Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.2002, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 22. JANÚAR 2002
ÞRIÐJUDAGUR 22. JANÚAR 2002
19
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Hjalti Jónsson
Aðalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aðstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Fréttastjóri: Birgir Guömundsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550, Áskrift: 800 5777
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Kaupvangssræti 1, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Setning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugeró: isafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaösins i stafrænu formi og i gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viötöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Eirilaegur Evrópusinni
Ekki er hægt að lesa annað út úr orðum Halldórs Ás-
grímssonar, utanríkisráðherra og formanns Framsóknar-
flokksins, en hann sé einlægur Evrópusinni - stuðnings-
maður þess að íslendingar láti reyna á aðild að Evrópu-
sambandinu af fullri alvöru.
Halldór Ásgrimsson hélt tvo fyrirlestra í liðinni viku
um ísland og Evrópusambandið. Með málflutningi sinum
er Halldór Ásgrímsson að taka töluverða pólitíska áhættu.
Ekki er hægt að gagnrýna formann Framsóknarflokksins
fyrir slíkt, enda æskilegt og raunar nauðsynlegt að þeir
sem veljast til forystu í stjórnmálum séu tilbúnir til að
taka áhættu - fara nýjar leiðir og ræða nýjar hugmyndir.
Stjórnmálamenn sem ekki eru tilbúnir til að taka áhættu
en vilja aðeins sigla lygnan sjó munu ekki marka spor í
sögu þjóðar.
Augljóst virðist hvert hugur Halldórs Ásgrímssonar
stefnir. Hann talar hins vegar enn of óskýrt - nægilega
óskýrt til að eiga möguleika til draga orð sín til baka ef það
hentar.
Gælur Halldórs Ásgrímssonar við Evrópusambandið
kunna að hafa alvarlegar afleiðingar fyrir Framsóknar-
flokkinn, sem hefur fyrst og fremst sótt styrk sinn út á
land. Draga verður í efa að hugmyndir um aðild að Evr-
ópusambandinu styrki stöðu Framsóknar í dreifbýli.
Miklu fremur kann slíkt að styrkja stöðu Vinstri-grænna,
sem eru einlægir andstæðingar aðildar og þá ekki síst í
kjördæmi formanns Framsóknarflokksins.
Pólitísk staða Framsóknarflokksins hefur á síðustu
misserum verið fremur veik, eins og flestar skoðanakann-
anir hafa sýnt. Flokknum hefur ekki tekist að styrkja
stöðu sína á suðvesturhorninu og margt bendir til að
stöðugt kvarnist úr fylgi flokksins á landsbyggðinni. Ekki
verður séð að Evrópugælur formanns Framsóknarflokks-
ins gefi flokknum sóknarfæri á höfuðborgarsvæðinu og ná-
grenni, jafnvel þótt hann taki þar sæti á framboðslista við
næstu alþingiskosningar.
Ljóst er að margir af forystumönnum Framsóknar eru
lítt hrifnir af hugmyndum um aðild íslands að Evrópusam-
bandinu. Guðni Ágústsson, varaformaður flokksins, hefur
hafnað með afgerandi hætti hugsanlegri aðild íslands að
Evrópusambandinu. Hið sama á við um Pál Pétursson fé-
lagsmálaráðherra.
Halldór Ásgrímsson á hins vegar þakkir skildar fyrir aö
ræða Evrópumálin, þrátt fyrir að oftar en ekki sé talað
undir rós. Og það er rétt sem hann sagði í erindi í Háskóla
íslands: „Að mínu mati er afar mikilvægt að taki ísland þá
ákvörðun að standa utan ESB eða ganga þangað inn þá sé
slík ákvörðun tekin á grundvelli upplýstrar umræðu þar
sem skilgreining fari fram á kostum og göllum málsins á
fordómalausan hátt. Að slikri umræðu hef ég stuðlað inn-
an mins flokks og á meðal þjóðarinnar og þarf sú umræða
að halda áfram.“
Aðeins einn stjórnmálaflokkur hefur skýra afstöðu til
Evrópusambandsins og stendur heill þar að baki. Vinstri-
grænir hafna aðild með afgerandi hætti og ganga þar
óklofnir til leiks. Aðrir flokkar eru ekki með samhljóm í
Evópumálum þó enginn þeirra hafi það á stefnuskrá sinni
að sækja um aðild.
