Dagblaðið Vísir - DV - 30.08.1996, Qupperneq 10

10
FÖSTUDAGUR 30. ÁGÚST 1996
Spurningin
Hve lengi hefur þú unnið þar
sem þú vinnur nú?
Ingólfur Þrastarson, vinnur f
bakaríi: Sjö mánuði.
Hafþór Ragnarsson nemi, nú
heimavinnandi: Ég hef verið
heimavinnandi í tvær vikur.
Karen Erlingsdóttir, vinnur á
sambýli: Bara í sumar.
Sigurður John, vinnur f Sautján:
Tæplega ár.
Ólafur Þór Jóelsson verslunar-
stjóri: Að verða ár.
Sigríður Birnudóttir, hjúkrunar-
ritari á Landspítalanum: Mánuð.
Lesendur
Börn á vergangi
í Reykjavík
Mörg íslensk heimili eru hætt að sinna góðum og giidum siöum eins og al-
mennum matarvenjum, segir bréfritari m.a.
Sigríður Halldórsd. skrifar:
Við íslendingar þurfum ekki að
tala um götubömin í Ríó de Janeiro
í Brasilíu. Það em því miður is-
lensk börn á vergangi, og það í höf-
uðborginni okkar, Reykjavík. Þetta
eru börn metnaðarfuilra ungra for-
eldra sem eru að vinna sig upp í
svokölluð „carrier“-störf og eyða
öllu sínu fé tU að afla meira fjár -
em á námskeiðum, í skóla eða ann-
ars staðar að vinna sig upp í þjóðfé-
laginu og „geyma“ böm sín heima á
meðan eftir að þau ná vissum aldri.
Þau eiga að geta „bjargað sér“ sjálf.
Þetta eru böm á aldrinum 7, 8 ára
og til fermingaraldurs. Þeim er gert
að sjá um sig og vera heima, taka til
mat fyrir sig og jafnvel yngri systk-
ini sin og skUa sér heim fyrir viss-
an tíma. En það fer oft á aðra leið.
Þau era úti með öðrum krökkum og
kynnast þá sér miklu eldri börnum,
sum era farin að reykja, og ná í
áfengi. Yngri börnin hrífast af þess-
um fullorðinslátum stærri krakk-
anna og þiggja umhyggju þeirra
fremur en foreldranna flarverandi.
Undir kvöld koma svo foreldram-
ir heim, eða hið einstæða foreldri,
og þá fer aUt í bál og brand vegna
taugaspennu hinna fullorðnu yfir
því að heyra að ekki var aUt með
felldu hjá bömunum yfir daginn.
Upphefjast þá ásakanir sitt á hvað
og úti er um heimUisfriðinn. Þetta
er upphafið að erfiðleikunum sem
íslensk heimili i þéttbýlinu búa við.
Allt endar þetta svo aðeins á einn
veg: Bömin fjarlægjast foreldrana
smám saman og fara sína leið - í
skólanum og utan hans.
Þetta er að verða eitt aUsherjar
strið í mörgum tUvikum við uppeldi
barna hér á landi. Þjóðfélagið er
þrangið spennu sem stafar frá þeim
fuUorðnu sem ekki vilja slaka á eða
hætta að eltast við framann sem
auðvitað er aUtaf jafn langt handan
við homið, hversu hratt sem hlaup-
ið er eða hve mörg námskeið sem
sótt eru.
Mörg íslensk heimUi eru hætt að
sinna gömlum gUdum og siðum.
Sum hafa jafnvel gefið upp á bátinn
hluti eins og almennar matarvenjur
og kaupa tUbúinn mat í hvert mál
eða fá sendU heim með pitsur til að
sefa bömin tímabundið. AUt til þess
að breiða yfir og dempa spennuna.
