Þjóðviljinn - 01.02.1991, Qupperneq 23

Heila-
þvottur og
Heklugos
Dauðapopparamir í Reptilicus láta
gamminn geisa
í desember 1988 hittust þeir
Jóhann Eiriksson og Guðmundur
Ingi, duttu í það og ákváðu að
stofna hljómsveit sem fékk nafnið
Reptilicus. Nú, tveimur árum síð-
ar, hafa þeir félagar sent frá sér
þrennar afurðir og sú yngsta,
breiðskífan Chrusher of Bones,
var að berast til landsins. Nýtt
Helgarblað tók þá félaga tali á
dögunum til að forvitnast nánar
um þessa sérstöku hljómsveit.
— Við erum ekki sprottnir úr
neinum sérstökum jarðvegi, held-
ur mætti segja að farvegir okkar
séu margir, segja þeir félagar.
- Eg var áður í gífurlegri
diskó- hljómsveit, Svölunum. Við
notuðumst mikið við elektrónísk
hljóðfæri, hljóðsafnara og hljóð-
gerfla. Þessi hljóðfæri fylgja mér
ennþá og eru uppistaðan í tónlist
Reptilicus, segir Guðmundur.
Jóhann segir að grunnurinn á
bakvið það sem þeir félagar eru
að gera hafi alltaf verið tililrauna-
kenndur. - Ég hata að vísu þetta
orð tilraunakenndur því að það
vísar til fálms.
En hvað þýðir nafnið Reptil-
icus?
- Nafnið er fengið að láni úr
danskri hryllingsmynd frá 1962
sem er einstakt meistarstykki, út-
skýrir Jóhann.
- Myndin fjallar um pappa-
skrímsli sem ræðst á Kaupmanna-
höfn og er að lokum yfirbugað af
danska hemum með heróin-
sprengju, bætir Guðmundur við
til nánari útskýringar.
- Þessi mynd var gerð á þeim
tíma þegar menn kunnu að búa til
kvikmyndir, áttu enga peninga,
og ef vantaði atriði þar sem her
kemur við sögu var bara klipptur
bútur út úr heimildarmynd frá
seinni heimsstyrjöldinni.
Dýrið
gengur
laust í
kvöld
Inri og Dýrið gengur lausl
halda tónleika í Kjallara Keisarans
við Hlemm í kvöld, fostudaginn 1.
febrúar. Báðar hafa hljómsveitimar
verið i hljóðveri nýlega og búast
má við plötum á árinu. Inri em
nokkuð skyldir Þeysumnum and-
lega og tónlistarlega og jafn upp-
teknir af fræðum Alister Crowleys.
Dýrið gaf út umdeilda smáskífú í
fýtTa, „Bláir draumar“, þar sem
ráðist var á persónulegan og grófan
hátt á nokkra islenska poppara.
Tónlist Dýrsins er óhefluð og á
ekkert skylt við samnefnda sýn-
ingu sem gekk á Breiðvangi fyrr í
vetur. Nýtt band ungra „hlemm-
ara“ fær að hita upp. Þetta er
hljómsveitin Drulla sem leikur
geggjað gaddavírsrokk. Tónleik-
amir hefjast uppúr ellefu.
-gunni
Annars er helsti gallinn við þá
tíma sem við lifum á í dag þessi
yfirþyrmandi aumingjaskapur.
Það þarf að hafa gífúrlegan pen-
ing á bakvið allt. I dag gerir eng-
inn neitt af vanefnum. Sköpunar-
gleðin hefur vikið fyrir hagvext-
inum.
Fyrst þið kunnið ekki við orð-
ið tilraunakenndur þá er ykkur
líklega í nöp við orðið áhrifa-
valdur?
- Einmitt. Það er samt teygj-
anlegra orð en hitt, segir Jóhann.
- Það er hið besta mál ef við
sjálfir emm áhrifavaldar, bætir
Guðmundur við i flýti.