Fram til þessa hefur Samfylkingin gengið lengst og þar
eru vonir bundnar við að víglínan í íslenskum stjórnmál-
um á næstu misserum verði í Evrópumálum. Halldór Ás-
grímsson virðist sammála þessu mati.
Fróðlegt verður að fylgjast með utanríkisráðherra á
komandi vikum og mánuðum. Hans bíða frekari útskýring-
ar á orðum sínum í liðinni viku. Halldór hefur gefið Evr-
ópusambandinu undir fótinn, þvert á stefnu ríkisstjórnar
Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks og þvert á hug-
myndir margra helstu forystumanna Framsóknarflokksins.
Óli Björn Kárason
DV
Skoðun
Kaupþing - með augum leikmanns
Hugsanleg óeölileg inn-
herjaviðskipti innan Kaup-
þings hafa verið í fréttum
undanfarið. Erfitt er fyrir
utanaðkomandi að festa
hendur á eðli málsins og at-
burðarás. Verðbréfaþing
hefur þó gefið út yfirlýsingu
og athugað málið en aðhefst
ekki frekar.
Það eru óneitanlega fréttir
þegar tíu efstu stjórnendur
verðbréfafyrirtækis kaupa
sama daginn hlutabréf í fyr-
irtækinu fyrir nær 500 miljónir. Slík
kaup eru stór á íslenskan mælikvarða
og ekki daglegur viðburður. Ekki síst
þegar fram kemur, að kaupin eru fjár-
mögnuð með lánum.
Hlutabréfakaup hafa ekki verið
mjög arðbær undanfariö. Nægir að
benda á fjárfestingar lífeyrissjóð-
anna í hlutabréfum á síðustu tveim
árum. Fréttir berast af því að ávöxt-
un margra lífeyrissjóða sé neikvæð
um allt aö 14% á síðustu tveim árum
og ástæðan rakin til hlutabréfa-
kaupa. Hlutabréfakaup hafa því ver-
ið mjög áhættusöm undanfarið og
þarf kjark tU aö kaupa bréf fyrir
mörg hundruð milljónir fyrir lánsfé.
Kaup stjórnenda fyrirtækis á bréfum
í fyrirtækinu geta verið
viðkvæmt mál og því eru
reglur um innherjavið-
skipti settar.
Mögnuð tímarás
Samkvæmt Fréttablaðinu
fóru kaupin fram 21. desem-
ber, eða síðasta virka dag
fyrir jól. Samkvæmt upplýs-
ingum forstjóra Kaupþings
voru kaup á verðbréfafyi*ir-
tækinu Aragon rædd á
stjórnarfundi 28. desember
eða annan virkan dag eftir jól. Bæði
forystumenn Kaupþings og fram-
kvæmdastjóri Verðbréfaþings telja þó
að kaup á Aragon og kaupin á verð-
bréfunum séu aðskilin og óskyld mál.
Nú verður hver að meta það fyrir sig.
Tíu helstu forystustarfsmenn Kaup-
þings vita ekki daginn fyrir jól að
strax eftir jól komi kaup á Aragon til
umræðu innan stjórnar? Kaup á
svona fyrirtæki eru stór á íslenskan
mælikvarða. Slík kaup, jafnvel bara
umræður um þau, krefjast undirbún-
ings stjórnenda. Menn hefja varla um-
ræður um slík kaup í stjóm fyrirtæk-
is nema þeir þekki stöðu fyrirtækis-
ins og hafi velt fyrir sér áhrifum
kaupanna á eigið fyrirtæki.
