Dagblaðið Vísir - DV - 04.07.1996, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 4. JÚLÍ 1996
13
Reykjavíkurborg haml-
ar öryggi skólabarna
„í skólabílnum þarf ekki aö nota belti enda eru alis engin öryggisbelti til
staöar í slíkum bílum,“ segir m.a. í grein Guömundar.£
Rannsóknir
hafa sýnt svo að
ekki veröur um
villst að á undan-
förnum misserum
hefur verulega
dregið úr bilbelta-
notkun hérlendis
og er þar einkum
kennt um að lög-
regluyfirvöld hafi
ekki beitt sektará-
kvæðum við þess-
um umferðarlaga-
brotum í viðlíka
mæli og við öðr-
um brotum í um-
ferðinni. Þá virð-
ist vilji yfirvalda
til þess að tryggja
öryggi vegfarenda
með bílbeltanotk-
un vera lítill. Það er og þekkt að
ríkisvaldið og sveitarfélög hafa
ávallt dregið lappirnar í öllu því
sem viðkemur forvarnarmálum
enda árangurinn vandséður á
ársuppgjörum eða milliuppgjör-
um viðkomandi stofnana. Póli-
tískt kjörnir fulltrúar eru yfir-
leitt lítt gefnir fyrir stefnumörk-
un til framtíðar. Verst er þó þeg-
ar slíkt ráðslag og skammsýni
bitnar á börnunum sem ekki eiga
neina völ á því að verjast fyrir-
hyggjuleysinu.
Öryggisbeltum í
skólabílum hafnað
Það eru margir foreldrar
sem hafa brýnt fyrir
börnum sínum að notk-
un bílbelta sé nauðsyn-
leg og sem betur fer er
mikill hópur bama sem
ekki tekur í mál að setj-
ast upp í bíl nema með
beltin spennt. Það er
ekki fyrr en þessi böm
eru komin í skóla og far-
in að nota skólabíla sem
þau sjá að allt það sem
foreldramir höfðu kennt
þeim var bara rangt. í
skólabílnum þarf ekki
að nota belti enda eru
alls engin belti til staðar
í slikum bílnum. Það má
því segja að yfírvöld séu
fjandsamleg bílbeltanotkun í land-
inu. Það sýnir best þá hörðu pen-
ingahyggju sem einkennir núver-
andi stjórnendur Reykjavíkur-
borgar að borgaryflrvöld skuli láta
það stranda á
þremur milljón-
um króna, í tug-
milljóna króna
samningum,
hvort bílbelti
verði í öllum
skólabílum í höf-
uðborginni eða
ekki einum ein-
asta þeirra.
Stefnulausir
straumar
Það er ekki að
sjá að þar fari öfl
er kenni sig við félagshyggju eða
skilgreini sig sem fjölskylduvæn.
Það hlýtur augljóslega að vera
þeirra harða og kalda sjónarmið
að þær fjölskyldur sem vilja hafa
bömin sin í bílbeltum geti annað-
hvort ekið börnunum sínum sjálf í
skólann eða sent þau með leigubíl-
um. Það er þvi undarlegt að lesa
hér í DV kjallaragrein eftir Ingi-
björgu Sólrúnu Gísladóttur borg-
arstjóra þar sem hún talar um
nýja strauma í Reykjavík R-list-
ans. Strauma sem gert hafi
Reykjavík að barnvænni borg. Það
er íhugunarefni hvort hin hægfara
frjálshyggja Sjálfstæðisflokksins,
sem R-listinn gagnrýndi svo mjög
fyrir síðustu borgarstjórnarkosn-
ingar, sé ekki til mikilla muna
mýkri og fjölskylduvænni en villu-
ráfandi hentistefna félagshyggju-
aflanna sem nú ráða borginni.
Guðmundur Sigurðsson
Kjallarinn
Guömundur
Sigurðsson
bifreiöarstjóri
„Það sýnir best þá hörðu peninga-
hyggju sem einkennir núverandi
stjórnendur Reykjavíkurborgar að
borgaryfírvöld skuii láta það
stranda á þremum milljónum
króna..
