Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.1999, Síða 10

10
FÖSTUDAGUR 13. ÁGÚST 1999
Spurningin
Drekkur þú gos á
hverjum degi?
Sigrún Þórðardóttir, vinnur á
leikskóla: Nei, ekki alltaf.
Hugrún Óskarsdóttir vinnur í
Intersporti: Nei, ég drekk voðalega
sjaldan gos.
Kristín Anna Bjömsdóttir prent-
smiður: Já, lágmark einn lítra á dag.
Þóra Guðlaugsdóttir, vinnur í
Kennaraháskólanum: Nei, ég er
frekar kaffimanneskja.
fris Stella Sverrisdótti.r 13 ára:
Nei, ekki svo oft.
Lesendur
Kynlíf, hvatir og
nektardans
- í tilefni skrifa Siguröar A. Magnússonar rithöfundar
Súludans á nektarbúllu. - Bréfritari telur að „sögusagnir og svæsnar sögur“
séu að grafa undan þessum nýjasta sprota í afþreyingarlífi landsmanna.
Geir Ágústsson skrifar:
Það er einn fastur liður í DV sem
má næstum alltaf treysta að ég fái
klígju af að skoða. Það eru kjallara-
greinar eftir hinn ofmetna Sigurð
A. Magnússon rithöfund. Þessi
íhaldssami fortíðardýrkandi gerir
mig alltaf reiðan yfir þvi að svo
þröngsýnar sálir skipi virðingar-
sess í augum manna.
Um símaauglýsingar í smáauglýs-
ingum DV og nektardansstaðina
segir hann: „Fyrr má nú vera
hungrið, vansælan og veruleikafirr-
ingin!“ Þá era símaþjónustur dæmi
um „sjúkt og afbrigðilegt hvatalíf*.
- Dans þar sem kvenfólk er ekki í
fötum er ekki list í augum Sigurðar
heldur era fötin lykilatriði í skil-
greiningu hans á hvað er list og
hvað ekki enda segir hann: „... og
hlýt ég að játa að hvorki vottaði þar
fyrir danslist né neinum þeim til-
þrifum öðram sem venjulega era
orðuð við listræna tjáningu ...“ eftir
að hafa séð erótískan dans í sjón-
varpsþætti.
Fram kemur í grein hans að hann
hafi aldrei kíkt inn á nektardans-
stað og allar hans heimildir eru því
byggðar á sögusögnum og hlutum
sem hann hefur engan fót fyrir utan
svæsnustu sögur fólks sem reynir
hvað það getur að grafa undan þess-
um nýjasta sprota í afþreyingarlífi
landsmanna.
Líður fólki eins og Sigurði alltaf
illa þegar einhver gerir eitthvað
sem er ekki það sama og hann ger-
ir? Ekki fer ég á óperar en ég skrifa
ekki níðgreinar um þær. Ég hef
aldrei farið á ballettsýningu en læt
það samt vera að rægja þær i blöð-
um. Aldrei myndi ég horfa á neitt
það sem menn kalla list en ég vil
kalla bull, t.d. spunaleikhús og nú-
tímaóperur. Sést mikið af neikvæðu
umtali eftir mig um það í blöðum?
Auðvitað ekki.
I stuttu máli snýst málið vissu-
lega um kynlíf, draumóra og hvatir,
en um hvað snúast til dæmis lang-
flestar sjónvarpsauglýsingar? Þær
snúast að vísu ekki um kynlíf en þá
bara um aðra sjálfsagða hluti í til-
veru allra, t.d. um hvað við borðum,
hlustum á, kaupum, sjáum eða hvað
við gerum í hádeginu. Kynlíf og
kynhvatir era þar bara einn liður af
mörgum.
Núna er árið 1999 og við búum í
frjálslyndu lýðræðisríki. Fólk á að
geta lifað á nýjum tímum og sætt
sig við hina óhjákvæmilegu og oft
frábæra þróun sem á sér stað í sam-
félagi manna.
Á ég að gæta bróður míns?
