Dagblaðið Vísir - DV - 09.10.2002, Blaðsíða 12

12
__________________________MIÐVIKUDAGUR 9. OKTÓBER 2002
Skoðun i>V
Hefurðu farið í
gönguferð nýlega?
Sigtryggur Kristinsson:
Ég gekk dálítiö um svæðiö meö fram
Hvítá í Árnessýslu í sumar.
^_____Hr
Siguröur Árni Gunnarsson:
Ja, ég skrepp stundum upp á Esju.
Magnús Á. Magnússon:
Nei, ekki nýlega en Esjan er vin-
sælust hjá mér ef ég fer í fjallgöngu.
Bjarney Rlchard:
Ég er nýkomin frá Spáni og þar gekk
ég af mér allar tær.
Steinunn Benediktsdóttlr:
Já, ég er nýbúin aö ganga á Esjuna.
S
Ovarin milljarða-
mannvirki?
Einar Gíslason skrifar:
Ég hef komið nokkrum sinnum
að og farið framhjá hinum gríðar-
legu verðmætu orkumannvirkjum
okkar sem eru í námunda hvert við
annað, Búrfellsvirkjun, Sultartanga-
stöð og Hrauneyjarfoss. Þetta eru
glæsileg minnismerki hjá fámennri
þjóð, sem leggur kapp á að búa að
sinni orku sem annars kæmi engum
að notum. Við höfum að vísu tekið
fé að láni til að fjármagna þessi
verðmæti, en fáir myndu nú vilja
vera án þessara miklu virkjana sem
eru í raun löngu búin að borga sig,
miðað við það sem við fáum út úr
framkvæmdunum á allan hugsan-
legan hátt.
Ég kom í heimsókn í þessi mann-
virki fyrir stuttu ásamt hópi ferða-
langa í skoðunarferð sem skipulögð
var af einu hverfafélagi sjálfstæðis-
manna í Reykjavík. Þetta var fróð-
leg ferð og einstaklega vel heppnuð,
þar sem menn fengu ýmsar upplýs-
ingar um þessi stórkostlegu orku-
ver. Það sem kom manni kannski
mest á óvart var tvennt; hve fáa
starfsmenn þarf til að halda þessum
báknum gangandi og fylgjast með
daglegri keyrslu - og hitt, að ekki
skuli vera þama virkara lifandi eft-
irlit með verðmætunum en raun ber
vitai.
Ég ýjaði aö þessu við einn starfs-
mann sem var á staðnum til að sýna
okkur undan og ofan af daglegum
rekstri. Hann fullvissaði mig um að
þama væri virkt eftirlit og allt tengt
stjómstöð sem gæti gripið í
„Raunar hélt ég að við
þessi mannvirki væri lokað
hlið sem vœri vaktað allan
sólarhringinn, svo að þar
fœri enginn inn nema und-
ir ströngu eftirliti. “
taumana ef eitthvað færi úrskeiðis.
Þetta fannst mér ekki alls kostar
nægilegt og spurði hvað gerast
myndi ef einn eða fleiri hryðju-
verkamenn bæri að sem hikuðu
ekki við að leggja mannvirkið í
rúst. Það varð lítið um svör sem
eðlilegt er. En hugsum okkur að
einn morguninn kæmi frétt sem
hljóðaði eitthvað á þessa leið: í nótt
ruddust tveir menn inn í... orkuver-
ið og köstuðu sprengju að hverflun-
um innan dyra. - Hvemig skyldi
mönnum verða við?
Ég hefði haldið að svona mann-
virki krefðist virkrar, lifandi gæslu
utan dyra, líkt og maður sér svo
víða erlendis við verðmætar eða
dýrar byggingar eða starfsemi.
Raunar hélt ég að við þessi mann-
virki væri lokað hlið sem væri
vaktað allan sólarhringinn, svo að
þar færi enginn inn nema undir
ströngu eftirliti. - En kannski erum
við raunsærri en flestar aðrar þjóð-
ir, teljum fullvíst að hér komi ekk-
ert þessu líkt upp á. -
Samkeppnisstofnun -
afkvæmi Alþingis
Rögnvaldur skrifar: ■
Mér þótti Halldór Blöndal, forseti Al-
þingis, sýna mikla rögg þegar hann sté
úr forsetastóli og gekk i pontu almennra
þingmanna til að tjá undrun sína á að-
gerðarleysi Samkeppnisstofnunar í því
að láta undir höfuð leggjast að kanna
ástæður fyrir hinu háa matvöruverði
hér á landi. Benti þingforseti sérstak-
lega á þá staðreynd að einn verslunar-
hringur á íslandi hefur „ofurvald á mat-
vörumarkaðnum" eins og hann komst
að orði.
