Dagblaðið Vísir - DV - 18.02.1998, Blaðsíða 4

4
MIÐVIKUDAGUR 18. FEBRÚAR 1998
Fréttir
Formaður Apótekarafélagsins:
Martröð að reka
apótek í Reykjavík
Áður fyrr þótti það vera ávísun á
góða ævilanga afkomu að fá lyfsölu-
leyfi og reka apótek, sérstaklega á
höfuðborgarsvæöinu og stærstu
þéttbýlisstöðum. „Þaö hefur breyst
yfir í það aö vera martröö að vera
apótekari í Reykjavík. Nú er það
bara stríð og menn eru aö vega
hver annan og strá salti í sárin,
sparka í þá sem liggja og svo fram-
vegis,“ segir Jón Þórðarson, for-
maöur Apótekarafélags íslands, í
samtali við DV.
Jón segir aö þær breytingar sem
gerðar hafa verið á fyrirkomulagi
lyfsölumála á síðustu árum hafi haft
mjög slæm áhrif á lyfsölu og meðferð
lyfia og varasamar afleiðingar þess
eigi eftir að koma í Ijós. „Þetta á eft-
ir að enda meö skelfmgu inni í stór-
mörkuöum," segir Jón.
Jón segir að í öðru lagi sé heild-
verslunin með lyf einnig komin í
uppnám og eigi fyrirsjáanlega eftir
Rekstur apóteka er erfiður og gæðaeftlrlit mun versna þar sem lyfjafræðingar munu ekkl stjórna þar í framtíölnni.
að fara sömu leiðina og smásalan og spillt öllu félagsstarfi apótekara og „Mitt félag er ekki lengur félag
í þriöja lagi hafi breytingamar stór- lyfjafræöinga: heldur klúbbur. Það er búið að rústa
allt sem heitir félagsstarf og sam-
starf og það fyrirfinnst enginn
málsvari fyrir apótekara lengur.
Þetta er í stuttu máli mín sýn til
málsins,“ segir Jón Þórðarson, for-
maður Apótekarafélags íslands.
DV spuröi Þórdísi Kristmunds-
dóttur, prófessor í lyfjafræði við Há-
skóla íslands, hvort aðsókn að lyfja-
fræði hefði minnkað. Hún sagði að of
skammt væri liðið frá breytingunum
á lyfsölunni til að hægt væri að
merkja marktækar breytingar. Alltaf
hefðu verið sveiflur i aðsókninni
milli ára og sl. haust hefðu færri haf-
ið lyfjafræðinám en í fyrra.
Þórdís segir að fyrir utan sér-
fræðistörf í apótekum og rekstur ap-
óteka hafi verið góð atvinnutækifæri
fyrir lyfjafræðinga í lyfjaframleiðslu
sem staöið hefur með blóma og at-
vinnuástand í stéttinni sé ailgott. At-
vinnuástandiö ætti því vart að fæla
stúdenta frá námi í lyfjafræði. -SÁ
Rekstur apóteka:
Gæðaeftirlitið mun versna
- segir Vigfús Guðmundsson apótekari - bull, segir Jóhannes í Bónusi
Viöskiptaumhverfi lyfsölunnar
hefur breyst verulega síöan ný lyf-
sölulög tóku gildi. Margir lyfsalar,
sem fengu á sínum tíma úthlutað lyf-
söluleyfum, segja rekstur apóteka
mjög erflðan og mörg eldri apóteka
eru ýmist til sölu, eru að hætta
rekstri eða eru hætt. Þannig liggur
fyrir að Háskóli íslands hættia
rekstri Reykjavíkurapóteks, Akur-
eyrarapótek, sem var í eigu Odds
Thorarensens, hefur verið selt KEA
og Hagkaup hefur keypt Mosfellsapó-
tek, svo nýleg dæmi séu nefnd. „Þetta
er allt að fara í þessa áttina. Það
verða ekki lyfjafræöingar sem
stjóma þessu í framtíðinni og þar
með verður allt gæðaeftirlit lélegra
þegar fram í sækir,“ segir Vigfús
Guðmundsson, apótekari í Borg-
arapóteki, í samtali við DV.
Lyfsala er nú frjáls eins og hver
annar verslunarrekstur, að uppfyllt-
um ákveðnum faglegum skilyrðum.
Apótekarafélag íslands er ekki leng-
ur hagsmunafélag apótekara heldur
einungis félagsskapur þeirra sem
ráku apótek fyrir gildistíma núver-
andi laga og reglna um lyfsölu.
Meðal gömlu apótekaranna ríkir
vantrú á hinni nýju skipan og þeir ótt-
ast að lyfsala og jafnvel lyfjainnflutn-
ingur sé að færast úr höndum fag-
mannanna í hendur venjulegra versl-
unarmanna. í undirbúningi sé inn-
flutningur á lyfjum frá „suðrænum
löndum," eins og einn þeirra sem DV
ræddi viö komast að orði. Það telur
hann að skapi hættu á að í dreifmgu
komist óvönduð lyf með ófyrirsjáan-
legum afleiðingum. Þá sé það vara-
samt að nú kemur aðeins einn lyfja-
fræðingur aö afgreiðslu á lyfjaresepti
lyfjakaupenda en áður hafi þau veriö
yfirfarin af tveimur lyfjafræðingum.
