Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.2001, Blaðsíða 19

18
DV
MÁNUDAGUR 26. FEBRÚAR 2001
MÁNUDAGUR 26. FEBRÚAR 2001
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarforma&ur og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoðarritstjóri: Jönas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaöam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Plötugerð: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverö á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverö 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aösent efni blaðsins I stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Engar töfrálausnir
Um þaö verður ekki deilt aö margar byggðir eiga við
mikinn vanda að stríða og að óbreyttu eiga þær litla fram-
tíð fyrir sér. Því miður eru engar töfralausnir til við vand-
anum. Staða landsbyggðarinnar er harður dómur yfir
þeirri byggðastefnu sem rekin hefur verið undanfarna ára-
tugi og hefur litlu eða engu skilað.
Ásgeir Jónsson hagfræðingur skrifaði athyglisverða
grein um byggðamál í Viðskiptablaðið fyrir skömmu og
sýnir þar fram á að byggðastefna eins og rekin hefur verið
frá 1970 sé til lítilla nytja: „Á síðustu árum hafa hugtök eins
og fullvinnsla, nýsköpun og vaxtarbroddar komist inn í
ræður stjórnmálamanna. En í raun hefur hin svokallaða
byggðastefna haft nokkuð aðrar forsendur og snúist um það
frekar að endurvekja fortíðina fremur en sjá inn í framtíð-
ina.
Heildarárangur hinna svokölluðu byggðaaðgerða hefur
verið lítill og ekki síst vegna þess hve litlar kröfur eru gerð-
ar um arðsemi og skynsemi í rekstraráætlunum þegar op-
inberir aðilar reyna að koma fyrirtækjum á fót úti á landi.“
Ásgeir Jónsson hafnar því að hægt sé að rekja vanda
byggðanna til kvótakerfisins og kenna frjálsu framsali
kvóta um það sem miður hefur farið.
Aðeins sé verið að berja hausnum viö steininn. Hann
bendir réttilega á að hnignun margra byggðarlaga hafi
byrjað áður en frjálst framsal veiðiheimilda varð að veru-
leika. „Kvótatilfærslur kunna að hafa komið einstökum
byggðarlögum illa en því skal ekki gleymt að á sama tíma
hefur tilverugrundvöllur annarra staða verið treystur. Þeg-
ar litið er til landsbyggðarinnar í heild er kvótakerfið land-
stólpi þar sem það stendur undir afkomu helstu sjávarút-
vegsfyrirtækja landsins.“
Niðurstaða Ásgeirs Jónssonar er því einföld og skýr: „Án
kvótakerfisins væri líklega ekki hægt að tala um hnignun
heldur hrun og gjaldþrot, líkt og átti sér stað í Færeyjum
og á Nýfundnalandi, þar sem tekist var á við svipaðan ytri
vanda en án ábyrgðar og hagkvæmrar veiðistjórnunar.“
í þessu sambandi er vert að hafa í huga að ákvæði laga
sem setja hámark á leyfilega aflahlutdeild fiskiskipa í eigu
einstakra aðila eða tengdra aðila eiga eftir að verða ís-
lensku þjóðarbúi dýrkeypt og þá ekki síst þeim byggðum
sem sterkast standa vegna uppgangs í sjávarútvegi. Lögin
hafa hneppt sjávarútveginn í spennitreyju og innan
skamms verður komið í veg fyrir eðlilega þróun greinar-
innar og fyrir aukna hagkvæmni. Og það verður lands-
byggðin sem fær að borga reikninginn.
Byggðastefna síðustu áratuga hefur ekki miðast við ann-
að en að lengja í hengingaról landsbyggðarinnar. Skipulega
hafa byggðagildrur verið lagðar til að halda fólki heima í
héraði í stað þess að aðstoða það við að finna sér búsetu þar
sem möguleikarnir eru meiri.
Á það hefur verið bent hér á þessum stað að eina raun-
hæfa byggðastefnan felist í því að koma í veg fyrir að höf-
uðborgarsvæðið sogi lífskraftinn úr byggðarlögum sem
eiga sér ágæta lífsmöguleika. Að lofa fólki að njóta þeirra
verðmæta sem það skapar er besta tryggingin fyrir upp-
gangi byggða, í stað þess að soga allt fjármagn í sameigin-
legan ríkiskassa til þess eins að úthluta því aftur eftir und-
arlegum reglum.
