Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.2002, Blaðsíða 8

8
Neytendur
ÞRIÐJUDAGUR 22. JANÚAR 2002
DV
Gervihnattadiskar á fjölbýlishúsum:
Litlir diskar á svölum í lagi
- en annars þarf samþykki annarra eigenda
Undanfarið
hafa komið mörg
mál til Húseig-
endafélagsins um
heimild til að
setja upp prívat
gervihnattadiska
á eða utan á sval-
ir í fjöleignarhús-
um. í mörgum til-
vikum er um að
ræða fólk af er-
lendu bergi brotið
sem með þessu
móti getur haft
Slgurður Helgi
Guöjónsson,
formaöur
Húseigenda-
félagsins.
aðgang að sjónvarpsefni frá heima-
löndum sínum.
Sigurður Helgi Guðjónsson, for-
maður Húseigendafélagsins, segir
að slíkir diskar hafi verið bitbein og
til ófriðar og verið deilt um rétt eig-
enda til að festa þá utan á hús eða
ofan á það og hvort eigendur megi
hafa þá á svölum sínum.
Sigurður segir að þaö geti ráðið
úrslitum um heimildir diskeigenda
hvort þeir hafa sett diska utan á
svalahandriö íbúða sinna eða utan á
húsið innan seilingar frá svölum
eða hvort þeim er komið fyrir innan
svala og ná lítið eða ekkert upp fyr-
ir svalahandriðiö. „Það skiptir
sköpum hvort diskurinn hafi áhrif á
ásýnd og heildarmynd
hússins eða ekki. Ef
fullkomið og villt
frjálsræði ríkti og allir
mættu gera það þeim
sem þeim sýnist í
þessu efni, þá gætu
sum hús fariö að bera
blæ af geimstöðvum
eða brotajárnshaug-
um.“
Þarf samþykki
Það er ljóst að stórir
diskar sem og smærri
diskar utan á hús og
svalir eru fallnir til
þess að spilla ásýnd
húss og slíkt er öðrum
eigendum óskylt að
þola. Samkvæmt fjöl-
eignahúsalögunum er
allt ytra byrði íjöl-
eignahúss í sameign
og þar með er talið út-
lit og ásýnd og heildar-
mynd hússins. Því er
uppsetning slíkra
diska utan á húsið háð
fyrir fram samþykki
annarra eigenda. í
langflestum tilvikum þarf samþykki
allra eigenda fyrir sliku en í undan-
Lýti á húsinu?
,Þaö skiptir sköpum hvort diskurinn hefur áhrif á ásýnd og heildarmynd hússins. Ef fullkomiö
ræöi ríkti og allir mættu gera þaö þeim sem þeim sýnist í þessu efni þá gætu sum hús fariö
af geimstöövum eöa brotajárnshaugum, “ segir Siguröur Helgi.
tekningartilvikum þarf samþykki
2/3 hluta eigenda en ef um smáræði
Rottuveiðin dýrkeypt
- hjá meindýraeyðinum, en ókeypis hjá borginni
Starfsmenn fyrirtækis eins i bæn-
um höfðu samband við neytendasið-
una og sögðu farir sínar ekki sléttar
því dag einn sáu tveir þeirra eitt-
hvað hreyfast í vinnunni og töldu
að um væri að ræða rottuskott. Mik-
il skelflng greip um sig og var í
skyndingu hringt í meindýraeyði
sem var tilbúinn til að koma og
leysa málið. Starfsmenn spurðu um
verð þjónustunnar og var sagt að
rottuveiðin kostaði 10.000 kr. Þar
sem slíkt stórmál var á ferðinni
samþykktu þeir það og meindýra-
eyðirinn mætti á staðinn og setti
upp 8 gildrur. Eftir það var vitjaö
tvisvar um gildrurnar og sagðist
eyðirinn hafa fengið eina mús í
gildru. En brúnin á þeim þyngdist
þegar reikningurinn barst þeim í
hendur því hann var hvorki meira
né minna en 26.000 kr. sem er tölu-
vert meira en þeir töldu sig eiga að
borga auk þess sem þeim fannst lít-
ið til vinnuframlagsins koma. Þegar
haft var samband við fyrirtækið var
svarað með skætingi og því haldið
fram að fyrsta heimsóknin kostaði
10.000 og síðari heimsóknir 3.300 kr.
