Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2001, Side 12

Dagblaðið Vísir - DV - 19.02.2001, Side 12
12 MÁNUDAGUR 19. FEBRÚAR 2001 Skoðun DV Spurning dagsins Ertu rómantísk/ur? Ragnhildur Guðmundsdóttir nemi: Eins mikiö og hægt er. Ég elska kertaljós og notalegar stundir. Birgir Imsland nemi: Nei, ég hef lítiö látiö reyna á þaö hingaö til. Garpur Ingason nemi: Já, ég get veriö þaö. Menn eiga aö vera góöir viö konuna sína. Pétur Om Pétursson nemi: Alveg rosalega. Gaman aö vera góö- ur viö góöa konu. Þórarinn Þrándarson nemi: Nei, og ég veit ekki af hverju, ■ kannski breytist þaö meö tímanum. Arnar Siguröur Ellertsson nemi: Já, gífurlega, ég elska náttúruna og fallegar konur. Byggðavandinn er óleysanlegur Frá Vestmannaeyjum - Á annaö hundrað atvinnuleysingja í vanda. Er hægt aö ætl- ast til aö byggða- þróun hér á landi geti orðið öðru- visi en gerist í öðrum löndum? Er til „neikvæö" byggðaþróun eða „jákvæð"? Hvers vegna ættu stjómvöld að stýra byggðaþró- un? Auðvitað er byggðaþróun hvorki neikvæð né já- kvæð. Hún fer einfaldlega eftir því hvar fólkið sjálft vill vera. Séu t.d. atvinnutækifæri ekki til staðar, at- vinnuleysi vaxandi og eignir verð- litlar eða verðlausar, þá er ekki eft- ir neinu að bíða; fólkið leitar þang- að sem lífvænlegra er. Stjórnvöld geta ekki, og eiga ekki að reyna að koma í veg fyrir brottflutnings fólks frá slíkum stöðum. Pólitísk úthlutun atvinnutækja eða fjárstyrkja er vítaverð og mis- munar íbúum herfilega. Skýrslu- gerðir, nefndaskipanir og heim- sóknir þingmanna, ráðherra, og hins mistæka bákns, Byggðastofn- unar, eru einfaldlega dragbítur á sjálfsbjargarviðleitni íbúa í dreifð- um byggðum landsins. Vissulega er um vanda að ræða. Og þegar bæjarfélög eins og Bolung- arvík, og minni staðir eins og á Norðausturlandi, þar sem fólk hafði viðurværi sitt af fiskveiðum og tengdum störfum, verða aö kyngja þeirri staðreynd að ekki er lífvæn- legt fyrir stóran hluta íbúanna öafn- vel ekki nein verslun á staðnum lengur) þá er engin von til þess að ríkisvaldið komi með úrræði sem „Því fyrr sem ráðamenn átta sig á (og auðvitað vita þeir betur) að byggðavandinn er óleysanlegur, þeim mun fyrr lýícur þessari hrinu, þessari sýndarmennsku sem byggða- aðstoð nefnist. “ reyndar verða alltaf sýndarúrræði og aðeins til bráðabirgða. Þegar kaupstaður eins og Vest- mannaeyjar, ein helsta verstöð landsins og gjaldeyrisskapandi forðabúr, stendur uppi með hátt á annað hundrað atvinnuleysingja þá er útlitið svart hvað varðar áfram- haldandi búsetu fólks og fjöl- skyldna. Er þá ekkert til ráða? Auðvitað það eitt aö leyfa fólkinu að ákveða sjálfu hvort það vUl bíða betri tíma eða flytja brott. Þá, og einungis þá, getur ríkisvaldið komið til aðstoðar, með því að kaupa upp húseignir fólksins og aðstoða það við brott- flutning. - Engin önnur aðstoð er ásættanleg, og ætti ekki að vera leyfileg. Því fyrr sem ráðamenn átta sig á (og auðvitað vita þeir betur) að byggðavandinn er óleysanlegur, þeim mun fyrr lýkur þessari hrinu, þessari sýndarmennsku sem byggðaaðstoð nefnist. Það kann að vera þörf fyrir breytingu á kerfi fiskveiðistjórnunar, en hún leysir ekki byggðavandann, og eyðir ekki þeirri tilhneigingu fólks að leita til þéttbýlisins þar sem einangrunin virðist enda og úrræðin blasa við. Þetta er sjálfstæð þróun, hin eina „sjálfbæra" þróun, eins og farið er að kaba það sem lýtur lögmálum náttúrunnar. - Er ekki mál að linni hinni gagnslausu umræðu um byggðavandann? Geir R. Andersen skrifar: Hjálmlaus á skautum Agústa skrifar: Ég var stödd í Skautahöllinni ný- lega og hafði gaman af. En það sem stakk mig var það að ekkert er lagt