Hér hefur verið skyggnst rétt
undir yfirborðið, en ástandið fer sí-
feUt versnandi á mörgum íslenskum
heimilum og börn á vergangi er að
verða vandamál sem blasir við aug-
um þeirra sem glöggt fylgjast með
samfelagsþróuninni. - Vont mál að
leysa því lengra sem líður, og óleys-
anlegt ef ekki verður stöðvað með
alvarlegu sameiginlegu átaki.
Nog af ungum læknum í landinu
Jóhann Sigurðsson hringdi:
Menn þykjast hafa áhyggjur af
læknadeilunni sem setið er yfir dag
og nótt hjá sáttasemjara ríkisins.
KaUaðir eru til málsmetandi menn í
þjóðfélaginu tfl að tjá sig um deU-
una. Einn af forkólfum ASÍ talar um
eitthvert öryggisnet í heilbrigðis-
kerfinu sem kunni að bresta. Ég
veit ekki betur en nóg sé af ungum
læknum í landinu sem fúslega
myndu taka að sér störf heUsu-
gæslulækna, bæði í Reykjavík og
úti á landi.
VerkfaUsfúsir læknar mega vera í
verkfaUi. Takmarkanir á inngöngu
læknanema í Háskóla fslands á und-
anförnum árum hafa varið störf
heUsugæslulækna sem annarra
lækna. Nú á að notfæra sér ásókn-
ina í læknismenntun og rýmka að-
gengi að HÍ. Heilsugæslulæknar
hafa um eða yfir 350 þúsund kr. á
mánuði. Ríkið getur ekki boðið
þeim neinar launahækkanir um-
fram það sem almenningur fékk. Að
öðram kosti verður uppþot á vinnu-
markaðinum.
Skagamenn bikarmeistarar
Sigrún Ríkharðsd. skrifar:
Ástæða þess að ég sest niður og
skrifa era háværar raddir þess efn-
is að við, Skagamenn, höfum unnið
leikinn á gjöf. Þeir sem fylgjast vel
með fótbolta vita vel að ekki er gott
að vera dómari í leik sem þessum. -
Dómarinn getur ekki fengið endur-
tekningu á atviki í leiknum þótt
hann feginn vildi.
Oft finnast okkur dómar ósann-
gjarnir, en við því er ekkert að gera.
Dómarinn ræður. Haraldur Ingólfs-
son er ekki þekktur að því að láta
sig detta eða vera með ósanngjarn-
an leik. Hvers vegna átti hann að
byrja á því í þessum leik?
Við unnum leikinn 2-1, en ekki
1-0. Við unnum ekki leikinn á þessu
víti. Fólki virðist verða tíðrætt um
víti okkar Skagamanna. En hvað
um víti Eyjamanna? Ekki treysti ég
mér til að dæma um réttmæti þess-
[L!§ÍIÍ®Æ\ þjónusta
allan sólarhringinn
- eda hringíð í síma
550 5000
milli kl. 14 og 16
„Skagamenn hafa verið í fremstu röö íslenskrar knattspyrnu um áraraöir og
við erum stolt af strákunum okkar," segir m.a. í bréfi Sigrúnar.
ara víta. Það að mark Ólafs Þórðar-
sonar hefði komið vegna sjokks í
Eyjamönnum stingur svolítið þar
sem Óli skýtur af löngu færi. - Ver-
ið nú sanngjörn í garð okkar
manna.
Talað hefur verið um að dómarar
séu hliðhollari þessum reynslulitlu
liðum, en ef grannt er skoðað er það
alrangt. Skrif DV vegna þessa leiks
eru næstum því óþolandi. Þeir
blaðamenn sem ekki treysta sér til
þess að skrifa um svona leiki eða
aðra leiki af sanngirni og hlutleysi
ættu bara að fá einhvem annan til
þess.
Skagamenn hafa verið í fremstu
röð íslenskrar knattspyrnu um
áraraðir og við erum stolt af strák-
unum okkar. Þeir unnu þennan leik
einfaldlega vegna þess að þeir vora
betri. Að lokum þakka ég Vest-
mannaeyingum fyrir mjög skemmti-
legan leik. - Þeir eiga heiður skilinn
og stóðu sig með stakri prýði, jafnt
innan vallar sem utan.