Guömundur G.
Þórarinsson
verkfræöingur
bréfaþings enda hafa þeir sérþekk-
ingu á þessu sviði. Einhvern veginn
finnst mér samt þessi yfirlýsing
framkvæmdastjórans ekki gefa til
kynna að málið hafi verið kannað að
öðru leyti en því að fá álit Kaupþings
á málinu. Ákvæðin um innherjavið-
skipti eru jú til þess að vernda hags-
muni hins almenna hluthafa.
Eignaraðild starfsmanna
Sjálfsagt er fyrirtækinu mikilvægt
að starfsmenn séu hluthafar og eigi
hagsmuna að gæta að vel gangi. Það
er skiljanleg stefna stjórnenda að
vilja stuðla að því fyrirkomulagi. í
fjölmiðlum kemur fram að tíu stjórn-
endur Kaupþings hafi hagnast um 28
milljónir á þessum kaupum. - At-
burðarásin vekur spurningar.
Hin fræga rannsóknarblaðamennska
byggði mikið á líkum, yfirgnæfandi
líkum, í sinni umfjöllun. Forsætisráð-
herra setti á sínum tíma fram ásakan-
ir á hendur Kaupþingi um að ekki
væri nægilega gætt hagsmuna þeirra
sem fyrirtækið ávaxtar fé fyrir. Þær
ásakanir voru alvarlegar frá æðsta
stjórnanda- þjóðfélagsins. Nú standa
menn enn uppi með stórar spurningar
og svörin þurfa að vera skýr.
Guðmundur G. Þórarinsson
„Það er skiljanleg stefna stjórnenda að vilja stuðla að
því fyrirkomulagi. í fjölmiðlum kemur fram að tíu
stjómendur Kaupþings hafi hagnast um 28 milljónir á
þessum kaupum. - Atburðarásin vekur spurningar.“ -
Aðalstöðvar Kaupþings í Reykjavik.
Auðvitað er málið flóknara en hér
kemur fram og framkvæmdastjóri
Verðbréfaþings segir í dagblöðum:
„Samkvæmt þeim upplýsingum sem
við höfum fengið frá Kaupþingi
nýttu starfsmenn þess sér ekki trún-
aðarupplýsingar." Við verðum að
treysta mikið á starfsmenn Verð-
Vanræktir þéttbýlisþjóðvegir
Hún var góð ábendingin frá Jónasi
Haraldssyni, aðstoðarritstjóra DV, í
leiðara mánudaginn 14. janúar sl.
um þá fyrirætlan stjórnvalda og
þingmanna að fara á þessu ári í
tvennar, samtals um hátt í 10 millj-
arða jarðgangaframkvæmdir í hinu
nýja Norðausturkjördæmi. Hvor
tveggja göngin munu gagnast samfé-
laginu í heild lítið. Svo lítil er arð-
semi annarra fyrirhuguðu ganganna
að Vegagerðin neyðist til að grípa tii
hártogana um hagkvæmni þeirra og
segir efnislega að þau muni ná 4,3%
arðsemi árið 2034 ef álver á Reyðar-
firði verður að veruleika.
Öllum til gagns
Félag íslenskra bifreiðaeigenda
hefur í 70 ára sögu sinni ávallt barist
Kjallari
Stefán
Ásgrímsson
ritstjóri FÍBíilaösins
„Þótt endurbœtur á þjóðvegakerfi höfuðborgarsvœðis-
ins séu einar arðsömustu framkvœmdir sem hœgt er
með nokkru móti að finna á íslandi þá virðast stjórn-
völd og þingmenn enn cetla að hunsa þarfir höfuðborg-
arsvœðisins um úrbœtur í vegamálum, öllu samfélag-
inu til óþurftar. “
fyrir bættum vegasam-
göngum og umferðaröryggi
og gerir enn. Leiðarljós
FÍB var og er það, að þær
vegaframkvæmdir sem
þarfastar eru fyrir allt
samfélagið og þar með arð-
samastar, skuli setja
fremst í forgangsröðina.