- Auðvitað er allt sem við
hugsum og gemm undir áhrifúm
frá einhverju. Tónlistarlega emm
við helst undir áhrifum frá snill-
ingum á borð við Klaus Wunderl-
ich, sem erþeim undraverða hæfi-
leika gæddur að semja tónlist sem
ekki þarf að hlusta á.
Kántrí-tónlist höfðar einnig til
okkar. Hank Williams og sérstak-
lega John Denver, sem ætlar að
semja fyrsta kántrílagið sem sam-
ið verður út í geimnum, em karlar
að okkar skapi, segja þeir félagar.
Úr blöðrum í
dauöapopp
— Fyrsta platan okkar, Tat
Twam Asi, kom út um mitt ár
1989. Bjami „móhíkani“ var aðal
hugmyndafræðingurinn að þeirri
plötu. Ég hitti hann með blöðm í
hendinni á Laugaveginum. Hann
var nýbúinn að sjá okkur spila.
Hann sagði að við væmm búnir
að gefa út nýja plötu og lét svo
ískra í blöðrunni. Við útfærðum
svo þessa hugmynd: gáfum út
óspilanlega plötu með þremur
áfostum blöðrum og nákvæmum
upplýsingum um það hvemig ætti
að spila hana.
Þessi plata á Islandsmetið í
slakri sölu, aðeins eitt eintak seld-
ist.
Snældan Temperature of
Blood kom síðan út í mars í fyrra.
Við höfðum að vísu verið með á
safnsnældunum Bit og Skúringar.
Jóhann segir að líta megi svo
á að Temperature of Blood sé
safnsnælda frá þeirra hálfu fremur
en heilsteypt afurð: Annars vegar
em það hefðbundin lög og hins
vegar tilraunaverk.
- Við emm mjög áhugasamir
um tíðnisvið núna, mjög sterka
hátíðni og lágtíðni. Við komum til
með að leika okkur að þessu í
framtíðinni.
Vikjum aðeins að nýju plöt-
unniykkar. Hvað erþar að finna?
- Platan inniheldur aðallega
lög þó að það sé einnig mikið um
tilraunir á henni, segir Guðmund-
ur.
-1 heildina tekið er þessi plata
það lang poopaðasta sem við höf-
um gert til þessa. Við viljum gera
það sem við viljum, svo að það
kennir ýmissa grasa á plötunni,
rokk, diskó, hávaði og hvað eina
annað. Við spilum sem sagt
dauðapopp.
Reptilicus lita reifir fram á veg. Mynd: Jim Smart.
HELGARVA
Þeir félagar segjast vera sér-
staklega áhugasamir um hinar
dekkri hliðar mannskepnunnar. —
Tómarúmið til dæmis. Ég hef
áhuga á ofbeldi og blóði, en
Gumnr er friðarsinni. Það er bara
einn f jklofinn sem er í þessari
hljómsveit, segir Jóhann.
Þið jýlgist þá vœntanlega
spenntir með Persaflóastriðinu?
- Nei, ég er eiginlega búinn
að fá leiða á því, segir Jóhann.
- Það er skrýtin tilviljun að
við spiluðum á tónleikum 15.
janúar, daginn sem striðið átti að
hefjast, og við notuðumst við
múslimskar bænir, segir Guð-
mundur.
- Tilgangurinn með þessu var
sá að við vildum reyna að friða ar-
aba og senda þeim skilaboð á lág-
tíðni. Þetta fór öðruvísi en ætlast
var til og við urðum valdir að
Heklugosi í staðinn, segir Jóhann.
- Já, við þyrftum að fá Ragnar
skjálfla sem þriðja meðlim í
hljómsveitina, skýtur Guðmundur
inní.
- Annars á þessi Persaflóa-
deilá áreiðanlega eftir að verða
gífurleg uppspretta fijórra hug-
mynda. Það hefúr óhjákvæmilega
áhrif á mann að verða vitni að
allri mannvonskunni og við-
bjóðnum sem þama á sér stað,
segir Jóhann.
