Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.2003, Blaðsíða 17

16
MÁNUDAGUR 26. MAÍ 2003
MÁNUDAGUR 26. MAÍ 2003
41
Útgáfufélag: Útgáfufélagiö DV ehf.
Framkvæmdastjóri: Örn Valdimarsson
Aóalritstjóri: Óli Björn Kárason
Ritstjóri: Sigmundur Ernir Rúnarsson
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraidsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Skaftahliö 24,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5749
Ritstjórn: ritstjorn@dv.is - Auglýsingar: auglysingar@dv.is. - Dreifing: dreifing@dv.is
Akureyri: Hafnarstræti 82, sími: 462 5000, fax: 462 5001
Sotning og umbrot: Útgáfufélagiö DV ehf.
Plötugerö og prentun: Árvakur hf.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viömælendum fyrir viðtöl við þá eöa fyrir myndbirtingar af þeim.
Verkefni ríkisstjómar
Sjaldan, ef nokkru sinni, hefur ný
ríkisstjórn getaö horft fram á veginn
meö meiri bjartsýni en fjórða ríkis-
stjórn Davíös Oddssonar. Allar vís-
bendingar eru til þess aö nýtt hag-
vaxtarskeið sé aö hefjast og fyrirheit
um víötækar skattalækkanir á einstaklinga ættu aö ööru
óbreyttu aö tryggja heimilunum í landinu stærri sneið af
stækkandi köku en áöur.
En uppgangurinn - hagvöxturinn - gerir einnig kröfu til
þess aö haldið sé skynsamlega á málum og um leið aö tekist
sé á viö erfið verkefni sem hafa beðið - verið sett ofan í skúffu
af pólitískum ástæðum. Eitt þessara verkefna er uppskurður
á Ríkisútvarpinu.
Stjórnarílokkarnir hafa ekki verið samstiga í því hvert eigi
aö stefna þegar kemur aö Rikisútvarpinu. Báöir flokkarnir
eru fylgjandi ríkisrekstri á sviöi ljósvakamiölunar en þá
greinir á um hvernig standa skuli aö rekstrinum. Öllum má
hins vegar vera ljóst að ekki verður haldiö áfram aö óbreyttu.
Hagsmunir Ríkisútvarpsins og hagsmunir frjálsra útvarps- og
sjónvarpsstööva krefjast þess aö gerðar verði róttækar breyt-
ingar á stjórnskipulagi og rekstrarformi stofnunarinnar sem
blæðir fjárhagslega út á hverju ári. Á síðasta ári nam tap
stofnunarinnar 188 milljónum króna og áriö á undan var tap-
iö 337 milljónir.
Um komandi áramót tekur Þorgeröur Katrín Gunnarsdótt-
ir viö embætti menntamálaráöherra. Miklar vonir eru bundn-
ar við Þorgerði Katrínu enda hún einn af framtiöarleiötogum
Sjálfstæöisflokksins. Hún þekkir innviöi Ríkisútvarpsins af
eigin raun og þaö ætti aö hjálpa henni aö finna viöunandi
lausn á króniskum vanda stofnunarinnar.
Ekki verður séð hvernig hægt verður aö komast hjá því að
stokka upp spilin og breyta rekstrarformi ríkisfjölmiöilsins í
hlutafélag. Fram til þessa hafa framsóknarmenn verið slíku
mótfallnir en ætla má aö nýir og ungir þingmenn þeirra horfi
öörum augum á málið og séu opnir fyrir nauösynlegum að-
geröum. Þeir sem telja nauösynlegt að ríkið sé aö vasast í fjöl-
miðlarekstri verða að vinna aö þvi að gera stjórnkerfi og
rekstrarform Ríkisútvarpsins sveigjanlegra og skilmerkilegra
og hlutafélagaformið er þaö skásta sem til er. Óbreytt ástand
felur aöeins dauöann í sér.
Hitt er svo annað aö auðvitað er þaö timaskekkja aö ríkið
skuliö standa í rekstri á fjölmiðli. Ríkiö og opinberir aöilar
geta stutt viö íslenska menningu á öldum ljósvakans meö
miklu betri og öflugri hætti en nú er gert innan veggja Rikis-
útvarpsins. En um þaö verður seint samstaöa.
Vonir um frið
Rök skynseminnar viröast hafa
haft betur gegn ofstæki innan ríkis-
stjórnar ísraels. Á sunnudag sam-
þykkti ríkisstjórn ísraels Vegvísi til
fridar þar sem gert er ráö fyrir stofn-
un sjálfstæðs ríkis Palestínu áriö 2005.
