Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2002, Qupperneq 42

Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2002, Qupperneq 42
50 Helgarblað LAUGARDAGUR 26. JANÚAR 2002 DV Skreppur seiðkarl og Þorbjörg lítilvölva - seiðnum fylgdi svo mikil ergi að ekki þótti skammlaust fyrir karlmenn að stunda hann Skreppur seiökarl Undarlegir menn voru gjarnan upp- nefndir í höfuö- ið á þessum skemmtilega furöufugli. Fyrir um þrjátíu árum voru sýndir 1 ríkissjónvarpinu þættir um undarleg- an náunga sem hét Skreppur seiðkarl. Aðalsögupersónan var góðlátlegur galdramaður sem átti lítinn frosk og hafði ílogið um í tima frá elleftu öld til ársinsl960. Þættimir nutu mikilla vin- sælada og undarlegir menn voru gjam- an uppnefndir Skreppur seiðkarl í höf- uðið á þessum skemmtilega furðufugli sem að öllum líkindum ílokkast sem seiðskratti eða sjamani. Á undanfórnum árum hefur áhugi á seiðmenningu og sjamanisma aukist til muna og víða er- lendis jaðrar við sjamanatísku. Oftar en ekki fylgir tísk- unni mikil rómantík og er boðið upp á námskeið sem eiga að gera þátttakendur að sjamönum. Aðrir tengja sjamanisma indián- um Suður-Ameríku, hálfviiltu frumskóga- fólki sem fer sálfor- um með aöstoð of- skynjunarrplantna og læknar sjúka með hjálp forfeðranna, eða íbúum Si- beríu sem berja bumbur og gala söngva eftir að hafa étið berserkja- sveppi. Óðinn yfirsjaman í Encyclopædia Britannica frá 1987 segir að sjamani sé töfralæknir, prest- ur og dulspekingur samfélagsins, hann læknar sjúka, stjómar fómarathöfnum samfélagsins og leiðbeinir sál dauðra yfir í annan heim. Hann getur þetta vegna hæfileika síns til að fara út úr líkamanum að vOd. í Síberíu og Norð- ur-Asíu gengur staðan í erfðir og Vilmundur Hansen blaöamaöur , -j Whtf Bréf frá lesanda: Loddari fær tiltal Umsjónarmaður þjóðsagnasíðu DV fagnar því að fá viðbrögð frá lesendum. í síðustu viku var grein sem fjallaði um þann loddarahátt sem oft einkennir umræðu um dul- ræn mál og gefin nokkur ráð sem menn geta beitt til að teljast við- ræðuhæfir á því sviði. Lesandi blaðsins brást við grein- inni og sendi umsjónarmanni eftir- farandi tölvupóst, sem birtur er orðréttur, en af honum að dæma er ekki annað að sjá en greinin hafi hitt í mark. „Af grein þiimi má ráða að hér er sannur loddari á ferð. Grautar öllu saman af fávísi einni. Yfirborðsþekk- ingin skín í gegn ails staðar. Loddari að tala um loddara. Eða þá sem hann telur loddara.. Ekki var mér mikið skemmt nema yfir fávisi þinni og alltaf gaman að sjá menn gera sig að fifli opinberlega. Einfaldur maður sem sér heiminn i svart/hvítu og var að reyna að vera fyndin. Frekar lásý og óprófessíónelt allt saman. Hefur þú ef til vill lesið efnis- yfirlitið í einhverri bók Einars Páls- sonar.? Þar fór maður sem hafði eiginleika sem þú afhjúpar svo glæsilega að þú hefur ekki sjálfur.. Hér var skólabók- ardæmi um mann sem fellur fyrir eig- in bragði. Þama féllst þú í eigin fúlan pytt. Gagnrýnir „loddara" enn ert svo sjálfur dæmi um einn slíkan. Einar.“ MYND ÚR SHAMAN, THE WOUNDED HEALER EFTIR JOAN HALIFAX Sjáfspynting Óöinn er goö trúaralgleymis og dýrk- un hans hefur öll einkenni vitundar- vímu eöa trúarteiöstu. Tilfinninga- leysi hita og sársauka er vel þekkt í andatrú þar sem mönnum blæöir ekki þótt borin séu á þá eggvopn. starfsgreinin er ekki kynbundin. Fyrirbærið þekkist einnig í nor- rænni goðafræði og tengist Óðni og trúnni á volduga anda. í bókinni Hug- tök og heiti í norrænni goðafræði eftir Rudolf Simek segir að sjálfsfórn Óðins þegar hann hékk í tré í níu nætur minni