upp úr því að fólk noti hjálma. Ég innti mann í afgreiðslunni eftir því hvers vegna það væri ekki. Hann brást hálfókvæða við sagði að algerlega ógerlegt væri að fylgj- ast með því að fólk væri með hjálm. Ég læt vera sé um að ræða full- orðið fólk, orðið sjálfráða, sem tek- ur þá ákvörðun að vera ekki með hjálm. En að ung böm eins og ég sá þama, kl. 21 að kvöldi, þetta 4-6 ára (sá allavega tvö á þeim aldri) „Hvers vegna er ekki hægt að afhenda þessa hjálma þegar krakkamir koma og greiða aðgangseyrinn í höllina? Og vilji þau ekki nota hjálmana þá yrði, því miður, að vísa þeim út af svellinu. “ séu ekki látin vera með hjálm finnst mér alveg fáránlegt. Á stóru spjaldi þegar maður er kominn fram hjá gjaldkera og bú- inn að fá skautana í hendurnar stendur: „Börn eru á ábyrgð full- orðinna". Gott og vel, en ef bömin eru með bömum, hver er þá ábyrg- ur fyrir því ef slys verða? Er það „bamið“ sem er með „baminu“ eða eru það forsvarsmenn skautahall- arinnar? Og aö halda því fram að ógerlegt sé að fylgja því eftir að hjálmar séu notaðir er ég ósam- mála. Hvers vegna er ekki hægt að af- henda þessa hjálma þegar krakk- arnir koma og greiða aðgangseyr- inn í höllina? Og vilji þau ekki nota hjálmana þá yrði, þvi miður, að vísa þeim út af svellinu. Getur ver- ið að hér sé um hreint og klárt pen- ingaspursmál að ræða? - Persónu- lega mun ég gera athugasemdir við þetta á fleiri stöðum og kanna hvort þetta sé löglegt. Dagfari ÍákÆiráí' Ekki kosið um nokkurn skapaðan hlut Það er öll vitleysan eins. Þetta hefur Dagfari sannfærst um síðustu daga í öllum þeim flaumi orða sem dunið hafa yfir landsmenn í formi um- fjöllunar um einhvem béfavaðan flugvöll í Vatns- mýrinni. Svo á að kjósa um það í þokkabót hvort flug- völlurinn á að fara eða vera. Ekki virðist skipta máli í téðri þrjátíu milljóna króna kosningu borgarstjómarmeirihlutans hvert flugvöllurinn á að fara ef fólk kýs svo, bara eitthvað burt. Dagfari er nú ekki oft sammála samgönguráð- herra vorum, Sturlu Böðvarssyni, en hann getur ekki annað nú. Reyndar er ekki furða að meira að segja þessi hæglætismaður hristi haus yfir vit- leysunni. Ekki er langt síðan hann sat með borg- aryfírvöldum yflr skipulagsmálum flugvallar- svæðisins í Vatnsmýrinni þar sem samþykkt var að veita milijóna hundmðum og gott ef ekki milljörðum í endurbætur á flugvellinum sem þá var orðinn þjóðinni til háborinnar skammar. Loksins sáu menn sóma sinn í því að múra í holur og gjótur á flugbrautum sem búnar voru að tæta í sundur hjólastell á þotum auðkýf- inga og erlendra fyrirmenna árum saman. Svo ekki sé talað um tjón á aragrúa annarra flugvéla minni spá- manna. Þessi framkvæmd komst á koppinn og varla var fyrr búið að ljúka henni með húrrahrópum og samþykkt borgarstjóra, R-lista og alls heila gengisins, / fyrsta lagi er búið að ákveða veru vallarins í mýrinni til 2016. í öðru lagi er ekki kosið um hvað á að gera við miðstöð innanlandsflugsins. í þriðja lagi er það mat lagaprófessora að kosningin bindi aðeins hendur þeirra sem stóðu fyrir kosningunni. er sami kór upphóf bölv og ragn yfir fjandans vellinum. Það var svona rétt mátulega búið að moka drullunni úr mýrinni burt, skipta um jarð- veg og malbika þegar menn vildu óhnir snúa við blaðinu, strika yfir milljarðana í mýrinni, svona rétt eins og peningar skiptu akkúrat engu máh. Til að kóróna vitleysuna var ákveðið að efna tfl kosninga. Já, lýðræðið skyldi fá að gilda og borgarbúar fá að kjósa um tilveru Reykjav&ur- flugvaUar, en aUs ekki þeir sem nota vöUinn dags daglega, fólkið utan af landi. Um hvað er svo kosið? - EKKERT! Það er ekki kosið um nokkum skapaðan hlut. Hins vegar er búin tU konsingamaskína fyrh tugi mUljóna um ekki neitt. Hver svo sem niðurstaða þessara ekki kosninga verður, þá skiptir hún hreint engu máli. í fyrsta lagi er búið að ákveða veru vaUarins í mýrinni tU 2016.1 öðru lagi er ekki kosið um hvað á að gera við miðstöð innanlandsflugsins. 