Byggðavandinn verður ekki leystur með töfrum eins og
flutningi ríkisstofnana út á land eða fjáraustri í fyrirtæki
sem eiga litla möguleika til að standa á eigin fótum. Með
slíkum aðgerðum eru menn aðeins og blekkja sjálfa sig og
kaupa sér skammvinnan frið.
Óli Björn Kárason
/
Islensk tunga
- og tungumálaár í Evrópu
Evrópsku tungumálaári
er ætlað að efla tungumála-
nám og auka skilning á ólík-
um menningarheimum.
Gamalt máltæki segi að
menn eignist nýja sál fyrir
hvert tungumál sem þeir
læra. Tungumál þjóðar end-
urspeglar menningarheim
hennar og er lykill að hugs-
unarhætti hennar. Mér er
sagt að Grænlendingar eigi
um 20 ólík orð yfir snjó, mis-
munandi snjó sem þeir
greina í sundur.
Sagt er að sígaunar eigi ekkert orð
yfir sparsamur, bara orðið nískur,
þeir greina ekki þar á milli. Þeir eiga
heldur ekki orð yfir ríkur, bara orð
yflr fólk sem hefur eytt miklu og bera
mikla virðingu fyrir sliku fólki. Mér
fannst merkilegt þegar Francois Haan-
an sagði mér að hann væri að rita dokt-
orsritgerð um óskhátt í sanskrít. ís-
lenskan á ekki óskhátt, en sum eldri
mál eins og grískan. Það vekur mér
undrun að eldri málin skuli eiga blæ-
brigðaríkari tæki til þess að lýsa hugs-
unum en þau þróaðri.
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræöingur
Enskan sækir á
Enginn vafi er að enskan
sækir á sem alheimsmál, að
minnsta kosti sem alheimsvið-
skiptamál. Þó er sagt að ekki sé
langt í þá tíma að spænska
verði aðalmál Bandaríkjanna,
þ.e. að fleiri íbúar Bandarikj-
anna tali spænsku en ensku.
Auðvitað auðveldar það sam-
skipti milli þjóða að eiga
tungumál sem allir tala, sam-
eiginlegt samskiptatæki, esper-
antó náði því ekki. En hættan
er líka til staðar. Sú hætta að
flölbreytileiki mismunandi menningar-
heima verði flattur út.
Heimurinn minnkar, samgöngur verða
auðveldari, Sarskiptin tengja flarlægar
þjóðir, allir læra það sama, allir fara að
hugsa líkt. 1 þessu felst hætta. Samræm-
ing menningarheima og tungumála gerir
mannliflð i vissum skilningi fátæklegra.
Þýski rithöfundurinn Johann Gottfried
Herder, guðfræðingur og heimspekingur,
var einna fyrstur til þess að vekja athygli
á auðlegð mismunandi menningarheima,
leggja áherslu á hið upprunalega og sér-
kennilega í menningunni.
„Ef Islendingar hœtta að leggja rœkt við tungu sína
missa þeir tengsl við uppruna sinn, sögu sína og fornar
bókmenntir. Þeir slitna af rótum sínum, verða sem rót-
laust þangið í hafi þjóðanna. “
Tungumál þjóðar er þannig saga henn-
ar. Islendingar hafa löngum vakið at-
hygh á samhenginu i menningu sinni og
tungu. Við getum enn lesið elstu bók-
menntir okkar, 900 ára gamlar, tungan
hefúr varðveist.
Mikilvægi íslenskrar tungu
Þó menn tali íslensku er mikill mun-
ur á því hvemig þeir tala hana. Kunn
er upphrópun Halldórs Laxness þegar
hann sem ungur maður sagði frá kynn-
um sínum af skrifum Sigurðar Nordals
Almenningar og auðlindin:
Sameign þjóðarinnar
Það má minna á það í upphafi
þessarar greinar að ákvöröun Al-
þingis um að hefja tilraunir með
kvótakerfi var tekin, eins og svo
afltof margar ákvarðanir, í miklum
flýti og undir pressu. Menn töldu að
hrun fiskistofnanna blasti við og
sumir þingmenn töluðu um að fram-
tíð byggða 1 landinu væri í hættu.
Sérstaklega hinna dreifðu sjávar-
byggða.
