Dagblaðið Vísir - DV - 24.08.1996, Blaðsíða 16

„Ég þoli ekki að strila mig mikið
upp. Ég er lítiö fyrir að fara í háhæl-
aða skó og punta mig mikið. Ég vil
frekar klæðast einhverjum þægileg-
um fötum sem mér líður vel í og
hentar mínu skapi þá stundina. Mér
finnst yndislegt og oft mjög kvenlegt
að vera í kjól þó að það henti auð-
vitað ekki alltaf en ég er lítið fyrir
skart og hef ekki lært að samræma
það fötunum," segir Jóhanna Jónas
leikkona.
Klæðnaður á ríkan þátt í lífi nú-
tímamannsins og margir velta hon-
um heilmikið fyrir sér. Jóhanna
hefur fallist á að opna fataskápinn
og segja lesendum DV frá því hvem-
ig hún er þenkjandi í fatamálum.
Gengur gegnum
fatatímabil
„Ég var einu sinni að spá í hvaða
fatastíl ég hefði og komst þá að
þeirri niðurstööu að hann væri svo-
lítið rómantískur og pínulítið
„cool“. Þetta var að gerjast með mér
eftir að ég kom heim frá Bandaríkj-
unum. Ég fór þá mikið að hugsa um
það hver ég væri og hvemig ég vildi
koma fram og klæða mig og þetta
var niðurstaöan. Þá keypti ég fullt
af fötum sem nú er reyndar kominn
tími til að endurnýja!" segir Jó-
hanna.
Jóhanna segist ganga i gegnum
mörg tímabil þar sem hún klæðist
bara einhverju ákveðnu, til dæmis
gallabuxum og bol, og svo komi nýtt
tímabil þar sem hún klæðist ein-
hverju allt öðru. Hún segist opna
fataskápinn á morgnana og taka
strax út það sem hún ætli að vera í
þann daginn. Þegar hún ætli að fara
eitthvað fari hún stundum yfir fata-
skápinn í huganum og ákveði
hverju hún ætlar að klæðast við
það tækifæri.
Gaman að
vera töff
Jóhanna segist sjaldan ganga á
háhæluðum skóm, þó að hún hafi
lært það í sjónvarpsvinnunni ytra,
hún segist vera nógu há, auk þess
sem háhælaðir skór séu beinlínis
óþægilegir og hefti konur oftar en
ekki. Hún á svartan sparikjól sem
hún heldur mikið upp á. Kjóllinn
var leikbúningur sem hún féll fyrir
og keypti af gömlum leikara í
Bandaríkjunum. Hún segist sjaldan
nota skartgripi og aldrei hafa lært
að nota þá. Þó segist hún eiga
nokkra eyrnalokka og hálsmen,
„sem ástin mín bjó til handa mér og
mér þykir vænt það og er oft með,“
segir hún.
„Mér finnst samt voðalega gaman
að vera töff þegar mér líður vel í
fötunum. Ég tek stundum gömul
föt, sem ég á, og breyti þeim eða
laga svo að þau verði meira eftir
mínu höfði. Oft þegar ég kaupi föt
hugsa ég um það hvernig ég geti
klippt
hálsmálið eða breytt fötunum
þannig að þau falli betur að mér og
mínum persónuleika. Ég klippi
sundur kjóla og bý til topp og pils
samkvæmt einhverjum persónuleg-
um stíl. Ég hef aldrei verið dugleg
að sauma en þetta finnst mér
skemmtilegt,“ segir Jóhanna.
En hvemig skyldi hún hafa verið
sem krakki?
Missti allt
sjálfsálit
„Ég held að ég hafi ekki verið
nein puntudúkka fram að sjö ára
aldri en það getur þó vel verið ef
marka má myndir af mér. Einhvers
staðar á leiðinni missti ég allt álit á
sjálfri mér og fannst ég feit og patt-
araleg. Ég missti allt frumkvæði í
sambandi við föt og það liðu mörg
ár áður en ég fór aö hafa frumkvæði
í klæðaburði. Móðir mín sá um að
velja á mig föt,“ segir hún.
Jóhanna segist fyrst hafa fengið
áhuga á fötum í Verzló og þá hafi
hún farið að „blómstra". Eftir stúd-
entspróf hafi hún svo farið til
Bandaríkjanna í leiklistarskóla og
komist þá upp með að vera í ,jogg-
inggalla" í fjögur ár. Eftir útskrift-
ina hafi hún fariö að leika í sápuóp-
eru og þá hafi orðið mikil umskipti
og hún fundið fyrir þrýstingi á að
klæða sig á ákveðinn hátt.
„Ég fríkaði eiginlega út á því.
Mér féll mjög illa að vera sagt
hvemig ég ætti að klæða mig,“ seg-
ir hún og útskýrir að þrýstingurinn
hafi verið í þá átt að vera sexi og
klæðast til dæmis stuttum pilsum.
„Mér leið ekki vel og ég gat ekki
aðlagast þessum klæðaburði. Þetta
var mikil lexía því að auðvitað á
maður aldrei að fara eftir því sem
aðrir segja manni að „eigi að vera“.
Maður á alltaf að vera samkvæmur
sjálfum sér í klæðnaði og hegðun,“
segir hún.
Jóhanna flutti heim árið 1992 og
segist þá hafa fundið fyrir létti í
sambandi við klæðnaðinn því að þá
hafi hún fengið meira tóm til að
móta sinn eigin stíl. íslendingar elti
tiskuna svolítið einstrengingslega
og stundum sé fólk hér litið horn-
auga ef það fari út í búð í jogging-
gallanum - það þyki ekki nógu töff.
Bandaríkjamenn leyfi hins vegar
meiri fjölbreytileika í klæðnaði.
-GHS
í sjónvarpsvinnunni í Bandaríkjun-
um fyrir nokkrum árum læröi Jó-
hanna aö ganga uppstríluö á háhæl-
uöum skóm.
Jóhanna segist hafa falliö fyrir
þessum kjól og keypt hann af
gömlum leikara. DV-myndir Pjetur
Jóhanna segist hafa gaman af því aö klippa og breyta fötunum þannig aö
þau henti betur hennar persónulega stíl. Neöri hlutann á toppnum prjónaöi
hún og saumaöi svo á efri hlutann sem hún haföi klippt af annarri flík.