Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.2000, Síða 24

24
LAUGARDAGUR 19. ÁGÚST 2000
Helgarblað_________________________________________________________________________________________________PV
Heygarðshornið
■
Kona, hestur, hundur og köttur
- Hallveig Fróðadóttir með dýrin sín stór og smá
Bíll sem tjáningartæki
Guðmundur Andri Thorsson
skrifar í Helgarblaö DV
í sveitum landsins hefur það hann ætti samt sem áður að hafa
lengi tíðkast aö böm og unglingar
aka bílum, dráttarvélum og jafnvel
vörubílum án þess að nokkur kippi
sér upp við það eða
yfirleitt nokkur
skaði hljótist af.
Einu sinni var ég
farþegi nokkum
spöl í vörabíl sem
tólf ára stelpa ók og
leið alveg prýðilega
enda skynsöm
stúlka sem virtist
ekki þykja það til-
tökumál að skutlast
þetta. En hér í höf-
uðstaðnum líður
ekki sú vika að ekki
fréttist af mun eldri
drengjum sem fara
sér að voða vegna
þess að þeir kimna
ekkert með bíla að
fara. Hvers vegna
getur maður treyst
tólf ára sveitastelpu
að bakka vömbíl en
er á nálum þegar
maður ekur framhjá
borgarstrák?
allar forsendur til aö geta leyst það
af hendi að aka bíl, sem er i sjálfu
sér nauðaeinfalt. Munurinn liggur
að sjálfsögðu
Vopnaburður bama og
unglinga í Bandaríkjun-
um hefur löngum vakið
furðu annarra þjóða, ekki
síður hér á landi en ann-
ars staðar. En getur hugs-
ast að við íslendingar
séum að setja í hendur
ungmenna okkar mann-
drápstæki sem þau kunna
ekki með að fara? Er það
gáfulegt að hver sautján
ára krakki fái eigin bíl til
að spjátra
sig með?
tvítugum
í hverju liggur munurinn?
Reyndar mætti færa rök fyrir því
að tólf ára sveitastelpa sé á öllum
sviðum mun þroskaðri mannvera
en tvítugur borgarstrákur, en
í því hverjum
augum þau
líta á fyrir-
bærið bO.
Stelpan sem
stekkur upp í
vörubílinn tO
að skutla
fólki smáspöl
er ekki að
gera neitt
annað: í
hennar aug-
um er bOlinn
aðferð við að
komast á
milli tveggja
staða með tO-
tölulega fljót-
virkum hætti.
ÞéttbýlispOt-
urinn lítur
allt öðrum
augrnn á mál-
ið. I hans augum er bOlinn um-
fram aOt tjáningartæki. Það að
komast á milli tveggja staða er í
hans augum fuUkomið aukaatriði,
mestu varðar hitt: að geta tjáð sig
með bílnum, tjáö skap sitt hverju
sinni, tjáð persónuleika sinn, tjáð
stO sinn. Hann ekur hratt tU að tjá
tilfinningar sínar, ekki vegna þess
að honum liggi eitthvað á.
Við höfum smám saman verið að
komast að því að undanfomu að
þessi afstaöa tU bíla er banvæn.
Stefnuljós er i augum íslenskra
bUstjóra í aUra mesta lagi tO þess
að gefa upplýsingar um yflrstand-
andi verknað: ég er núna að
beygja. Það er ekki hugsað tU að
veita öðrum bUstjórum upplýsing-
ar um fyrirætlanir sínar í umferð-
inni. AUt slíkt eru algjörar trúnað-
arupplýsingar. íslenska umferðin
er eins og pókerspU þar sem hver
og einn reynir að koma öðram á
óvart með skyndUegri beygju þeg-
ar minnst varir. Þetta veit hver ís-
lenskur bOstjóri og lærir með
reynslunni að treysta aldrei næsta
manni - og gera heldur ráð fyrir
því að bak við meinleysislegan
súbarú í næstu akgrein kunni að
leynast froðufeUandi óargadýr.
Skyldi það vera kennt þegar
krakkar eru að læra á bO, að is-
lenskir bOstjórar keyra eftir því
hvemig skapi þeir eru í og að þeir
era yfirleitt í vondu skapi þegar
þeir keyra.
Hvernig getur veslings borgar-
krakkinn komist hjá því aö hugsa
um bíla eins og sambland af fotum
og kynörvunarefni? ÖU innræting
samfélagsins miðar að því að koma
inn hjá þessum greyjum taum-
lausri dýrkun á þessum farkostum.
