Dagblaðið Vísir - DV - 28.04.1999, Blaðsíða 10

10
MIÐVIKUDAGUR 28. APRÍL 1999
Spurningin
Hvað myndir þú gera ef þú
ynnir 10 milljónir í happ-
drætti?
Erla Steinunn Valsdóttir nemi:
Fara nokkrum sinnum til Kúbu.
Inga Sól Kristmundsdóttir nemi:
Ég myndi kaupa villu í Svíþjóö.
Ingibjörg Garðarsdóttir sölumað-
ur: Borga skuldirnar og gera eitt-
hvaö skemmtilegt.
Róbert Andri Bárðarson, 3 ára:
Kaupa dót.
Elín Björk Jónsdóttir, 12 ára: Ég
myndi fara til Spánar og hjálpa
mömmu og pabba að kaupa húsið.
Kristín Ragna Loftsdóttir, 12 ára:
Ég myndi sjálfsagt eyða peningun-
um.
Lesendur
Hverjir eiga Sjálf-
stæðisflokkinn?
„Frádráttarbær framlög eru ekki skilyrt með þeim hætti að þau dreifist á öll
framboð," segir Ragnar m.a. í bréfinu.
Ragnar A. Þórsson skrifar:
Fyrir nokkrum árum spurði Jón
Baldvin Hannibalsson landsmenn
ítrekað að því hverjir ættu ísland og
fékk engin skýr svör. Nú liggur það
fyrir hverjir eiga ísland og hvernig
þeir fóru að því að eignast það. Allt
er falt fyrir peninga og samkvæmt
kenningu sjálfstæðismanna hljóta
þeir hnossið sem bjóða best og það
á svo sannarlega við um örlög Sjálf-
stæðisflokksins. Áhrif peningaafl-
anna innan Sjálfstæðisflokksins
hafa löngum verið kunn en sam-
hliða eignatilfærslunni í þjóðfélag-
inu hefur flokkurinn sjálfur verið
að færast á fárra manna hendur og
nú er svo komið að mörgum smá-
kóngum úr röðuni flokksins er
brugðið. Lái þeim hver sem vill.
Með markvissu átaki hafa fjár-
magnsöflin styrkt stöðu sína á öll-
um sviðum þjóðfélagsins, m.a. í
Sjálfstæðisflokknum. Nú er lagt til
atlögu við almenning með auglýs-
ingaskrumi til að eignast hug og
hjörtu landsmanna svo að atkvæðin
falli flokknum í skaut rétt eins og
allt annað i þessu landi. Framsókn-
arflokkurinn tekur þátt í þessari af-
skræmingu lýðræðisins og það sem
meira er, stórfyrirtækin sem splæsa
tugum milljóna á þessa flokka fá
skattaafslátt hjá almenningi fyrir
vikið.
Hvaðan Samfylkingin fær sína
peninga er mörgum hulin ráðgáta
en þeir telja sér sæmandi að taka
þátt í loforðakapphlaupi framsókn-
ar og íhalds. Það sem vekur óhug
margra er sú staðreynd að fyrirtæki
geta stýrt fjárveitingum almennings
til ákveðinna flokka og haft áhrif á
kosningaúrslit í þingræðisríki eins
og því sem við búum í. Frádráttar-
bær framlög eru ekki skilyrt með
þeim hætti að þau dreifist á öll
framboð. Þeir peningar sem al-
menningur leggur stóru flokkunum
til með þessum hætti, svo og fram-
lög ríkisins til þingflokka, eru eign
allra en enginn fær að vita með
hvaða hætti þeim er varið og hve
mikið fjárstreymiö er í raun.
Er ekki ástæða til að staldra við
og spyrja hvert lýðræðið stefnir þeg-
ar framboð geta keyrt á innantóm-
um loforðum í formi auglýsinga, í
stað þess að halda uppi málefnaleg-
um umræðum?
