Dagblaðið Vísir - DV - 06.11.1998, Síða 29

Kvikmyndir Cameron Oiaz:
The Mask 1994 sFeeling Minnesota 1996
»She's the One 1996 oKeys to Tulsa 1997
©Head above Water 1997 >My Best Friend's
Wedding 1997 ® A Life Less Ordinary 1997
oThere's Something about Mary 1998
®Fear and Loathing in Las Vegas 1998
„Cameron er Mary,“ segir Peter
Farrelly, annar Farrely-bræðra
sem gerðu There's Something about
Mary: „Eins og Mary þá er Camer-
on Diaz stúlka sem allir vilja kynn-
ast. Ég fullyrði aö allir sem unnu
við tökur á Mary ... voru skotnir í
henni. Cameron er falleg, góð
stúlka og skemmtileg, alveg eins og
Mary á að vera þannig að það var
okkar heppni að hún skyldi leika
Mary.“
Þetta viðhorf til þessarar ungu
leikkonu hefur verið ríkjandi frá
því hún sló í gegn í The Mask, en
þá spáðu því ekki margir að hún
ætti eftir að komast jafnfljótt á
toppinn og raunin hefur verið og
því síður að hún mundi sanna sig
sem einhver besta gamanleikkonan
í Hollywood.
Cameron Diaz fæddist 30. ágúst
1972 í San Diego, Kaliforníu. Faðir
hennar er verkstjóri á olíuvinnslu-
stöð og móðir hennar er sölumaður
á ferðaskrifstofu. Diaz lauk aðeins
grunnskólaprófi. Þegar hún var
sextán ára tók heiðarlegur tísku-
ljósmyndari eftir henni og tók af
henni myndir. Nokkrum vikum
síðar var hún komin með samning
við Elite Modeling Agency. Diaz
segir sjálf að það hafi verið frekar
erfitt að sannfæra foreldra sína um
að hún væri í öruggum höndum
þegar hennar fyrsta starf var að
fara til Japans ásamt einu öðru
módeli sem var einu áru yngra en
Diaz, en eins og flestir ákveðnir
unglingar nútímans hafði hún sitt
fram gagnvart foreldrum sinum.
Næstu fimm árum eyddi hún í
tískubransanum og vann sig upp í
að verða einhver vinsælasta tán-
inga ljósmyndafyrirsætan og var á
forsíðum blaða á borð við
Mademoiselle og Seventeen og var í
auglýsingum hjá Calvin Klein,
Levi's og Coca Cola svo eitthvað sé
nefnt.
Átti fyrst að
vera varaskeifa
Það var umboðsmaður hennar
sem stakk upp á því að hún færi að
líta í kringum sig eftir kvikmynda-
hlutverkum. í kjölfarið fór Diaz í
prufur. Eftir tólf prufur var loks
hringt í hana og henni boðið að
vera staðgengill í The Mask þar
sem það þyrfti að æfa dans en ekki
var búið að ráða leikkonu í hlut-
verkið. Diaz tók boðinu, en fór jafn
framt að vinna i því að fá hlutverk
ið, sagði meðal annars við leikstjór-
ann Charles Russell, að það væri
ekkert vit í því að hún væri að æfa
dansspor sem önnur leikkona
myndi síðan apa eftir. Russell, sem
leist vel á þessa ungu stúlku, fór til
framleiðenda myndarinnar og
sagði að það væri ekki svo vitlaust
að taka áhættu með þessa stúlku
þótt reynslulaus væri. Hann haföi
sitt fram og Diaz var ráðin.
Diaz segir að hún hafl alls ekki
gert sér grein fyrir því fyrr en
mánuður var liðinn að The Mask
var engin smákvikmynd og fór
því til Russells og spurði: „Er
þetta dýr og stór mynd.“ Russell
starði á hana og svaraði: „Já,
Cameron, þetta er dýr og stór
mynd.“ Á þessum tímapunkti seg-
ist Cameron hafa fengið fyrsta
kvíðakastið en ekki það síðasta.
