Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.2001, Blaðsíða 14

14
MÁNUDAGUR 26. FEBRÚAR 2001
Skoðun I>V
Sigurlagiö flutt
Ekki er sopiö káliö...
Þverpólitískt stjórnlyndi
Hvað finnst þér skemmtileg-
ast að gera?

Birna Haraldsdóttir nemi:
Skemmtilegast finnst mér aö fara á
skíði í sól.
Snorri Már Skúlason nemi:
Feröast til útlanda. Ég væri til í að
fara til Grikklands aftur.
Elin Berg Sigmarsdóttir nemi:
Prófa eitthvaö nýtt. Helst eitthvað
sem eykur adrenalíniö.
Sigríður Guðmundsdóttir nemi:
Feröast og vera meö vinum mínum.
María Magnúsdóttir nemi:
Vera meö vinum mínum.
Arnar Jónsson nemi:
Sofa, þaö er allavega það þægileg-
asta.
Geir R. Andersen
skrifar:___________
Tungumáladeild
útvarpsráðsins í
Efstaleiti hefur
ákveðið að í
söngvakeppni sjón-
varpsstöðva skuli
íslenska hljóma við
íslenskt lag. Ákvörðunin er óhaggan-
leg. Útvarpsráð hefur ekki gengið
lengra að sinni. Það hefur t.d. ekki
skikkað leikþáttahöfunda sem stíga
sín fyrstu skref i Sjónvarpinu til þess
að halda sig við íslensku, vilji þeir
kynna verk sin erlendis. Það sýnir þó
leiftrandi frjálslyndi útvarpsráðs. En
þegar kemur að „poppinu", hinni létt-
ari afþreyingu, í tónum og textum
dægurtónlistar, þá setur útvarpsráð í
brýrnar.
Það skemmtilegasta við þessa
ákvörðun útvarpsráðs er sú staðreynd
að þar hafa náð saman tveir armar
hins pólitíska konferensráðs, hinir
andstæðustu af öllum andstæðingum:
berjabláminn og austurroðinn.
Þetta eru tímamót. Það er komið
upp þverpólitískt stjórnlyndi í út-
varpsráðinu sem sjaldnast hefur verið
Þörður Sævarsson,
nemi og áhugamaöur í hnefaleikum, sendi
þessar línur:______________________
Nú liggur fyrir á Alþingi í annað
sinn frumvarp um lögleiðingu hnefa-
leika. Sem áhugamaður um hnefaleika
og leikmaður í áhugamannahnefaleik-
um í rúm tvö ár langar mig að leggja
orð í belg.
Almenningur og alþingismenn virð-
ast eiga erfltt með að gera greinarmun
á atvinnu- og áhugamannahnefaleik-
um, en þar er stór munur á. Handbolti
og körfubolti eru t.d. ekki sama iþrótt-
in bara af því að menn kasta bolta á
milli sin. Áhugamannahnefaleikar eru
ein öruggasta íþróttagrein í heiminum
„Þetta er auðvitað ekki
stærsta mál þjóðarinnar fyrr
né siðar, það er bara einn
þátturinn í baráttunni fyrir
lýðræði og frelsi til sjálfs-
ákvörðunar, jafnt fyrir lista-
menn sem allan almenning.“
sammála um annað en að halda Ríkis-
útvarpinu bara fyrir sig og treysta
pólitísku böndin sem halda því saman.
Og nú tók útvarpsráðið stórt stökk i
átt til nýbreytni hér á Vesturlöndum:
að skipa listamönnum að flytja verk
sin eftir pólitískri forskrift.
Það var raunar ekki fyrr en ungir
framsóknarmenn tóku sig til og for-
dæmdu opinberlega þessa einstreng-
ingslegu forskrift útvarpsráðs að
menn áttuðu sig á að hér er brotið
blað í lýðræöissamfélagi. SUF hefur
krafist þess að útvarpsráð dragi þessa
ákvörðun sína til baka og leyfi ís-
lensku keppendunum að njóta jafnrétt-
is á við keppendur annarra þjóða. Það
eru sem sé ungir framsóknarmenn
sem verja frelsið, umfram aðra - ekki
„Ég kæri mig ékki um að
stunda knattspymu eða sund,
en mér dytti ekki í hug að
banna nokkrum manni að
stunda þessar greinar þó að þær
séu ekki að mínu skapi. “
og reglur, hlífðarbúnaður og ströng
dómgæsla eru í fyrirrúmi.
Agi og drengskapur er í hávegum
hafður hjá þeim sem stunda þessa
íþróttagrein, og þeir eru upp til hópa
rólyndisfólk en ekki ofbeldisdýrkendur
og slagsmálahundar eins og margir
andstæðingar áhugamannahnefaleika
þeir sem hingað til hafa sýnst vera
frelsinu fegnastir.