Rikisstjórnin klofnaði í afstööu sinni enda raddir harðlínu
og ofsa háværar innan hennar. Þetta er hins vegar í fyrsta
skipti sem ísraelsk stjórnvöld viöurkenna rétt Palestínu-
manna til stofnunar sjálfstæös ríkis.
Bandaríkin meö George Bush forseta í broddi fylkingar
hafa beitt ísrael gríöarlegum þrýstingi til aö samþykkja Veg-
vísinn. Fýrir Bandaríkin skiptir miklu aö hægt sé aö koma á
friöi milli ísraels og Palestinumanna og ein forsenda þess er
aö hinir síöarnefndu fái ráðiö framtíö sinni sjálfir í sjálf-
stæöu ríki. Eftir stríðiö viö írak er mikilvægt aö Bandaríkj-
unum takist aö tryggja sjálfstætt ríki Palestínu.
Vegvísir til friöar er mikilvægt skref til friöar, ekki aðeins
fyrir botni Miöjaröarhafs heldur í öðrum heimshlutum. En
reynslan hefur kennt aö vegurinn til varanlegs friðar milli
ísraels og nágrannaríkja er langur og þyrnum stráöur. Öfga-
menn gyðinga og múslíma munu gera allt sem í þeirra valdi
stendur til aö grafa undan friði. Hvernig ríkisstjórnir og al-
menningur um heim allan bregst við slíkum öfgum ræður
hins vegar úrslitum um hvort vonir um friö rætast eöa ekki.
Óli Bjöm Kárason
Skoðun
Gústaf
Níelsson
sagnfræöingur
Kjallari
ur opnar á kvöldin og gátu meö
varúð nálgast ýmsar algengar
neysluvörur fólks, eins og salernis-
pappír og dömubindi, svo lítið bæri
á, því iðulega voru þeir með lögg-
una á hælunum vegna þess að þeir
afgreiddu bannvöru eftir kl. 18.
í dag eru nauðsynjavöruverslan-
ir opnar allan sólarhringinn.
Hið sama má segja um bensín.
Að kvöldlagi var bara hægt að
kaupa það á Vitatorgi og í BSR-
portinu í Lækjargötu, að ógleymd-
um Geithálsi, þar sem mynduðust
jafnan langar biðraðir. Yngra fólk
man ekki þessa tíð, enda vant sjálf-
sölum olíufélaganna allan sólar-
hringinn. í dag þykir okkur þetta
fáránlegt og enginn vildi hverfa til
fyrra horfs. Eða hvað?
Áfengi er einhver algengasta
neysluvara heimilanna, hásköttuð
af stjórnvöldum (ekki í forvamar-
skyni, heldur í fjáröflunarskyni) í
góðu samkomulagi við þá sem ekki
nota vöruna. Hefðu stjórnvöld uppi
áform um að lækka áfengisskatta
myndu „ekki neytendur“ mótmæla
hæst. Þessa algengu neysluvöru
nálgast menn ekki eins og aðra
vöru, heldur skulu menn fara í búð
rekna af ríkinu.
Og ríkisbúðin hefur auðvitað
öðruvísi afgreiðslutíma en aðrar
verslanir.
En hvers vegna skyldum við
hafa þetta fyrirkomulag, í stað þess
aö selja áfengi í Hagkaupi og Bón-
us? Jú, það er þóknanlegt þeim sem
aldrei kaupa áfengi!! Stjómmála-
maður, sem ristir grimnt, myndi í
alvöru haida því fram að sátt væri
um þetta fyrirkomulag. Okkur
verður kannski næst boðið upp á
sátt um ríkismatseðil vikunnar frá
Manneldisráði?
Þú mátt ekki drekka bjór
Það tók Alþingi íslendinga hálfa
öld að leyfa þjóðinni að drekka bjór
(þingiö er jafnan miklu íhaldssam-
ara en þjóðin). Hvað skyldi hafa
valdiö því að íslendingar fengu
ekki að drekka bjór eins og aðrar
þjóðir? Gæti það verið að þeir sem
til ráðuneytis voru kallaðir af
galsafengnu líferni. Þannig hafa
stjómvöld gripið til þess ráðs að
skattleggja veitingarekstur undir
drep - langt umfram það sem eðli-
legt getur talist eða í samræmi við
eðlilegan kostnað eða framlag og
armæðu þeirra af starfseminni.
Af einhverjum ástæðum, sem
eru mjög óljósar, er til fyrirbæri
sem heitir veitingahúsaeftirlit og
annað sem heitir leyfisveitinga- **■
deild og er starfrækt af embætti
Lögreglustjórans í Reykjavík.
