Dagblaðið Vísir - DV - 02.07.1996, Side 15
ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚLÍ 1996
tilveran ,5
I regngöllum og tilbúnir í slaginn:
Hvað
er
með
þessa ferðamenn?
Nú fer sá tími í hönd sem erlend-
ir ferðamenn velja
helst til íslandsferða.
Óhætt er að full-
yrða að götulifið
í Reykjavík
verði litskrúð-
ugi’a á sumrin,
þó ekki væri
nema fyrir skær-
lita regngallana
sem túristarnir
gjarnan klæðast á
ferðum sínum hér.
Á erlendri grundu
eru íslendingar oft
spurðir spjörunum úr
um ísland og eru inn-
fæddir, í næstum hvaða
landi sem er, almennt mjög áhuga-
samir um hagi fólks á íslandi. Hins
vegar eru íslenskir ferðamenn nán-
ast aldrei inntir eftir ástæðum þess
að þeir heimsóttu þetta landið frek-
ar en hitt. Kaupmannarhafnarbúi
sér t.d. ekkert óvenjulegt við is-
lenska ferðamenn þar i borg og
Spánverji gerir fyrirfram því
skóna að næpuhvitur íslending-
urinn sé í sólarfríi á ströndum
heimalands síns.
Þessu er öðruvísi farið á ís-
landi. Landinn hristir gjarn-
an höfúðið yfir regnstökk-
unum á Laugaveginum
og hjólreiðafólkinu á
þjóðvegi 1 sem ber
það með sér að
vera útlent.
„Hvað er þetta
fólk að gera hér?“
er oft spurt, jafnvel
með vorkunnartón
þegar mest rignir.
Erlendum ferðamönnum hefur
ekkert fækkað en breytingar hafa
þó orðið á ferðamynstri þeirra. í
Frá Bandaríkjunum:
DV-mynd JAK
kjölfar mikils markaðsátaks aðila í
ferðaiðnaðinum íslenska hefur tek-
ist að dreifa ferðatímanum á allt
árið. Þannig hafa útlendingar orðið
minna áberandi á sumrin nú und-
anfarin ár. í samræmi við ferðaiðn-
aðinn alls staðar í heiminum hafa
kröfur til gistirýmis líka breyst. Á
síðustu 6 árum hefur orðið 40%
aukning í gistirými á íslandi, fyrir
utan tjaldsvæði, og færri gista í
tjöldum þótt gistinóttum hafi fjölg-
að. Tjaldsvæðin munu samt eflaust
eiga sinn aðdáendahóp og íbúum í
Laugardalnum fjölgar alltaf til
muna á sumrin.
Tilveran lét slag standa, leitaði
uppi ferðamenn og spurði þá af
hverju ísland hefði orðið fyrir val-
inu. -saa
Viðskiptaferðir hjá
mörgum:
Frá Bretlandi
„fiig avaiai ner sioast iyrir
einum mánuði. Ástæðan fyrir
þessari komu minni er golfmót
sem haldið verður og fyrirtæki
það sem1 ég vinn fyrir í Bret-
landi er styrktaraðili að. Ann-
ars þarf ég að koma þrisvar á
ári eða svo vegna vinnu minn-
ar, nokkra daga í senn. Þá gisti
ég á hóteli. Tækifæri til ferða-
laga eru takmörkuð. Ég hef
samt farið að Geysi og til ná-
lægra staða,“ segir Mike Barn-
ham sem vinnur hjá Ford í
Englandi.
Frá Færeyjum
Hjordís Joensen nefúr heim-
sótt ísland þrisvar, alltaf með
manni
sínum sem
þarf að koma i viðskiptaerind-
um. „Ég nota tímann aðallega
til að versla og það er mjög gott
að gera í Reykjavík, að minnsta
kosta miðað við Færeyjar enda
Reykjavík fjölmennari," segir
hún.
-saa
Einangrunin kemur á ávart
„Við höfum verið hér : 9 daga og
eigum tvo daga eftir,“ segja Croil og
Renate Anderson sem eru frá
Seattle á vesturströnd Bandaríkj-
anna. Croil er lögfræðingur og eig-
inkona hans, Renate, rithöfundur.
