Dagblaðið Vísir - DV - 05.11.2001, Blaðsíða 12
12
MÁNUDAGUR 5. NÓVEMBER 2001
Skoðun " I>V
Ferðu mikið á Netið?
Anton Örn Reynisson nemi:
Ég er ekki meö Netiö.
Helgi Þór Másson nemi:
Af og til, ég næ í lög og annaö
efni þangaö.
Guölaugur Hrafn Ólafsson nemi:
Já, frekar, ég skoöa íþróttir og fréttir.
Yngvi Guðmundsson nemi:
Já, af og til, aöallega til að
sækja tónlist.
Rnnur Sigurösson nemi:
Já, ég er mikiö á Netinu
í tölvuleikjum.
Hilmar Gunnarsson nemi:
Já, ég vafra aöeins um.
Tvímyntarkerfi á leiðinni
Eftir að evru-
Sveitarfélögin á Suðurnesjum
Geir R.
Andersen
blm. skrifar:
ráð fyrir að hér verði fljótlega kom-
ið eins konar tvimyntarkerfi. ís-
lensk stjórnvöld hyggjast heimila
fyrirtækjum hér á landi (að upp-
fylltum skilyrðum) að færa bókhald
og rekstrarreikninga í evrum. Þar
með er opnað fyrir notkun evrunn-
ar jafnhliða krónunni.
Áugljóslega verður bókfærslu-
heimildin til þess að krónan yrði
ekki svipur hjá sjón, og í viðskipt-
um hér myndi evran verða eftirsótt-
ari í viðskiptum með verðmætari
hluti. Evran verður sem sé fyrr á
ferðinni hér á landi en menn bjugg-
ust almennt við. Heimild stjóm-
valda til að færa bókhald íslenskra
fyrirtækja í evrum er samt nýtt
glæfralegt stökk út í óvissuna. Og
má vissulega líkja við lagaheimild
stjórnvalda til að ganga í ábyrgð
fyrir allt flug til og frá íslandi, að
upphæð 2.700 milljarðar króna! -
Ábyrgð, sem án efa verður aldrei af
létt öðruvísi en með nýjum og óvið-
ráðanlegum “viðlagaskatti“ á allan
almenning.
Evran er nýtt vandamál í ESB-
ríkjunum, og sum þeirra ætla meira
að segja ekki að taka upp þennan
gjaldmiðil. Sviss stendur eitt með
eina sjálfstæða efnahagskerfið í álf-
unni.
Nú er ísland ekkert skuldbundið
til eins eða annars í gjaldeyrismál-
um, ekki heldur til að heimila bók-
færslu í evrum. En þrýstihópar eiga
væðing verður að
veruleika í þeim
löndum ESB sem
samþykkt hafa
notkun á þeim
gjaldmiðli um
næstu áramót
lendum við ís-
lendingar í erfið-
leikum með krón-
una, og nú í al-
vöru, því gera má
Nýtt vandamál í Evrópu
Bókfærsluvænt á íslandi.
„Þrýstihópar eiga mikid í
stjórnvöldum allra tíma
hér á landi og þeir heimta
sárabcetur fyrir að ísland
gengur ekki í ESB. Bók-
haldsevra þykir þeim betra
en ekkert. “
mikiö 1 stjórnvöldum allra tíma hér
á landi og þeir heimta sárabætur
fyrir að ísland gengur ekki í ESB.
Bókhaldsevra þykir þeim betra en
ekkert. Gegndarlaus þrýstingur á
Seðlabankann (í gegnum stjórnvöld)
að lækka vexti er af svipuðum toga
og má ekki á milli sjá hvor krafan
er vitlausari. Vaxtalækkun er vita-
vonlaus fyrr en verðbólgan er í
raun (en ekki sýnilega) komin aftur
talsvert niður fyrir 5%. Og losnar
þá um verðbótaþáttinn jafnhliða.
Best er auðvitað að bíða með all-
ar evruvæntingar, líta í vesturátt til
hins mikla tollabandalags sem er í
uppsiglingu fyrir alla Ameríku og
sækja þar um inngöngu. Allar okk-
ar afurðir, hverju nafni sem nefn-
ast, eru gjaldgengar í Ameríkuríkj-
unum. Nefna má saltfiskinn sem
dæmi. Á New York-svæðinu einu
eru 500 þúsund manns af spænskum
ættum sem sækjast eftir saltfíski.
Þar er markaður eins og hvar ann-
ars staðar. Dollarar er sú myntein-
ing sem við íslendingar 'ættum að
tengjast. Að þessu eiga stjórnvöld að
vinna. Evran er ekki tilbúin. Ekki
einu sinni til bókfærslu á íslandi.
Aðalfundur
Samband sveitar-
félaga á Suður-
nesjum var hald-
inn 26. og 27.okt.
sl. í Fjölbrauta-
skóla Suðumesja.