Allsherjar syndaaflausn?
Talsmenn einkavæðingarinnar
höfðu fundið töfralausnina: „Höldum
landinu í byggð með kvótakerfi.“ I
því sambandi má minna á gagnrýnis-
rödd Karls Steinars Guðnasonar þeg-
ar hann sagði að nú gengju alls kon-
ar menn um eins og frelsaðir væru,
það væru útgerðarmenn, stjómmála-
menn og spekúlantar. Einnig sagði
hann að þessir menn gengju um eins
og að annað eins hefði ekki átt sér
stað frá kristnitöku í landinu. Karl
benti einnig á að þessir menn stöngl-
uðust sífellt á kvóta og kvóta og aft-
ur kvóta, sem allshepjar syndaaf-
lausn liðinna ára.
Á þessu má sjá að Karl Steinar,
eins og svo oft áður, sá og
hafði tilfinningu fyrir því að
gjörðin þjónaði ákveðnum
pólitískum tilgangi eins og
hjá þeim sem frelsaðir eru.
Kvótakerfið var lausnarorð
alls.
Er fiskveiðistjórnunar-
kerfið að eyða byggð?
Það má til sanns vegar
færa. En þó hef ég þann fyr-
irvara á að það sé fyrst og
fremst framkvæmd þess.
Ágallar framkvæmdarinnar
eru alvarlegir. Verst er braskheim-
ildin, þar sem vitað er að menn sem
hafá' úthlutun í hendi sér, veiða að-
eins helming hennar og leigja síðan
afganginn og hafa fundið hagræðing-
una í því að hafa skip sitt bundið við
bryggju.
Ágallinn sem felst í því að brott-
kast á sér sennilega stað í verulegu
mæli gerir það að verkum að menn
vita ekki hversu mikið er veitt úr
stofnunum. Það að enginn fær ráðið
við hvernig og hvert aflaheimildir
eru seldar innan kerfisins slær svo
botninn í framkvæmdina. Þetta hef-
ur fengið að þróast og gerast án af-
skipta stjómvalda. Þetta eru verstu
gallarnir og verður líklega til aö
rústa kerfinu.
Stórkvótahafarnir leigja frá sér
kvóta á grimmdarlegan hátt fyrir
ótrúlegar upphæðir en semja svo viö
eigin sjómenn um hlutaskipti sem
nemur 70-90 kr. á kíló (miðað við
þorsk). Þeir hafa til þess getu að í
stað þess að veiða úthlutaðan afla
leigja þeir frá sér heimildir
í hagræðingarskyni og
binda jafnvel skipin og
segja upp áhöfnum eftir
geðþótta, vegna þess að
veiðiskyldan er ekki nema
50% af úthlutaðri heimild.
Þessir sömu stórútgerð-
araðilar hafa náð til sín
auknum hluta aflaheimild-
anna sem sjá má og sanna
með gögnum frá Fiski-
stofu. Þeim smáu og ör-
smáu báta- og trilluútgerð-
um fækkar og þeirra út-
hlutun minnkar (þó þeir veiði aukið
magn vegna leigðra heimilda). En
tröllin bæta við sig aflaheimildum
samkvæmt sömu gögnum og vitnað
er til um handhafa veiðiheimilda í
botnflski.
Aðgerðir strax
Mér er það vel ljóst að það er
vandasamt verk að búa til kerfi sem
sátt getur verið um og ekki er unnt
að gera öllum til geðs því að þarflrn-
ar og skoðanir eru ólikar en kerfiö
verður að vera hagkvæmt og réttlátt.
í frumvarpi Samfylkingarinnar, sem
Jóhann Ársælsson er fyrsti flutn-
ingsmaður að, fer þetta saman og að
auki verður jafnræði varðandi að-
gang að auðlindinni og þjóðin öll fær
að njóta arðsins. En frumvarpið fel-
ur ekki í sér auðvelda lausn né ein-
föld svör við öllum spurningum og
lausnin er ekki ódýr. En hún felur í
sér jafnræði, og það getur meirihluti
þjóðarinnar örugglega sætt sig við.
Gísli S. Einarsson
„Verst er braskheimildin, þar sem vitað er að menn
sem hafa úthlutun í hendi sér veiða aðeins helming
hennar og leigja síðan afganginn og hafa fundið hag-
rœðinguna í því að hafa skip sitt bundið við bryggju. “
Með og á móti
Einfaldlega langklárastir
ramhaldsskólanna 9. árið í röð?
