Dagblaðið Vísir - DV - 19.10.2001, Blaðsíða 30

Það eru liðin um það bil 20 ár síðan Touch and Go var stofnuð og öll þessi ár hefur hún verið
hugarfóstur eins manns, Coreys Rusks. Það sem Touch and Go gengur út á er, fyrir utan að
gefa út endaiausa eðaitónlist, heiðarleg samskipti við hljómsveitirnar og að pressa plötur og
gefa þær út eins lengi og mögulegt er. Þetta er aðall útgáfunnar, enda hefur hún ásamt
systurútgáfunni, Ouarterstick, gefið út um það bil 300 titla sem enn eru fáanlegir, að undan-
skildum skífum Butthole Surfers sem þeir misstu vegna málaferla. Vegna heiðarleikans hefur
Touch and Go haft víðtæk áhrif sem og hljómsveitirnar The Jesus Lizard, Big Black, Shellac,
Slint, Rapeman, Girls Against Boys, Rodan, June of ‘44, Urge Overkill, Blonde Redhead, Dirty
Three, Seam og ótal fleiri sem hafa gefið út undir þeirra hatti. Þar sem Corey er oftast mjög
önnum kafinn bauðst Scott Giampino, sem er einn af þeim ellefu sem vinna hjá útgáfunni, til
að svara öllu sem okkur langaði að vita.
Touch and Go
Touch and Go er með elstu starfandi óháðu plötuútgáfum.
Hver heldur þú að ástæðan sé fyrir því að útgáfan er ennþá staif-
andi og ennþá eins stöðug og hún er?
„Sú staðreynd að við erum ekki of óraunsæ hefur eitthvað
með það að segja. Við erum ekkert að eyða heilu bátsförmun-
um af peningum ( kynningar og auglýsingar. Við vitum að
unnendur MTV eru ekkert endilega að fíla The Delta 72 og
The Jesus Lizard eða hinar hljómsveitimar okkar í botn. Þau
myndu ef til vill gera það en þar koma bátsfarmar af pening-
um til sögunnar. Við þyrftum hundruð þúsunda dollara til að
koma þeim þangað og auðvitað höfum við þau ekki til reiðu.
Eg held líka að það hafi eitthvað með heppni að gera að við
erum þar sem við erum í dag og það að við reynum að ná
hljómsveitum sem við fílum og sem eru samþenkjandi (þó
ekki samhljóma) þannig að við höíúm gott úrval af mismun-
andi hljómsveitum sem höfða til fólks sem hefúr mismun-
andi tónlistarsmekk."
Hefur Touch and Go eitthvað breyst hugarfars- eða siðferðilega
séð frá þu í byrjun?
„Nei, það hefúr hún ekki gert. Hún hefúr alltaf verið rek-
in algjörlega fyrir utan mörk hinnar venjubundnu starfsemi
tónlistarbransans. Stóru plötufyrirtækin gætu þess vegna
verið að selja skó eða diskastell. Viðreynum að halda persónu-
legum samskiptum við sem og að hafa töluvert jákvætt við-
horf. Eg held að upphaflega viðhorfið sem Corey hafði til
hlutartna sé ennþá mjög svo lifandi og ... „
Áður fyrr var
Touch and Go
þekkt sem útgáfu-
merki hávaða-
samra og þungra
pönksveita eins og
Big Black, Jesus
Lizard, Killdozer,
Rapeman og fleiri
en í dag virðist
ekki vera neinn
ákveðinn þráður í gegnum það sem Touch and Go og Quarter-
stick hafa gefið út síðustu ár. Þið gefið ennþá út nokkuð harða tán-
list en það eru einnig mismunandi stefnur í gangi eins og hangs-
tónlist (lounge), allt að þw' klassísk tánlist og þjóðlagatónlist. Er
Touch and Go að stefna í einhverja sérstaka átt?