auk kostnaðar við gildrurnar. Var
rukkað fyrir 4 heimsóknir þegar
þær voru aðeins þrjár. Meindýra-
eyðirinn sagði skýringuna á þessu
háa verði vera þá að þeir sem ynnu
þessa vinnu þyrftu að fara í endur-
menntun erlendis a.m.k. þrisvar á
ári og að hver heimsókn væri í raun
útkall, eins og t.d. hjá pípulagninga-
mönnum.
Þeir sem keyptu þjónustuna voru
að vonum ekki ánægðir með þessi
svör og til gamans hringdu þeir í þá
Vinalegar rottur
Ekki erum viö islendingar eins hrifnir af þessum dýrum og drengurinn á
myndinni en hann viröist líta á þær sem ieikfélaga.
Rottugildra.
starfsmenn Reykjavíkurborgar sem
sjá um þessa hluti. Þá kom í ljós að
Reykjavíkurborg veitir þessa þjón-
ustu án endurgjalds.
Ókeypis hjá borginni
„Það er í verkahring borgarinnar
og sveitarfélaga að spoma við rottu-
gangi og því er þessi þjónusta ókeyp-
is hjá okkur,“ segir Guðmundur
Björnsson, verkstjóri Meindýravarna
hjá Reykjavíkurborg. „Ef einhver tel-
ur sig sjá rottu, hvort sem um er að
ræða dýr sem er á ferð utan dyra eða
inni í húsi, þá hefur hann samband
við okkur sem fyrst og við reynum að
gera eitthvað í málunum."
Verði fólk vart viö rottu innandyra
setja starfsmenn Meindýravama yfir-
leitt upp gildrur en eitur er ekki not-
að nema utan dyra, og þá yfirleitt í
holræsisbrunna. „Við reynum að ná
þeim þar sem þær ferðast um og eng-
in hætta er á að mannfólkið komist í
snertingu við eitrið."
Rottur halda sig í skólpkerfl borg-
arinnar og sjást helst á yfirborði
jarðar í nánd við bilaðar lagnir. Þær
eru algengastar á svæöinu frá Sel-
tjarnarnesi að Elliðaánum en lítið
hefur boriö á þeim annars staðar. TU
dæmis segir Guðmundur að rottu-
vandamál í fjörum séu ekki lengur til
staðar eftir að farið var að hreinsa
skólpið og dæla því lengra út.
Auk rottuveiðanna sjá meindýra-
vamir borgarinnar um að hafa hem-
ii á vargfugli og villiköttum. -ÓSB
er að tefla nægir samþykki einfalds
meirihluta.
„í öllum þessum tUvikum er til-
skUið að ákvöröun sé tekin á hús-
fundi enda er ákvörðunartaka með
því að ganga meö lista á miUi eig-
enda ekki lögmæt nema aUir skrifi
undir.
Þegar um litla diska á svölum er
að ræða snýr það að hagnýtingu sér-
eignar og í slíkum tilvikum er það
meginregla að eigandi eigi einn rétt
á að ráða yfir og hagnýta séreign
sína. Sá réttur takmarkast hins veg-
ar og skerðist af ofangreindum rétti
annarra sameigenda varðandi út-
litsatriði og Qeira.
Ef diskur hefur engin eða sáralít-
U áhrif á útlit hússins, ásýnd þess
og heUdarmynd þá er
það álit mitt að slíkur
diskur á svölum gangi
ekki á neina lögvarða
hagsmuni og lögvar-
inn rétt sameigenda.
Ef ljóst er að þessi
diskur hefur ekki í for
með sér beina og
sannanlega röskun á
hagsmunum annarra
íbúðareigenda, þá eiga
þeir ekki íhlutunar-
rétt.“
Hætta á geislun?
