Dagblaðið Vísir - DV - 16.07.1996, Síða 17

ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚLÍ 1996
tilveran
'k
17
Útileikir barna:
Foreldrarnir kulsæknari en börnin
Fjöldi barna á aldrinum 2 til 6 ára
er á leikskólum hvem einasta dag.
Sumir leikskólar eru jafnvel farnir
að taka á móti börnum undir 2 ára.
En það er einmitt á barnaheimilum
og leikskólum sem mörg börn stíga
sín fyrstu skref í leikjum með öðr-
um börnum. Dagheimilin búa yfir
stóru útivistarsvæði sem börnin
nýta óspart. „Það eru engin vand-
ræði að fá börnin út. Þau vilja öll
ólm vera úti við. Það eru helst for-
eldrarnir sem vex útiveran í augum
og spyrja gjaman hvort við ætlum
virkilega að senda krakkana úti í
þessu veðri, kannski rigningu," seg-
ir Anna Skúladóttir, leikskólastjóri
á Grandaborg, en bætir við að á
Grandaborg sé að vísu gott skjól.
Sandurinn
vinsæll
Svipuð leiktæki eru á flestum
barnaheimilum. „Sandkassinn
stendur alltaf fyrir sínu. Bömin
myndu grafa í gegnum hnöttinn ef
þau gætu. Einnig eru hús sem hægt
er að skriða inn í mjög vinsæl," seg-
ir Anna og bendir á nýja tegund
húsa sem hún segir ekki mikið vin-
sæl vegna þess hve opin þau eru.
Það verður að vera svolitið myrkur
inni í þeim til að krökkunum finnist
þau spennandi. Rólumar og vega-
söltin em svo notuð af eldri krökk-
unum en þeir yngri njóta aðstoðar
leikskólakennaranna. Svo finna
krakkarnir mikla þörf fyrir að
hlaupa um leikvöllinn.
En varla eru böm yngri en 6 ára
í skipulögðum leikjum, svokölluð-
um regluleikjum? „Nei, kannski
þessi elstu en þó ekki án aðstoðar,"
segir Anna og bendir líka á þá
breytingu sem orðið hefur á leikja-
ferlinu. „Hér áður fyrr vom yngri
krakkar alltaf í hóp með eldri og
lærðu þannig leikina af þeim. Mað-
ur bara varð að kunna reglurnar til
að geta verið með. Nú er mikil ald-
ursskipting í leikhópum og sést
varla hópur af krökkum á aldrinum
6-12 ára að leika saman.“
Stundum eru engin leikfóng tekin
út og engar skóflur og fötur settar í
sandkassann. Þá reynir á ímyndun-
araflið hjá krökkunum og Anna seg-
ir ekki líða langan tíma þar til stein-
arnir á vellinum séu orðnir að köll-
um, kellingum og bílum. -saa
- segir Anna Skúladóttir leikskólastjóri
A ieiðinni til Astralíu? Nei, ekki alveg en á meöan sandur er í kassanum veröur mokaö af krafti.
DV-mynd JAK
Smíðað
Á smíðavelli í vesturbænum
voru Gunnhildur Vala Hannes-
dóttir og Signý Gestsdóttir,
báðar 9 ára, með
hamarinn á
lofti í heil-
m i k -
illi
mannvirkjagerð.
Þetta var fyrsti dag-
ur Signýj-
ar á
Það er greimlegt að strak
arnir hafa jafnvægiö í lagi
og ekki vanþörf á ef á að
skauta á hjólum sem raö-
aö er í línu.
DV-mynd JAK
skautað
vellinum en Gunnhildur var öllu
hagvanari. „Ég er búin að smíða
þennan kofa og annan sem var rif-
inn af einhverjum skemmdarvörg-
um,“ segir Gurmhildur og sýnir Til-
verunni kofann nýja sem bara vant-
ar á þak. Þessa dagana eru þær vin-
konur sem sagt uppteknar við smíð-
ar. Saman eru þær að smíða kaninu-
bú.
Snú snú og
stórfiskaleikur
Aðspurðar um hvað þær geri auk
smíðavinnunnar segja þær ýmsa
hópleiki vera algenga í þeirra vina-
hópi. „Til dæmis eftir kvöldmat
erum við í brennó, snú snú, stór-
fiskaleik og stundum fótbolta og þá
stelpur á móti strákum," segja þær
og bæta við að strákarnir haldi því
fram að þær séu
svo lélegar en
þeim takist nú
samt að vinna
þá, stundum.
Signý fer líka
á línuskauta.
Stelpurnar
bættu því svo
að lokum við
að stundum
\ v i 1 d u
strákar
fá að
v e r a
með í
s n ú
snú en
þá bara
til að
e y ð i -
leggja,
hoppa
a s n a -
lega
og annað í þá áttina og það væri al-
veg dæmigert fyrir þá!
Skemmtilepra
að leika úti
Við smíðavöllinn voru félágamir
Þorgeir Orri Harðarson og Aðal-
steinn Kornelíus Gunnarsson, báðir
8 ára, að renna sér á línuskautum
og lögðu áherslu á að þetta væm
ekki hjólaskautar heldur línuskaut-
ar. Þorgeir segist líka hjóla mikið
með vinum sínum en ekki vera mik-
ið fyrir snú snú og þess háttar. Aðal-
steinn sagði að það væri yfirleitt
skemmtilegra að leika úti en stund-
um væri hann inni í tölvuleik.
Kofinn hennar Gunnhildar er orö-
inn vistlegur enda búiö að smíöa í
hann borö.

-saa
Hjólabrettin
vinsæust
„Það er ekki mikið
kvartað í götunni út af
hávaðanum í brettun-
um þegar við eram á
kvöldin á þeim en við
megum vera til kl. 12
Maöur þarf aö vera ansi
fær ef á aö hætta sér á
hjólabrettabraut eins og
þá sem þeir félagar sitja
á. Þeir virtust ekki vera i
vandræðum.
DV-mynd Þjetur
úti, fyrir framan hús-
ið. Á daginn komum
við oft hingað á hjóla-
brettapallinn við Aust-
urbæjarskóla," segja
þeir Daníel Helgason
Hjörvar, 11 ára, Stefán
Atli Jakobsson, 10 ára,
og Eiríkur Vilhjálms-
son, 13 ára. „í vetur
fóram við stundum í
eina krónu en förum
aldrei í teygjó eða svo-
leiðis og ekki heldur
stelpurnar. Núna í
sumar eru nokkrar
stelpur á línuskautum
en bara ein á hjóla-
bretti." Um það hvað
þeir héldu að væri vin-
sælast meðal stelpn-
anna sögðu þeir, og
ypptu öxlum, að þær
löbbuðu bara um og
töluðu saman en væru
oftast inni að horfa á
myndir. Sjálfir sögðust
þeir ekki mikið vera
inni í tölvuleikjum eða
slíku. -saa