Dramb er falli næst
t Það verður víst
JgL ekki af okkur lat-
I ínugúrúunum og
11» stærðfræðinörd-
unum skafið að
við erum einfaldlega lang-
klárastir. Það þarf ekki ann-
að en að horfa agnarstund á
þá staðreynd að við höfum
unnið þessa keppni átta ár í
röð og því miður verður eng-
in breyting á því í vetur. Lið-
ið er óbreytt síðan í fyrra og
manna leiörétti dómara gBjfjmmn Oll stórveldi
w** *> ► keppninnar. Vissulega eru mörg önnur lið í keppninni mjög frambærileg. En það er ólíku saman að jafna, yfir- buröir MR-inga í þessari keppni eru slikir að vart finnast hliðstæður þess í öðr- um keDDnisereinum. Veldið | enda með hnign- isSjBr^ un. MR hefur f skákað öllum öðr- um liðum í Gettu betur síðustu átta árin en sagan kennir okkur aö ekkert er eilíft í þessum heimi - ekki einu sinni vfirhnrðir ri A 1
forseti Málfundafé-
lagsins Framtíöar-
innar í Menntaskól-
anum í Reykjavik.
þá þótti vafamál hvort væri betur að
sér, liöið eða dómarinn, og endaði sá
ágreiningur með því að einn liðs-
hefur verið byggt markvisst
upp ár frá ári, liðsmenn hafa
lagt hart að sér og uppskorið
samkvæmt því. MR tapar
spurningakeppni? Rangt - gettu bet-
ur.
MR-inga í Gettu betur. MR-
ingar eru famir að lita á sig-
ur sem eitthvert náttúrulög-
mál en dramb er falli næst
eins og máltækið segir. Fleiri
lið eru farin að renna hýrum augum
til hljóðnemans fræga og er það trú
Flygenring
formaöur Málfunda-
félags Verslunar-
skóla Islands.
dæmis
mín að baráttuandi þessara
liða eigi eftir að skila sér í
sigri - ef ekki í ár þá á næsta
ári. Verzlunarskólinn og
fleiri senda geysigóð lið til
leiks í ár og hafa Verzlingar
meðal annars það fram yflr
MR-inga að þeir þurfa að
tefla algjörlega óreyndu liöi
fram á næsta ári. Þeir munu
því ekki ná að vinna Gettu
betur tíunda árið í röð þó
þeir eigi góða möguleika í ár
- en það eiga líka fleiri lið’ til
Verzló.
Menntaskólinn í Reykjavík hefur undanfarin 9 ár farið með sigur af hólmi í spurningakeppni framhaldsskólanna, Gettu betur. Nú er keppnin hafin á ný í
Ríkissjónvarpinu þar sem þriggja manna lið úr flestum mennta- og fjölbrautaskólum landsins takast á.
39 í-
Skoðun
um Álf frá Vindhæli. Halidóri opnaðist
nýr heimur, hann hafði ekki áttað sig á
að þannig væri unnt að skrifa á ís-
lensku. Enginn vafi er að tungan agar
notendur sina og kennir þeim að meitla
hugsun sína. Hugsum til baka. Fyrstu
landnámsmenn námu land með augum,
huga og tungu. Þeir nefndu staði
Svörtuloft, Hengifoss, Svalþúfu, Unaðs-
dal o.s.frv. Orðin lýsa - segja okkur
sögu.
Ef íslendingar hætta að leggja rækt
við tungu sína missa þeir tengsl við
uppruna sinn, sögu sína og fomar bók-
menntir. Þeir slitna af rótum sínum,
verða sem rótlaust þangið í hafi þjóð-
anna. Undarlegt er til þess að hugsa í
þessu sambandi að íslenska orðið
menning er víðtækt og má lita á það
sem merkingu ensku orðanna cultur og
civilization sem þó merkja engan veg-
inn það sama.
Ræktun íslenskrar tungu er með
mikilvægustu málum þessarar þjóðar.
Ef hún glatast er vandsnúið til baka þó
dæmi séu um slíkt sbr. gyðingana og
hebreskuna.
