Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.1996, Blaðsíða 15

MÁNUDAGUR 18. MARS 1996
15
Svo skal böl bæta
Illa byrjar 100 ára afmælisveisla
Leikfélags Reykjavíkur.
Það er engu líkara en grasrótar-
lýðræði félagsins sé orðið elliært.
Félagsstjórnin geysist fram í nafni
lýðræðis, en virðist þó ekki kunna
skil á undirstöðuformum þess
stjórnarfars.
Formaðurinn gefur opinberlega
þá yflrlýsingu að þrír fulltrúar
L.R. í leikhúsráði hafi komið þar á
fund með línu frá stjórninni. Einn
þessara fulltrúa játar að hafa
greitt atkvæði gegn sannfæringu
sinni til að þóknast niðurstöðum
félagsfundar L.R.
Ömurleg örlög
Leikhúsráð á samkvæmt skil-
greiningu að vera hlutlaus úr-
skurðaraðili gagnvart leikhús-
Kjallarinn
Þorgeir Þorgeirson
rithöfundur
„Mér virðist því einsætt að brottrekstur
Viðars Eggertssonar frá Borgarleikhúsinu
sé ómerkur gerningur, ef miðað er við
lágmarkskröfur nútíma lýðræðis.“
stjóra og starfsmönnum. Sjálfstæði
hvers einasta meðlims í ráðinu er
nauðsynleg forsenda þess að ráðið
gegni lýðræðislegu eftirlitshlut-
verki sínu. Sé einhver ráðsmanna
bundinn af öðru sjónarmiði ber
honum að víkja sæti. Að öðru
kosti telst ráðið ekki ályktunar-
hæft.
Þannig eru reglur nútíma lýð-
ræðis.
Mér virðist því einsætt að brott-
rekstur Viðars Eggertssonar frá
Borgarleikhúsinu sé ómerkur
gerningur, ef miðað er við lág-
markskröfur nútíma lýðræðis. Og
það eru ömurleg örlög fyrir þetta
gamla félag, sem lagði upp með
óvenjulega lýðræðislega skipan á
sínum tíma, að það skuli nú beita
þessum sovétaðferðum til að losa
sig við einhvern hæfasta einstak-
ling sem það hefur nokkurn tíma
til sín ráðið.
Fáir kostir
Úr því sem komið er virðast fáir
kostir í boði.
En þó gætum við sett það á okk-
ur, að hér er orðið einkar skýrt
dæmi um það, að lýðræðislegir
starfshættir hefðu skilað Borgar-
leikhúsinu hæfum stjórnanda til
a.m.k. íjögurra ára, en nú situr
gerræðisklíkan hnípin yfir því
verkefni að finna annan í hans
stað.
Og skilmálar nýja leikhússtjór-
ans virðast þeir, að hann verði
óhæfur til annars en að hlýða
klíkunni í einu og öllu.
Svo skal böl bæta að bíða annað
meira.
Þorgeir Þorgeirson
Viðar Eggertsson, fyrrv. leikhússtjóri L.R. - „Nú situr gerræðisklíkan
hnípin yfir því verkefni að finna annan í hans stað,“ segjr Þorgeir.
Verkalýðsbaráttan:
Vofa Brezhnevs
á Alþingi
Það eru heldur nöturlegar
kveðjurnar sem launafólk í land-
inu faer frá ráðherrum í ríkis-
stjórn íslands og heldur þykja mér
þær kaldari fyrir þær sakir að þær
koma frá félagsmálaráðherra, sem
lætur siga sér gegn varnarlausum
smælingjunum.
Hann vill setja alls konar boð og
bönn á hvers kyns launþegasam-
tök líkt og þau séu eins konar
glæpaklíkur, og er ekki annað að
sjá að vofa Leoníds Brezhnevs ríði
húsum á hinu háa Alþingi.
Óhugnanlegt
Þeir sem það vilja muna eftir
því hvernig Sovétríkin sálugu
voru fordæmd fyrir slíkt háttalag
og talið glæpur gegn verkamönn-
um, hér á íslandi sem og öðrum
Vesturlöndum með réttu, glæpur-
inn getúr ekki verið minni annars
staðar þegar stjórnvöld reyna að
ganga milli bols og höfuðs á verka-
lýðshreyfingunni sem liggur því
miður vel við höggi þessa stund-
ina.
Það er óhugnanlegt þegar þeir
aðilar sem eiga að gæta hagsmuna
hinna verst settu í þjóðfélaginu og
bæta hag þeirra ryðja ekki þeim
réttindum braut sem yfirlýst var í
samningi þeim sem ríki EES und-
irrituðu í Strasborg. Þau ganga í
flestum atriðum á annan veg en
hugmyndir ríkisstjómarinnar og
Höllustaðabóndans, og má telja
Kjallarinn
Guðmundur R.
Guðbjarnarson
verkamaður
með ólíkindum að hvorki ríkis-
vald né verkalýðshreyflngin hafi
fundið hvöt hjá sér að kynna þau
réttindi sem verkafólki eru ætluð
né gert ráð fyrir að það þyrfti að
taka tillit til kröfu EES um 48
stunda hámarks vinnuviku.
Það er augljóst að stjórnvöld
telja sig engum skyldum hafa að
gegna gagnvart þegnum sínum og
hafa jafnvel svipt stóra þjóðfélags-
hópa réttindum sem þóttu og
þykja enn á Vesturlöndum sjálf-
sögð mannréttindi.