Hvalveiðiskoðanir til sölu
Til umhugsunar fyrir þá sem
halda að skoðanir séu ekki til sölu
á Vesturlöndum:
Vel má vera að einhvem tíma
komi að því að slátrarar heimsins
vinni tímabundinn sigur og aftur
hefjist hvalveiðar við ísland um
lengri eða skemmri tíma og eða
annars staðar hjá barbörum
heimsins í þessari blóðugu veröld
sem við lifum í. Á því era þó sem
betur fer frekar litlar líkur á með-
an vestræn menning er komin jafn
langt frá veiði- og slátraraeðli
frummannsins og raun ber vitni.
Því það er fyrst og fremst almenn-
ingur á Vesturlöndum sem þrýst
hefur stjórnvöldum Vesturlanda
til andstööu við hvalveiðar í heim-
inum. Það era ekki klárir atvinnu-
gróðamenn i forystu hvalavinafé-
laga heimsins sem hafa eða hefðu
megnað að stjóma ríkisstjórnum
jafn mikið og raun.hefur orðið á
(eins og hinn hugumprúði og hlut-
lausi „kvikmyndagerðarmaður"
Magnús Guðmundsson kallar okk-
ur hvalavini heimsins gjarnan).
Mannúöarfélagið Sjávar-
nytjar
En það er annað sem er meira
umhugsunarvert í hinni nýju um-
ræðu í hvalamálinu hér í dag en
nokkum tíma hvalveiðarnar sjálf-
ar. Árið 1976 mældust um 80%
þjóðarinnar
gegn hvalveiðum
hér á landi. Nú,
eftir 20 ár og
u.þ.b. 50-100
milljónir í
„heimildavinnu
Magnúsar Guð-
mundssonar" -
(sem eru að sjálf-
sögðu langflestar
komnar frá Hval
hf., LfÚ og fleiri
slíkum góðgerða-
félögum lands-
ins), ásamt þeim milljónum sem
hlutlausa mannúðarfélagið Sjávar-
nytjar hefur skrapað saman af
ótrúlega litlum auraráðum og eytt
í „markaðassetningu" hvalveiði-
skoðana sinna og auglýsingar um
þær, þá er svo komið að í dag mæl-
ast nærri 95% þjóðarinnar hlynnt
hvalveiðum hér á landi.
En félagsskapurinn Sjávarnytj-
ar var, sem kunnugt er, nýverið
stofnaður af hvalveiðimönnum
landsins og vinum
þeirra, gagngert og
grímulaust til þess
eins að auka vinsæld-
ir við hvalveiðar hér
á landi með pening-
um, auglýsingum og
annarri „markaðs-
setningu" skoðana til
almennings, eins og
það heitir á „PR“-
máli þeirra hjá aug-
lýsingaskrifstofum
heimsins (á almanna-
tengsla- og markaðs-
setningarmáli fræð-
inganna). Enda hafa
þeir fjármunir sem
veiðiþjóðin hefur
fjárfest í Magnúsi
Guðmundssyni, í
Sjávamytjiun og öðr-
um ódýram og ókeyp-
is ferðalögum á erlendar grundir
undir fréttamenn ríkisfjölmiðl-
anna og annarra fréttamiðla
landsins borið ríkulegan ávöxt.
Ömurlegasta dæmiö
Eitt frægasta og hallærislegasta
en jafnframt eitt ömurlegasta
dæmið um markaðssetningu
ómerkilegs máls á almenning í
veröldinni nýverið var þegar al-
þjóðarisafyrirtækið Pepsi og Co.
skipti um lit á flöskum sínum og
eyddi meira en þremur milljörð-
um króna í að gera nýja bláa lit-
inn á flöskunum sínum „vistvæn-
an“ I huga almenn-
ings, með tilheyrandi
Concordeþotuflugi í
pepsilitum um heims-
ins höf og álfur og
blaðamannafundum
hér og þar um borð i
þeim - o.s.frv. o.s.frv.
Því er spurt í fram-
haldi af þessu: En er
nokkur í vafa hér á
landi hvernig skoð-
anamyndun fer fram?
Þeim hinum sama
væri þó hollt að fara í
eins og einn eða tvo
fyrirlestra hjá Stjórn-
unarfélaginu og
lieyra hvernig „fag-
menn“ og fagkennar-
ar kenna þessi fræði,
þ.e. hvernig stjórna
eigi skoðanamyndun
markaðarins.
