Þjóðviljinn - 16.12.1988, Qupperneq 11
GESTGJAFAR
tir vjJltíi ■><’' \
Of KljBSileSU*”- »>*' ' \
, IHÍ fót G«,g,Si».n >
iAiutj K,ignnílili Helfci><l»!'ur \
U, VilhiilmM"’' i
6, í.«í*mí<' i>s ;«■«" "OTi i
R*F*‘w‘"r.‘* T
vmw « t vixcit»ml> «*»’ * VM’-
cucni vrlcmtUv vi.« <« ««' -
M-wtar « .fn« tl«» ‘>»u
tttn m.«Jcvvn'c. t.á. í«f»
gúmltttn Isltcwltum «rP^
,,ln trtin»ndle«» <« W’-
Jfi, i'jS « *kl(»
ift imtAuro »!«>"'
■scgivíJcu lt.it,t íu;t> “
m«n.'«W« *
v, ..kk.tt tct»it>.
«*tÐH «vm og
G SKÖNKX3MOC.
VR^RBOtLV-
OR.WOSTAK
AS «.» w*s*œ,v
urenni-
VlN'
sSœAtttt ÖK
iV> ftð AttttAS
kiíttSUVSÍHKiXn Sltttttt*
|x v',um í«í««‘VU svm
, rit iluiKJM'tn ;>K ,r:>!
jv.u útbtttí
vktifttt® «tn
„v , .(rocMkt, lnitttttt'
I isk'Ctikicr matttt cn 1>»' SM" v
itnuoc »K ttöstatt.lt'.ntittf
I Itynn* v.r fxttur
Sigurbjörn Einarsson biskup
hún standi í eina og hálfa klukku-
stund.
Upplestur á
Laugarnestanga
Jólabókahöfundarnir hafa í
nógu að snúast þessa dagana við
að kynna hugverk sín í listasöfn-
um, veitingahúsum og í fjölmiðl-
um. Mcðal þeirra staða sem hafa
fengið rithöfunda til að lesa upp
er Listasafn Sigurjóns Ólafssonar
á Laugarnestanga. Þar verður
lesið upp úr 6 bókum nú á sunnu-
dag.
Einar Már Guðmundsson mun
lesa upp úr Leitinni að dýragarð-
inum, Jóhamar les upp úr Bygg-
ingu, Matthías Johannessen úr
ljóðabókinni Dagur af degi, Sig-
urður A. Magnússon les upp úr
bók sinni um Sigurbjörn Einars-
son biskup, Gísli Halldórsson les
upp úr Skuggaboxi Þórarins Eld-
járns og séra Rögnvaldur Finn-
bogason les upp úr bók Guðbergs
Bergssonar, Trúin, ástin og ef-
inn, sem byggð er á minningum
séra Rögnvalds.
Erlingur Gíslason er kynnir á
bókmenntadagskránni en á milli
atriða mun Hlíf Sigurjónsdóttir
Séra Rögnvaldur Finnbogason
leika á fiðlu. Dagskráin hefst
klukkan 15.30 og er ráðgert að
Reyna þarf að að hafa deig- J fac Sneiðum
af hrygg,
I veigarnar þótt hans
Gestaboð hjá
handhafa forsetavalds
Nú þegar hátíð gengur I bæ
glugga margir í matreiðslusbæk-
ur og blöð í leit að hátíðarmat.
Við á Nýja-Helgarblaðinu rák-
umst í slíkri lcit á veislukost
þeirra Þórs Vilhjálmssonar, fyrr-
verandi forseta Hæstaréttar og
Ragnhildar Helgadóttur, fyrrver-
andi heilbrigðisráðherra, en þau
voru gestgjafar í fyrsta tölublaði
Gestgjafans í ár.
Þau Þór og Ragnhildur buðu
12 manns í mat og var ekkert til
sparað, hvorki hráefni né vín,
| enda Þór fyrrverandi handhafi
forsetavalds og sem slíkum tókst
„Uuni. Vró .... _
með
Þór Vilhjálmsson og
Ragnhildur Helga-
dóttirbjóða í mat.
Meðalgesta Magnús
Thoroddsen
honum að birgja sig sæmilega
upp með áfengum drykkjum,
þótt ekki væri hann hálfdrætt-
ingur á við eftirmann sinn í forset-
astól Hæstaréttar, Magnús Thor-
oddsen, sem var meðal gesta í
boði þeirra Þórs og Ragnhildar.
Ef við lítum á matseðilinn þá
var í forrétt lax með smálúðufr-
auði. Laxinn var soðinn upp úr
rúmlega hálfri flösku af Riesling
Hugel hvítvíni. f sósuna var einn-
ig notað hvítvín en ekki getið til
um magn. í aðalrétt var boðið
upp á súrkál soðið í hálfri flösku
af Riesling Hugel hvítvíni og með
því var hamborgarahryggur,
svínaskankar og lifrarbollur. Því
næst voru bornir fram gráðostar.
Eftirrétturinn samanstóð af
niðursneiddum ananasávexti og
hver og einn hellti kirsuberja-
brennivíni yfir eftir smekk.
Við gefum þeim Þór og Ragn-
hildi orðið um drykkina:
„Við höfðum í fordrykk og
með matnum þau tvö Elsassvín
sem fást í ÁTVR: Gewueztram-
iner frá fyrirtækinu Dopff & Irion
í þorpinu Riquewihr, sem for-
drykk og með ostunum. Með for-
og aðalréttum aftur á móti Ries-
ling frá fyrirtækinu Hugel í sama
þorpi. Það er við „vínbrautina“
sem Elsassmenn kalla svo, við
rætur Vogesafjalla'.“
Ekki fer neinum sögum af því
hvað boðið var uppá eftir matinn
en ekki er að efa að glatt hefur
verið á hjalla enda sómakært fólk
sem þarna var að skemmta sér.
Og ekki er að efa að við hin
sem ekki höfum aðgang að hand-
hafavíni munum gera okkur glað-
an dag yfir hátíðirnar þótt við
höfum tæpast ráð á að sjóða súrk-
álið og laxinn upp úr hvítvíni ætt-
uðu frá þorpi við „vínbrautina".
-Sáf
Gestur
og Bít-
nikkarnir
Þau mistök áttu sér stað um
síðustu helgi að ekki var getið
höfundar greinarinnar Óður til
hins villta lífs, sem fjallaði um
bítkynslóðina svo nefndu.
Glöggir lesendur hafa eflaust get-
að þekkt handbragð Gests Guð-
mundssonar á greininni. Við
biðjum höfund og lesendur vel-
virðingar á þessum mistökum.
-Sáf
NÝTT HELGARBLAÐ - SÍÐA 11