Meginleiðir milli helstu
þéttbýliskjarna og lands-
hluta skulu vera sem
greiðastar, vegir og um-
ferðarmannvirki anni
sómasamlega og með lágmarks slysa-
hættu þeirri umferð sem um þau
þarf að fara og loks að skattheimta af
bíleigendum sé í takti við kostnað
samfélagsins af bílum og umferð.
Þetta hefur ekki verið leiðarljós
dreifbýlisþingmanna, sem lengstum
hafa fengið einir að ráða vegamálum
landsins i meginatriðum. Hjá þeim
hafa aðrir og léttvægari hagsmunir
fyrir samfélagsheildina verið í fyrir-
rúmi, gjarnan undir upphrópunum
um byggðastefnu. Þetta hafa þing-
menn þéttbýlisins á suðvesturhorn-
inu látið gott heita.
Afleiðingin er sú að þjóðvegakerf-
ið á höfuðborgarsvæðinu, þar sem
um þrír fjórðu allar umferðar á land-
inu eru og stærstur hluti fram-
kvæmdafjár til vegagerðar skapast,
er í ólestri. Mislæg gatnamót á fjöl-
fomum þjóðvegamótum eru aOt of fá
miðað við umferðarmagn sem bæði
þýðir óþarfa slysahættu og óþarflega
mikla mengun. Þótt endurbætur á
þjóðvegakerfi höfuðborgarsvæðisins
séu einar arðsömustu framkvæmdir
sem hægt er með nokkru móti að
finna á íslandi þá virðast stjórnvöld
og þingmenn enn ætla að hunsa þarf-
ir höfuðborgarsvæðisins um
úrbætur í vegamálum, öUu
samfélaginu til óþurftar.
Jakinn og Höfðabakka-
brúin
Fyrir rúmum áratug rit-
aði Guðmundur J. Guð-
mundsson, formaður Dags-
brúnar, nokkrar greinar í
Morgunblaðið um ástand
þjóðvega í höfuðborginni og
krafðist úrbóta, ekki síst tU
þess að draga úr alvarlegum
umferðarslysum á fjölförnum þjóð-
vegamótum eins og t.d. mótum
Miklubrautar og Kringlumýrar-
brautar. Barátta Guðmundar Jaka
bar þann árangur aö Höfðabakka-
brúin var byggð. Hún er mikil sam-
göngubót og áreiðanlega búin að
borga sig þar sem umferð er greiðari
og alvarleg umferðarslys fyrri tíðar
á þessum stað eru úr sögunni að
mestu. Gatnamót Miklubrautar og
Kringlumýrarbrautar eru aftur á
móti ennþá óbreytt.
Mörg og alvarleg umferðarslys
hafa undanfarið orðið á vegamótum
Breiðholtsbrautar og Suðurlandsveg-
ar við Rauðavatn. Þar má með ein-
földum endurbótum - með því að
gera þar hringtorg - draga stórlega
úr slysahættu. Hringtorg á þessum
stað hefur verið hannað og kostar
samkvæmt kostnaðaráætlun 35-40
milljónir kr. Ekkert bólar þó á fram-
kvæmdum. Það er grátlegt vegna
þess að hringtorgið kostar í bein-
hörðum peningum um helming þess
sem aðeins eitt þeirra alvarlegu
slysa sem nýlega hafa orðið við þessi
gatnamót mun kosta full-uppgert.