Samfélagið logar af umræðum um
formúlu eitt kappaksturinn svo að
jafnvel ég veit hver Mika
Hakkinen er þó ég hafi ímugust á
þessari svonefndu íþrótt sem er
ámóta skemmtUeg á að horfa og
naggrís í hlaupahjóli. AUar auglýs-
ingar miða að því að gera bUinn að
einhverju öðra og meira en hann
er: hann er ýmist auglýstur sem
heimUishundur, e-tafla eða böUur;
hann er tákn frelsis, óhemjuskap-
ar, losta, hann er vitnisburður um
stétt og stöðu; hann er umfram aUt
aðferð við að tjá sig. Komdu út að
leika. Við bönnum áfengisauglýs-
ingar sennUega vegna þess að þar
sést tUtölulega ódrukkið fólk að
njóta áfengis - sem þykir ótrúlegt
hér á landi - væri ef tU viU nær að
banna bUaauglýsingar?
Engar
myndir,
takk!
Britney Spears er mjög umhug-
að um útlitið. Reyndar er henni
svo umhugað um útlitið aö hún
er ekki tUbúin til þess að láta
mynda sig hvar og hvenær sem
er. Á dögunum var Britney litla
stödd ásamt kærastanum sinum,
Justin Timberlake, á nætur-
klúbbnum Chaos í New York. Þau
hjúin höfðu drukkið ótæpilegt
magn af ávaxtasafa þar sem þau
eru ekki komin með aldur til þess
að neyta áfengra drykkja enn þá.
Eftir allt þambið þurfti Britney
að bregða sér á klóið og vatt einn
aðdáandi hennar, Kathryn Ander-
son, sér að henni og spurði hvort
það mætti ekki smella af henni
mynd.
„Nei, alls ekki,“ sagði Britney.
„Ég lít ekki nógu vel út!“
Kathryn lét sér ekki segjast og
smellti af engu að síður. Áður en
Kathryn vissi var hún umkringd
lífvöröum sem kröföust þess aö fá
filmuna í vélinni. Þegar Kathryn
neitaði var henni hent út úr
klúbbnum. „Ekki fleiri myndir af
Britney, takk!“ sögðu dyraverð-
irnir við Kathryn á leiðinni út.
Hallveig Fróöadóttir býr viö Elliðavatn meö hundinum Sámi og kettinum Púka.
Á hverju sumri kemur hesturinn Dagur í stutta sumardvöi í garöinum hennar en þetta er síöasta sumariö.
DV-MYND INGÓ
Skömmu eftir
að ekið er yfir
brúna á El-
liðaánum rétt við
stífluna við Elliða-
vatn sést lítið
rautt hús á vinstri hönd. Það kúrir í
skjóli trjánna með útsýni yflr vatnið
þar sem HengOlinn gnæfír yfir. I garð-
inum er ljós hestur á beit. Þetta er hest-
urinn Dagur í stuttri sumardvöl hjá
fyrrum eiganda sínum, Hallveigu
Fróðadóttur.
„Ég eignaðist Dag þegar hann var
tveggja vetra og átti hann í 12 ár. Hann
var afbragðshestur, duglegur ferðahest-
ur og var í miklu uppáhaldi hjá mér
alla tíð. Hann var ekki geltur fyrr en á
fimmta vetri og náði því aðeins að
kynnast lystisemdum lífsins og ég á
hest undan honum sem heitir Hveli-
Geiri," segir Hallveig.
Hún á um þessar mundir sjö hross
önnur og fæst lítið eitt við ræktun enda
verið hænd að hestum frá blautu
bamsbeini. Hún og Dagur áttu góða
daga saman og fóru meðal annars sam-
an yfir Kjöl þar sem Dagur reyndist
einkar traustur.
Hræddur við Brynjólf
„Hann er ljúflingur. Eini maðurinn
sem honum er í nöp við er Brynjólfur
Sandholt, fyrrverandi yfirdýralæknir
sem gelti hann á sínum tíma. Ég fékk
Brynjólf einu sinni til að líta á Dag þeg-
ar hann var yngri því ég hélt kannski
að hann væri með streng. Dagur leyfði
mér að þukla sig en þegar Brynjólfur
kom inn í hesthúsið hleypti hann sér í
keng og lét hann ekki koma nálægt
sér.“
Fyrir sjö árum seldi Hallveig Dag ná-
grönnum sínum og vinafólki, Sverri
Sandholt og Sigríði Breiðfjörð. Dagur
hefur samt alltaf komið í stuttar sumar-
dvalir hjá fyrrum eiganda sínum en
þetta er síðasta sumarið því ákveðið
hefur verið að fella hann í haust.