„Ég myndi ekki segja að við stefnum í einhverja sérstaka
átt, þetta er frekar eins konar hugarástand. Við stefnum ffek-
ar á að vinna með hljómsveitum sem hafa svipaðan hugsun-
arhátt og við gagnstætt því að þær hljómi eins. Ég er nokk-
uð viss um að á níunda áratugnum hafi Corey Rusk ekki leit-
að eftir hljómsveitum sem höfðu svipaðan hljóm, það bara
gerðist á einhvem hátt. Neðanjaiðartónlistarheimurinn var
miklu meira neðanjarðar þá heldur en hann er í dag. Nú er
ekkert mál fyrir hvaða dela sem er að brenna diska og gefa þá
út. Hljómsveitir sem við störfúm með, nefnum Calexico og
Blonde Redhead sem dæmi, hljóma mjög svo ólíkt hvor
annarri en hafa svipað hugsjon og em mjög vel aðlagaðar því
að starfa fyrir utan hinu venjulegu athafnasemi tónlistar-
bransans. Þess vegna elskum við þessar hljómsveitir svona
mikið, það og þeirra tónlist snertir okkur mjög djúpt. Vð
erum stöðugt að reyna að finna hljómsveitir sem höfða jafnt
til heymar og hjartans, það gemr oft reynst erfitt. I Chicago
er haugur af hörðum hljómsveitum sem hljóma svipað, eins
og t.d. Shellac og The Jesus Lizard og þær myndu margar
vilja vinna með Touch and Go en í mínum huga höfúm við
slíkar hljómsveitir nú þegar og af hverju ætmm við að end-
urtaka sama hlutinn aftur og aftur?“
Hvemig hefur Intemetið og Napster haft áhrifá ykkur, finrdð
þið miklar breytingar?
„Ekki of mikið, þá er ég að tala um Napster. Ég held að for-
ritið hafi bara hjálpað okkur. Þetta er bara eins og þegar vin-
ir em að taka upp kassettur hver fyrir annan, þó er þetta í
margfalt stærri mæli. Ég held að þetta hafi ekki skaðað okk-
ur neitt. Þegar maður talar almennt um Intemetið þá hefúr
það hjálpað okkur mjög mikið, með tilkomu Netsins er orðið
svo auðvelt að nálgast tónlist og upplýsingar um hljómsveit-
imar sem við gefum. Þegar þú ferð ( einhverja leitarvél og
stimplar inn „Cash Audio“ þá finnur þú jafnvel hundrað síð-
ur sem eitthvað er hægt að finna um þá, þú veist hvað ég
meina. Þetta er hálfklikkað allt saman. En auðvitað erTouch
and Go ekki ennþá komin með sína eigin heimasíðu. Vð
höfum náttúrlega vefsetur hjá southem.com en þó eru ekki
allar hljómsveitimar þar, það mun samt gerast einhvem
daginn... Elestar hljómsveitimar em líka með sínar eigin síð-
ur. Það er nokkuð víst að það væri mjög handhægt fyrir upp-
lýsingar og fleira slíkt.“
Af hverju heldur þú að svona margt fólk og aðrar minrii óháð-
ar útgáfur beri mikla virðingu fyrir Touch and Go?
„Ég get eiginlega ekki svarað fyrir annað fólk en ég veit að
ég gerði það af þeirri staðreynd að Touch and Go hefirr alltaf
staðið við sín orð og ávallt haldið sínu markmiði til streitu sem
er að gefa út gæðahljómsveitir sem skipta máli og gera
áhugaverða tónlist sem þrýstir á flest landamæri tónlistar-
flórunnar fra degi eitt. Einnig í viðskiptum reynum við eins
mikið og við getum að vera heiðarleg, koma hreint ffam og
ekki að vera of kvikindislega-tónlistarbransa-hei-hvemig
hefur þú það-leg, o.s.ffv., þú veist? Það er mikill heiður fyrir
okkur að fólki hugsi þetta um okkur. Bara það að fólki finnst
að það sem við gemm sé virðingarvert kitlar mig allan.“
Er einhver teljandi munur á því hvemig Touch and Go og
Quarterstick eru reknar og af hverju var Quarterstick sett á fót
n'l að byrja með?
