Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1998, Blaðsíða 15

MIÐVIKUDAGUR 10. JÚNÍ 1998
15
0 fánafjöld!
Fáninn hátt, og raðir
þéttar skapa ... Svo
byrjar fyrsta erindið í
óðnum til fánans eftir
Þjóðverjann Horst
Wessel ef pistilhöfund-
ur man rétt. En Wessel
var leiðtogi þjóðernis-
sinna i Berlín á upp-
gangstímum Þýska-
lands uns kommúnist-
ar skutu hann til hana
á kaffihúsi eins og ís-
lenska skáldið Guð-
mund Kamban.
Eftir Wessel liggja
frægir baráttusöngvar
og eru sungnir víða um
heim við betri tækifæri
þó yfirvöld á Vestur-
löndum hafi ekki hátt
um höfundinn frekar
en aðra landa hans frá þessum
tíma.
Fátt segir af þeim sigruðu
Fyrir tæpum sextíu árum vildu
Þjóðverjar sameina þýskar byggð-
ir í Evrópu og heimtu aftur hluta
Kjallarinn
af Prússlandi frá
Pólverjum. Bretar
og Frakkar sogðu
Þjóðverjum þá stríð
á hendur og hófu
seinna veraldar-
stríð sem þýskir
töpuðu. Frá
striðslokum hafa
sigurvegaramir
marsérað um borg
og bý til að halda
upp á sigurinn.
Fréttir berast af
gömlum sigurvegur-
um að skála fyrir
sjálfum sér á víg-
völlum Evrópu og
þjóðhöfðingjar og
heldri menn í heim-
———” sókn eru látnir
leggja blóm á minn-
ismerki um fallna sigurvegara.
Gamlir stríðshestar em þjóðhetjur
og söngvar þeirra þjóðsöngvar.
Fátt segir hins vegar af þeim sigr-
uðu.
Austurvígstöðvamar vom í
Eystrasaltsríkjum og Lettar börð-
Asgeir Hannes
Eiríksson
verslunarmaöur
ust með Þjóðverjum í eigin SS-her-
deild. Lettland var þýskt riddara-
hérað um aldir og borgin Riga í
fremstu röð Hansaborga. Þúsundir
ungra Letta féllu fyrir bolsévíkum
eða hlutu örkuml. En þeim voru
hvorki reistir bautasteinar eða
„Lettland var þýskt riddarahérað
um aldir og borgin Riga í fremstu
röð Hansaborga. Þúsundir ungra
Letta féllu fyrir bolsévíkum eða
hlutu örkuml. En þeim voru
hvorki reistir bautasteinar eða
lagðir blómsveigar. “
lagðir blómsveigar. Minningin um
hina sigruðu fær hvergi að lifa
nema í kyrrþey hjá ástvinum sem
eiga um sárt að binda.
SS-dátar í Riga
Pistilhöfundi hlýnaði því um
Gamlir SS-dátar marséra í Riga, höfuöborg Lettlands. - Vottuöu föllnum félögum viröingu og rifjuöu upp sínar eigin
minningar.
hjartarætur þegar hundrað gamlir
SS-dátar marséruðu í Riga fyrir
skömmu og báðu engan mann af-
sökunar. Vottuðu fóllnum félögum
virðingu og rifjuðu upp sínar eig-
in minningar. Vitaskuld eiga þess-
ir öldungar sama rétt og aðrir
gamlir dátar
þrátt fyrir ósigur.
Líf þeirra og
dauði er sama
fómin og aðrir
menn færðu und-
ir heraga og
minning þeirra
jafn dýrmæt og
aðrar minningar.
Sigur og ósigur
skiptir ekki máli
í því sambandi.
En austur í
Moskvu eru
menn á öðru máli og köstuðu
grjóti í sendiráð Letta vegna SS-
öldunganna.
í stríðslok afhentu Vesturlönd
félaga sínum Stalín allan austur-
hluta Evrópu vestur að Elbufljóti.
Rauði herinn fór yfir þessi blóm-
legu menn- ingarriki með eldi
og brennisteini og kviksetti
þjóðirnar í hálfa öld. Bældi
niður vilja fólksins í Austur-
Þýskalandi, Ungverjalandi og
Tékkóslóvakíu og víðar. Árið
1991 sigaði nóbelshafínn Gor-
batsjov Rauða hemum á
Eystrasaltsríkin og tugir
Balta féllu í árásinni. Fyrsta
maí ár hvert marséra þessi
sömu herfylki á Rauða torg-
inu svona rétt til að minna
okkur Vesturlandabúa á sína
fornaldar frægð.
Ótaldir þýskir hermenn
liggja grafnir á austurvíg-
stöðvum álfunnar og á meðan
leppstjórnir Sovétmanna réðu
þar ríkjum fengu ástvinir
ekki að hlúa að leiðum
drengjanna sinna.
