Dagblaðið Vísir - DV - 28.12.1999, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 28. DESEMBER 1999
Spurningin
Hvaö er merkilegasti
atburöur sem þú
upplifðir á öldinni?
Einar Örn Guðmundsson nemi:
Þegar litli bróðir minn fæddist.
Guðmundur Þór Vilhjálmsson
nemi: Þegar ég fékk 9 í skyndiprófi
i stærðfræði.
Þorgeir Þorsteinsson: Ég held að
það sé fæðing mín, annars væri ég
ekki hér.
Hrafn Jóhannesson nemi: Mín
eigin fæðing, það er frábært að vera
lifandi.
ívar Karl Hafliðason nemi: Fæð-
ing litlu systur minnar.
Siguröur Ástgeirsson nemi: Þegar
ég tók á móti fyrsta lambinu í sveit-
inni.
Lesendur
Hvar eru þingmenn
Reykjavíkur?
- og til hvers eru þeir?
Halldór Ólafsson skrifar:
Ég veit ekki hverjum ég var að
gefa atkvæði mitt í síðustu alþingis-
kosningum. Ég hélt eins og margir
kjósendur í Reykjavík að verið væri
að velja úr hópi manna einstaklinga
til að fara með umboð okkar Reyk-
víkinga inn á alþingi íslendinga. En
það er nú öðru nær. Þeir sem bjóða
sig fram á þeirri forsendu að þeir
muni vinna kjördæminu gagn eru
aðeins að útvega sjálfum sér fram-
færslu og láta hvorki heyra i sér eða
láta sig varða kjördæmamál höfuð-
borgarbúanna
En ég segi takk fyrir. - Ég vil gefa
þessu fólki frí, það mun efalaust
nýtast betur i öðrum störfum með
sína þekkingu og hæfni. Fróölegt
væri aö vita hvert hlutverk þing-
manna í Reykjavík er.
Ég var að heyra í útvarpsfréttum,
að ekki yrði lagt í vegabætur í
þessu kjördæmi á næsta ári því hér
væri þenslan svo mikil að úr henni
yrði að draga. Og skal það koma
niður á þessu kjördæmi. Nú skyldi
maður ætla að þingmenn okkar
Reykvíkinga mótmæltu slíku hátta-
lagi og heimskra manna tali en þeir
virðast ekki ætla að hreyfa neinum
mótmælum við þessa ákvarðana-
töku. Þeir ætla að láta sér nægja að
fá Reykjavíkurflugvöll endurnýjað-
an. Og hann er jú, eins og allir vita,
aðallega fyrir landsbyggðarfólkið.
Þingmenn landsbyggðarinnar kom-
ast ekki upp með svona vinnubrögð,
Bréfritari leggur til að þingmenn Reykjavíkur auðkenni sig á Alþingi með
sérstökum veifum svo að þeir þekkist frá landsbyggðarþingmönnum, sem
virðast ráða ferðinni fyrir Reykjavík sem aðra landsmenn.
enda háðir kjósendum sínum að
sjálfsögðu.
Þingmenn Reykjavíkur láta sig
engu varöa gatnakerfið í borginni,
það er borgarstjórnin sem er ábyrg
fyrir því. Fyrir hverju eru þing-
menn Reykjavíkur ábyrgir yfirleitt?
Það væri fróðlegt að vita. Væri nú
ekki reynandi fyrir þessa kjörnu
fulltrúa okkar á Alþingi að vinna
fyrir atkvæðunum sínum og gera
kjósendum grein fyrir því hvað þeir
eru að gera á löggjafarsamkund-
unni sem ekki er nú alltaf þéttsetin
þótt fundir standi yfir? Þeir geta t.d.
haldiö á lofti sérstökum veifum, svo
að þeir þekkist frá utanbæjarþing-
mönnunum, þegar þing kemur sam-
an eftir áramót. Mig langar að sjá
hvað ég kaus.
Vinátta er viröi gulls á jörö
Guðrún María Óskarsdóttir
skrifar:
Að eiga sanna vini sem sýna okk-
ur væntumþykju og umhyggju um
hátíðar og í mótbyr lífsins er okkur
dýrmætt veganesti í vegferð okkar.
Kærleikurinn er nefnilega sú nær-
ing sem líf okkar allt byggist á.