Týndi árgangurinn í kerfinu
Sigurbjörg skrifar:
Kosningar eru í nánd og minna má .
nú sjá á öllu auglýsingafárinu sem
gengur yfir okkur. Maður kveikir
hvorki á sjónvarpi né flettir dagblöð-
um án þess að svo að segja drukkna í
auglýsingunum. Ég verð að segja eins
og er að ég er ein af þessum ólánsömu
foreldrum sem á ungling sem er í
neyslu og enn ólánsamari er ég að
mitt barn er fætt ‘82, í týnda árgang-
inn í kerflnu.
í dag er barn mitt í meðferð á Stuðl-
um, bjargvætti okkar foreldranna og
unglinganna sem í þessu lenda. Ég vil
helst ekki segja frá þvi hve margar
dyr ég hef þurft að banka á áður en
dyr Stuðla opnuðust fyrir mitt barn.
Og nú er ég þegar farin að hugsa með
hryllingi hvernig ég á að láta næstu
dyr opnast, því sami biðlisti er í
áframhaldandi meðferð og var inn á
Stuðla.
Mér finnst mikil hræsni koma fram
hjá stjórnmálamönnum er nota vímu-
eíhavanda barna okkar sér í hag.
Þetta er nefnilega ekki nýtilkominn
vandi og það eru mörg ár síðan bregð-
ast hefði átt við honum, en ekki eins
og klukkutíma fyrir kosningar og
nota það svo ofan í kaupið í herferð til
að kaupa atkvæði.
Ég held að hver sá flokkur eða
flokkar sem komast í ríkisstjórn ættu
að hafa þessi málefni í forgangi fram
yflr öll önnur.
Þrif og vanþrif á götum borgarinnar
Sandur og rusl er áberandi lengi á götunum, mest áberandi í gömlu götum
borgarinnar. - Litið eftir gangstétt og rennusteini við Sólvallagötu.
Halldóra Jónsdóttir skrifar:
Nú er komið vor og götur borgar-
innar koma misvel undan vetri. Þær
sem mesta umferðin er um koma
einna best út, enda er þeim best hald-
ið við og þær eru líka hreinsaðar
reglulega. Allt er það eðlilegt. Hinar
göturnar, sem verst koma út eftir vet-
urinn hvað varðar vanþrif, eru marg-
ar íbúagötur, t.d. hér í gömlu borg-
inni, þar sem sandi hefur verið dreift
ómælt á gangstéttir og þar situr hann
enn þessa dagana.
Mér finnst mega byrja að þrifa
sandinn af gangstéttum mun fyrr en
gert er og síðan þarf að fylgja eftir
með hreinsibil (ekki vatnssprautubíl)
sem hreinsar götuna og rennustein-
ana. í rennusteinunum safnast saman
sandur og jafnvel lauf frá síðasta
hausti og þetta situr allt fast. íbúar
þjónusta
allan sólarhringinn
flðeins 39,90 mínútan
- eða hringið í síma
550 5000
milli kl. 14 og 16
sem margir hverjir sópa nú af gang-
stéttunum fyrir framan húsin sin geta
ekki komið óhreinindunum burtu því
þau safnast bara saman í rennustein-
unum og niðurfóllin eru stifluð.
Þetta er eins og ég segi mjög áber-
andi í gömlu götum vesturbæjarins.
Ég nefni sem dæmi Bræðraborgarstíg-
inn og svo Hávallagötu og Sólvalla-
götu og einkum vestari hluta gatn-
anna. Það er oröið verulega áberandi
hversu þessar gömlu götur sæta litl-
um þrifum að þessu leyti. Það eru líka
dæmi um verulega vel þrifnar götur
og gangstéttir. Ég nefni Nesveg, Ægis-
síðu og götumar við Einimel og þar í
kring.
Ég skora nú á borgaryfirvöld og
kannski fyrst og fremst gatnamála-
stjóra að taka rúnt um þessar götur og
líta á ástandið með eigin augum. Við
íbúarnir bíðum með eftirvæntingu.
DV
Verðlaus Reebok
auglýsing
Sæunn skrifar:
Með Morgunblaðinu sl. helgi
fékk ég aukakálf með auglýsingum
um Reebok íþróttavörur. Hið
myndarlegasta blað með fallegum
vörum. Sem sé allt fyrir íþróttirn-
ar. Krakkarnir gleyptu þetta í sig.