á manndómsvígslur fornra menningarsamfélaga og Óðinsdýrkun sé að mörgu leyti lík því ástandi sem grípur töfralækna við lækningar og spásagnir. Óðinn er goð trúaralgleym- is og dýrkun hans hefur öll einkenni vitundarvímu eða trúarleiðslu. Til- fmningaleysi berserkja og úifhéðna fyrir hita og sársauka er vel þekkt í andatrú þar sem mönnum blæðir ekki þótt borin séu á þá eggvopn. Það að Óðinn sjái um alla heima úr hásæti sinu gæti bent til þess að hann fari sálfómm eins og sjamanar. Simek bendir á að sætið Hliðskjálf minni í ýmsu á tuma, palla eða seiðhjalla sem seiðmenn og seiðkonur notuðu til að sjásýnir. fS" í Ynglingasögu Snorra Sturlusonar segir að Óðinn skipti hömum og að búkur hans liggi eins og sofandi eða dauður. Andinn er aftur á móti fugl eða dýr, fiskur eða ormur og fer á einni svipstundu til fjarlægra landa. Lýsingin ber öll merki sjamanisma, Óðinn fer sálfórum í dýrsliki og leitar frétta með galdri. Snorri segir að Óðinn kunni að slökkva elda, kyrra sjó og snúa vind- um með orðunum einum. Ekki nóg með það því Óðinn gat leitað frétta hjá höfði Mímis sem hann hafði jafnan með sér og hann átti tvo hrafna, Hug- inn og Muninn, sem flugu um allar jarðir og færðu honum fréttir. Hann segir einnig að Óðinn hafi kunnað að magna seið en að honum fylgi svo mik- il ergi að ekki hafl þótt skammlaust fyrir karlmenn að stunda hann. Slógu hring um hjallinn Til þess að verða sjamani þurfa menn og konur að ganga í gegnum stranga vígslu og jcifnvel sjálfspynting- ar. Aðferðin er þekkt meðal ýmissa þjóðflokka á norðurhveli og í Suður- Ameríku þar sem tilvonandi sjamani þarf að vinna fyrir kraftinum sem hann öðlast með því að fóma sjálfum sér líkt og Óðinn. í Hávamálum segir um Óðin að hann hafi fómaði sjálfum sér með því að hanga níu nætur í tré, þjáður af hungri og þorsta, særður spjóti. Þekk- ingarleit Óðins líkist innvígsluþraut- um síberískra sjamana sem meðal annars felst í því að klifra í trjám og dvelja þar dögum saman. Óðinn öðlast þekkingu gegnum þjáninguna, þekk- ingu sem er fólgin í töfraþulum, meðul sem hann beitir til að lækna, stilla eld, æra nomir og stjóma örlögum manna. Sleipnir, hinn áttfætti hestur Óðins og fararskjóti hans til undirheirna, á sér hliðstæðu í trúnni á fararskjóta sí- berískra sjamana. Óðinn riður Sleipni til Heljar að særa upp löngu dauða spá- konu og leita frétta en það verður að teljast mögnuð vígsla. Vegna erginnar sem fylgir seiðnum vom það einkum konur sem lögðu stund á hann. í bókinni Guöirnir okk- ar gömlu segir Sölvi Sveinsson að seið- konur hafi verið nefndar vala eða völva sem þýðir sú sem ber staf. „Staf- urinn var fararskjóti völvrmnar og með honum gat sál hennar ferðast um allar jarðir. Seiðkonumar báru sérstök klæði sem einangruöu þær frá um- heiminum og frömdu seiðinn í sérstök- um seiðhjalli. Völvan féll í trans með aðstoð söng þeirra sem fylktust með seiðnum, þetta var kallað að gala.“ Rudolf Simek segir að eitt af ein- kennum seiðkvenna hafi verið klæðnaður þeirra en hann er einnig eitt af einkennum Óðins. „Á ferðalögum sínum sveip- ar hann sig gjaman dökkri skikkju og felur andlit sitt und- ir slút- andi hatt- barði.