Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1998, Blaðsíða 12

12
Spurningin
MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 1998
Lesendur
DV
Foreldar á fundi um fíkniefnavandann í Reykjavík.
Hvaða þingmaður er
sætastur?
Ásta Magnúsdóttir lögfræðingur:
Hjálmar Árnason.
Kári J. Sævarsson verkamaður:
Guðni Ágústsson.
Hjördís Jónsdóttir nemi: Davíð
Oddsson.
Patrekur Jóhannesson hand-
boltakappi: Siv Friðleifsdóttir.
Snorri Sturluson sjómaður:
Margrét Frímannsdóttir.
Miðbæjarbúi skrifar:
Ég las bréf í DV sl. mánudag frá
íbúa í miðbæ Reykjavíkur um sóða-
skap, óhreinar gangstéttir og fleira í
þeim dúr. Ágæt ádrepa og tímabær.
Nú er ég annar íbúi í miðbænum
sem langar til að leggja orð í belg
um annað og brýnt efni. - Það
skyldi þó ekki vera að þar væri um
sama sóðaskapinn að ræða, þótt
óskylt sé bréfinu frá því á mánudag.
Ég spyr sjálfan mig oft hvaða rugl
þetta sé hjá okkur íslendingum í
fikniefnamálum. Endalaust tal, ann-
ars vegar um aukna fræðslu sem
engu skilar (sbr. þá staðreynd að
helstu „reykingastéttir" í landinu
eru heilbrigðisstéttirnar sem ættu
þó að hafa víðtækustu þekkinguna),
og hins vegar endalaus umræða um
nauðsyn þess að „ná til allra ungra
fikniefnaneytenda."
Allt byrjar þetta með bjórnum og
færist svo upp eftir vímustiganum
eftir því sem hverjum einstaklingi
finnst henta sér best. Engu púðri er
þó eyðandi á neytendurna sé verið í
fullri alvöru að tala um að losna við
vimuefnin. Það líkist einna helst
matargjöfum til hinna sveltandi
þegar aðalmálið ætti að vera að sjá
til þess að þjóðimar geti brauðfætt
þegna sína. Að vísu vita allir að
sveltandi fólki verður að gefa mat
og einhverjir verða að fást við að
lækna þá veiku en þau störf mega
ekki skyggja á aðalmálið - að losna
við bölvaldinn.
Vandinn felst í því að ná þeim
sem flytja flkniefnin til landsins og
Þorleifur. Kr. Guðlaugsson skrifar:
Ég hef aldrei séð forsætisráð-
herra okkar reiðan fyrr en nú alveg
nýverið. Hann er kannski að sjá
fyrst núna að Ríkisútvarpið dregur
ávallt taum vinstrimanna. Þeir ætl-
uðu að ná því undir sína stjóm og
hafa sífellt unnið að því. Það er því
ekki að undra þótt R-listinn hafi
komist þar inn á gafl.og njóti þar
sérstakrar velvildar.
Þannig vinnur núverandi borgar-
stjóri að því að halda völdum með
dyggum stuðningi stjórnenda og
dagskrárgerðarmanna RÚV. Jafnvel
Gunnar Andrésson hringdi:
Gengur nú ekki fulllangt hjá sam-
tökunum SÓL, samtökum um
vemdun Hvalfjarðar, þegar þau
ganga erinda eyðileggingarafla í
landinu og berjast hatrammlega
gegn uppbyggingu atvinnustarfsemi
í héraði sem hungrar eftir auknum
umsvifum? Hvað hafa samtökin
SÓL sér til vamar? - Lítum á málið.
Verksmiðjumar á Grandartanga
era atvinnuskapandi. Þar er meng-
unarhætta hverfandi. Vart rykkorn
að sjá. Verksmiðjan stingur í raun í
stúf við mörg verk og umgengni
heimamanna sjálfra í Hvalfirðinum.