1 þriðja lagi er það mat lagaprófessora að kosningin gfldi aðeins í fáeina mánuði og bindi þá aðeins hendur þeirra sem stóðu fyrir kosningunni. Hún skipti framtíð flugvaUarins og rekstur hans akkúrat engu máli. Kosn- ingin getur þar að auki aldrei brmdið hendur næstu borgarstjórnar. Sem sagt aUt heUa gfllið er tómt buU Mögnuð eru fjallagrösin og fullkomnust á íslandi. Heilsu- og lækningajurtir Vilhjálmur Alfreðsson skrifar: Það hefur vart farið fram hjá nein- um hversu mikið er auglýst af aUs konar heUsuefnum tU neyslu eða fyr- ir skyndikúra. Jurtalækningar ber að virða, og reynslan er fyrir hendi, samanber slíkar lækningar Kínverja í meira en 5000 ár. En við skulum ekki gleyma baráttu fólks eins og Ástu Erlingsdóttur grasalæknis og hennar fjölskyldu fyrr og síðar, eða dr. Jónasar Kristjánssonar. Þær jurt- ir sem finnast á íslandi eru þær fúU- komnustu í heiminum, að mínu mati. Ástæðan er staðsetning lands- ins á heimskortinu. I þessum efnum segi ég: íslandi aUt, og af landinu fáum við gæðin. Bágur hagur íþróttafélaga Krlstinn Sigurðsson skrifar: íþróttafélög eru iUa stödd fjárhags- lega, einkum úti á landsbyggðinni. Mikið er t.d. talað um ÍA sem skuld- aði miUi 50 og 60 miUjónir króna. En það er ekki eitt á báti í þessum efn- um og félögin í Reykjavik ekki und- anskUin eða á Suðurnesjum. En hver er ástæðan? Flest félaganna fá styrki, en þau vUja ná árangri í boltaíþrótt- um og þá dugar ekkert minna en að kaupa erlenda liðsmenn, sem sumir reynast góðir en aðrir lítið betri en okkar menn. Þessir menn eru dýrir og lítið bæjarfélag á landsbyggðinni er ekki í stakk búið tU að greiða fyr- ir mennina tfl langframa. Útkoman verður því mínus. Við hátíðleg tæki- færi er talað um að styrkja unglinga- starf, en það dugar oft ekki lengur en daginn. Eitt lítið félag var t.d. að kaupa erlendan markmann, þrátt fyr- ir að nægur efniviður væri meðal ungra stráka heima. Og þeir hætta því þeir fá ekki tækifæri. Lélegir þjálfarar sjá ekkert nema erlenda leikmenn. Fjárhagslega útkoman hjá félögunum endar því oftar en ekki í fjárhagskröggum. Frábærir þættir Halldór Ólafsson skrifar: Sjónvarpsþáttur- inn Fólk, á Skjá einum, með Sigríði Arnardóttur er besti innlendi sjón- varpsþátturinn sem í boði er á sjónvarpsstöðvun- um. Fleiri þættir á Skjá einum eru einnig mjög góðir, svo sem þátturinn Innlit með Val- gerði Matthísadótt- ur. Mér finnst þáttur Sigríðar ein- stakur að þvi leyti að henni tekst að finna áhugavert fólk, venjulegt fólk, sem hefur þó frá ýmsu að segja, og hún raðar efnisþáttum þannig upp að þátturinn er ekki einhæfur, eins og þessu hættir til að verða, bæði hjá Sjónvarpinu og Stöð 2 (ég tek nú sem dæmi Maður er nefndur og þessi is- lensku leikrit). Þáttur Sigríðar er líka lifandi vegna þess að hann er ekki þessi sérkennilegi „sófaþáttur" heldur almennt spjall með mörgum þátttakendum, sem virðast mjög áhugasamir - eins og Sigríður er sjálf, frjálsleg og lifandi. Sigríöur Arnardöttir Stjórnar áhuga- veröum þætti, meö fólk. ÍRSIBM Lesendur geta hringt allan sólarhring- inn í síma: 550 5035. Eöa sent tölvupóst á netfangiö: gra@ff.is Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV, Þverholti 11, 105 Reykjavík. Lesendur eru hvattir til aö senda mynd af sér til birtingar meö bréfunum á sama póstfang.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.