Það er ekki mikO reisn yfir útvarps-
ráði í dag. Ráðið er hið argasta aftur-
hald og nálgast í því efni mjög hinn fá-
menna hóp sem menn reyta hár sitt
hvað mest yfir þessa dagana, þjóðern-
issinnunum sem vilja „hreinsa" land-
ið af þeirri óværu sem þeir sjá í út-
lendingum og „óvissum" kynstofnum.
Islenskt mál og skjaldborg um það
tengist á engan hátt ákvörðun útvarps-
ráðs því innan RÚV hringsnúast þátta-
stjómendur og flytjendur (Rás 1 und-
anskilin að mestu) hver um annan
þveran með ambögur og málvillur svo
„unun er á að hlýða“, og hin besta
skemmtun.
Nú er ekki nema eitt fyrir útvarps-
ráð að gera, vilji það halda andliti sínu
áður en það gengur fram á pólitískan
aftökupallinn: það er að draga tilskip-
un sina tO baka svo að íslenskir kepp-
endur um sigurlagið í evróvisíon geti
gengið frjálsir tO leiks. Þetta er auðvit-
að ekki stærsta mál þjóðarinnar fyrr
né siðar, það er bara liður í baráttunni
fyrir lýðræði og frelsi tO ákvörðunar,
jafnt fyrir listamenn sem aOan al-
menning.
hafa haldið fram.
Það er ekkert siðferðOega rangt við
það að stunda íþrótt sem manni fmnst
skemmtOeg því þetta er mitt val og um
það snýst málið. Þeir sem ekki vOja
stunda áhugamannahnefaleika þurfa
þess ekki. Ég kæri mig ekki um að
stunda knattspymu eða sund en mér
dytti ekki í hug að banna nokkrum
manni að stunda þessar greinar þó að
þær séu ekki að mínu skapi. Og þess
vegna, góðir alþingismenn og aðrir
sem kunna að vera andstæðingar
áhugamannahnefaleika: Ég bið ykkur
að leyfa mér að stunda mína íþrótt, hér
í mínu heimalandi, þó að ykkur líki
ekki vel áhugamannahnefaleikar.
Önnur lota á Alþingi!
Dagfari
Úr fjósdyrunum
Framsóknarflokkurinn er enginn bomsuflokk-
ur. Hann er nútímalegur flokkur sem tekur mið
af nauðsyn markaðssetningar og faglegri auglýs-
ingamennsku. Framsóknarflokkurinn er stiginn
út úr fjósdyrunum og er í óðaönn að afklæðast
gúmmístígvélunum sem skOin verða eftir i fjós-
haugnum. Meðlimir hins nýja Framsóknar-
flokks eru búnir að fá nóg af flórmokstri og
hyggjast eftirláta annarra flokka kvikindum að
hreinsa upp ódaun afdalamennskunnar.
Þetta er hin nýja ásýnd flokks framtíðarinn-
ar. Meira að segja hefur einn af varaformanns-
frambjóðendum flokksins viðrað hugmyndir um
að kasta gömlu merkisdruslunni, sem reyndar
er ekkert svo mjög gömul, en taka þess í stað
upp merki hins hvíta fáks. Nýja merkiö á að undir-
strika sakleysi og hreinleika Framsóknarflokks
hins nýja.
Hin nýja ásjóna Framsóknarflokksins mun valta
yfir pólitíska andstæðinga í næstu kosningum og
rúOa þeim upp í öOum skoðanakönnunum hér eftir.
LykiOinn að þessu öUu saman er auglýsinga-
mennskan. Þó framsóknarmenn hafi löngum þótt
sveitalegir í sínum bomsum og gúmmískóm þá hafa
þeir notað tímann vel. Þeir hafa lært það á löngum
ferli að besta ráðið tO vinsælda sé að gera flokkinn
sýnilegan.
Hin nýja ásjóna Framsóknarflokks-
ins mun valta yfir pólitíska and-
stœðinga í nœstu kosningum og
rúlla þeim upp í öllum skoðana-
könnunum hér eftir.
Nú er flokksþing fram undan og þegar má fmna
hinn ferska andblæ. Varaformennska Framsóknar-
flokksins þótti kjörið tækifæri tO að ryðja Fram-
sóknarflokki hinum nýja brautargengi. Fyrsta út-
spilið í þeim sálfræðileOí var framboð Guðna
Ágústssonar. Hann er svona mátulega jarð-
bundinn, með tengsl við fortíðina og þykir
nokkuð skemmtOegur í háttum. Síðan er hug-
myndin aö spOa jafnt og þétt út nýjum tromp-
um til að halda þannig uppi dampi í auglýs-
ingaherferðinni.