Veitingahúsaeftirlitið vinnur
þannig að nokkrir eldri borgarar
hafa þann starfa að aka á milli veit-
ingahúsa að kvöldlagi og kanna
hvort ekki sé allt með felldu. Fyrir
þessa vitleysu greiða veitingamenn
með sköttum, og auðvitað er þetta
að mestu í algjöru tilgangsleysi.
Leyfisveitingadeildin hefur hins
vegar þann starfa að ákveða hvort
Átthagafélag Strandamanna geti
haldið samkomu í Breiðfirðinga-
búð, vegna þess að áfengi er haft um
hönd. - Auðvitað snýst þetta allt um
form en ekki efni, og er í reynd tóm
endaleysa - leifar frá veröld sem
var. Engin frjáls og lögleg atvinnu-
starfsemi á Islandi býr við ámóta
eftirlit. Og það að ástæðulausu!
Hið sama má segja um opnunar-
tíma veitingahúsa. Hann er nokk-
uö rýmri um helgar en aðra daga,
af ástæðum sem eru fjarri því að
vera augljósar. Með þessu ráðslagi
eru stjórnvöld að ákveða að fólk
eigi bara að skemmta sér um helg-
ar, en fara aðra daga snemma í
háttinn, þrátt fyrir þá staðreynd að
fjölmennar stéttir fólks myndu -
kjósa skemmtanahald á öðrum tim-
um en helgum, t.d. vegna starfa
sinna. Að ekki sé nú talað um fjöl-
menna hópa ferðamanna sem
koma hér tú skammdvalar.
í þessu efni er allt á sömu bókina
lært og forræðishyggjan svífur yfir
vötnum. Við ætlum að ákveða
hvenær og hvernig menn verja frí-
tíma sínum. Hafa menn velt því
fyrir sér hvers vegna líkamsrækt-
arstöð má vera opin allan sólar-
hringinn en ekki veitingahús?
Stjórnvöld kalla jafnan eft-
ir áliti ýmissa „hagsmun-
aöila“ í þjóöfélaginu áður
en þau setja lög og reglu-
gerðir varðandi eitthvert
mál. Þetta er gert í því
skyni að ná sem mestri
samstöðu um stjórnvalds-
ákvörðunina eða lagasetn-
inguna í anda lýðræðis-
hugmynda.
Hugmyndin að baki verklaginu
er ekki vond en getur í ýmsum til-
vikum veriö fjarstæðukennd,
vegna þess að þeir sem til álitsgjaf-
ar og ráðuneytis eru kallaðir eru
hugmyndafræðilega, siðferðislega
eða pólitískt vanhæfir til verksins.
Niðurstaðan kann því að verða
moðsuða sem allir eru óánægðir
með. Hún nær ekki tilgangi sínum,
þótt ekkert tjón hafi beinlínis orð-
ið, hvorki fýrir einstaklinga né
samfélagið.
Afleiðingin af þessu verklagi
verður því oft sú að réttar og skyn-
samlegar ákvarðanir stjórnvalda
dragast úr hömlu, sérstaklega ef
málið snýst um lifnaðarhætti,
smekk eða yal fólks, því margir
hafa skoðun á því hvernig aðrir
eiga að verja lífi sínu.
Kauptu inn á réttum staö
Þeir sem nú eru að komast á
miðjan aldur muna vel þá tíð þegar
ekki var hægt að fara út í búð eftir
kl. 18 (að vísu var opið til kl. 19 á
fostudögum en lokað um helgar).
Ýmsir kaupmenn höfðu lúgusjopp-
„Hafa menn velt því fyrir sér hvers vegna líkamsrœktarstöð má vera opin allan sólarhringinn en ekki veitingahús?“
stjórnvöldum hefðu ekki verið
neytendur heldur andvígir því að
fólk neytti áfengis yfirleitt? Gæti
verið að stjórnvöld ali á forræðis-
hyggju með vinnulagi sínu en þó í
nafni lýðræðisins? Myndi presta-
stefna kalla skrattann til skrafs um
túlkun á guðsorði? Vafalaust ekki.
En hvers vegna eru bindindis-
menn kallaðir til þegar móta þarf
stjórnvaldsstefnu í áfengismálum?
Er það ekki jafn fjarstæðukennt og
að kalla páfann til skrafs og ráða-
gerða um nýja getnaðarvörn? Og
hið sama má segja um baráttu fyr-
ir frelsi ljósvakamiðla. Hún tók
aldarfjórðung. En vill einhver
hverfa til fyrra horfs? Ábyggilega
ef færi gæfist.