Á fundinum
koma saman allir
sveitarstjórnar-
menn á Suður-
nesjum og bera
saman bækur sín-
ar og senda frá
——””” sér ályktanir. Á
fundinn mættu einnig tveir ráðherr-
ar, félagsmálaráðherra og umhverf-
isráðherra, og fluttu ræður og fóru
yfir málin. Einnig mæta þingmenn
kjördæmisins á þennan fund. Þing-
mönnum Suðurlands var og boðið.
Siguröur
Jónsson,
sveitarstjóri í Garói
og stjórnarmaóur
í SSS, sendi
þennan pistil:
„Á Suðurnesjum búa um
17.000 manns. Ég veit að
margir kaupa DV og ætlast
til þess að fá umfjöllun frá
svœðinu. Reyndar hefur
blaðið oft sinnt þeim þætti
með ágætum og því kemur
þessi þögn nú mjög á óvart. “
Ég undrast að jafnágætur fjölmið-
ill og DV er skuli á engan hátt sinna
slíkum viðburði sem aðalfundur
SSS er. Er ég set þessar línur á blað
hefur ekki einn stafur, mér vitandi,
birst um þennan fund í blaðinu. Á
Suðurnesjum búa um 17.000 manns.
Ég veit að margir kaupa DV og ætl-
ast til þess að fá umfjöliun frá svæð-
inu. Reyndar hefur blaðið oft sinnt
þeim þætti með ágætum og því kem-
ur þessi þögn nú mjög á óvart.
Á fundinum voru fluttir margir
fróðlegir fyrirlestrar sem vakið hafa
athygli annarra fjölmiðla. Margar
ályktanir voru einnig samþykktar
og má þar nefna: bann við olíuflutn-
ingum um Reykjanesbrautina og
Grindavíkurveg, löggæslumál, þ.e.
áskorun til dómsmálaráðherra,
brunavarnir, vegamál, hafnarlög,
byggðakort, minjavörslu, eflingu
náms á háskólastigi og fækkun síla-
máfs.
Eins og sést á þessu voru margar
ályktanir sendar frá aðalfundinum
sem skipta íbúa á Suðurnesjum
miklu. Jafnágætur fjölmiðill og DV
verður að sinna okkar málum á
Suðurnesjum.
Garri
Hinir hógværu
Ýmsum stórkapitalistum í landinu hefur upp á
síðkastið orðið tíðrætt um verkfallsgleði íslend-
inga og jafnan vísað til þeirra iðju, eða iðjuleys-
is, að fara í verkfall með neikvæðum hætti.
Þannig hefur Ari Edwald, jakkalakkadrengurinn
hjá Samtökum atvinnulífsins, til dæmis býsnast
mikið yfir verkfallsgleði opinberra starfsmanna
og segir þá hálfu verri en starfsmenn á almenna
markaðinum, bara vegna þess að opinber fyrir-
tæki eiga erfiðara með að fara á hausinn en
einkafyrirtækin. Aðrir tala um heimtufrekju og
kröfuhörku og vísa til þess að ekki sé verið að
bjóða neina hagræðingu í skipulagningu vinn-
unnar á móti himinháum launakröfum. Jafnvel
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir borgarstjóri, sem
ekki kallar allt ömmu sína í þessum efnum, get-
ur ekki orða bundist og bendir á að þegar gerðar
eru miklar launakröfur verði að minnsta kosti
að nást einhver skipulagsbreyting á móti.
Góðkunningjar Sátta
Og stéttirnar sem hæst ber 1 þessari verk-
fallsumræðu eru auðvitað þessar hefðbundnu
verkfallsstéttir - svona góðkunningjar sáttasemj-
ara. Þetta eru sjúkraliðar og tónlistarskólakenn-
arar sem hafa að baki sér stóra og sterka sjóði
og geta því endalaust gert kröfur um meira kaup
og minni vinnu. Allir vita að ekkert
er eftir til skiptanna fyrir þessar
stéttir þannig að barátta þeirra hlýt-
ur einfaldlega að vera vonlaus og
best að þetta fólk fari að hunskast 1
vinnuna. Öðru máli gegnir um þriðju
stéttina, flugumferðarstjóra sem eru
ekki að krefjast kauphækkana í ein-
hverju frekjukasti eins og sjúkralið-
arnir og tónlistarskólakennaramir.
Þeir vilja bara vinna minna. Garri er
búinn að hlusta á talsmenn flugum-
ferðarstjóra bera fram sínar hógværu
kröfur um að fá að vinna minni yfirvinnu og
það eina sem þeir biðja um er að lækka ekki í
launum við það!!! Það er nú varla hægt að vera
hógværari í kröfugerð sinni eða hvað! Og svo
tala menn um verkfall flugumferðarstjóra í sömu
andrá og verkfall sjúkraliða og tónlistarskóla-
kennara sem eru að heimta rífandi kauphækk-
un! Svei og svei!
