir bandamönnum okkar hjá
Möndulveldunum, sem annars
fara að efast um hollustu okkar
við bandalagið. En enginn mun
trúa okkur þegar við segjum að
þetta sé óðs manns æði hjá Hess.
Foringinn hefur afgreitt hann.
Hann er mjög miður sín. Hann
hellir sér yfir hann með bitrustu
orðum, en játar að Hess hafi haft
hugsjónatryggð til að bera. Við
látum frá okkur aðra tilkynningu
sem varpar að nokkru ljósi á bak-
svið atburða. Almenningur er
óvenju æstur. Menn spyrja og
það með réttu, hvernig á því
standi að fífl gangi Foringjanum
næst...
16. maí 1941.
Einn orðrómur étur annan upp
og í því er okkur mikill léttir. Þeir
í London ætla bersýnilega ekki að
láta sér detta það í hug það nær-
tæka ráð að gefa út allskonar yfir-
lýsingar í nafni Hess, hvað sem
hann sjálfur segir. í því væri eina
hættan fyrir okkur fólgin, og það
skelfileg hætta, ég skelf við til-
hugsunina um að það gæti gerst.
En svo virðist sem verndarengill
standi við hlið okkar eina ferðina
enn. Þeir þarna fyrir handan
Ermarsund eru ekki annað en
heimskir fúskarar. Hvemig fær-
um við að ef þeir væm öðruvísi!
Ég loka á allar fréttir um málið
innanlands, en læt einfaldar
staðreyndir nægja í útvarpi til út-
landa. Þessi aðferð reynist rétt.
Ég skýt fast á galdrakukl,
skyggnilýsingar og þessháttar.
Allt það Ijósfælna svindl verður
nú upprætt. Kraftaverkamenn-
irnir sem Hess hafði svo mikið
dálæti á skulu bak við lás og slá...
Þetta Hesshneyksli fær mjög á
mig. Það er eins og maður hafi
verið löðrungaður í allra augsýn
og helst vildi maður ekki sýna sig
úti á götu. Það var þó næstæðsti
maður flokksins sem gerði þetta.
Rokkurinn verður lengi að ná
sér.
17. maí 1941.
Við þegjum hér heima fyrir um
málið. Fólk er líka að stillast
smátt og smátt og er farið að
segja skrýtlur um málið. Út-
löndum gefum við ýmislegt til
kynna með óljósum hætti, berum
staðhæfingar til baka osfrv. Það
virkar stórkostlega. Vaxandi ráð-
leysi í London út af málinu. Ég
hefði sko kunnað að gera mér
mat úr slíku máli! En valdaklíkan
breska riðar til falls...
ÁB tók saman,
þýddi og endursagði.
Föstudagur 28. ágúst 1987 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 7