Allir eiga um sárt að binda í
hernaði og margir telja sig
sjálfsagt eiga þýska hemum
grátt að gjalda hálfri öld eftir
stríðslok. Hafi Sovétríkin ver-
ið í þeim hópi er Rauði herinn
löngu búinn að jafha metin.
Ásgeir Hannes Eirkíksson
Fýrirmyndarríkið
Á Pólsku götunni í Sóhó er sús-
hí-staður sem heitir „Yo-Sushi“ og
er afskaplega svalur og smartur.
Við dymar tekur á móti manni
(eða konum) ungur þjónn og vagn-
róbot sem ber köld drykkjarfong
og segist vera framtíðin. Þessir fé-
lagar afhenda gestum bláan
gúmmímatseðil og senda þá áfram
með bláhærðri þjónustustúlku
sem vísar fólki til sætis við stórt
hringborð. Þar setjumst við há-
hælaðar við eins konar barborð en
ofan á því er færiband sem ferðast
hringinn í kringum borðið, hlaðið
litlum diskum með hráum fiski og
hrísgrjónum, vandlega pakkað í
svargræn söl.
Diskarnir eru litamerktir eftir
verði og síðan er þetta bara spurn-
ingin um að giska á hvað er hvað;
er þetta rauða þarna sneið af
handarbaki kokksins eða makríll?
og era þessir humarhalar enn á
lífi eða var þetta bara hökt í færi-
bandinu? og hvað með þessi appel-
sínugulu augu milli þangveggja,
horfa þau til baka, eða virðast þau
bara gera það? Fyrir fótum okkar
ferðast svo drykkjarfangaróbot-
arnir, annar með karlkynsrödd og
hinn kvenrödd og bjóða okkur vel-
komnar til framtíðarinnar. Enda
borgaði það sig ekki að klikka á
kalda saki-inu úr plastdós róbots-
ins, og að panta gamaldags heitt
saki i postulmsflösku, því hún lak
(í alvöru).
Framtíö íslands
Og þarna sá ég í einu vet-fangi
(sbr. sjávarfang)
framtíð íslands.
Við erum
stöðugt að leita
leiða við að nýta
betur og kynna
okkar einstaka
gæðafisk, auk
þess sem það er
mjög ákjósanlegt
að höfða til jap-
anskra ferða-
manna. ísland mætti því auglýsa
upp sem eins konar súshí-eyju,
„Yo-Iceland“, en hringvegurinn
hentar einstaklega vel fyrir færi-
band af þessu tagi, þar sem sjá má
fyrir sér marglita
diska rúlla hjá og túr-
hestana grípa sér
snakk af og til.
ísland sem einnar
nætur erótískt ævin-
týri stendur hér enn
fyrir sínu, en súshí er
ákaflega munúðugur
matur eins og allir
vita sem fundið hafa
brimsölt ígulkerhrogn
bráðna á hmgunni.
Hvalveiðar kæmust
aftur á blað, en hrár
hvalur er mikill eð-
almatur; hér væri
hægt að nýta sér
Keikó, með slagorð-
um eins og „komið og
smakkið á Keikó“,
auk þess sem hægt
væri að nýta trilluflotann og bjóða
upp á rómantískar veiðiferðir þar
sem fengurinn er snæddur á
staðnum. Trillukarlamir yrðu all-
ir sendir á súshí-námskeið og
myndu dobbla sem kokkar.
Sjávarútvegi borgið
Sjávarútvegnum yrði borgið
auk þess sem kvótaspumingin
þurrkaðist út; hér em það gæði en
ekki magn sem gilda. Þarna er
líka komið kjörið tækifæri til að
gleyma öllum
þomamatarkrísum,
með tilheyrandi þjóð-
emisvitund og hella
sér heils hugar út i
alþjóðleikann. Súshí-
færibandið yrði eins
konar áþreifanlegt
net eða vefur sem
tengdi ísland alheim-
inum, auk þess að
spyrða fagurlega
saman kynslóðabilin
því öll hljótum við að
geta sameinast um
fiskinn.
ísland er eftir allt
land ferskleikans og
hreinleikans, þar
sem mengun er í lág-
marki, loftið er tært
og landslagið óvænt.
Það er því furðulegt að ekki skuli
enn hafa tekist að gera þessa eyju
að ferðamannaparadís, líkt og
Mallorka og Kanarí. En við meg-
um ekki láta deigan síga, né láta
válynd veður og kaldranalegar
strandir spilla okkur sýn, framtið
íslands liggur í fiskinum, líkt og
fortíðin.
Síðan tína túristamir saman di-
skana sína og borga í tollinum á
leiðinni úr landi.