Safna fyrir flugumferöarstjóra
En þeir hógværu munu uppskera eins og þeir
sáðu því eflaust eiga flugumferðarstjórar samúð
fleiri landsmanna en Garra. Þessir menn munu
væntanlega verða fyrir miklu tekjutapi í verk-
föllum sínum sem kemur sérstaklega illa við þá
þar sem þeir eru vanir því að hafa milli 500 og
600 þúsund í tekjur á mánuði, samkvæmt frétt-
um. Það verður því margfalt erflðara fyrir þá að
venjast tekjuleysinu en t.d. tónlistarkennurum
eða sjúkraliðum sem vanir eru að láta enda ná
saman á hundrað þúsund kalii. Því ætlar Garri
að hrinda af stað söfnun hana flugumferðarstjór-
um til að bæða þeim tekjutapið. Ekki er að efa
að landsmenn munu tala slíkri söfnun vel, þjóð-
in sýndi hug sinn í verki í söfnun Skjás 1 á dög-
unum og eflaust má treysta því að söfun fyrir
flugumferðarstjóra muni slá söfnun
Skjásins út hvað undirtektir varðar. Garri
Líffæraskipti
- Biðin getur oft oröiö löng.
Anda við meðhöndlun
H áskó I aborga n_ skr if an
Furðulegt er að heyra yflrlýsingar
frá póstmeisturum um að þeir skilji
ekki hvernig miltisbrandsgró frá „lok-
uðu“ umslagi geti smitað aðra en mót-
takendur bréfanna. Auðvitað geta þau
smitað annað fólk, bæði starfsfólk
pósthúsanna og almenning utan
þeirra. Litlu gróin svífa lengi í lofti og
„lokuð“ umslög eru opin á hornunum,
þar sem hníf er stungið inn til að
opna þau. Á pósthúsum er bréfunum
staflað saman, þeim ýtt áfram í búnt-
um og hent í stafla og hillur. Þannig
þrýstast þau saman og víkka til skipt-
is í meðferðnni. Við það anda þau út
og inn því lofti (með gróum) sem í
þeim kann að vera og önnur umslög á
sama pósthúsi anda gróunum inn í
sig. Tímaspurning er því, tel ég,
hvenær fólk í öðrum löndum fer að
smitast af miltisbrandi úr pósti, nema
allur póstur verði sótthreinsaður.
Afdala hugarfar
Þ.H. skrifar:
Samgönguráðherra tekur ekkert til-
lit til óska fulltrúa leigubílstjóra, sem
eru óánægðir með leigubílafrumvarp
hans. Hann kallar þá „góðkunningja“
líkt og lögreglunni er tamt að nefna
afbrotamenn. Ráðherrann gefur líka í
skyn að leigubílstjórar séu varhuga-
verðir gallagripir til alls vísir, þótt
flestir þeirra séu af léttasta skeiði og
búnir að hlaupa af sér homin, og
kannski harðgiftir í þokkabót. Því
þurfi að hafa auga með þeim. Lögregl-
an, ásamt Vegagerðinni, á að annast
eftirlitið. Að áliti ráðherra er víðar
pottur brotinn en á Alþingi. En í aug-.
um afdalapilts ætti lífið í Reykjavík
ekki að vera alslæmt.
Réttlætanleg
Kristinn Sigurðsson skrifar:
Því miður
er það þannig
að sumir sam-
borgarar okk-
ar eru mjög
veikir, til em
þeir sem vant-
ar t.d. nýra
eða lunga,
sem numin
hafa verið
brott vegna
sjúkdóma. Þetta sjúka fólk þarf að bíða
óratíma til að fá ný líffæri. Ég tel að
réttlætanlegt væri að til væri deild
innan sjúkrahúsa sem geymdu eyðu-
blöð, þar sem hugsanlegir líffæragjafar
eða ættingjar gætu skrifað vilja sinn
(eða fyrir hönd ættingja) til að nýta líf-
færi látins ástvinar öðrum til góðs. Er
þetta í raun ekki sjálfsagt mál?
Lífeyrir og matarverð
Vilhjálmur Alfreðsson sknfan
Nýlega sagði Guðni Ágústsson
landbúnaðarráðherra að Lífeyrissjóð-
ur starfsmanna ríkisins hafi hugsan-
lega tapað stórfé í erlendum flárfest-
ingum sínum. Um það get ég ekki
sagt, en ég ber hins vegar fullt traust
til fyrrverandi yfirmanns míns,
Hauks Hafsteinssonar, forstöðu-
manns LSR, og gamla vinar míns, Ög-
mundar Jónassonar, sem sitja báðir í
stjórn LSR. En hvernig væri, kæri
landbúnaðarráðherra, áð stuðla að
verðlækkun á matarinnkaupum ís-
lensku þjóðarinnar? Til eru ráð, og
það veit ráðherrann.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Þverholti 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.