Einar Ingvi Magnússon skrifar:
Ég vitna í lesendabréf er birtist í
DV 4. ágúst sl. frá tveimur útigangs-
mönnum. - Það hlýtur að vera erfitt
að eiga ekki heimili í þessu velferðar-
fy 11 irlisbrölti okkar íslendinga. Við
erum að styrkja landflótta útlend-
inga, munaðarlaus böm úti í heimi
og alls kyns góðgerðarmál en við
sinnum ekki af slíkri reisn fátækling-
um við bæjardyr okkar og lítum fram
hjá þeim sem eru innan seOingar.
Hvar er hið kristna hugarfar?
Hvar eru ættingjar þessara vesal-
inga sem þarfnast væntumþykju og
kærleika eins og annað fólk í hörð-
um heimi? Má ekki rétta þeim hjálp-
arhönd sem næstir standa? Þessir
menn era líka fólk og margir hverj-
ir með stærra hjarta en meðalmað-
urinn sem hefur aldrei tekist á við
það krefjandi nám í skóla lífsins
sem útigangslífið er. Með öll okkar
auðæfi væram við ekki lengi að
gera líf þessara manna bærOegra og
myndum við sjálf sofa værar á næt-
urnar því það gerði okkur að betri
mönnum.
Á ég að gæta bróður míns? Já,
svo sannarlega. Og við skulum
minnast þess við upphaf kristni-
tökuhátíðarinnar nú í ágúst, um
leið og við höfum hugföst orð meist-
arans: AOt sem þér hafið gjört ein-
um minna minnstu bræðra, það haf-
ið þér gjört mér.
Amerískar búvörur, ekki norskar
Bréfritari vill frekar láta semja um gagnkvæma niðurfellingu á tollum af
hrossum til Bandaríkjanna og búvörum til íslands en að semja við Evrópu-
sambandið um sömu hluti.
Einar Guðmundsson skrifar:
Við höfum verið að lesa um að
hugsanlega kunni að verða samið
við Norðmenn um að kaupa hjá
þeim ýmsar búvörar gegn því aö
þeir feUi niður toUa á hrossum héð-
an. Ekki veit ég hvort sá viðskipta-
samningur myndi reynast okkur
hagstæður en vU þó ekki gera lítið
úr því að fá niðurfellda toUa af
hrossum í Noregi eða annars stað-
ar. Ég tel þó að Norðmenn búi ekki
yfir neinum sérstökum gæðavöram
í landbúnaðargeiranum sem við
sækjumst eftir sérstaklega, nema þá
ef verðið yrði miklum mun lægra
en hér er raunin í dag.
Ég þekki hins vegar nokkuð vel
til búvara í Bandaríkjunum og veit
að þar era hreint afbragðsgóðar
vörur í þeim ílokki. Bæði kjöt,
mjólkurvörur og grænmeti er lík-
lega það besta sem finnst í heimin-
um. Og þar er ekki verið aö grínast
með hreinlætið, það er eins fullkom-
ið og frekast getur orðið. Það er
enda refsað harðlega fyrir undan-
brögð á því sviði og sá sem gerir sig
sekan um sóðaskap í matvælafram-
leiðslu þar, hann kemur ekki aftur
inn á markaðinn.
Annars sýnist viðskiptadeila í
uppsiglingu miUi Bandaríkjanna og
allra ESB-rikjanna. Ef við förum að
leita ásjár hjá þjóðum innan Evr-
ópusambandsins í málum sem snúa
að matvælaiðnaði verður ekki langt
í að samband þetta (ESB) krefjist
þess að ná yfirstjóm á fiskveiðimál-
um okkar samhliða. Ég vU frekar að
við geram samninga við Bandaríkin
og flytjum inn búvörar þaðan, und-
anþegnar tollum, en sömu vörur frá
Evrópu. Hrossaútflutningur er líka
til Bandaríkjanna og um gagn-
kvæma niðurfeUingu á toUum hlýt-
ur að mega semja þar, ekki síður en
við Evrópuríkin.
