Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.1998, Blaðsíða 14

pungar
Michael Jackson leggur senni-
lega seint hendur á fullorðna en
þegar um óharðnaða unglinga er að
ræða gegnir öðru máli. Fyrir fimm
árum komst hann í fréttir fyrir að
svívirða 12 ára pilt. Málið hvarf
furðu fljótt eftir að konungur
poppsins leysti málið með bóta-
greiðslum. Nú hefur komist upp
hversu mikið sá nefnetti þurfti að
borga: pilturinn fær 350.000 dali á
ári í 40 ár (24 milljónir kr. á ári),
foreldrar hans, sem eru skilin,
fengu milljón dali á mann og Mich-
ael greiddi lögfræðingum piltsins 3
milljónir. Samtals hljóðar því
reikningurinn upp á 19 milljónir
dala; einn milljarð, þrjú hundruð
og þrjátlu milljónir króna, en
kannski sér samt ekki högg á vatni,
enda er Michael Jackson einn rík-
asti poppari heims.
3. kafli
Apa-
nnaðurinn
f
Hann Ian
Brown, fyrr-
um söngvari
í Manchest-
er-sveitinni
Stone Roses
fékk í vik-
unni fjög-
urra mánaða
dóm fyrir að
hóta flug-
freyju í
miðju flugi. Ian hótaði með látum
að höggva af henni hendurnar ef
hún hlypi ekki strax og sækti
handa sér drykk. Ian vældi fyrir
rétti og hélt því fram að hann hefði
verið þreyttur og með hálfgerðu
óráði eftir að hafa verið á MTV-sjói
í París. Hann baðst þráfaldlega af-
sökunar og sagði að þar sem tón-
leikaferð stæði til myndu 100
manns missa vinnuna ef hann færi
í steininn. Þegar ekkert af þessu
gekk á dómarann æpti söngvarinn
að hann hefði ekki gert neitt af sér.
Það gekk ekki heldur, svo Ian, sem
kallaði siðustu sólóplötuna sína
„Unfinished monkey business",
verður að dúsa í búri fram í mars.
plötudómar
3S\S) pusssjisú.l ^/jlfinsllsss, ÍJJJJUJj^JJj
;^,|^I^S^;^44jjííJ^JiJJJj,-,JJ5JJJ3i jJJíij'jiJ pJJXJjiiJ,,
3J Jii/il VII ,3JjJJJJlJ JJJJJJJ JJUiJÍSfflS
Whs '■j'hnif‘íÉsf'D'}jíuJ7ái P3if /ífís'/zAf ijíiiu sjBn’ó
iJÍ; UJJoJUJJU jjlJUJ^^gl
ÍiJJJjJJJ
I
■ Jiil llJJJ I
^&Jj' JJJUÍ|
iiyj'sííjjyjjjjjj
jiJJijJUiJj£Jjij
|ljjJllJJj|^jui
Jaf'ó ui) jú !
■ Dfj LjiJjjjjj
pfjJJtJ/U/U UL
j/UJJJJJJUJ'U
A;:,; jjjjújjjuj

■
fc I m
Ig,
Verö cið fá meira hvaö?
„Allt. Meira pönk,“ segir Magn-
ús svefndrukkinn. Ólafur er að-
eins betur vaknaður; „Þetta er
óður til efnishyggjuhamingjunn-
ar,“ segir hann en bætir við að
fólk geti litið á þetta eins og það
vill.
Hvar standiö þiö - utan viö þetta
allt saman?
„Nei, við erum á kafi í þessu.
Alltaf að reyna aö eignast meira.“
Eruöi þá góöœrir?
„Góðærið hefur nú farið lítið
um mína vasa,“ segir Ólafur, „það
hefur ekki belgt þá neitt út.“
Magnús segist hins vegar hafa ver-
ið að kaupa sér íbúð og segir Ólafi
að hætta að barma sér.
Er Örkuml pönk?
„Þetta er skotið pönk en samt
aðállega pönk.“
Hvernig kemur pönkiö út úr góö-
œrinu?
„Það kemur ekkert betur út,“
dæsir Magnús.
Ólafur: „Ef það er góðæri þá er
náttúrlega erfiðara að segja fokk
ðe sístem, þó við segjum það nú lit-
ið.“
„Við erum nefnilega meira
svona áhugapönkarar," segir
Magnús.
Fariði þá úr pönkinu þegar þið
komiö heim?