Hann gengur ekki og mun aldrei
ganga kaupum og sölum. Sönn vin-
átta er umhugsun um aðstæður ná-
ungans, ættingja, vina og vanda-
manna, og þaö að láta sig varða
sinn minnsta bróður.
Allir þeir sem einhverra hluta
vegna standa frammi fyrir erfiðum
aðstæðum í sorg og öðrum þeim að-
stæðum er á kunna að knýja í okk-
ar lífi þurfa á okkur hinum að halda
sem þekkja spor sem þessi, einkum
um jól og áramót þegar sorgin er
svo sár og uppgjör á sér stað í að-
stæðum okkar. Eitt símtal af okkar
hálfu getur verið á við öll auðæfi
jarðar til handa þeim sem þarf á
slíku að halda. Efnisleg gæði fara
nefnilega veg allrar veraldar þegar
maðurinn stendur frammi fyrir því
að horfa á eftir ættingjum og vinum
yfir móðuna miklu og hin sanna
umhyggja kærleikans er virði gulls
á jörð til handa þeim er eftir standa
í þessu jarðlifi.
Biðjum fyrir þeim okkar sem
þjást og finna til og öllum þeim er
erfitt eiga. Ég sendi kærleikans
kveðju öllum þeim er þjást um þessi
jól, megi bæn til Guðs styrkja og
styðja við líf okkar, en bænin er ljós
vonar, og það lyf sem lífsins græðir
sárin, um mánuði ár og aldir.
Útlendingarnir líka í silunginn
Silungsveiðimaður á Akureyri
sendi þennan pistil:
Allir vita hver þróunin hefur orö-
ið í laxveiðinni hér á landi undan-
farin ár og áratugi. íslenskir brask-
arar hafa keypt upp hverja ána af
annarri til að selja þær rándýru
verði til útlendinga en við heima-
menn fáum svo að hirða það sem
hrekkur af borðinu, á uppsprengdu
verði.
Nú hefur það gerst undanfarin ár
að þessir íslensku „leppar" eru farn-
ir að snúa sér að silungsveiðiánum
einnig og ástæðan fyrir þvi að ég
sting niður penna er sú að nú hefur
Eyjafjarðará verið boðin út. Góð sO-
ungsveiðiá sem rennur til sjávar í
Pollinn á Akureyri. Eigendur árinn-
ar eru um 100 talsins með Akureyr-
arbæ og sveitarfélagið Eyjafiarðar-
sveit sem stærstu eigendur. Það
heyrist og að braskararnir séu
komnir í startholumar með tilboð-
in, væntanlega í samráöi viö mold-
DJ1©[1[R0®^ þjónusta
allan sólarhrínginn
'j'jO j 0'J5
Lesendur geta sent mynd af
sér með bréfum sínum sem
birt verða á lesendasíðu
Veröur Eyjafjaröará, sem fram aö þessu hefur aö mestu veriö stunduö af Ak-
ureyringum og öörum Eyfiröingum, umsetin af útlendingum og peninga-
mönnum af höfuöborgarsvæöinu? - Menn aö veiöa á Pollinum viö Akureyri.
ríka útlendinga, einhverja a.m.k. í
bland.
Fái fiármagnið að stjórna ferð-
inni alfariö í þessu máli er ljóst
hvemig fer. Eyjafiarðará, sem fram
að þessu hefúr að mestu verið
stunduð af Akureyringum og öðrum
Eyfirðingum, verður umsetin af út-
lendingum og svo peningamönnum
af höfuðborgarsvæðinu. Þessir
menn munu kaupa veiðileyfin rán-
dýru verði og þeir munu skOjanlega
leggja sig alla fram um að veiða sem
mest þegar veiðileyfin hafa hækkað
um 80-100% frá því sem nú er. Þetta
mun standa yfir í nokkur ár, og þá
veröur áin þurrausin.
Eigendur Eyjafiarðarár ættu að
hugsa málið til enda. Fyrir lang-
flesta eigendurna skiptir það ná-
kvæmlega engu máli fiárhagslega
hvort áin verður áfram í óbreyttri
útleigu, upphæðirnar sem hver og
einn eigandi er að fá eru ekki svo
háar. Hinir örfáu sem knúðu ána í
útboð fyrir peningamennina fyrir
sunnan og útlendingana sitja hins
vegar uppi með ábyrgðina.