Kaus að fara
á óháða markaðinn
Skömmu eftir að tökum á The
Mask lauk var henni boðið að
leika aðalkvenhlutverkið í Mortal
Kombat. Til að ná tökum á hlut-
verkinu þurfti hún að kunna eitt-
hvað fyrir sér í sjálfsvamaríþrótt-
um og fór því í tíma. Það fór ekki
betur en svo að hún ristarbraut
sig og missti af hlutverkinu og
varð að hafa hægt um sig um
tíma. Tilboðin bárust til hennar,
þó ekki um nein stór hlutverk, og
því kaus hún frekar að fara á
óháða markaðinn, leita fyrir sér
þar og reyna að fá bitastæðari
hlutverk. Lék hún brúði sem
hljópst á brott frá brúðgumanum
með tilvonandi mági sínum í Feel-
ing Minnesota, svaf hjá bræðrum
í She's the One og lék eiginkonu
Harvey Keitels í Head above The
Water.
Það var síðan með leik sínum í
My Best Friends Wedding sem
hún reyndi aftur fyrir sér í
Hollywood og þar fyrst komu
fram hæfileikar hennar til gaman-
leiks sem hún svo staðfestir í
There's Something about Mary.
Miðað við Hollywoodstand-
ardinn er Cameron Diaz öll á ró-
legu nótunum í einkalífinu. í
fimm ár bjó hún með videofram-
leiðandanum Carlos de La
Torre. Þegar slitnaði upp úr því
sambandi tókust ástir með henni
og Matt Dillon, sem er einn mót-
leikara hennar í There's Somet-
hing about Mary. Eftir þriggja ára
samband er Cameron búinn að
kasta honum á dyr, var Dillon
orðinn heldur fjölþreifinn til ann-
arrakvenna. -HK
The Truman
Show ★★★ The
Truman Show er
enn ein rós í
hnappagat Peters
Weirs. Hún er
ekki besta kvik-y
mynd hans en á
meóal þeirra
bestu, virkilega
góB og áleitin kvikmynd sem byggð er á
snjallri hugmynd. Jim Carrey hefur hingað til
tekist best upp i försum en sýnir hér agaöan
leik i erfiðu hlutverki þótt ekki verði úr nein
snilld. -HK
Specles II * í þetta sinn tekur geimveran sér
bólstað i líkama karlmanns, sem barnar
hverja konuna á fætur annarri af geimbörnum
(hann er jú hetja) og ætlar sér heimsyfirráð án
dauða. Þessi framhaidsmynd fellurí allar þær
gildrur sem framhaldsmyndir eiga á hættu og
virðist vera að framhalda fleiri en einni mynd,
Terminator II, Aliens, Invasion of the Body«
Snatchers, Xtro og Insemnoid. -útT
Slidlng Doors ★★★ Paltrow er Helen, ung
kona á uppleið, þegar hún er óvænt rekin af
hópi karlremba og líf hennar tekur stakka-
skiptum tvöfalt. Leikurinn er almennt góður en
þó handritið innihaldi heilmikið af skemmtileg-
um punktum og klippingarnar milli sviða/veru-
leika séu oft skemmtilegar þá vantar hér ein-
hvern herslumun. -úd
Regnboginn
There's Somethlng about Mary ★★★ Sjá
dóm ÚLfhildar Dagsdóttir hér neðar á síðunni.
Halloween: H20 ★★★ H20 er smart og
skemmtileg án þess að vera þessi há-
paródíska hrollvekja sem Scream-myndirnar
eru. Hryllingurinn er allur með nýju yfirbragöi,
meiri áhersla lögð á kjark og þor í ómögulegum
aðstæðum og þrátt fýrir að blóðgusur og út-
limamissir séu enn til staðar þá nálgast mynda-,
vélin slíkt á annan hátt en áður. Þetta eru hroll-
vekjur um og fyrir nútímaunglinga, fólk sem hef-
ur séð öll gömlu trikkin og heimtar ný. -úd
Dr. Doolittle ★★★ Það kom mér á óvart
hversu lítið púður var í handriti Nat Mauldin og
Larry Levin, en sagan sem slík hefði átt að
tryggia fjörmeiri og eftirminnilegri mynd. Gam-
an er að ærslunum í Eddie Murphy, en Dag-
finnur olli mér vonbrigðum. -ge
Phantoms ★★★ Phantoms inniheldur mikið
af mögnuðum senum og sitúasjónum sem
gera hana bara nokkuð eftirminnilega. Þaö er
fátt sem kemur á óvart, en hér er unnið vel úr
gömlum tuggum, og með vel völdum og ágæt-
um leikurum má vel hrylla sig (ánægjulega)*.