Stefán Ásgrímsson
Sameining rétta leiðin
„Risaeðlan Rás 1
með sína litlu hlustun
laumar á mörgum
gullmolanum. Frétta-
stofan sem heyrist á
báðum rásum er það
eina ásamt úrvals-
þættinum Speglinum
sem hefur verið sameiginlegt með
stöðvunum. Þaö er ég sannfærður
um að sameining Rásar eitt og tvö
væri rétta leiðin fyrir Ríkisútvarpið
til að ná árangri. Það eru nógu marg-
ir valkostir á léttmetinu á útvarps-
skalanum. Það er líka kominn tími á
að ríkið dragi sig útúr samkeppninni
á létta markaðinum og láti öörum eft-
ir að skemmta og njóta ávaxtanna af
því. Með sameiningu rásanna væri
hægt að byggja upp útvarpsstöð sem
kæmi á móts við fiesta."
Njöröur Helgason í grein á Strik.is
Þörf á fjölskyldustefnu
„Það er líka kominn timi til að
stjórnvöld taki upp virkari íjöl-
skyldustefnu og vinni markvisst að
því að gera foreldrum kleift að sinna
skyldum sínum í því að ala upp
framtíðarböm þessa lands. Skilnaðir
eru allt of tiðir hér á landi og
kjarnaíjölskylda nútímabarns er of
flókin samsetning. Sum lítil böm
þurfa að þola það að búa eina viku
heima hjá pabba og aðra viku heima
hjá mömmu. Hvar á bamið heima?
Börn á leikskólum eru ekki lengur
látin teikna ættartré þar sem það
þykir orðið of flókið. Ég held að mik-
il hlýja, alúð og agi séu nauðsynlegir
þættir í uppeldinu og þeir þurfa að
koma frá foreldrunum. Ég vona að
peningaágirnd láti í minni pokann
fyrir tillitssemi, kurteisi, hlýju og
hamingju á þessu nýja ári.“
Elln Albertsdóttir í Vikunni.
Kærleikur
Ég gaf ölmusu nýlega.
Þetta er ekki saga af ferða-
lagi, heldur átti þetta sér
stað í apóteki i Reykjavik.
Ungur maður gat ekki lagt
út fyrir lyijunum sem var
skrifað upp á fyrir hann og
ég heyrði hann fara þess á
leit við afgreiðslukonuna
að apótekið skrifaði hjá
honum fram yfir mánaða-
mót. Hún átti auðvitað ekk-
ert með það og horfði vand-
ræðalega á manninn, sem _______
sýndi enn merki þess að “
hafa verið meö fallegustu börnum,
þótt vanheilsa kæmi sennilega fyrst
í huga þess sem leit hann augum.
Hann vantaði ekki nema þúsund
krónur og ég ákvað að gefa honum
þær í jólagjöf. Mikið var pilturinn
þakklátur. En þetta var auðvitað
ekki jólagjöf, þær eru gefnar við aðr-
ar aðstæður.
Mannréttindi og kærleikur
Ölmusugjafir voru mikilvægur
þáttur í trúarbrögðum fyrri alda og
eru líklega enn í fátækum löndum.
Þær voru beinlínis sáluhjálparatriöi
bæði í kristni og íslam, rétt eins og
bænir og annað dyggðugt lífemi.
Jesús Kristur boðaði að kærleikur
væri frumskilyrði sæmilegs lífernis.
Menn, jafnólíkir honum og John
Lennon og James Baldwin, komust
að sömu niðurstöðu á eigin forsend-
um. Sem og reyndar óteljandi aðrir,
því í kærleikanum felst virðingin
fyrir öðrum - og sjálfum sér, sem er
forsenda þess að geta tekiö sæmilega
og siðferðilega afstööu í lífinu.