Ólafur Örn Haraldsson var tromp númer tvö
og var þannig mynduð spenna um næsta spO
sem formaður flokksins, HaUdór Ásgrímsson,
mun slengja á borðið. Þar sem of langt þykir til
flokksþings þótti ekki rétt að spila út öllu sem
á hendi er og því var tilvalið að efna tO smá-
sjónleiks með Ólafi Erni o_g Valgerði Sverris-
dóttur í aðalhlutverkum. Á mdli þess sem þau
spOa rommí í stóra þingflokksherberginu í Alþingi
þá hringja þau í fjölmiðla sem gleypa við gífuryrð-
um og öðrum skemmtilegheitum. Kristinn H. Gunn-
arsson fékk líka smáruHu á dögunum er hann upp-
lýsti um kúvendingu Framsóknar í kvótamálinu.
Meðan á öUu þessu stendur undirbýr formaður-
inn kandídat sinn sem er Jónína Bjartmarz. Sam-
kvæmt planinu slær HaUdór fram þessu síðasta
trompi í leikfléttunni rétt fyrir flokksþing. Þannig
helst athygli fjölmiðla upp á hvern einasta dag.
•DaíjWi
Frábærir þættir
Klemenzar
Ragnar skrifar:
Frásagan um
Reynistaðarbræð-
ur, sem er nú
nefnd fléttuþáttur
og er eftir Klemenz
Jónsson, leOcara og
Mkstjóra, og fiaUar
um tUdrög, atburði
og eftirmál þess
þegar bræðurnir
Bjami og Einar frá
Reynistað urðu úti
á KOi við fjárrekstur norður í land fyr-
ir meira en 200 ámm, er einn besti - og
jafnframt eftirminnUegasti útvarpsþátt-
urinn af þessum toga. Klemenz hefur
unnið þarna stórvirki. En ekki má
gleyma lesurum og leikurum. Þótt þetta
sé nú endurUutt efni á það sífeUt erindi,
einkum fyrir margt ungt fólk sem ekki
þekkir mUdð tO þessara tíma. Atburður-
inn er hörmulegur og oft grípandi, ekki
síst þáttur Einars litla sem neyðist tU að
fara i ferðina og veit að hann á ekki aft-
urkvæmt. Gaman að heyra rödd Stein-
unnar Ólínu Þorsteinsdóttur i þessu
hlutverki. - Frábært útvarpsefni.
Okurlán alls staðar
Magnús Sigurðsson skrifar:
íslendingar era með því marki
brenndir að telja það sitt mesta lán í
lífinu að geta fengið lán á lán ofan.
Fáir leggja fyrir þótt þeir geti það auð-
veldlega. AUir gína við lánunum, sem
eru í raun ekkert annað en okurlán í
hvaða formi sem er. Vextir skipta ekki
máli fyrir íslendinga, heldur ekki verð-
bótaþátturinn sem hifir upp afborgan-
imar. Og síðan fara menn fram á yfir-
drátt, þar tO þeir rekast á þá staðreynd
að aUt stendur fast, ekki hægt að
borga. Það sem á að gera nú er að
koma á sérstökum kerfisbundnum
spamaði sem aUir landsmenn era
skyldugir tU að virða. Rétt eins og var
með skylduspamaðinn sáluga. Hann
hjálpaði mörgu ungu parinu sem var
að koma yfir sig húsnæði. Skyldu-
spamaður er nauðsyn, einmitt nú.
Framsókn inn í 21.
öldina
Kðpavogsbúi skrifar
Nú er tækifæri
fyrir Framsóknar-
flokkinn Ul að
stökkva inn í 21.
öldina. Ef flokkur-
inn viU eiga fram-
tíð fyrir sér verður
hann að skapa sér
trúverðugleika á
höfúðborgarsvæð-
inu lika. Vandi
flokksins er að for-
maður flokksins kemur af landsbyggð-
inni, einnig Guðni Ágústsson, sem nú
sækist eftir varaformennsku. Afar
mikilvægt er fyrir flokkinn að næsti
varaformaður hafi itök og fylgi á höf-
uðborgarsvæðinu. Þar ber Siv Frið-
leifsdóttir höfuð og herðar yfir aðra
sem nefndir hafa verið tU sögunnar og
i reynd sú eina sem á einhvem mögu-
leika í Guðna. Framsóknarflokkurinn
verður að hugsa tO framtíðar æfii
hann að ná varanlegri fótfestu á höfúð-
borgarsvæðinu. Eða ætlar hann að
geimegla landsbyggðarímynd sína?
Bless Búðir!
Hildur skrifar:
Það var ömurlegt að nánast horfa
upp á Hótel Búðir brenna. Frá Búðum
eiga margir góðar og ljúfar minningar.
Einu sinni sem oftar gisti ég þama
þegar Lóa á Búðum, eins og hún er
enn köUuð, réð ríkjum á staðnum og
greiddi götu okkar og veitti víðfræga
þjónustu. Ég segi bara: Bless Búðir og
takk fyrir aUar gömlu stundimar.
Klemenz Jónsson
leikstjóri
- þættir hans sígilt
stórvirki.
dv Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.