Dagblaðið Vísir - DV - 26.03.1997, Qupperneq 4
4
MIÐVKUDAGUR 26. MARS 1997
Fréttir
Dregst að opna vínbúð 1 Kópavogi:
Innréttingarnar
fóru í sjóinn
„Við stefndum á að geta selt áfengi
hérna í versluninni fyrir páska en
þær áætlanir fóru út í veður og vind
þegar Vikartindur strandaði. Við
vorum að frétta að gámarnir með
innréttingunum séu nú komnir í sjó-
inn. Það er búið að afgreiða þetta úti
og við eigum von á nýrri sendingu
með næsta skipi. Við verðum bara
að vona að það komist alla leið í
höfn,“ segir Ari Eggertsson, verslun-
arstjóri Vínbúðarinnar í Kópavogi,
sem átti að opna formlega fyrir
páska. Ari segir að stefnt sé að því
að opna vínbúðina um miðjan apríl.
„Heildsali flytur inn innréttin-
garnar og hann er tryggður en við
eigum eftir að skoða hvort eða hve
mikið tap verður á því að hafa ekki
getað opnað áfengissöluna strax,“
segir Ari. -RR
Mmm
Geir Jóhannsson, verslunarstjóri Apple-umboðsins, afhendir hér Sigrúnu Skúladóttur Performa Macintosh tölvu í
verðlaun en svarseðlar hennar voru dregnir úr miklum fjölda innsendra iausna f getraunaleik DV og Apple-umboðs-
ins. Sigrún er hér ásamt börnum sínum Sverri og Hildi Björk Jónsbörnum. Dv-mynd
Dregið í getraunaleik DV og Apple-umboðsins:
Sigrún fékk glæsilega tölvu
- ótrúlegur íjöldi innsendra lausna
Dregið var úr innsendum lausnum
í getraunaleik DV og Apple- umboðs-
ins á mánudag. í verðlaun var glæsi-
leg Performa 6320/120 Macintosh
tölva ásamt mótaldi að verðmæti 150
þúsund krónur. Greinilegt er að tölv-
an hefur freistað margra því þátttak-
an í þessum lauflétta getraunaleik var
ótrúlega mikil. ÞÚsundir svöruðu
samviskusamlega öllum spumingun-
um og sendu inn og síðan var einn
lukkulegur sendandi dreginn út. Sig-
rún Skúladóttir datt í lukkupottinn,
umslag hennar var dregið úr hrúg-
unni og í ljós kom aö hún hafði svar-
að öllum spumingunum rétt.
„Þetta var alveg frábært, ég átti svo
sannarlega ekki von á því að verða
dregin út,“ sagði Sigrún þegar henni
var tilkynnt um tölvuvinninginn.
Hún sagði tölvuna án efa eiga eftir að
koma sér vel.
Tölvan sem um ræðir er öflug, með
gott minni, hraðvirkt geisladrif og
stóran harðdisk. Tölvan leysir ailan
vanda á skjótan og auðveldan hátt,
hvort sem nota á hana við vinnu,
nám, leik eða flakk um veraldarvef-
inn.
DV og Apple-umboðið óska Sigrúnu
til hamingju með vinninginn og
þakka öllum hinum fyrir þátttökuna.
-sv
Dagfari
Hvað felst í
kjarasamningunum?
Lágmarkshækkun launa verður 12,86% á samningstímanum
1997: frá og meö undirskriftardegi um 4,7%
1998:1. janúar. Öll laun og launataxtar hækka um 4,0%
1999:1. janúar. Öll laun og launataxtar hækka um 3,65%
Lágmarkstekjur verða 70.000 kr.
1. janúar veröa lágmarkstekjur 70.000 kr. á mánuði fyrir 40 klst.
vinnuviku fyrir starfsmenn 18 ára og eldri sem hafa unniö fjóra
mánuði samfellt hjá sama fyrírtæki.
Desemberuppbót Oriofsuppbót
1997: 25.100 kr. 1997: 8.400 kr.
1998: 26.100 kr. 1998: 8.800 kr.
1999: 27.100 kr. 1999: 9.000 kr.
Nýju kjarasamningarnir:
Samið um
fleytitíma
- 11 klukkustunda samfelldur hvildartími
Fyrir utan sjálfa kaupliðina og
krónutölumar eru ýmis ný og merk
atriði í nýgerðum kjarasamningi að-
ila vinnumarkaðarins. Þar má sem
dæmi nefna að vinnuveitendur
fengu það í gegn að 8 tíma dagvinnu
má skila hvenær sem er á tímabil-
inu 7.00 til 19.00. Þetta ákvæði hefur
verið kallað fleytitími. Eins er I
samningunum heimild til að ljúka
fullum viku vinnutíma á 4 dögum.
Sömuleiðis er nú í fyrsta sinn í
kjarasamningi ákvæði um 11
klukkustunda samfelldan hvílda-
tíma. Þetta er samkvæmt reglugerð
E vrópusambandsins.