Hún er reyndar sænsk. „Við leigð-
um bíl og höfum ferðast allan tím-
ann. Fórum hringveginn í veðri
sem maður býst alls ekki við á ís-
landi - sól og blíðu. Tveimur loka-
dögunum ætlum við svo að eyða í
Reykjavík. Við tökum tjaldið fram
yfir hótelgistingu. Líka í Reykja-
vík.“ Um það af hverju þau hafi
komið til Islands í frí segja þau að
kalt loftslag norðursins heilli þau.
„Fólki heima fannst ferð til íslands
ótrúleg og óskiljanleg og leit á þetta
sem ævintýraferð. Enginn sem við
þekkjum hefur komið hingað." Ren-
ate segir að þau hafi hins vegar les-
ið ýmislegt um ísland og hún hafi,
vegna sænsks uppruna, þekkt sög-
una nokkuð og lesið nokkuð af ís-
lendingasögunum. „Við bjuggumst
við því að ísland væri nokkuð
skandinavískt og að okkar mati
reyndist það svo, til dæmis hvað
húsagerð og skipulagningu varðar.
Hér er allt mjög skipuiagt. Á hinn
bóginn er margt hér sem greinilega
er fyrir áhrif frá til dæmis Banda-
rikjunum. Sem dæmi eru pitsumar
sem fólk gjarnan skiptir á milli sín.
Mér finnst þetta sýna hvað íslenska
þjóðin er víðsýn,“ segir Renate og
bætir við að það sé einangrunin
sem komi henni mest á óvart. „Mað-
ur getur keyrt tímunum saman úti
á landi án þess að mæta nokkrum.“
í matarleit
Þeirra eigin matseld einskorðað-
ist við samlokur í hádeginu. Utan
þess keyptu þau tilbúinn mat á hót-
elum og stundum söluskálum við
þjóðveginn. „Ég hef aldrei átt i eins
miklum erfiðleikum með að fá mat
að minu skapi og hér á landi þar
sem ég er grænmetisæta. Ég endaði
oftast með franskar kartöflur og alls
staðar var hægt að nálgast ávexti en
þeir eru þó dýrir. Annars fannst
mér maturinn á hótelunum oft gam-
aldags. í Reykjavík höfum við hins
vegar farið á ágætis grænmetis-
stað.“
Þau hjónin ferðast yfirleitt mikið,
bæði innanlands í Bandaríkjunum,
svo og utan þeirra. „Við vorum í
New York í vor og á Hawaii í nóv-
ember. Ferðir okkar eru ekki dæmi-
gerðar fyrir Bandaríkjamenn." Frá
íslandi halda þau til Svíþjóðar. Þau
eru staðráðin í að koma aftur og
skoða þá Vestfirðina sem urðu út
undan í þetta skiptið.
-saa
Frá Sviss:
Ferðast á mótorhjóli
hann hafi komið hingað? „Mér líkar
Island vel og hef komið hingað
tvisvar áður. Loftslagið á við
mig,“ segir hann.
Andreas ferðast
ekki mikið í heima-
iandi sínu, kýs frek-
ar norður-Evrpóu og
segir að á þessum
árstíma sé alltof
heitt
fyrir
Sviss
hann
Eg
gisti aldrei á hótelum, kann betur
við tjöldin enda tjaldsvæðin hér
góð.“
„ Ég elda alltaf sjálfur.
Fer kannski einu sinni
í viku út að borða, í
mesta lagi. Verð-
lagið hér er svip-
að og í Sviss.
Áfengi er það
eina sem er
miklu dýr-
ara hér en
ég drekk
nú ekki
það mik-
ið að það
hafi
áhrif á
mig. “
-saa
„Ég hef verið á miklu ferðalagi.
Kom hingað frá Bandaríkjunum eft-
ir að hafa ferðast á mótorhjólinu
mínu þvert yfir þau. Nú hef ég ver-
ið í einn mánuð hér og verð í tvo í
viðbót. Þá fer ég til Danmerkur,
þýskalands og fleiri Evrópulanda en
fer heim til Sviss i október,“ segir
Andreas Grimm, ungur svissneskur
flugvirki, sem undanfarið hefur gist
í Laugardaln-
um.
Hann
kom
með mót-
orhjólið
til lands-
ins og
ferðast
á því
um
landið.
Af
hverju
skyldi