„Það er tU í dæm-
inu að að íbúðareig-
andi hafi skorast und-
an að veita samþykki
fyrir diski vegna þess
að hann telur hættu á
geislun samfara hon-
um. Um það má segja
að almennt er talið að
á geislunarhætta frá
slíkum diskum sé eng-
og villt frjáis- in- A.m.k. hafa engar
að bera blæ mælingar og rann-
sóknir staðfest það. Eg
tel því að mótmæli á
þeim grundvelli séu léttvæg og að
þeim megi, komi ekki annað tU,
vísa á bug a.m.k. þar til annað verð-
ur í ljós leitt.
Réttur aUra íbúðareigenda er jafn
í þessu efni og sama er að segja um
skyldumar og önnur atriði sem hér
spUa inn í. Vissulega hefur maður
samúð og skilning á aðstöðu erlends
fólks sem viU halda tengslum við
föðurland sitt með hjálp gervi-
hnattasjónvarps en þó er ekki að
lögum heimUt að veita þeim nein
sérréttindi eða aukinn rétt umfram
aðra íbúðareigendur. Þannig sér-
réttindi myndu fela í sér misrétti og
ranglæti gagnvart öðrum eigend-
um.“ segir Sigurður Helgi að lokum.
-ÓSB
Fréttatilkynning frá Neytendasamtökunum:
Hátt verð vínberja
Að undanfórnu hafa vínber verið
seld á mjög háu verði hér á landi,
það háu að mörgum neytendum hef-
ur ofboðið og sniðganga þeir því
þessa vöru. Þannig var kUóið af vín-
berjum selt á tæpar 1.300 krónur í
bæði Nóatúni og Nýkaupi fyrir
skömmu (1.298 krónur
í þeirri fyrrnefndu
og 1.299 krónur í
þeirri síðar-
nefndu).
InnQytjendur
vínberja hafa í
fjölmiðlum
reynt að
bera í
bætiQáka
fyrir þetta
háa verð og
sagt ástæöuna
vera fyrst og
fremst þá að einu
ætu vínberin
sem nú sé hægt
að kaupa séu rækt-
uð í Suður-Afríku.
Og þar sem Qytja
þurfi vínberin í
Qugi aUa þessa leið
tU að tryggja fersk-
leika þeirra, sé verðið
einfaldlega svona. Inn-
Qytjendur hafa einnig
lýst því yflr í fjölmiðlum
að innkaupsverðið á vínberj-
um frá Suður-Afríku sé mjög hátt
núna og megi vænta verðlækkana
um næstu mánaðamót.
Starfsmaður Neytendasamtak-
anna er nýkominn af ráðstefnu sem
haldin var í Kaupmannahöfn. Hann
nýtti tækifærið og leit inn i nokkr-
ar verslanir og kannaöi verð á vín-
berjum þar og reyndist kUóið af vín-
berjum frá Suður-Afríku kosta frá
36 og upp í 40 danskar krónur. Mið-
að við opinbert viðmiöunargengi
Seðlabanka íslands 15. janúar sl.
var sölugengi danskrar krónu
12,348. Miðað við það er verð á vín-
berjunum í verslunum í
b, Kaupmannahöfn á bUinu
445-494 íslenskar krón-
Þannig er verðið hér
á landi á vínberjum
frá Suður-Afríku
aUt að því
þrefalt hærra í
verslunum hér
borið saman
við verð í
verslunum i
Kaupmanna-
höfn. Hér er
um miklu
meiri mun að
ræöa en skýra
má með hærri
Qutningskost-
aði hingað tU
lands heldur
en til Dan-
merkur.
Það virð-
ist augljóst
að skýringar
innQytjenda
hér standast ekki.
fslenskir neytendur hljóta
því að spyrja sig hvort einok-
unin sem heUdsöluaðilar hafa skap-
að sér á þessum markaði valdi því
að neytendur séu með vínberjaverð-
inu að greiða miklu meira en eUa.
Frá sjónarhóli neytenda er því eðli-
legt að krefjast þess að innQytjend-
ur lækki verð á vínberjum þegar í
stað og hætti að misnota aðstöðu
sína hér á markaði og hafa fjármuni
af neytendum.
ur