Óheimilt er að skipuleggja vinnu
þannig að vinnutími fari umfram 13
klukkustundir. Við sérstakar að-
stæður, við að bjarga verðmætum,
má lengja vinnulotu í allt að 16
klukkustundir en þá verður að veita
11 klukkustunda hvild í beinu fram-
haldi af vinnunni án skerðingar á
rétti til fastra daglauna.
í samningunum er nýr og ítarleg-
ur kafli um hvemig standa skuli að
gerð fyrirtækjasamninga.
Einn er sá þáttur í samningunum
sem menn voru ánægðir með en það
snýr að viðræöuáætlun þegar kem-
ur að endumýjun þessa samnings
haustið 1999. -S.dór
Með fullt og óskorað umboð
Dagfari fjallaði lítillega um það
í frradag, hvernig menn gengu í
það um helgina að afstýra verk-
falli sem hafði skolliö á fyrir mis-
skilning. Meim voru sem sagt að
berjast fyrir sjötíu þúsund króna
lágmarkslaunum en áttuðu sig
allt i einu á því að það fannst eng-
inn á vinnumarkaðnum sem þigg-
ur lægri laun en sjötíu þúsund.
Verkfallið var með öðmm orðum
byggt á misskilningi og menn
þurftu að leggjast yfir það hvem-
ig hægt væri að afstýra þessu
verkfalli. Enda höfðu menn
greinilega gleymt því að verkföll
eru til að bæta kjörin en ekki til
að rýra þau.
Nema hvað, menn lögðust und-
ir feld og fundu svo ráð við vand-
anum. Ráðið var fólgið í því að
senda stóru samninganefndina
hjá Dagsbrún heim, eftir að hún
hafði gefið litlu samninganefnd-
inni fullt umboð til að semja fyrir
verkamenn.
Þetta var skynsamlega gert,
enda óðs mann æði að hleypa al-
mennum félagsmönnum að svo
viðkvæmum samningum. Al-
mennir félagsmenn vita lítið sem
ekkert um launin og kjörin þó
þeir hafi kannski einhverja vit-
neskju um það hve mikið þeir fá í
launaumslögin. En það er ekkert
að marka vegna þess að samning-
ar eru eitt og launin í umslaginu
eru allt annað og svo eru menn
heldur ekki að semja um það hvað
menn eigi að fá í laun, heldur um
það hvað vinnuveitendur treysta
sér til að borga en vinnuveitendur
bera að sjálfsögðu hag launþega
fyrir brjósti og borga þeim ekki
meira en launþeginn þolir vegna
skuldanna sem hvíla á heimilinu.
Skuldir heimilanna eru nefni-
lega orðnar svo miklar að það er
ekki hægt að hækka launin meira
en pínulítið, til að fjárhagurinn
fari ekki úr skorðum. Það er þess
vegna launþegum fyrir bestu að
launin hækki sem minnst.
Þetta vita þeir í Karphúsinu og
þá ekki síst Dagsbrúnarmennim-
ir í forystunni og til að koma í veg
fyrir að almennir félagsmenn fari
að eyðileggja hófsama samninga
og mátulega litlar kauphækkanir,
var brugðið á það ráð að senda fé-
lagsmennina heim. Stóra samn-
inganefhdin játaði vanþekkingu
sína í flóknum samningaviðræð-
um og féllst á þau rök að þaö væri
þeim sjálfum fyrir bestu að þvæl-
ast ekki fyrir samningum og afsal-
aði sér öllu umboði til að hafa
skoðun á málinu og fór heim.
Þá loks komst skriður á viðræð-
urnar. Nokkrir verkfallsverðir,
sem hafa verið úti á vígvellinum
og ekki getað fylgst með því sem
raunverulega er að gerast í verk-
fallsátökunum og kjarabarátt-
unni, gerðu hróp að Dagsbrúnar-
forystunni, sem undirstrikar í
rauninni enn betur að almennir
félagsmenn hafa ekki vit á launa-
baráttu og kjarabaráttu og eiga
ekki að hafa neitt um það að segja
hvenær menn skrifa undir samn-
inga.
Gæfa Dagsbrúnar er að hafa
menn við stjómvölinn sem sækja
sín völd til almennra félagsmanna
með því skilyrði að almennir fé-
lagsmenn skipti sér ekki af kjara-
málum, nema þá til að senda þá út
í verkfallsvörsluna til að taka
slaginn þegar forystan er að passa
upp á þá hagsmuni félagsmanna
að launin hækki ekki of mikið.
Það versta sem fyrir Dagsbrún-
armenn og annað ófaglært verka-
fólk gæti komið er ef launin
hækka of mikið þannig að verð-
bólgan geri launahækkanimar að
engu og auki skuldabyrðina. Það
era allir sammála um að það er
óðs manns æði að semja um
hærri laun. Þetta tókst.
Slíkum samningum ná menn
ekki nema hafa til þess fullt og
óskorað umboð.
Dagfari