Staðreyndin er hins vegar sú, og það
veit Halldór þingforseti ofúr vel, að
Samkeppnisstofnun er afkvæmi Al-
þingis og það era þvi hæg heimatökin
fyrir Alþingi að rita Samkeppnisstofh-
Iþingi á að mynda sam-
stöðu um kröfuna að Sam-
keppnisstofnun gefi út álit sitt
á óbærilegu verðlagi hér á
landi, en vera ekki að leggja
til nýja nefnd á nefnd ofan til
að skoða það sem augljóst er
öllum íslendingum.“
un skipunarbréf þess efhis að hún láti
það hafa forgang að kveða upp úr með
niðurstöðu sína um orsakir hins háa
matvörverðs.
Framlag hins opinbera til Samkeppn-
isstofhunar hefur nú verið hækkað um
heil 13% og verður því 154 milljónir
króna, auk þess sem stofnunin mun
ráða til sín tvo viðbótarstarfsmenn.
Það er því ekkert Samkeppnisstofnun
að vanbúnaði að leggja tH atlögu við
rannsókn á þessu einstæða okri hér á
landi í matvælageiranum, og auðvitað á
verðlagi á Islandi í það heila tekið. Hér
eiga allir alþingismenn að sameinast.
Alþingi á að mynda samstöðu um kröf-
una að Samkeppnisstofnun gefi út álit
sitt á óbærilegu verðlagi hér á landi, en
vera ekki að leggja til nýja nefnd á
nefnd ofan til að skoða það sem augljóst
er öllum íslendingum.
Garri
✓
Utvárp sumra landsmanna
Garri hefur ávallt hrifist af slagorði Ríkisút-
varpsins um útvarp allra landsmanna. Að eitt-
hvað sé allra landsmanna ber með sér þægilegt
boðorð um jöfnuð og bræðralag sem víst veitir
ekki af á þessum síðustu og verstu tímum. Það
er dáldið smart að beitaingamaðurinn á Patreks-
firði, bóndinn í Þistilflrði og fasteignasalinn í
Reykjavík skuli allir fá sömu upplýsingar í æð í
einu og það má færa rök fyrir að Ríkisútvarpið
sé fyrir vikið eitt af sameiningartáknum þjóðar-
innar.
Ragnheiður Ásta Pétursdóttir er örugglega
heimsfrægasti útvarpsmaður íslands. Þótt allt sé
í heimi nútímans hverfult býður röddin hennar
Ragnheiöar Ástu manni góðan dag með svo
stóísku yfírbragði að áhyggjur heitaingamanns-
ins, bóndans og fasteignasalans hverfa eins og
dögg fyrir sólu. Væri ekki þjóðráð að láta þessa
mætu konu lesa tan á slökunarspólur? Og væri
ekki þjóðráð að láta reisa styttu af henni ein-
hvers staðar í grennd við Efstaleitið? Ragnheiður
Ásta hefur meiri áhrif á fleiri stöðum en menn
órar fyrir.
En útvarpið verður ekki útvarp allra lands-
manna nema allir landsmenn eigi kost á að
hlusta á það. Nú hefur komið á daginn að mörg
þúsund íslendingar ná ekki útsendingum Rikis-
útvarpsins og því er þetta annars huggulega
slagorð orðið marklaust og þarfnast endurskoð-
unar. Þingmenn Sjálfstæðisflokksins segja mót-
tökuskilyrði landsmanna víða svo slæm í dreifð-
um byggðum að landsmenn fái ekki notið Ragn-
heiðar Ástu og co. Þá eru sjómenn á fiski- og far-
skipum í vondum málum og hljóta aukinheldur
að vera-í rokna fýlu yflr því að þurfa að greiða
afnotagjöld fyrir gloppótt afnot. Dreifikerfið er
einfaldlega ekki nógu gott.