Samkvæmt yfirlýsingu sem
EES- ríkin undirrituðu í Strasborg
eru grundvallarsjónarmiðin þau
að fólk skuli eiga rétt á atvinnu og
réttlátum launum.
Er aukið atvinnuleysi spor í
rétta átt? Eru laun undir hungur-
mörkum réttlát? - Báðum þessum
spurningum svara ég neitandi.
Hafa lífskjör og atvinnukjör far-
ið batnandi? Svarið er nei.
I öllum þessum atriðum sýnist
mér stjórnvöld stefna í allt aðra
átt, og vera á góðri leið með að
gera að engu.
Þegar samningurinn um Evr-
ópska efnahagssvæðið var undir-
ritaður máttu menn gera sér grein
fyrir því að þar var full alvara á
ferðinni og ætlast væri til þess af
þeim aðilum sem hann undirrit-
uðu að þeir sýndu meiri ábyrgð en
þeir menn sem fylla út innstæðu-
lausan tékka í nafni annarra.
Réttindi launafólks
Það hefur þótt sjálfsagt að ganga
í sjóði EES. En telja má með ólík-
indum að hvorki ríkisvald né
verkalýðshreyfingin hafi fundið
hvöt hjá sér að kynna þau réttindi
sem verkafólki eru ætluð, svo sem
styrki til þróunar verkefna, alls
konar menningarsamstarf og af-
nám tollamúra, allt góðra gjalda
vert, en þegar á að gera upp við
verkafólk í þess réttindum þá er
eins og enginn vilji eiga krógann
og reynt að ganga af honum dauð-
um.
Ég skora á þá þingmenn og ráð-
herra sem láta sig hag launafólks
einhverju skipta að ryðja þeim
réttindum launafólks þá braut sem
þarf til þess að þau nái fram að
ganga, ég skora á ríkisstjómina að
láta af öllum árásum á launþega-
hreyfinguna.
Guðmundur R. Guðbjamarson
„Það er augljóst að stjórnvöld telja sig
engum skyldum hafa að gegna gagnvart
þegnum sínum og hafa jafnvel svipt stóra
þjóðfélagshópa réttindum sem þóttu og
þykja enn á Vesturlöndum sjálfsögð
mannréttindi.“
Með og
á móti
Á að segja séra Flóka
Kristinssyni upp störfum?
Ekki hægt
að vinna
með
séra Flóka
„Sá sem vill
fá aö stjórna
verður að taka
tillit til sinna
samstarfs-
manna. Það er
þetta sem séra
Flóka hefur
ekki tekist.
Séra Flóki
kemur vel fyr-
ir á köflum en
þeir sem þurfa
að vinna með honum kvarta all-
ir undan honum. Flestir stjórn-
endur bera gæfú tfl að vinna
með sínu fólki en það virðist
ekki eiga við um sóknarprestinn
í Langholtssöfnuði.
Það er lýðræðisleg aðferð að
safna undirskriftum til að sýna
hver er vilji fólksins. Við höfum
beðið með slíka söfnun lengi aö
beiðni sóknarnefndarinnar sem
aftur hefur beðið að beiðni bisk-
ups. Núna viljum við létta undir
með sóknarnefndinni sem er
orðin mjög þreytt eftir það sem á
undan er gengið. Við sem að
undirskriftarsöfnuninni stönd-
um gerum það á eigin spýtur
þótt það sé að sjálfsögðu til
stuðnings meirihluta sóknar-
nefndar.
Séra Flóka er allt betur gefið
en að vinna með öörum og ef á
að vera vinnufriður í safnaðar-
starfinu í Langholtskirkju þá
verður hann að víkja. Hann
vinnur ekkert fyrir söfnuðinn og
þar er allt safnaðarstarf að
drabbast. niður. Fólkið er hætt
að koma í kirkjuna og leitar til
annarra presta með embættis-
verk.“
III Öfl
að verki
„Ég vil að
séra Flóki
sinni sínum
störfum áfram
af því að hann
er mikill trú-
maður og
kennimaður
og hans verður
minnst síðar
sem eins
merkasta
kennimanns ar Langholtsklrkju.
kirkjunnar. Við sóknarbörnin
erum aö úpplifa hátign og helgi
kirkjunnar. Bænalífið hefur eflst
eftir að hann kom til starfa og
séra Flóki er mikill predikari.
Það er blásið upp að hann eigi
sök á samstarfsörðugleikum.
Hann hefur vissulega falliö illa í
kramið hjá þeim sem voru hér
fyrir og það fólk skrifar allt sem
miður fer á hans reikning. Þarna
eru ill öfl að verki.
Undirskriftarsöfnunin er ekk-
ert annað en bolabrögð af hálfu
fólks sem aldrei kemur í kirkj-
una. Það er gott að hafa virkt
sönglíf í kirkjunni en það má
ekki yfirskyggja allt annað starf
og þeir listamenn sem þar starfa
verða að temja sér lítillæti og
auðmýkt í stað hroka og sjálfsá-
lits.
í Langholtskirkju er gott sam-
félag í trúnni og við viljum að
séra Flóki haldi áfram ef hann
vill halda áfram eftir það sem á
undan er gengið. Séra Flóki er í
sérflokki og hann er sinni kenn-
ingu trúr.“
dóttlr, prestur á
Skjóli og í minni-
hluta sóknarnefnd-
\