Samkeppnin hefur haft í fór með sér
að álagning hefur lækkað verulega á
lyfium, auk þess sem svokallaöir
bestukaupalistar Tryggingastofnunar
beina læknum fremur að því að ávísa
á ódýrari lyf en dýrari. Að öllu saman-
lögðu fullyrða apótekarar að rekstur
apóteka sé mjög erfiður og að tap sé á
lyfsölunni, gagnstætt því sem áður var
þegar apótekarar voru í hópi hæstu
skattgreiöenda.
Engin hætta
„öll afgreiðsla og meðferð lyfia er
í fullu samræmi viö þær regliu- sem
Lyfiaeftirlitið hefur sett og ég sé ekki
aö þaö sé hægt að selja þessi lyf á
annan hátt en eftir þeim. Þau apótek
sem viö erum aöilar að hafa fullnægt
þeim og rúmlega það,“ segir Jóhann-
es Jónsson í Bónusi.
Hann vísar því á bug að hætta sé
á aö inn í landiö berist léleg lyf. þaö
komi einfaldlega ekkert inn í land-
iö af lyfium sem ekki uppfylli
ströngustu kröfur yfirvalda. „Þetta
er bull sem á sér enga stoð í veru-
leikanum," sagði Jóhannes í sam-
tali viö DV.
-SÁ
Dagfari
gengnar á Suðurnesjunt
Fjörur
Suðumesjabátur fékk vodka í
veiöarfærin í fyrra. Vodkaö var
ekki í heföbundnum neytenda-
pakkningum heldur plastbrúsum.
Það breytir því samt ekki aö feng-
urinn þótti góður. Þetta á ekki síst
við á vondum kvótatímum þegar
ekki má veiöa nema lítilræöi af
fiski. Hver vodkabrúsi gefur nefni-
lega á viö marga fiska.
Síðan hafa Suðurnesjabátar
gjaman leitað á þessi mið. Sögum
fer ekki af því hversu fengsælir
þeir hafa veriö. Sjónvarpsmaður,
sem gerði sér ferð í Garðinn á dög-
unum, lét þó aö þvi liggja að höfn-
in í Garöi væri lítt notuð hvunn-
dags. Þangaö kæmi ekki ekki mik-
iö af fiski. Hún gengi þó undir
nafninu fríhöfnin. Þar með var það
sagt óbeinum orðum að áfengi
rataði gjarnan í þá fríhöfn ekki síð-
ur en hina opinberu á Keflavíkur-
velli.
Áfengissmygl er landlægt hér og
veröur eflaust meöan verð á áfengi
er svo hátt sem raun ber vitni.
Menn drýgja því tehjurnar með
þessum innflutningi. Tollarar leita
í skipum við komuna til landsins.
Því er einfaldara aö losa sig við
birgðamar á hafi úti og sækja síö-
an með smábátum. Smábátaútgerö-
in er því fiölbreyttari en margur
heldur.
Nýlunda er þó að beinlínis sé
gert út á smygl og það af ríkis-
reknu skipi. Það gerðist þó í lið-
inni viku að gmnur vaknaði hjá
tollurum um að vænta mætti stórr-
ar vodkasendingar með farskipi
einu. Því var geröur út tollbátur
sem sigldi á móti hinu meinta vod-
kaskipi. Ekkert fannst við leit og
því var ályktað að forsjálir sjóarar
hefðu komið brúsunum fyrir borö í
tíma.
Yfirvöld sættu sig ekki viö mála-
lok og leigðu snurvoðarbát til þess
eins að fiska upp vodkað. Þar
þvældist enginn kvóti fyrir. Bátur-
inn mátti veiöa eins mikið af
drykknum dýra og hann mögulega
gat. Botninn var skafinn en ekkert
geröist.' Bátverjar voru á útkíkki
og ráku nasir upp í vind ef kaup-
staðarlykt bærist í gegnum sjávar-
loftið. Það bar heldur ekki árang-
ur.
Snurvoðarkarlamir voru þó sátt-
ir viö sitt. Þeim var hleypt inn á
lokað veiðisvæði og mokveiddu
kola og annað finirí þótt engin
kæmu drykkjarfóngin. Þeir seldu
því vel eftir hvem túr.
Tollararnir í svarta genginu svo-
kallaða sátu eftir með sárt enniö.
Ekkert fannst og skipið, sem flytja
átti vaminginn, er aftur farið til
útlanda. Greinilegt er þó að alþýða
manna hefúr tröllatrú á tollurun-
um.
Menn þykjast sjá að þeir viti
sínu viti. Því hefur útivist aukist
stórlega á Suðumesjum. Menn
ganga nú Qörur í stómm hópum
hvemig sem viðrar. Göngumenn
vonast til þess að straumar sjái til
þess að veigamar dým berist á
land fyrr en seinna. Jafnvel telja
fróöir heimamenn aö skark snur-
voðarbátsins ýti heldur á eftir rek-
anum.
Allt leiöir þetta mál því til góðs.
Kyrrsetumenn, sem ekki gátu
hugsaö sér að fara út fyrir dyr, fara
nú í langa göngutúra. Það bætir
líöan þeirra og heilsu til mikilla
muna.
Áfengisböliö er því með öfugum
formerkjum á Suöurnesjum þessa
dagana.
Dagfari