Lára
Magnúsardóttir
s agnfræöingur
Engum þykir gott að
þiggja ölmusur og fyrir
löngu hófst þróun á Vestur-
löndum í þá átt að fyrir-
byggja skömmina sem fylg-
ir þeim og tryggja almenn-
ingi sjálfsvirðingu og að-
stæður til að lifa sjálfstæðu
lífi. Þetta hlaut heitið
mannréttindi og er grund-
vallaratriði vestrænnar nú-
timamenningar og stjórnar-
hátta. Það kom í ljós að til
voru pólitískir möguleikar
á að tryggja lífsafkomu og
sjálfstæði almennings, sem fyrri alda
hugsuðir sáu aldrei. Það eru til að-
ferðir við að dreifa því sem til er
nógu víða, til að engan vanti frum-
skilyrði til þess að lifa með fulla
sjálfsvirðingu. Þetta lagði annars
konar skyldur á herðar þeirra sem
áður gáfu ölmusur.
Þeir eru viðkvæmastir fyrir sem
ekki ganga heilir til skógar. Um
nokkra hríð fóru Norðurlandaþjóð-
irnar í fararbroddi í heilsugæslu,
heilsuvemd og tryggingum fyrir þá
sem voru svo ólánsamir að veikjast
eða slasast. ísland var stoltur þátt-
takandi þar og uppskar heilbrigði
þjóðar, sem er forsenda einhverra
mestu lífsgæða og velmegunar sem
sögur fara af.
Tryggingar og kærleikur
Svo var tilkynnt að harðnað hefði
i ári og við tók að kippa hornstein-
unum undan því sem áður hafði ver-
ið byggt. Á biðstofu hjá lækni um
daginn heyrði ég sagt: „Þú getur
fengið tíma á fóstudaginn, en ég verð
að láta þig vita aö það getur kostað
allt að 18 þúsund krónum." - Það var
veriö að tala um eina læknisheim-
sókn!
í sjónvarpsauglýsingu er borið
saman barn og blómapottur.
Mórölsk skilaboð: íslendingar
tryggja börnin sín ekki jafn vel og
innbúið. Þótt það sé sannarlega
mögulegt, ætla ég ekki að túlka aug-
lýsinguna þannig að hægt sé að fá
pening upp í kostnað fyrir nýju
bami, ef svo illa færi að það félli út
um glugga. Eina afsökun okkar al-
mennings fyrir tryggingaleysinu er
sú að við höfum staðið í þeirri trú að
við höfum öll bæði sjúkra- og slysa-
tryggingu hjá hinu opinbera. Við
bara vissum ekki að það þyrfti að
kaupa þær hjá TM. Er kannski búið
að einkavæða heilbrigðiskerfið?
Hagkerfi og kærleikur
Það er kerfið sem ber skömmina
af því að ég hafi gefið ölmusu í
Reykjavík í lok ársins 2001 eins og ég
væri miðaldakona að kaupa mér
sáluhjálp eða túristi í þriðja heims
landi. Niðurskurðurinn er kominn
út fyrir sæmileg mörk. Hann er
hneisa og skömm.
Það er ekki aðeins að yfirvöld hafi
gleymt að frumskylda þeirra er aö
vernda líf, limi og virðingu einstak-
linganna, heldur eru þau að svíkja
hagsmuni heildarinnar - það má
kalla það hagkerfi min vegna. Það er
ekki hægt að viöhalda góðu ástandi
til lengdar þar sem valdir hópar eru
látnir éta það sem úti frýs. - Fyrir
utan að það er ljótt að gera það.
Lára Magnúsardóttir
Spurt og svarað
Er rétt að skattleggja öll lífsins gceði?
■ . . • ■«%■.
s 1 H ■ ' :tó
Vignir Rafii Gíslason,
lögg. ertdursk. hjá PWC:
Stökkbreytingar
óeðlilegar
„í skattalögunum eru víðtækar
heimildir fyrir því að skattleggja
ýmis hlunnindi og starfstengdar
greiöslur. Þær verður að vera hægt að verðmeta með
einhverju móti og vald til þess er Ríkisskattstjóra falið.