En mér stóð ekki á sama er ég
renndi yfir vöruúrvalið, það vant-
aði öll verðin. Þessu er ég ósam-
mála. Ég hef búið i miklu verslun-
ar- og kaupæðislandi, nefnflega í
Bandaríkjunum. Þar sá maður
aldrei auglýsingabæklinga og síst
af öllu með dagblöðum án þess að
verð væru sett með. Hér þarf alltaf
að hringja og spyija um verðið. -
Og enn ein athugasemd; hvers
vegna í ósköpunum þarf að auglýsa
í 4-lit? Það stórhækkar verðið og
við greiðum. Hér virðist allt gegn
kúnnanum en ekkert með honum.
Sjómannaafslátt-
ur ósanngjarn
Fróði hringdi:
Ég las áhugaverða grein í blaði
alveg nýlega eftir mann sem
starfar sem vátryggingaráðgjafi
en er öryrki. Hann gerir harða
hríð að sjómannaafslættinum sem
vonlegt er, þvi hann er bæöi
ósanngjam gagnvart öðrum laun-
þegum og auk þess úrelt fyrir-
bæri. Ég hef engan stjómmála-
flokk heyrt lýsa því yfir að hann
muni afnema sjómannaafslátt.
Fyrr en ég heyri það mun ég ekki
fara á kjörstað, því þá veit ég að
engin heilindi eru að baki kosn-
ingaloforðanna. En sá flokkur
sem lýsir stríði gegn sjómanna-
afslætti fær mitt atkvæði.
Útboöið hjá Baugi
Óskar Sigurðsson skrifar:
Maður stendur yfir sig undr-
andi yfir þessum sífelldu útboðum
á hlutabréfum hér á landi. Þetta er
einhver nýjung sem fólk hefur tek-
ið inn á sig og heldur að það sé að
græða á þessu. Fáir gera sér grein
fyrir að hér er um lítinn eða eng-
an gróða að ræða. Hlutirnir eru
svo smáir að enginnn fær neitt út
úr þessu. Útboðið hjá Baugi hf.,
þar sem tæp 6000 manns óskuðu
eftir að kaupa rúma 3 milljarða
króna, er nú svo hlægilegt að
manni dettur helst í hug einfeldn-
ingar af fyrstu gráöu. Er þetta eitt-
hvað til að byggja á, ég bara spyr?
Leikur Rafiðnað-
arsambandsins
Birgir skilfar:
Ég lýsi andstööu minni gegn
Rafiðnaðarsambandi íslands fyrir
leikaraskap gagnvart ASÍ foryst-
unni. Tel raunar að formaður Raf-
iðnaðarsambandsins sé að leika
þama einn sinna stóru einleikja.
Hann nýtur þess að vera á svið-
inu út af hinum og þessum mál-
um. Ef þaö er ekki þetta, þá er
það hitt og ef ekki hitt, þá þetta.
Deilan um faglærða og ófaglærða
er núll og nix. í ASÍ hafa þessir
hópar alltaf getað setið á sátts
höfði og svo á aö vera hægt enn.
Bókmenntakynn-
ingarsjóöur
Helgi Gunnarsson hringdi:
Ég tel mig ekki minna bók-
hneigðan en aðra samlanda mína.
Mér hugnast samt ekki það
óstjórnlega dekur sem á sér stað
við skáldin okkar, verðlaunaveit-
ingar til þeirra og árleg bók-
menntaverðlaun, auk þess sem
kallað er listamannaúthlutun til
skálda, jafnvel til þeirra sem löngu
voru hætt að skrifa stafkrók. Nú
hefur verið opnuð skrifstofa fyrir
Bókmenntakynningarsjóð í nýjum
húsakynnum. Aðstöðuleysi er sagt
hafa staðið í vegi fyrir starfsemi
sjóðsins, sem þó er líka sögð ein-
fóld í sniðum og stendur mest
megnis fyrir styrkveitingum til
þýðenda á fagurbókmenntum ís-
lenskum á erlendar tungur. Og nú
segir í frétt af málinu, að bregðast
verði við auknum umsvifum. Mér
óar hreinlega þetta ofdekur.