„Quarterstick var upphaflega uppfundin af Corey vegna
þess að hann vildi gefa út plötur og vinna með hljómsveit-
um sem honum lrkaði og hann virti en á þeim tíma pössuðu
þær ekki inn í þann hljóm sem var í gangi hjá Touch and
Go. Hann var einnig kvænmr á þessum tímapunkti og
konan hans fyrrverandi, Lisa Pfahler, gat ekki stutt þessar
hljómsveitir hundrað prósent. Það em sömu ellefú hræðum-
ar sem vinna hjá báðum útgáfúnum en Quarterstick er mun
fágaðra en Touch and Go, þó hefúr munurinn á þessum út-
gáfúm minnkað sfðusm ár.“
Hvemig er það með hljómsveitimar og tónlistarmennina sem
eru á „samningi“ hjá ykkur, gefið þið þeim allt það frelsi sem þær
þarfnast, eins og hvar þær taka upp plötumar og með hverjum,
í hvemig mynd plötur þeirra koma út (vínil, geisladiskur eða
bæði) og hvemig umslögin líta út? Eins og til dæmis umslagið á
„1000 Hurts“ með Shellac semmérfinnst alveg undurfagurt.
„Venjulega gefum við hljómsveimm allt það frelsi sem
þær þurfa og einnig mega þær alveg ráða því hvemig um-
slög þeirra líta út. Viðreynum að láta hljómsveitimar fá svig-
rúm til þess að gera sína hluti en þó innan ákveðins fjárhags-
ramma. Hljómsveitimar ákveða allar hvemig plötuumslög-
in eiga að líta út en við sjáum um að gera þau tilbúin fyrir
prentun. Sumar hljómsveitanna hafa nokkrar hugmyndir í
gangi um hvemig þetta á að vera en aðrar vita alveg ná-
kvæmlega hvað þær vilja. Shellac er ein af þeim hljómsveit-
um, þeir félagar vissu alveg ffá degi eitt hvemig þeir vildu
hafa umslagið og það eina sem við þurftum að gera var að
redda öllu fyrir þá.“
Hver er ykkar stefna í sambartdi við demó, fáið þið mikið sent
af þeim?
,Jú, við fáum sendan slatta af þeim. Viðreynum að hlusta
á þau öll en það tekur oftast langan tíma. Persónulega fæ ég
helling af þeim sendan, ég reyni að hlusta á þau um leið og
ég fæ þau og reyni að flokka þau svo að ég get flett í þeim ef
þess þarf. Fólk getur sent allt sem þeim dettur í hug, við
hlustum með opnum eyrum.“
Hefur einhver hljómsveit komist á „samnmg“ hjá ykkur í
gegnum demó?
„Eins skrýtið og það er þá er eina hljómsveitin sem það
hefur gerst hjá hljómsveitin Killdozer fyrir löngu síðan. Þetta
demó var það fyrsta sem kom út með þeim. Það var engin
endurupptaka gerð.“
Eru einhverjar plötur sem Tpuch and Go hefur ekki gefið út en
þið vilduð að þið hefðuð gert? Eg held að alhr eigi sér dagdrauma
eins og til dæmis: „Ég vildi að Touch and Go hefði gefið út
Powerage með AC/DC“.
„Ótrúlegt, maður! Ég elska þessa plötu! En svona í alvöru,
þá er ég ekki viss. Ég fíla Zen Guerilla og vildi hafa gefið
gömlu plötumar þeirra en Sub Pop varð fyrri til. Ég veit ekki
hvaða aðrar plötur, auðvitað plötur eins og „Pink Flag“ með
Wire, „Exile on Main Street" með Rolling Stones og
„Physical Graffitti" með Led Zeppelin. Ég held samt að þú
sért að tala um nýrri hljómsveitir, ekki rétt? Þannig að við
getum oftast gefið út þær hljómsveitir sem við reynum.“
Hver er hin eiginlega ástæða fyrir tilvist Touch and Go og
Quarterstick?
„Hún er sú að gefa út ffamúrstefhulega tónlist sem samin
er af tónlistarmönnum og hljómsveitum sem koma
hvaðanæva að. Við viljum einnig gefa þeim færi á að stjóma
hlutunum sjálf. Við erum fyrst aðdáendur góðrar tónlistar!"