Hins vegar er mjög óeðlilegt að gera stökkbreytingar í
þessum efnum, miðað við það sem verið hefur á undan-
fórnum árum og áratugum. Ákveðnar hefðir hafa mynd-
ast. Mikið af þeim hlunnindum sem hér um ræðir eru í
raun ekki til sem slík heldur nauðsynlegur þáttur í
starfi manna fyrir launagreiöanda. Þar nefni ég til
dæmis farsíma, tölvubúnað, fatnað og fleira. Þessi bún-
aöur er því í raun ekki hlunnindi né heldur lífsins gæði
sem vart er hægt að skattleggja."
Hrafn Gunnlaugsson
kvikmyndagerðarmaður:
J Lœknir, lœknaðu
sjálfan þig
„Læknir, læknaöu sjálfan þig.“ Þetta
latneska orðtæki segir það sem þarf um
þann sem talar fyrir svona hugmpdum.
Ég minni á hugmynd Davíðs Oddssonar um umboðsmann
skattgreiðenda til að veija fólk fyrir ofríki skattayfirvalda.
Davíð sagði í viðtali: „Ef skattalög og þess háttar er athugaö
höfum viö stjómmálamennimir oftast komið fram sem full-
trúar skattstofunnar á þjóðþinginu en ekki almennings.
Þarna höfum við gleymt okkur.“ Með hugmynd um umboðs-
mann skattgreiöanda kom Davíö fram sem fulltrúi kjósenda
en ekki kerfisins. Ég vona að Davíð drífi nú í að dusta rykið
af þessari tillögu og flytji hana í fuliri alvöru. Forsætisráð-
herra hefur sagt að skatturinn sé að verða ríki í ríkinu; ég
vil umorða þetta og segja: lögregla í lögregluríkinu. “
Ögmundur Jónasson,
þingmaður VG:
Indriði veit hvað
hann syngur
„Spumingin snýst um hvort hér
sé um að ræða kostnað sem fellur
til einvörðungu vegna starfsins
eða hvort þetta séu hlunnindi sem menn njóta þar
fyrir utan. Forstjórar fá öðrum fremur frían bíl til að
komast á í vinnu þó allt starfsfólk þurfi að sjáifsögðu
að komast til sinnar vinnu. Þetta er dæmi um hlunn-
indi sem sjálfsagt er að skattleggja. Hvar draga á lín-
una er ekki alltaf ljóst en þegar fólki eru tryggð
hlunnindi beinlínis með því að færa þau yfir í
óskattskylt form er skattlagning eðlileg. Þegar ríkis-
skattstjóri segist vilja skattleggja öll lífsins gæði trúi
ekki ég öðru en hann hafi sanngimissjónarmið L
huga - enda veit Indriði nokk hvað hann syngur.“
Sólveig Kr. Bergmann,
ritstjómarfulltrúi Mannlífs:
Ósköp
dapurlegt
„Slík skattlagning væri ein-
faldlega kjaraskerðing sem ætla
má að hefði verið leiðrétt við
næstu samninga.
Ríkisstjórnin hefur því líklega' sparað þaö
vafstur.
Annars finnst mér mér ósköp dapurt að kalla
síma og bensínstyrki lífsins gæði. Ég legg allt
annan skilning í það orðasamband."
. LÁCGRi SKATTi i ■
gfcMte’MBgr. •. . - •‘;úS
■
-ú
Jt GÓÐERIÐ LÍXA '
i T|l aldraðra
Að þessu, þaö er aö skattleggja ýmis hlunnindi fólks, stefndi ríkisskattstjóri og sagöi tilganginn vera aö auka jafnræöi þegnanna. Ríkisstjórnin tók hins vegar af skarið og af þessu veröur ekki.
„Það er ekki aðeins að yfirvöld hafi gleymt að frumskylda þeirra er að vemda líf limi
og virðingu einstáklinganna, heldur eru þau að svíkja hagsmuni heildarinnar - það
má kalla það hagkerfi mín vegna. “ - Mótmœli við alþingissetningu.