“ í Ei- ríks sögu rauða er sagt frá i MYND UR SHAMAN, THE WOUNDED HEALER ERIR JOAN HALIFAX Þjáður af hungri og þorsta Óöinn fórnaöi sjálfum sér og hékk níu nætur í tré, þjáöur af hungri og þorsta. Þekkingarleit Óöins líkist innvígsluþrautum sjamana sem meöal annars felst í því aö klifra í trjám og dvelja þar dögum saman. Fötin skapa manninn Seiökonur báru sérstök klæöi sem einangr- uöu þær frá umheiminum. Á feröalögum sínum sveipar Óöinn sig gjarnan dökkri skikkju og feiur andlit sitt undir slútandi hattbaröi. Þorbjörgu lítilvölvu, klæðnaði hennar er lýst og sagt er að hún hafi haft staf í hendi. Þegar Þorbjörg ætlaði að magna seið bað hún nokkrar konur >v að hjálpa sér og slógu þær hring um hjallinn. Með því ® \ að stunda seið var seiðkon- Totúc unum kleift að leita frétta um ókomna atburði og þannig hafa áhrif á sam- félagið. Sjamanismi og þjóðtrú í þjóðsögum og þjóð- trú má víða fmna sögur og sagnir sem tengjast sjamanisma en hér verður látið nægja að nefna tvö dæmi. Jón Hnefill Aðalsteinsson segir í fimmta bindi Islenskrar þjóð- menningar að útiseta sé gömul aðferð til að leita frétta og að útisetan sé ná- skyld seiðunum. „Þá sátu menn úti á krossgötum um nætur og leituðu frétta af þeim hul- iðsverum sem um veginn sveimuðu. Útiseta var ein j þeirra aðferða úr fréttaöflun nor- ; rænnar trúar sem lifði af kristnitökuna og var viðhöfð í þjóð- trú síðari alda enda þótt ströng viðurlög lægju við sem að líkum lætur.“ Jón Hnefill hefur á öðrum stað bent á að í einni sögu um galdra- manninn Jón gráa sé ekki annað að sjá en hann kunni að fremja seið og að hann hafi jgt beitt sálna- eða líkamsflakki, líkt og sjamani, til að veiða. „Jón grái liggur fyrir tófu ásamt öðrum manni en hún kemur aldrei í skotfæri. Þeir S ákveða því að skiptast á að sofa, meðan hinn er á vakt. Eftir að Jón sofnar tekur fé- lagi hans eftir erni sem sveimar yfir, öminn steypir sér skyndilega yfir tófuna og strax á eftir birtist Jón með tófuna í hend- inni.“ Víða um heim er öminn tákn um flug sjamana og samkvæmt lýsing- unni hefur Jón grái kunnað að hafa hamskipti og breyta sér í dýr. Læknamiölar nútimans Læknarmiðlar nú á tímum beita svipuðum aðferðum og sjamanar fyrr á öldum. Þeir sem búa yfir krafti til fjarlækninga segjast oftar en ekki gera það með hjálp anda eða framliðinna. í bókinni Leitið og þér munið finna, af- mæliskveðjur til Hafsteins Bjömsson- ar miðils, er sagt frá skyggnigáfu hans og lækningakrafti. „Miðillinn settist á stól andspænis fólkinu og sat ég við hlið hans. Hann mun hafa verið í því ástandi, sem kall- ast hálf-trancs, en það er draumkennt ástand, þó ekki dýpra en svo, að hann svaraði skilmerkilega öllum spurning- um, sem að hon- um var beint. [.. .] Enn hoifði hann í gaupnir sér og virtist ekki nota venjuleg augu til að sjá. Eftir að nokkrir kippir höfðu farið um líkama hans, hóf hann að lýsa fólki af öðrum heimi en vorurn". Á öðram stað í sömu bók lýsir Margrét frá Öxna- felli reynslu sinni af því að sitja fund með Hafsteini en Margrét var landskunn fyrir miðilshæfileika sína. „Ég var einu sinni sem oftar á fundi. í hringnum sat veik kona, sem læknir að handan beitti athygli sinni svo sterkt að, að mér virtist hún vera hrif- in út úr hringnum og öllum kraftinum beint að henni." Þessar tvær lýsingar líkjast óneitan- lega hegðun sjamana og telja má víst að fyrr á öldum hefðu lækningamiðlar flokkast sem sjamanar. Brýr milli heima Sjamanismi var og er stundaður um allan heim, hvort sem það er í Siberíu, Suður-Ameriku eða Austurlöndum fjær. Hugmyndin á sér mörg birtingar- form en tilgangurinn er alltaf sá sami, að ná sambandi við annan heim. Seið- skrattinn eða völvan skilur sig frá vit- und þessa heims með hjálp ofskynjun- ai'plantna eða sefjunar og opnar gáttir eða byggir brýr milli heima. -kip@dv.is MYND UR SHAMAN, THE WOUNDED HEALER EFTIR JOAN HALIFAX Hamskipti Víöa um heim er örninn tákn um flug sjamana.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.