Guðmimdur G. Þórarinsson
Ummæli
Upphafin
menningarþjóð
„Þekkja menn annað
tungumál sem hefur að
geyma orðið „landkynn-
ing“? Verða menn varir
við að erlendar þjóðir
séu að efna til „menn-
ingarkynninga" á ís-
landi? Fá menn ekki
greint þann sjálfhverfa hroka sem felst
í þeirri viðteknu speki að sjálfgefið sé
að íslendingar „kynni menningu sína“
fyrir öðrum þjóðum? Hér áður fyrr
gátu menn ef til vill hlegið að þjóð-
rembunni og þeirri opinberu yfirburða-
hyggju sem haldið er úti á íslandi, en
flest bendir til að þeir tímar séu nú
liðnir."
Ásgeir Sverrisson blm. í pistli sínum í Mbl.
Borgarfulltrúarnir
af landsbyggðinni
„Liði er nú fylkt i
Vatnsmýrinni og aðrir
draga sig í hlé. í þeim
hópi eru þrír kunnir
nýbúar utan af landi
sem setið hafa í borgar-
stjórn Reykjavíkur:
borgarfulltrúanir Inga
Jóna Þórðardóttir frá Akranesi og Guð-
laugur Þór Þórðarson, granni hennar
úr Borgamesi, hafa bæði lofað því að
kjósa ekki um flugvöllinn á kjördag ...
Vissulega er það lofsverð viðleitni hjá
þessum tveim Borgfirðingum að láta þá
fáu Reykvíkinga sem enn eru á kreiki í
höfuðborginni í friði og lofa þeim að
velja sjálfir sínar samgöngur. Enda
hafa þessir borgarfulltrúar aldrei notað
þessa þjónustu Reykjavíkurflugvallar á
leið til og frá sinni heimabyggð í Borg-
arfirði heldur ýmist ekið suður til
Reykjavíkur um Hvalfjörð og sjávar-
göng eða siglt í höfn með flaggskipinu
Akraborg."
Ásgeir Hannes Eiríksson verslunarm. í
Degi 22. febrúar.
verður þá hlut-
Reykjavíkur?
„Stjómsýsla okkar,
menningarstofnanir sem
byrja á þjóð-, mennta-
stofnanir og flest það
sem allir landsmenn eiga
sameiginlega hefur verið
byggt upp í Reykjavík.
Nánast öllu því fé sem varið er tii
menningarmála af hálfu ríkisvaldsins
er ráðstafað í höfuðborginni... Nú hins
vegar vex þeirri hugmynd ásmegin að
Reykjavík þurfi ekki að gegna því hlut-
verki að vera samgöngumiðstöð. Sú
hugsun leiðir þá óhjákvæmilega tfl
þeirrar spurningar hvernig fari þá með
aðra þætti sem vaxið hafa og orðið til
vegna samgangna og hvert verði þá
hlutskipti Reykjavíkur."
Svanfríöur Jónasdóttir alþm. í Mbl. 23.
febrúar.
Hvert
skipti
^ %
■...
Ferðaþjónustu
aflýst á Grænlandi
Suður-Grænland hefur
mikla töfra vegna náttúru-
fegurðar, veiði, fomra ís-
lendingabyggða, gönguleiða
og fólksins sem þar býr. í
bókinni Seiöur Grænlands
eftir Reyni Traustason er
afar vel lýst högum íslend-
inga, búsettra á Grænlandi.
Þar á meðal er Helgi Jónas-
son sem búsettur er í Nar-
saq, 2000 manna bæ við Ei-
riksfjörð. Helgi hefur náð
skemmtilegri ferðaþjónustu
á yfirgefnu refabúi innan
við bæinn þar sem ýmsir hópar ís-
lendinga hafa gist, bæði veiðimenn,
göngufólk og fleiri. Landsvæðið er
300 km sunnar en Island og veður-
sæld mikil.
Þessa þjónustu hefur hann byggt
upp m.a. í samráði viö Bjarna
Olesen, farastjóra frá Selfossi, Flug-
félag íslands, Ferðaskrifstofu Guð-
mundar Jónassonar, Jörgen Olesen,
útgerðarmann og skipstjóra í Nar-
saq, Stefán Magnússon hreindýra-
bónda og fleiri aðila. Flugfélag ís-
lands hefur flogið tvisvar í viku til
Narsarssuaq, alþjóðlegs flugvallar
við Eiríksfjörð, yfir sumartímann,
en nú hefur það flug verið aflagt.
munu vera Ferðamálaráð
Grænlands og grænlenska
samgönguráðuneytið.