„Nei, við erum nú bara í svona
hversdagsklæðnaði - ekkert í ein-
hverjum pönkgalla. Maður er bara
í sínum skltuga galla sem maður
hefur ekki þvegið í viku af því að
maður nennir því ekki,“ segir
Ólafur án þess að blygðast sín.
Kannski einhver
hómófóbía í gangi
„Við getum sagt að við séum
ekki skoðanalausir," segir Ólafur
aðspurður um textana.
„Hæðnin hefur verið eitt helsta
stílbragð okkar íslendinga i gegn-
um tíðina og við notum það óspart.
Við hæðumst að flskveiðistjóm-
inni og hinu og þessu - líflnu
sjáifu. Textar eiga að skipta ein-
hverju máli, það er skemmtilegra
þegar hljómsveitir hafa eitthvað
að segja. Tjá sig um eitthvað.“
„Ég held það skipti engu máli,“
muldrar Magnús.
„Skoðanaágreiningur innan
hljómsveitarinnar," segir Ólafur
og hlær.
Hvernig finnst ykkur íslenskir
textar?
„Megas er alltaf bestur,“ sam-
þykkja þeir, „og textarnir hjá
Bigga í Maus em ágætir,“ bætir
Ólafur við. „Poppið virðist nú aðal-
lega vera óttaleg froða, þetta sem
maður heyrir. Þessir textar virðast
einskorðast við að komast upp á
hitt kyniö, menn em dálítið mikið
að lýsa yflr gagnkynhneigð sinni í
tíma og ótíma. Það er kannski ein-
hver hómófóbía í gangi. Við erum
svo sem að því líka, en tökum á
því groddaralegri tökum.“
Um hvaó er lagiö „ Ungfrú lunda-
pysja“?
„Þjóðhátíðarnótt í Heimaey.
Þetta verður kannski Þjóðhátíðar-
lagið næsta ár.“
Hafiöi spilaö í Vestmannaeyjum?
„Nei, en ég hef farið þangað á
fyllirí," segir Ólafur.
Hafiöi spilaö mikiö úti á landi?
„Nei, bara einu sinni í Keflavík,
það vom frekar daufir tónleikar,“
svarar Magnús og það þyrmir yfir
hann. „Ef okkur býðst það væram
við alveg til í að spila úti á landi.“
Hvernig líst ykkur á landsbyggö-
arstefnuna?
„Mér finnst að það ætti að gera
stór þorp, eitt á Vestfjörðum, eitt á
Akureyri og eitt á Austfjörðum.
Svo á ekki að halda uppi neinni
byggðastefnu heldur gera landið
allt að einu kjördæmi.“
Vilduö þiö búa einhvers staöar á
2000 manna staö?
„Nei, ég vildi heldur vera
bóndi,“ segir Magnús bóndalega,
„það hlýtur að vera hræðilegt að
búa í þessum fiskiplássum, maður
veit það reyndar ekki að
óreyndu."
Hvaö þarf til aö þiö séuö ánœgö-
ir?
„Það þarf aðallega að vera stutt
á næsta pöbb,“ segir Ólafur.
Café Rústum pleisinu
Er mikiö félagslíf í Örkuml?
„Nei, við hittumst eiginlega
bara á æfingum og þegar við spil-
um. Það er af sem áður var þegar
við vorum alltaf blindfullir ein-
hvers staðar. Það hætti allt þegar
Óli breyttist í húsfoður f Kópa-
vogi,“ segir Magnús.
„Við erum orðnir gamlir og
þroskaðir, en pönkum enn til að
halda okkur ungum,“ segir Ólafur.
Hvernig sjáiöi svo framtíöina hjá
Örkuml?
„Ja, vonandi getum við ein-
hvem tímann opnað kaffihúsið
„Café Rústum pleisinu". Þar verð-
ur pönk og heimatilbúinn matur,
svona ræflaréttir - egg brædd sam-
an með frönskum kartöflum og
eitthvað - og það drukkið með
frostpinnalanda og öörum drykkj-
um sem við eram búnir að hanna.
Svo má náttúrlega eyðileggja eitt-
hvað þarna inni, eins og nafnið
gefur til kynna.“
„Þetta verður náttúrlega tón-
leikastaður líka,“ segir Magnús
dreyminn. „Maður þarf helst. að
gerast erótísk hljómsveit til að
komast einhvers staðar að.“
Ætliöi ekki aö slá í gegn í útlönd-
um eins og öll hin böndin?