Og þrátt fyrir að fyrrnefndur
Magnús Guðmundsson sé marg-
dæmdur maður í erlendum dóm-
sölum fyrir rangfærslur og ósann-
indi í „heimildamyndum" sínum
um náttúruverndarsamtök heims-
ins og aðferðir þeirra koma slíkar
staðreyndir yfirleitt ekkert við al-
menningsálitið hér eða annars
staðar. En aðferðirnar og árangur-
inn hljóta samt að vekja fleiri
spumingar í huga hugsandi fólks
en sú staðreynd hvort hvalveiðar
hefjist aftur hér við land eða ekki.
Magnús H. Skarphéðinsson
„Þvi et það fyrst og fremst al-
menningur á Vesturlöndum sem
þrýst hefur stjórnvöldum Vestur-
landa til andstöðu við hvalveiðar í
heiminum.“
Kjallarinn
Magnús
Skarphéðinsson,
í Hvalavinafélagi
íslands.
Með og
á móti
Á ísland að ganga í kon-
ungssamband við Dani?
Jóakim á
Bessastaði
, Ég álít að
það haíi verið
mikil mistök
árið 1944 þegar
íslendingar
fengu sjálf-
stæði. íslend-
ingar geta
nefnilega vel
verið sjálfstæð-
ir þó svo að
þeir séu undir
stjórn danska kóngsins og væru í
raun mun betur settir í dag ef
svo væri ennþá. Það hefur til
dæmis sýnt sig í gegnum tíðina
að íslendingar kunna ekki að
markaðssetja sig. Við værum
heimsfræg fyrir auðlindir okkar
ef Danirnir hefðu fengið að
hjálpa okkur með markaðssetn-
inguna. Bara það að hafa mynd
af dönsku krúnunni á vörunni
hefði gert gæfumuninn. Hvað
varðar einokunarverslunina svo-
kölluöu þá held ég nú að hún sé
seinni tíma tilbúningur íslend-
inga. Það ætti heldur ekki að
vera svo flókið að koma á kon-
ungssambandi við Dani. Hún
Margrét Þórhildur myndi bara
taka þetta verk að sér í hjáverk-
um. Það myndi svo ekki skaða að
hafa hann Jóakim litla á Bessa-
stöðum, hann er yndislegur
drengur. Honum þykir líka svo
gaman að keyra dráttarvél og á
Bessastöðum fengi hann tæki-
færi til að sinna því áhugamáli
sínu. Jokki er nefnilega bóndi.
íslendingar ættu líka að fara að
líta Dani öðram augum. Við eig-
um að taka þeim eins og þeir
taka okkur af því að það eru for-
réttindi að vera íslendingur í
Danmörku."
Berþóra Árnadóttir,
meðlimur Skjöld-
unga.
Þórlaug Ágústs-
dóttir, formaöur fó-
lags stjórnmála-
fræöinoma.
Hræðileg til-
hugsun
„Islendingar
gætu aldrei
sætt sig við að
vera undir
stjóm Dana
aftur. Við höf-
um slæma
reynslu af því
og höfum þar
að auki kynnst
þessu sæta
sjálfstæði okk-
ar og myndum
aldrei viija kasta þvl á glæ. Þrátt
fyrir það að menning okkar
Norðurlandabúa sé lík þá þýðir
það ekki endilega aö við séum
best komin í konungssambandi.
Við höfúm mjög gott Norður-
landasamstarf núna sem gefur
þjóðunum einstakt tækifæri til
að vinna saman sem heild en
hver þjóð heldur sínum sérein-
kennum og sjálfstæði. Undir
stjórn Dana gætum við átt það á
hættu að missa úr landinu þjóð-
argersemar og sögu okkar. Við
viljum ekki vera upp á einhverja
aðra komin og neydd til að skila
handritum og menningarverð-
mætum. Það skiptir okkur rosa-
lega miklu máli hver er höfuð
þjóðarinnar og því viljum við
geta ráðið sjálf. Þótt Margrét Þór-
hildur sé svakalega „elegant"
dama þá er ekki endilega vist að
börnin hennar verði góðir full-
trúar okkar. Svona konungssam-
band myndi breyta algjörlega
ímynd okkar. Við myndum fá
her. íslendingar eru friðelskandi
og við viljum einfaldlega ekki
neinn her. Við eigum erfitt með
að sætta okkur við bandaríska
herinn og ég get ekki ímyndað
mér hvemig við tækjum því ef
herskylda yrði hér. Mér finnst
þetta að öllu leyti hræðileg til-
hugsum." -ilk