Óvissa í flugi, dönsk
stefna
Birgir Þorgilsson tók á
þessu máli nýlega og kvað
miklum fjármunum hafa
verið eytt í kynningu á
ferðaþjónustu Suður-Græn-
lands sem hefði verið studd
af fyrrv. samgönguráð-
herra, Halldóri Blöndal.
Það sker einnig í augu að sjá frétt frá
íslenska samgönguráðuneytinu um
að 15 milljónum króna af fjárlögum
siðasta árs hafi verið varið til bygg-
ingu flugvallar við þorpiö Ittoqqor-
toormiut á Austur-Grænlandi, en þá
var reyndar ekki vitað um aflagt flug
til Narsarssuaq í Eiríksfirði. Ætli
fólk frá Islandi að fara til Eiríks-
fjarðar þarf að fara í flug til
Kulusuk, þaðan til Nuuk, sem kostar
um 200.000 ísl. kr„ og síðan til Ei-
ríksfjarðar.
Heimastjómin hefur hækkað flug-
vallarskatta og þarf að greiða skatt í
Gylfi Guðjónsson
kennari
hvert skipti sem skipt er um flugfar,
sem er í hæsta máta óeðlilegt. Ný-
lega pantaði íslendingur far til
Kulusuk á laugardegi en flugið var ■*
fellt niður vegna snjókomu á Græn-
landi. Honum var sagt að athuga
mætti um nýtt flug á mánudag; flug-
turninn væri lokaður á sunnudög-
um. Þessi maður gat sent út 50.000
ísl. kr. og látið opna flugvöllinn þar
með. Þessi óvissa og taktleysið í
ferðamálunum mun ganga af ferðum
íslendinga til Grænlands dauðum,
nema breyting verði.
Samgönguráðherrar íslands og
Grænlands hafa gert samkomulag
um auknar samgöngur milli land-
anna en þessi er raunin. Fram-
kvæmdastjóri grænlenska ferða-
málaráðsins er Dani og hann hefur
engan áhuga á samstarfi við íslensk-
ar ferðaskrifstofur. Hann tengir sig
við danskar. Islenskar ferðaskrifstof-
ur þurfa að hafa hönd í bagga með
flugi til Eiríksfjarðar, bæði með ís-
lendinga og útlendinga sem hingað
koma í stórhópum.
Gylfl Guðjónsson
Landafundahátíð
Á sama tíma og flug er aflagt milli
íslands og Eiríksfjarðar er flug milli
íslands og Kulusuk á Austur-Græn-
landi styrkt með 100 milljónum
króna en þetta fé kemur frá heima-
stjórn Grænlands. Þessi ráðstöfun er
vægast sagt mjög undarleg í augum
ferðamanna, sem flogið hafa frá ís-
landi til Eiríksfjarðar undanfarin
sumur, og ekki síður fyrir þá sem
hafa lagt mikið fé og tíma í uppbygg-
ingu á ferðaþjónustu á þessu svæði.
Miklir fjármunir voru lagðir nú sl.
sumar í Landafundahátíö í Eiríks-
firði, þar sem ég var staddur þá, og
var þessi hátíð stórkostleg á allan
hátt. Þarna kom íslenska víkinga-
skipið íslendingur á leið sinni til
Vesturheims.
Þessi hátíðarhöld voru einnig
haldin til kynningar á þessu svæði
Grænlands sem hefur verið mörgum
Islendingum afar hjartfólgið vegna
sögu íslensku landnámsmannanna,
Eiríks rauða og hans fólks. íslensku
ráðherrarnir og þingmennirnir voru
varla komnir upp í flugvél sína á leið
til íslands þegar hurðunum var
skellt og flugið aflagt. Þeir sem bera
stærsta ábyrgð á þessu ferðarofi
Flugfélag íslands hefur flogið tvisvar í viku til Narsars-
suaq, alþjóðlegs flugvallar við Eiríksfjörð, yfir sumar-
tímann, en nú hefur það flug verið aflagt. - Þyrla lend-
ir með ferðamenn á Grœnlandi.