DV
Fækkun í
lögreglunni
- gegn vilja borgaranna
Þórarinn Jóhann Jónsson skrifar:
Ég lýsi áhyggjum minum yfir
þeirri ákvörðun yfirvalda að draga
úr fjárframlögum til lögreglunnar
í Reykjavík. Fækkun í almenna
lögregluliðinu er ekki í takt við sí-
vaxandi þörf á aukinni og sýni-
legri löggæslu og ég fullyrði að
fækkunin sé einnig þvert gegn
vUja hins almenna borgara. Aukin
almenn löggæsla, hvort sem er í
umferðinni eða á öðrum sviðum,
er nauðsynleg í dag og í framtíð-
inni. BorgarfuUtrúar ættu að sjá
sér leik á borði og krefjast þess af
ríkinu að fjölgun verði í Reykja-
vikurlögreglunni og að henni
veröi vel búið. BorgarfuUtrúar
sem það gerðu nú gætu átt von á
óvæntum atkvæðum frá stórum
hópi löghlýðinna borgara við
næstu kosningar.
Kjúklingabúin
í rannsókn
Sverrir Jónsson skrifar:
Mér hefur óað að hlusta á hvern-
ig maUlutningur hefur gengið tU
varðandi kjúklingabúið á Ásmund-
arstöðum sem framleiðir Holta-
kjúklingana. Að yfirvöld skuli ekki
geta staðið saman um að láta gera
aUsherjar úttekt á öllum kjúklinga-
búunum! Að sjálfsögðu á að byrja
sérstaklega á þessu eina búi sem
sýktir kjúklingar fundust á og loka
þvi á meðan rannsókn fer fram.
Nefndarskipun og flækingur máls-
ins á miUi embætta í heUbrigðis-
geiranum virðist eina svarið sem al-
menningur fær. Þetta nær engri átt.
Ráðherra viðkomandi málafiokks á
ekki að láta undan þrýstingi í svona
máli. Hann er ábyrgur þegar aUt um
þrýtur í þessu ferli sem virðist eiga
að eyða gjörsamlega.
Maðurinn
sem hvarf
Sigurbjöm hringdi:
Þaö slær mann alltaf þegar
menn hverfa sporlaust og þvi er
slegið upp sem stórfrétt sem
mannshvarf vissulega er. Því var
líka slegið upp sem stórfrétt þegar
íslenskur maður hvarf frá hóteli
sínu í London snemma í aprU í
vor. AUir töldu að hann hefði verð
myrtur eða a.m.k. verið rænt.
Ekki var það nú sem betur fer. En
svo kemur frétt um það síðla í síð-
asta mánuði að maðurinn sé stadd-
ur í TaUandi og sé nú orðinn fjár-
þurfi þar eystra. Allt vekur þetta
furðu manns og vekur fleiri spurn-
ingar en svarað verður í fljótheit-
um. En hvað varð um manninn?
Er hann ekki eftirlýstur af yfir-
völdum hér úr því dómsmál stóð
yfir honum hér heima? Hvað
skyldu háir skattar tapast í svona
málum? Það er mér efst í huga því
ég vU ekki þurfa að borga hærri
skatta og alls ekki fyrir þá sem
tekst að komast hjá skattheimt-
unni með brögðum.
Innlánsvextir
hækki verulega
Vignir hringdi:
Nú þykir mér sem sparifjáreig-
endur séu að verða undir í öUum
þessum verðbréfa- og fjármagns-
hreyfingum sem blasa við daglega.
Hagnaður hugbúnaðarfyrirtækja
tvö- og þrefaldast, hlutabréfaeig-
endur fá margfaldan arð og verð-
bréfasalar maka krókinn sem óðir
væru. En við, þessir sem eigum
sparifé á vöxtum, við eram orðnir
verulega út undan. Vextir af al-
mennum sparisjóðsbókum eru nú
fyrir bi, eða svo gott sem, aöeins
núU komma eitthvað í vexti, og
vextir af öðrum bundnum bókum
eru þetta 4 til 6% verðtryggt en
mest 7-8% óverðtryggt. Þetta er
svívirða gagnvart sparifjareigend-
um. Innlánsvextir verða að hækka
hvað sem hver segir. Annars er
eins gott að taka aUt sitt fé út og
kaupa gjaldeyri og geyma erlendis,
jafnvel vaxtadaust.