„Það var einhver Svíi sem fílaði
okkur á síðustu tónleikiun. Það er
það næsta sem við höfum komist
heimsfrægðinni.“ -glh
Heimurinn og ég - Lög við Ijóð: ★ Didda - Strokið og slegið: ★★★
J-h.j jjJajjjJJjJij
Steinn Steinarr þykir merkilegt
skáld og hafa þó nokkur popplög
verið barin saman af mismikilli
natni við ljóð hans. Nú þegar fjöru-
tíu ár eru liðin frá andláti hans,
þykir það, ásamt þvl að hann hefði
fyllt níutíu ár í október, nægileg
ástæða til að gefa út safnplötu með
gömlum slögurum i bland við nýja.
Heimurinn og ég er vel unnin
plata. Fagmannleg í alla staði,
smekklega frá gengin og algerlega
laus við frumleika, áræðni eða
nokkuð sem gæti lyft henni upp úr
flatneskjulegum útsetningum, sem
virðast að mestu vera nákvæmlega
eins og frumgerðirnar. Að því
slepptu að í þeim var þó stundum
að heyra að menn hefðu áhuga á
því sem þeir væra að gera.
Lög eins og Hudson Bay og Mið-
vikudagur glata sínum gamla
sjarma í dauðhreinsuðu digital-
sándi, en era samt skárri en útgáfa
Páls Rósinkranz af hinu (fyrrum)
stórskemmtilega lagi Barn. Hvað er
að, ungi maður, hvað er að!? Nýju
lögin hljóma eins sérpöntuð og
merkileg og heimkeyrð pitsa og
skilja álíka mikið eftir sig í minn-
ingunni.
Til að kóróna partíið fylgja með
upptökur af Steini sjálfum að lesa
upp ljóð í útvarpinu árið 1954. Al-
veg jafn spennandi og það hljómar.
Frá dauðum skáldum til ódrep-
andi; Didda, sem gerði texta fyrir
hljómsveitina Vonbrigði í gamla
daga þegar afí var með móhíkana-
kamb, hefur sent frá sér sína fyrstu
plötu. Líkt og á Heiminum og mér
koma margir flytjendur við sögu á
henni en þar endar samlíkingin.
í stað „popplandsliðsins" akfeita
og svifaseina, sjá ýmsir áhugaverð-
ir einstaklingar um undirleikinn,
sem Didda talar svo yfir. Trip-hop
er ráðandi stíllinn en þó eru alls
og ég er vel unnin plata.
7agmannleg í alla staði, smekklega frá gengin
g algerlega laus við frumleika, áræðni eða nokkuð
em gæti lyft henni upp úr flatneskjulegum útsetningum.“
kyns tilraunir í gangi og maður í
þarf ekki að vera víðbuxa ungling-
ur með hor í nös til að hafa gaman
af gripnum. Aftur á móti er gott að
vera ekki hneykslunargjam og/eða
veikur fyrir hjarta, því sögurnar
sem á plötunni eru sagðar draga
mann á köflum ansi langt inn í
raunveruleika sem hætt er við að
sé ekki öllum að skapi. En þó eink-
um þeim sem er illa við sannleik-
ann.
„Af þeim sem best standa sig
bendi ég sérstaklega á Möggu
Stínu og Valgeir, Sölva Blöndal
og lagið „Dót“ með Sigurrós sem
ætti hreinlega að banna innan
sextán, svo óhugnanlegt er það.“
Gallinn við þetta er að á köflum
er eins og maður sé staddur inn á
sérlega mergjuðum AA-fundi, þó
ég reyndar efist um að það sé
hlustað á jafn góða tónlist þar. Af
þeim flytjendum sem best standa
sig bendi ég sérstaklega á Möggu
Stínu og Valgeir, Sölva Blöndal
og lagið „Dót“ með Sigurrós sem
ætti hreinlega að banna innan
sextán, svo óhugnanlegt er það.
Flestir flytjendur komast vel
frá sinu á plötunni. Þó vil ég
benda Hilmari Jenssyni á það
að þegar ég verð einráður verður
það dauðasök að gefa hátíðnihljóð
út á plötu. Þó Strokið og slegið sé
ekki fullkomin plata er hún vel
hlustunar virði. Og hefur sjálf-
sagt forvarnargildi líka. Just say
no, kids ...
Ari Eldon
f Ó k U S 6. nóvember 1998
14