Úlfhildur Dagsdóttir
„Súshí-færibandið yrði eins konar
áþreifanlegt net eða vefur sem
tengdi ísland alheiminum, auk
þess að spyrða fagurlega saman
kynslóðabilin, því öll hljótum við
að geta sameinast um fiskinn.“
Kjallarinn
Ulfhildur
Dagsdóttir
bókmenntafræöingur
Með og
á móti
Hertar aðgerðir í að sekta og
svipta menn ökuréttindum
Skilar sér í
fækkun slysa
Sigurður Helgason,
upplýslngafulltrúi
Umferðarráös.
„Þegar ríkislögreglustjóraembættið
tók upp nýtt sektarinnheimtukerfi 1.
janúar sl. var stigið stórt skref til að
auka umferðaröryggi á íslandi. Ekki
var látið þar við sitja heldur var kom
ið samhliða á punktakerfi til að beita
frekari viðurlögum
gagnvart síbrota-
mönnum í umferð-
inni. Því til viðbót-
ar vora allar sekt-
arreglur skerptar
um miðjan maí sl.
með þvi að huga að
ná settum mark-
miðum í umferðar-
öryggismálum.
Hingað til hafa
menn ekki þurft að
kvarta um að hér á landi sé lögreglu-
ríki. Hins vegar þurfa menn sem ekki
fylgja lögum og reglum að átta sig á því
að þeir eiga á hættu að lögregla hafl af
þeim afskipti. Þeir sem aka raun hrað-
ar en lög leyfa geta vænst þess að vera
sektaðir og þeir sem lengst ganga í
hraðakstri geta búist við þvi að verða
sviptir ökuréttindum. Fyrir liggur, og
svo hefur lengi verið, aö of mikill hraði
veldur stórum hluta aivarlegustu slysa
sem verða í umferðinni hér á landi.
Það vita þeir sem staifa við öku-
kennslu öðram betur. Hraðatakmörk
eru oft á tiðum í efri mörkum. Óvíða í
Evrópu er t.d. leyfður jafn mikill hraði
á hliðstæðum vegum og hér á landi.
Því miður hefur ekki verið nógu mikil
festa í því hvenær lögregla hefur stöðv-
að og sektað fyrir of hraðan akstur.
Núna er á sama tíma verið að auka og
efla eftirlit og sjá til þess að brotlegir
borgi sektir. Ög víst er að þær skila sér
i fækkun slysa.“
Nær ekki
nokkurri átt
„Mér finnst það alveg út í hött
hvernig er verið að taka á þessum mál-
um. Það er verið að sekta og svipta
ökumenn í stóram stíl um þessar
mundir á sama tíma og margir hlutir
era í ólagi. Merkingar um hámarks-
hraða eru t.d. víða
illa settar upp og
sums staðar ekki
fyrir hendi. Fólk
áttar sig ekki á því
hvað má keyra
hratt. Merkingar á
sjálfum göhmum
eru lika víða í ____________
ólagi. Það er verið sigurtur Gisiason,
að banna fólki að shóiastjóri öku-
keyra yfir heilar 5,1013 SG-
línur. Síðan eru lín-
umar sums staðar málaðar þannig að
fólk kemst ekki hjá þvi að keyra yfir
þær, t.d. ef það er að taka vinstri
beygju. Hraðatakmörk eru víða of lág.
Það er stóra yandamálið. Ég nefni sem
dæmi Víkurveginn, þar sem hraðatak-
mörk era 50 km en Ðestir keyra þar
mun hraðar. Það er engin virðing fyr-
ir hraðanum ef hámarkshraöi er víða
settur á það stig sem almenningur sér
að er óeðlilegt. í Ártúnsbrekkunni er
nýbúið að fá í gegn með herkjum að
hækka hámarkshraða í 70. Það er samt
of lágt því flestir keyra kannski á 80-90
sem er i sjálfu sér eðlilegt, alla vega
yfir sumárið. Síðan hellast núna yfir
almenning harðar aðgerðir þar sem
fólk er sektað og jafnvel svipt ökurétt-
indum fyrir að aka of hratt. Þessi
vinnubrögð ná ekki nokkurri átt, þ.e.
að fara út í þessar aðgerðir á meðan
svona margir hlutir eru í ólagi. Lög-
regla, Umferðarráð og gatnamálastjóri
þurfa að horfa á þetta í réttu ljósi og
skoða heildarmyndina. Það þarf að
koma mörgum hlutum í lag áður en
svona sektaraðgerðir gegn almenningi
hefjast. Ég get ekki séð að þetta skili
árangri t.d. með fækkun slysa. Það
væri frekar að senda þá ökumenn sem
brjóta lögin á endurhæfingarnámskeið
í tvö eða þrjú kvöld. Ég gæti tekið það
að mér fyrir alla vega helmingi minni
pening en sektirnar hljóða upp á, jafn-
vel ókeypis fyrsta árið.“ -RR