ég hef eki trú á að þeir séu mjög
margir. Það er þó best varðveitta
leyndarmálið (mun betur en Lands-
bankamálin) hverjir þeir aðilar era.
Því fleiri sem þeir þó eru, þeim mun
auðveldara ætti að vera að ná þeim.
Ég er heldur ekki í nokkrum vafa
um að fjöldi manna veit hverjir þeir
eru. Þjóð ætti að vita þá þrír vita. -
En það virðist ekki vera hljóm-
grunnur hjá viðkomandi ráðamönn-
um að upplýsa hverjir þeir eru og
að refsa þeim harkalega.
Og jafnvel þótt mál sé upplýst
kann viðkomandi að fá „afslátt" af
með ósannindum um að unnið hafi
verið að heill borgarbúa á liðnu
kjörtímabili með R-listann í for-
svari. Allir vita að þetta er ósatt. En
R-listinn þarf víst ekki að leggja
fram greinargerð um unnin verk,
hvað þá svikin loforð. Hann eignar
sér einfaldlega fullunnin verk sjálf-
stæðismanna í stjórn borgarinnar.
Reiði forsætisráðherra er því ofur
skiljanleg, eftir svar fréttastjóra
hljóðvarps, sem var meira og minna
útúrsnúningur einn. Maður undrast
að svona skuli málin hafa þróast. -
Og það undir stjórn útvarpsstjóra
Opin svöðusár og gryfjur eftir mal-
artekju vegagerðar síðustu áratuga
eru sem augnstungur í landslaginu.
Eyðibýli með gapandi húsatóftir,
niðurgrónar jámplötur og flöktandi
gaddavírsdræsur. Víða má sjá
ónauðsynlega skurði og moldar-
hauga og girðingarhólf sem moldar-
flög eftir gegndarlausa hrossabeit.
Þetta stingur í augu ferðamanna en
refsingu vegna þess að rannsóknin
hafi ekki gengið sem skyldi. Rétt
eins og það komi glæpnum eitthvað
við! Til úrbóta mætti þó benda á
lagabreytingu sem heimilaði fang-
elsisyfirvöldum að láta fíkniefna-
innflytjendur afplána dóma sína er-
lendis, svo sem í völdum fangelsum
í Bandaríkjunum, í Suður- eða Aust-
ur-Evrópu, nú eða í Asíulöndum
þar sem harðasta refsing liggur við
fikniefnainnflutningi. Sums staðar
dauðarefsing. - Er kannski fikni-
efnavandinn og rót hans ekki dauð-
ans alvara?
og menntamálaráðherra, sem báðir
eru sjálfstæðismenn, og hefðu því
átt að vera í fararbroddi fyrir því að
koma á fullkomnu frelsi í ljósvaka-
miðlun.
Hver er munurinn á því að halda
úti ríkisreknu hljóðvarpi og sjón-
varpi og að gefa út ríkisdagblað sem
landsmenn væru skyldaðir til að
kaupa fyrst allra blaða? Greina þess-
ir ráðamenn ekki fáránleikann í rík-
isrekstri fjölmiðla? Þaö er ekki hlut-
verk rikisins að miðla erindum, tón-
list eða skemmtiefni til þjóðarinnar.
- Nema þar sem einræði ríkir.
ekki vel uppbyggð atvinnustarf-
semi.
Umhverfisverndarsamtökin SÓL
í Hvalfirði ættu umsvifalaust að
snúa við blaðinu, hætta þrákelkn-
inni og hefjast handa við að moka
ofan i skurði og bera á og sá í
svöðusárin. Þannig vinna þau land-
ingu gagn og stæðu undir merkjum:
- Sól í stað sóðaskapar.
Bónus þarf að
vanda sig
Einar Jónsson hringdi:
í lesendabréfi i DV sl. mánu-
dag, frá Kolbrúnu, kemur fram að
henni finnist ávextimir sem hún
kaupfr í Bónusverslununum ekki
nógu góðir. Hún þurfi að henda
meira og minna þeim ávöxtum
sem hún kaupi þar. Þetta er því
miður einnig mín reynsla.