yfir þessari. -úd
The X-flles ★★ Einhvern veginn þýddust ráö-
gáturnar illa á stóra tjaldið. Þarna er sannleik-
ann bak við þættina að finna en það er eins og
aðstandendur hafi aldrei almennilega getað
gert upp við sig hvort gera skuli langan sjórv
varpsþátt eða bíómynd. David Duchovny sýnir
enn og sannar að hann er og verður aldrei ann-
að en þriðja flokks sjónvarpsleikari meöan Gilli-
an Anderson ber breiðtjaldið betur. -úd
Stjörnubíó
Les Mlsérables ★★★
Bille August er á heima-
velli en hónum lætur vel
að kvikmynda miklar
skáldsögur og áhorfand-
inn fær það ekki á tilfinn- j
inguna að efnið sé sótt í
1.500 síðna bók. Hér er á
feröinni ágætis skemmt-
un og saga sem svíkur
engan. -ge
The Mask of Zorro ★★* Þeir nafnar ogfélag-
ar Antonio Banderas og Anthony Hopkins
náöu einhvern veginn aldrei sérlega vel sam-
an I þessari mynd um tvær kynslóðir skylm-
ingahetjunnar Zorró. Hins vegar mátti vel
skemmta sér yfir þessum ýktu hetjulátum og
útblásnu rómantík og myndin var ákaflega
áferðarfalleg, glæsileg og glamúrus og flott
og smart, en einhvern veginn vantaði
herslumuninn. -úd
bíódómur
Regnboginn - There’s Something about Mary: ★★’i
Dagur lúðanna
Lelkstjórn: Peter og Bobby Farreily. Handrlt:
Farrelly-bræður, Ed Decter og John Strauss.
Kvikmyndataka: Maek Irwin. Tónllst: Jon-
athan Richman. Aðalhlutverk: Cameron
Diaz, Matt Dillon, Ben Stiller.
Fréttir herma að það sé eitt-
hvað við þessa mynd sem hefur
verið að gera það gott vestan-
hafs. Kannski er það þessi mark-
vissa andúð á pólitískri rétt-
hugsun sem heillar Kanann, eft-
ir að hafa verið skilyrtur í slíkri
síðustu áratugi. Farrelly-bræður
byrjuðu ákaflega vel með Dumb
and Dumber, þar sem lúðamir
Peter Carrey og Jeff Daniels áttu
hreint og beint alskemmtileg-
ustu grínmynd sem ég hef séð
lengi. Ég á enn hlýjar minningar
um gæludýrin sem misstu
óvænt höfuðið enda eru það enn
gæludýrahremmingar sem skara
fram úr hér. Næsta mynd, King-
pin, var líka lúðamynd um
keilu, en ekki nærri eins góð
(berið saman viö The Big Lebow-
sky), og enn eru þeir bræður
uppteknir af lúðum, nú einum
fjórum sem eru ástfangnir af
sömu konunni.
Yfirlúðinn Ted (Ben Stiller)
missir af stefnumóti með hinni
ljóshærðu og litfríðu Mary
vegna þess að „hann“ festist í
rennilásnum. Ææ, og hann get-
ur ekki gleymt Mary og ræður
einkaspæjara til að hafa uppi á
henni, nema sá fellur líka í ást
og lendir strax saman við annan
biðil. Og svo áfram.
Leikarar og persónur eru af-
skaplega eftfrminnilegar, líkt og
áður hjá þeim bræðrum og ekki
vantar góðar hugmyndir, verst
hvað þær slæmu eru áberandi
niðurdrepandi. Cameron Diaz er
hér í toppformi, og það er virki-
lega ánægjulegt að sjá hvað hún
hefur unnið á, en henni var nú
ekki spáð velgengni þegar hún
var að byija í The Mask. Sömu-
leiðis var Matt Dillon alveg ótrú-
lega skemmtilegur sem slímugur
einkaspæjari og Ben Stiller er
fæddur lúði. En nú er tími lúð-
anna og þrátt fyrir að pólitísk
rétthugsun sé þeim bræðrum
eitur í beinum er greinilegt að
ekki þykir nógu PC lengur að
láta lúðana tapa, líkt og þeir
gerðu í Dumb and Dumber. Og á
því tapa þeir.
Úlfhildur Dagsdóttir
„...ekki vantar góðar hugmyndir,
verst hvað þær slæmu eru
áberandi niðurdrepandi...“
6. nóvember 1998 f Ó k U S