„Hann er orðinn fótaveikur vesling-
urinn og þó hann sé hraustur að öðru
leyti þá er best að hafa þetta svona.
Margir hestar verða miklu eldri en
þetta en mér fmnst rangt að láta dýrin
lifa ef þeim hður ekki vel.“
Dagur unir sér vel á lóðinni hjá Hall-
veigu sem dekrar hann með brauðgjöf-
um, bítur gras og nartar í rabarbarann
og hverfúr stundum inn á milli tijánna.
Hallveig hefur búið á vatnsbakkanum í
10 ár og segir að þetta sé frábær staður.
„Umferðin hefur að vísu aukist eftir
að vegurinn var malbikaður en hér er
dásamlegt að búa.“
Með nánari kynni í huga
Hallveig er mikill dýravinur og sá
heimilismeðlimur sem mest er áber-
andi í dýraríkinu er óneitanlega
hundurinn Sámur sem við fyrstu sýn
virðist lítið minni en hesturinn. Sám-
ur er 70 kílóa Nýfundnalandshundur
sem komst tveggja ára í eigu Hall-
veigar en faðir hennar eftirlét henni
gripinn.
„Sámur er indæll. Hann er íslands-
meistari í sínum flokki og hefur eitt
alþjóðlegt meistarastig. Þetta er blíð-
lynt og elskulegt dýr sem fmnst gam-
an að sulla í vatni og leika sér úti.
Hann minnir svolítið á lítinn strák,
svona 5-6 ára, sem vill helst busla úti
allan daginn."
Sámur er einn fárra hunda af þess-
ari tegund hérlendis en tilfinnanlega
vantar tíkur í hópinn svo hægt sé að
fjölga.
„Sámur hefur lifað munkalífi síðan
hann komst í mína eigu,“ segir Hall-
veig.
„Hann óskar þvi eftir að fá að hitta
kvendýr sömu tegundar og stærðar
með nánari kynni í huga. Ég hef ekki
lagt í að flytja inn tík en vil gjarnan
komast í samband við eiganda."
Sámur leggst á gólfið við fætur hús-
móður sinnar, geispar og andvarpar
þungt eins og áhyggjum hlaðinn mað-
ur. Hann teygir úr sér og steinsofnar.
Kötturinn Púki horfir á Sám og
geispar lika en heldur sér vakandi.
Púki er inniköttur
„Púki er nmstí kötturinn minn og
hann hefur vérið dæmdur sem inni-
köttur. Tveir fyrirrennarar hans hurfu
undir bíla hér uppi á götunni og ég vil
ekki missa hann líka. Lúsífer var of-
virkur og sennilega tæpur á geði og
hvarf sporlaust. Kátur elti mig eins og
hundur hér um allt og hvæsti á ókunn-
uga ef þeir löbbuðu yfir lóðina. Hann
leit á sig sem varðkött. Púki á að vera
inni og verða gamall og spakur köttur."
Þeim Púka og Sámi kemur vel sam-
an þótt annar sé sennilega 50 sinnum
stærri en hinn. Hallveig segir að þegar
Púki kom þá hafi Sámur farið inn í
herbergið sitt í fýlu og verið þai- í hálf-
an mánuð.
„Hundum og köttum kemur ann-
ars vel saman og það verða aldrei
neinir árekstrar þótt orðatiltækið að
allt fari í hund og kött bendi til ann-
ars. Þeir leika sér ekki saman en eru
vinir. Einn fyrirrennara Púka
reyndi mikið að leika við hund sem
ég átti á undan Sámi. Hann stökk á
lappirnar á honum og hoppaði upp á
bakið á honum og beit hann í eyrum.
Hundurinn blakaði aldrei við kettin-
um en hann varð dálítið trekktur á
þessum látum.“
Hallveig segist hafa unnað dýrum
frá barnæsku og segist hafa
skrökvað í fyrsta sinn sex ára gömul
til að eignast kött. Loforðið var að
vera dugleg að æfa sig á píanóið.
„Ég sé dýrin eins og einstaklinga.
Það er gefandi að eiga dýr og annast
þau og þetta er ákaflega óeigingjarnt
af þeirra hálfu. Dýrin fyrirgefa þér
alltaf þó þú sért ekki í góðu skapi.
Mér finnst jafnvænt um öll dýrin
mín þó kettir og hestar hafi alltaf
verið efstir á mínum vinsældalista."
-PÁÁ