Kannski fleiri. Það er skaði að
góð verslun sem Bónus er að öðru
leyti skuli freistast til að selja
kannski annars eða þriðja flokks
ávexti, og e.t.v. fæla fólk frá versl-
ununum. Ég skora á Bónus að
vanda sig betur í þessum efnum.
Rangfærslum
svarað
Helgi Gunnlaugsson skrifar:
Ég þakka bréfritaranum J.H.G.
fyrir frískt innlegg hér í DV 8.
þ.m. um grein mína er birtist á
dögunum i Mbl. um fikniefni og
samfélag. Raunar vænir J.H.G.
mig um skítkast í garð alþýðustétt-
anna. Þetta er hin mesta rang-
færsla frá hans hendi. Mér finnst
það hins vegar eftirtektarvert og
reyndar einnig virðingarvert að
enn séu til einstaklingar hér á
landi sem standa upp og láta í sér
heyra um kjör þeirra sem lakast
standa í samfélaginu. Það er og
staðreynd, hvort sem okkur líkar
betur eða verr, að vandi vegna
harðrar fikniefnaneyslu heggur
dýpst í raðir þeirra sem standa
höllum fæti í samfélaginu. Um
þetta vitnar fjöldi rannsókna
beggja vegna Atlantshafsins og
nægir að nefna heróín- og krakk-
vandann til staðfestingar. Þetta
segir vitaskuld ekkert um mann-
gildi eða persónulegt mat mitt á
eiginleikum þessa fólks. Þetta eru
einfaldlega blákaldar og óhrekjan-
legar staðreyndir.
Saknaði
sjómannsins
í ávörpunum
Jóhann S. hringdi:
Ég hlýddi á ávörpin frá Mið-
bakkanum í Reykjavík á sjó-
mannadaginn. Eftir því sem ég
komst næst var enginn sjómaður
sem flutti þarna ávarp. Ég heyrði
ávarp fulltrúa útgerðarinnar.
Ekki var hann sjómaður. Ekki
var sjávarútvegsráðherra sjómað-
ur. Ég spyr: Á sjómannastéttin
engan raunverulegan sjómann í
starfi sem getur flutt kröftugt
ávarp á frídegi sjómanna? Það
vantar ekki stóryrði og kröftug
ummæli í verkfallsdeilum. Eða er
þetta allt einn leikaraskapur?
Alltof dýrir
GSM-símar
Steindór Einarsson skrifar:
Nú er svo komið að næstum
þriðji hver landsmaður er kom-
inn með GSM-síma. Það er hið
besta mál í sjálfu sér og ekki mót-
mæli ég komu þeirra. Þeir geta
bjargað mannslífi ef slys ber að
höndum. En mætti ekki lækka
gjaldið svo sem um 20-30%? Ég
hygg að fjármálin hjá þeim á
Landssímanum séu ekki svo
slæm að þetta sé ekki gerlegt. Ég
er líka viss um að Landssíminn
fengi fleiri viðskiptavini yrði
gjaldið lækkað.
Keikó-dellan
Sveinbjörg hringdi:
Milljarður manna mun fylgjast
með Keikó, segir einn talsmaður-
inn um framtakið Keikó heim.
Það er allt á fullu til að ná fram
þeirri dellu að flytja einn háhyrn-
ing hingað til lands. Tölum við
Davíð, við stjórnvöld, og svo er
sveitarstjómum att saman í von
um fenginn. Hvað halda menn að
veröi um Keikó hér við land?
Auðvitað er hér á ferð hreint
glapræði og einber della. Ég segi:
Keikó kyrr þar sem hann er, hon-
um tO góðs.
Hverju reiddist
forsætisráðherra?
Sól eða sóðaskapur í Hvalfirði?
Öflug atvinnustarfsemi risin á Grundartanga. Kveikja að sterku athafnalífi og
velsæld íbúanna.