I>V
Olíuleit verði
framkvæmd
Gunnsteinn hringdi:
Ég tel að íslenskum stjórn-
völdum sé ekki stætt á öðra en
láta hefja olíuleit í fullri alvöra
við ísland hið bráðasta. Ég byggi
þetta m.a. á fyrirspurn Guð-
mundar Hallvarðssonar á Al-
þingi um málið án þess að fá
greinargóð svör og svo þrýstingi
ýmissa þeirra sem telja að full-
kanna verði sannleiksgildi fyrri
rannsókna erlendra aðila á set-
lögum út af landinu. Við megum
ekki láta öll mál renna úr greip-
um okkar og standa svo langleit-
ir eftir eða eins og þvörar og
hafa engin svör á hraðbergi. Við
höfum nú tapað Leifi Eiríkssyni
að fullu til Noregs og gerum ekk-
ert í þvi máli og kannski verður
það svipað með olíuna - að Norð-
menn fái hana bara á silfurfati
líka.
Tannréttingar
oft til óprýði
Svana skrifar:
Ég er ekki sammála þeim sem
láta undan krökkum sínum að fá
tennumar réttar þótt smávægi-
leg misröðun eða skekkja sé til
staðar. Auðvitað eru tannrétt-
ingar nauösynlegar hjá mörgum.
En náttúrlegar tennur era falleg-
ar svo lengi sem þær eru ekki
mjög áberandi óprýði. Því vilja
tannréttingar oft verða til
óprýði. Og ekki er ég viss um að
það sé manneskjunni eðlilegt að
ganga með mikið réttar tennur.
Trúi því reyndar að mikilvirk
tannrétting geti verið upphafið
að einum eða öðram sjúkdómi. -
Svona rétt til umhugsunar.
Verðbólgan á
fleygiferð
Ólafur Halldórsson hringdi:
Ég er ekki í neinum vafa um
að verðbólgan er komin á fleygi-
ferð, og það svo um munar. í dag
er frjáls álagning á hverjum hlut
og einnig á þjónustu, t.d. á verk-
stæðum eða annars staðar. Og
maður finnur nánast hvar sem
maður kemur og greiðir fyrir
þjónustu að verð hefur hækkað -
ekki mikið - en stighækkandi
alls staðar. Þess vegna hlýt ég að
ætla að verðbólgan sé komin á
fullt, en henni haldið niðri opin-
berlega með einhvers konar
handafli.
Skattakrumlan
og spariféð
H.S.J. hríngdi:
Ef fiármálaráðherra keyrir
það í gegn að sparifiáreigendur
verði látnir greiða skatt af spari-
fé sínu á að skylda hann og aðra
hálaunamenn til að leggja fyrir
1-20% af launum sínum, svo að
hægt sé að tvískatta þá eins og
gera á við sparendur. Fjármála-
ráðherra hlýtur að vera því sam-
þykkur, honum er svo annt um
að ná inn sem mestu fé. Nú virð-
ist fólk unnvörpum ná 100 ára
aldri og meira. Væri þá ekki nær
aö hvetja það til að fara að spara
um miðjan aldur? Það er athygl-
isvert að aldrei hefur verið meiri
ásókn í sólarlandaferðir en nú.
Fólk vill og verður að eyða krón-
unum strax svo að skattakruml-
an taki þær ekki.
Gróft barna-
klám í lagi
Unnur skrifar:
Mér ofbjóða vinnubrögð
þeirra á Alþingi. Þeir láta frá sér
fara nýja refsilöggjöf þar sem
skýrt er tekið fram að „varsla
grófs barnakláms sé refsiverð". -
Gott og vel; þá vita menn að hér
má nota og sýna barnaklám -
bara það sé nú ekki „gróft". -
Þeir kalla ekki allt ömmu sína,
þingmennimir okkar! Enda lík-
lega langt síðan þeir áttu hana.