Maður er
nefndur
— alltaf jafnleiðinlegur
Hulda skrifar:
Ég tek undir með mörgum öðr-
um, að þátturinn Maöur er nefndur,
sem Sjónvarpið telur af misskiln-
ingi að sé hentugur í sjónvarpsdags-
skrá, er aOtaf jafnleiðinlegur. Alveg
sama hver er tekinn tali. Að vísu er
ekki hægt að ásaka viðmælenduma
sjálfa heldur þá sem stjóma þessum
herfilegu þáttum. Ég tel t.d. að bæði
Ármann Snævarr prófessor og Pét-
ur Sigurgeirsson biskup séu prýði-
legir áheyrnar og komi vel fyrir.
Spyrjendurnir, svonefndir, aOir
með tölu, eru hins vegar svo upp-
skrúfaðir og fleöulegir að manni
hrýs hugur við ósköpunum og
þessu innbyggða dálæti á ríkis-
starfsmönnum og öllu því sem hinu
opinbera tengist. Þættir þessir em
orðnir veruleg andstyggð, þeir eiga
ekki heima í sjónvarpsdagsskrá
neins staðar, og hananú.
Aðeins Kóka-
kóla jólasveina
Hörður Sveinsson skrifar:
Ég hef lítOlega fylgst með umræð-
unni um hinn nýja jólasveinabún-
ing sem nú er verið að ýta að okk-
ur og krökkunum okkar á karlana
sem koma til byggða fyrir jólin. Það
er ekki örgrannt um að þarna búi
pólitík að baki. Þeir sem helst
standa fyrir gamaldags druslunum
á jólasveinana íslensku og nefna
„nýja búninginn" eru þekktir fyrir
að standa tO vinstri í pólitík og þar
af leiðandi eru þeir á móti því sem
þeir kaUa „Kókakóla" búninginn
sem kominn sé frá Ameríku eins og
þeir orða það. Ég er alinn upp við
Kókakóla jólasveina og vO ekki
aðra fyrir mig og mína krakka. Ég
vO gömlu durtana og dmslur þeirra
út í hafsauga. Ég held að nútíma
krakkar séu mér sammála.
Níðumst ekki
á hestunum
Gunnsteinn hringdi:
Maður heyrir að umræða er að
hefiast aftur um hrossaprang og
meint skattsvik við sölu íslenskra
hesta tO Þýskalands. Ég hef á tO-
finningunni, að landbúnaðarráð-
herra og jafnvel forseti Islands
muni reyna að mýkja umræðuna
eftir megni og láta líta svo út að
engir íslendingar séu i svoleiðis
málum. Þar séu bara þýskir kaupa-
héðnar. En burtséð frá því í bili. Ég
er eindreginn stuðningsmaður ís-
lenska hestsins og finnst hann ekki
tO stórræðanna, svo smár og þung-
lamalegur sem hann er. Hann er
hins vegar prýðOegur fyrir bömin
blessuð og ætti ekki að nota tO reið-
ar af öðmm. Hesturinn er enda eft-
irsóttur fyrir börn í útlöndum. Mér
rennur ávaOt til rifia að sjá stóra og
feita karla níðast á blessuðum
skepnunum. Það er ljótt að sjá karla
með fæturna nema við jörðu og
keyra hestinn áfram í fiór- eða
fimmgangi. Þetta er níðingsverk
gagnvart dýrunum sem nú eru að
verða bitbein skattsvikara hér og á
meginlandinu.
Síðastu flug-
eldarnir
Donni skrifar:
Á það hefur verið minnst að
næstu áramót verði þau síðustu
sem leyft verði að skjóta rakettum
hér á landi. Umhverfisvænir og
náttúmsinnar ætli að koma í gegn
löggjöf sem banni skotelda og rak-
ettur hvers konar vegna mengunar
á andrúmslofti og hættu á slysum.
Ef svo fer verða mikil affoO í ferða-
mannaþjónustunni um áramótin
því hundruð ferðamanna koma
hingað gagngert tO að njóta flug-
eldasýningarinnar á gamalárskvöld
ár hvert. En svo römm getur ringul-
reið hugans oröið að menn fari að
taka mark á umhverfisvænum í
þessu efni og hér verði orðið rak.-
ettulaust land aldamótaárið sem
eins og aOir vita er þamæsta ár en
ekki á komandi áramótum.