Verður að segja satt
Gervitungl geta leyst þennan vanda, að mati
þingmanna Sjálfstæðisflokksins, en kostaaður
við slíka framkvæmd hlýtur að vera skelfilega
mikill og óar Garra fyrir fram við slíkri um-
ræðu. Halli Ríkisútvarpsins hefur verið talinn
ærinn fyrir þannig að mönnum er mikill vandi á
höndum en tvennt kemur til greina varðandi
lausn þessa máls. Annaðhvort verður að hækka
fjárframlög til ríkisins (sem kannski væri ekki
svo vitlaust svo að stofnunin geti ráðiö til sín
fleiri Ragnheiðar Ástur) en hin lausnin felst í að
skipta um slagorð. Útvarp sumra landsmanna
ber óneitanlega með sér annan blæ en Útvarp
allra landsmanna en Ríkisútvarpið verður að
segja satt. Ef ekki það, hver þá?
Ci&fri
Örvandi Hjörvar
Friðrik FriSriksson skrifar:
Helgi Hjörvar,
fyrrv. borgarfull-
trúi, má eiga það
að hann liggur ekki
á skoðunum sínum
og réttir ávallt
fram örvandi hönd
þegar ræddar era
hugmyndir um
framtíðina í stjóm-
málunum. Þetta
sannaðist hjá Agh í
þætti hans sl.
sunnudag. Helgi heldur sig við sínn
steðja og gagnrýnir Davíð formann eins
og fyrri daginn, og lék fyrir okkur
hvemig Davíð tuktaði ódæla nemendur
í Versló í „den“. Margir furða sig á
hvers vegna samfylkingarmenn fá ekki
Helga Hjörvar til að leiða listann hér í
Reykjavík. Hann myndi sópa inn
vinstra fylginu. Þar sem Alþýðuflokkur-
inn hefur nú farið halloka í Samfylking-
unni og á þar næstum enga aðkomu
lengur, eins og dæmin sanna, bæði hér
í borginni og í Hafharfirði, með alla-
balla í forystu á báðum stöðum - og í
forystukreppu í Reykjavík - myndi
Helgi auðvitað reka endahnútinn á yfir-
tökuna.
Rándýrar ferðir
Svanhildur skrifar:
Um sl helgina fylgdi ferðabæklingur
einn með Morgunblaðinu minu. Emblu-
ferð - öðravísi ferð, heitir þessi auglýs-
ingapési. Það má nú með sanni segja að
þama séu auglýstar „öðruvísi" ferðir.
Það er sameiginlegt með þessum ferðum
að þær era svo yfirgengilega dýrar að
annað því líkt hef ég ekki séð auglýst.
Ódýrastar voru Lundúna- og Kaup-
mannáhafnarferðir á tæpar 70 þúsund
(til London) og rúmar 66 þúsund (til
Kaupmannahafnar) í 3 nætur í desem-
ber. Síðan komu ferðir til fjarlægari
staða og þar var verðið mismunandi -
allt upp í 330 þúsund sú dýrasta. Ég segi
bara; fólk hér á landi er ekki á
flæðiskeri statt kokgleypi það þessa
beitu. - En kannski finnst þetta engum
mikið?
Hætt við framboð
Jón Bjömsson skrifar:
í þætti Silfur Eg-
ils um helgina var
rætt við famsókn-
arflokkskonuna
Ólöfu Guðnýju
Valdimarsdóttur
sem segist hætt við
að bjóða sig fram
hér í Reykjavík.
Segist ekki geta
samþykkt stefnu
flokksins í virkjun-
ar- eða umhverfis-
málum. Og „ofurá-
herslu á efnahags-
málin“ þolir hún auðheyrilega ekki
heldur. I sömu andrá segir hún mikil-
vægt að gera meira fyrir þá sem ánetj-
ast fíkniefnum, þeir verði að mæta „sér-
stakri móttöku þjóðfélagsins“. Heldur
hún að það verði gert án þess að leggja
enn meiri áherslu á efhahagsmál? Þessi
manneskja á ekki mikið erindi i stjóm-
mál. Hún hefur því reiknað dæmið rétt
að því leyti og ekki þorað í framboðið.
Og það átti hún einfaldlega að játa í
þættinum.
Þingmaður
úr Eyjum
\festamannaeyingur hringdi:
Það kemur hreinlega ekki til greina
að við hér í Eyjum höldum ekki þing-
manni úr Sjálfstæðisflokki. Það hefur
ekki gerst í langan tíma og væri okkur
til eilífðar hneisu. Þetta mál verður að
skoða og það strax því tíminn er naum-
ur og ekki viljum við glíma við illan eft-
irleik..
Olöf Guðný
Valdimarsdóttir
arkitekt
Þolir ekki efria-
hagsmálin?
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eöa sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24,105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.