Hver er ykkar hlesli markað-
ur?
- Fyrirtæki okkar 8»» gef-
ur plötuna út, en People Who
can’t í Englandi sér
um að dreifa henni
Gunnar L. um heimsbyggðina.
Hjálmarsson S,JtapS
sérstakur. Hann er sterkur þó að
hann sé ekki stór. Þeir sem á ann-
að borð fylgjast með þessari teg-
und tónlistar eru sólgnir í allt sem
út kemur, segja þeir félagar.
Þeir segja að það þýði ekkert
að gefa svona tónlist eingöngu út
fyrir íslenskan markað, enda séu
Islendingar ekki vanir að hlusta á
þessa tegund tónlistar. Ef nefna
ætti einhver dæmi úr íslensku tón-
listarlífi sem em í líkingu við tón-
list Reptilicus þá er það helst Líf
Þorsteins Magnússonar og sumt
af því sem hljómsveitin Þeyr
gerði hér um árið.
Jóhann sker sig
á háls
Þegar talið berst að íslenskri
dægurtónlist þá syrtir yfir andliti
þeirra félaga. - Þetta er mest aum-
ingjaskapur og hræðsla við að
gera góða hluti. Hér virðist það
vera reglan að þeir eiga helst
möguleika á að slá í gegn sem em
nógu þunnir og em reiðubúnir að
gera það sem útgefendur vilja að
þeir geri, segir Jóhann.
- Láttu ekki svona. Þetta lið er
kannski bara miklu snjallara en
við og getur lifað endalaust á msl-
inu sem það sendir frá sér. Við
gerðum það sama ef við bara gæt-
um, se_gir Guðmundur.
- Eg myndi frekar skera mig á
háls, segir Jóhann.
Viljið þið koma einhverjum
skilaboðum á framfæri við ís-
lenska æsku?
- Við höfum ekki nokkum
áhuga á íslensku æskunni, segja
þeir félagar einum rómi.
-gunni
Föstudagur 1. febrúar 1991 NÝTT HELGARBLAÐ — SÍÐA 23
Vaggtíðindi
■ ■ Aðdáendur Ijósmyndafyr-
irsætunnar Bob Dylans geta byrj-
að að hlakka til, því von er á fjór-
földum safnkassa I mars. Kass-
inn inniheldur áður óútgefnar
upptökur og ber nafnið „The boot-
leg series, vol. 1-4, rare and unr-
eleased 1961-1990“. Dylan verð-
urá tónleikaferðalagi um England
I febrúar...
■ ■ R.E.M. aðdáendur fá
góðan skammt bráðlega því sjö-
unda breiðskífan, „Out of Time“,
er væntanleg í mars. R.E.M.
þykja á stöðugum flótta frá gítar-
poppinu sem einkennt hefur fyrri
afurðir og á „Out of Time" er í
auknum mæli notast við strengi,
hljómborð og blásturshljóðfæri.
R.E.M. eru annars aftur komnir I
hljóðver, en nú til að taka upp tón-
list fyrir nýja mynd þýska leikstjór-
ans Wim Wenders (Paris-Texas,
Himinninn yfir Berlín)...
■ ■ Sting hefur gefið út sína
þriðju sólóbreiðskífu, The Soul
Cages, og fær platan frekar lé-
lega dóma. Þykir Sting vera of
lognmollulegur, tónlistarlega, og
textarnir of mikil naflaskoðun.
Sting er annars núna I Ameríku
að æfa fyrir heimsreisu sem skell-
ur á bráðlega...
■ ■ The Stranglers hafa ráð-
ið í skarð gítarleikarans/söngvar-
ans Hugh Comwells sem hætti I
ágúst s.l. Nýi kyrjarinn heitir Paul
Roberts og er nýr I bransanum.
Einnig er nú gítarleikarinn John
Ellis, sem lék með The Stranglers
á síðasta Englandstúr, orðinn
fastur meðlimur og mun nýja
skipanin fara í hljóðver bráðlega.
-gunni