IflNMflCKRYE
lan MacKaye er löngu orðinn godsögn t Bandarísku
neðanjarðarrokki. Hann hefur spilað f hljómsveitum á
borð við Slinkees, Teen Idles, Minor Threat, Pailhead og
Fugazi. Hann rekur einnig Dischord-hljómplötuútgáfuna
ásamt Jeff Nelson, æskuvini sínum og fyrrum trymbli
Teen Idles, Minor Threat meðal annara. Þeir stofnuðu út-
gáfuna árið 1980 þegar þeir voru saman íTeen Idles. Mark-
mið þeirra var að gefa út sína eigin tónlist og vina sinna
sem voru hljómsveitum í Washington DC og nágrenni.
Þeim hefur alla tíð tekist þetta, útgáfan hefur alltaf hald-
ið sínu striki og tekist að forðast ríkjandi tískustrauma.
Samfara rekstrinum á hljómplötuútgáfunni spilar lan á
gítar og syngur í Fugazi, hljómsveitinni sem hann hefur
verið í f rá árinu 1986. Fugazi hef ur gef ið út fimm breiðskíf-
ur, tvær tólftommur, sem sfðar komu út á einum geisla-
disk, tvær sjötommur, eina heimildarmynd og meðfylgj-
andi sándtrakk.
Dischord-merkið er með eldri óháðu hljómplötuútgáf-
um sem eru starfandi. Hver heldur þú að sé ástæðan fyrir
þessari athafnasemi og velgengni í gegnum árin?
„Ég held að sú staðreynd að okkar einstaka áætlunar-
verk byggir á heimildum en ekki á væntingum um gróða
hafi leyft okkur að sigrast á erfiðleikum og þeim tísku-
stefnum sem hafa rfkt í gegnum tíðina. „Velgengni" þarf
ekki að hafa sömu merkingu hjá öllum.“
Guy segir í„lnstrumentu, heimildarmyndinni um Fug-
azi, að ef hljómsveitin eigi að vera eitthvað sem á að fylgja
manni alla ævi þá þurfi maður alltaf að sýna einhverjar
framfarir. Sem aðdáandi Fugazi þá veitégað hljómsveitin
hefur alltaf verið íþróun, en heldur þú að hún eigi eftir að
fylgja þérævllangt?
„Ég held að það sem hann eigi við sé skuldbinding og
sköpunargleði og á þvístigi hefur Fugazi sýnt fram á þess-
ar tvær meginreglur. Ég lít á hljómsveitina tvímælalaust
sem eitthvað sem ég verð viðloðinn alla mína ævi.“
Hefur pönk sömu merkingu fyrir þér og það gerði fyrir
um tíu eða tuttugu árum?
„Já, en sem hugmynd hefur það elst með manni?“
Hefur verið erfitt að vera óháður tónlistariðnaðinum
allan þann tíma sem þú hefurspilað íhljómsveitum og rek-
ið hljómplötuútgáfu?
„Nei.“
Hvaða tónlistarmenn/hljómsveitir/listamenn hafa
haft mest áhrifá þig?
„Ég hef hlustað á Bftlana, Jimi Hendrix og Janis Joplin
eins lengi og ég man eftir mér, þannig að það mætti segja
að þau hafi haft mikil áhrif á mig. Hljómsveitirnar Bad
Brains og Black Flag sýndu mér fram á það að spila skap
andi og frumlega tónlist getur líka gerst í nútímanum af
því að ég var á staðnum og varð vitni af því.“
Hverjar eru þínar uppáhalds hljómsveitir og -plötur í
augnablikinu?
„Lungfish ríkir alltaf fremst sem ein af mínum uppá-
haldshljómsveitum, ég sá þá spila lög af „Orthrelm“ um
daginn og þau hrifu mig gjörsamlega.“
Heldurðu að þið eigið eftirað koma aftur til íslands?
„Ég vona það.“
Benedikt Reynisson
vetrardagskrá hljómalindar 19.október 2001