Drekktu þig fullan
Sú atvinnugrein, sem vaxið hefur
einna mest síðustu tvo áratugina, er
veitingarekstur sem veitir þúsund-
um manna atvinnu. Ekki var því nú
að heilsa að vöxturinn væri sjálf-
sprottinn úr íslensku umhverfi.
Breytingin átti sér auðvitað rætur í
því að íslendingar komust í þær
álnir að geta kynnst siðum og lífs-
háttum annarra þjóða og uppgötv-
uðu sér til hrellingar að þeir voru
hálfgerð útkjálkaþjóð sem þekkti
ekki lífsins lystisemdir, hvorki í
mat né drykk. Og íslenskir veitinga-
menn tóku við sér með glæsibrag og
standa í dag jafnfætis því besta sem
gerist með öðrum þjóðum.
En stjórnvöld þurftu auðvitað að
standa í ístaðinu og, með dyggi-
legri aðstoð þeirra sem helst aldrei
fara út fyrir hússins dyr, búa til
hátimbrað og samansúrraö hömlu-
og reglugerðarverk í því skyni að
hindra að fólk færi sér að voða með
Mvndi prestastetna kalla skrattann til skrafs?

Ummæli
Lítið lýðræði
En hvernig skyldi nú standa á því
að talsmenn launamanna láta út úr
sér orð eins og „slys“ þegar verið er
að lækka álögur á launamenn, bæði
beinar álögur og óbeinar? Getur ver-
ið að ástæðan sé sú að talsmenn
launamanna, verkalýðsrekendurnir,
þurfi ekkert að líta til hagsmuna
launamanna og geti farið sinu fram
án tillits til skoðana umbjóðenda
sinna? Það skyldi þó ekki vera.
Vefþjóöviljinn 23. maí um viöbrögö
forystumanna launþegasamtakanna
um fyrirhugaöar skattalækkanir ríkis-
stjórnarinnar.
Femínistar
Eitt af því sem
einkennt hefur
pólítíska umræðu
að loknum kosn-
ingum eru stunur
femínista í öllum
flokkum yfir þvi
hve fáar konur
komust á þig og
hve veikum fótum jafnréttið og
jafnvel lýöræðið standi. Þessi hugs-
un hefur náð þeim kórréttu hæðum
að enginn er lengur maður með
mönnum eða kvenmaður með kven-
mönnum nema að halda þesari
skoöun fram. Þessi upphrópun er
helsti pólitiski sinueldur dagsins í
dag. 1 ótal útvarpsþáttum og sjón-
varpsþáttum kveða þessar grát-
klökku raddir við. Og tárin þekja
dálksentímetra dagblaðanna.
Ingólfur Margeirsson um stööu
kvenna í stjórnmálum á Kreml.is
Fniöarsinni?
Síðustu vikurnar fyrir kosningar
sá ég nokkra unga menn í bolum
með mynd af Steingrími J. Sigfús-
syni, formanni Vinstri hreyfingar-
innar - græns framboðs. Á mynd-
inni hafði Steingrímur sett upp
alpahúfu og uppsetning myndarinn-
ar sambærileg við þekkta mynd af
argentínska byltingarmanninum
Emesto „Che“ Guevara. Þetta kom
undirrituöum nokkuð á óvart þar
sem síðustu mánuði hafa fjölmargir
félagsmenn í Vinstri hreyfingunni -
grænu framboði stigið á stokk og
sagst vera friðarsinnar og fordæmt
hvers konar ofbeldi. Þeirra á meðal
Steingrímur J. Sigfússon.
Jón Einarsson stjórnarmaður í SUF á
Maddaman.is
Eftipuæntíng
Við höfum séð
það í kvikmynd-
um á borð við
Yes, Minister! að
við stjórnar-
myndun i Bret-
landi sitja þing-
menn við símann
og naga neglurn-
ar í taugaspennu í væntingu eftir
því að forsætisráðherrann hringi í
þá og bjóði þeim ráðherraembætti.
Hér gerist þetta ekki á þann veg,
heldur koma menn alvörugefnir og
miskvíðnir á þingflokksfund og
bíða eftir að heyra tillögu flokksfor-
mannsins. Er vissulega mikil
spenna í loftinu, en aldrei hafa þeir
fundir, sem ég hef setið af þessu til-
efni síðan 1991 verið langir og
aldrei hafa menn haft uppi mót-
mæli gegn tillögu formannsins.
Björn Bjarnason, dóms- og kirkjumála-
ráöherra um skipan ráöherra í nýja
ríkisstjórn Sjálfstæöisflokks og Fram-
sóknarflokks á bjorn.is
Spáð í splfei
„Það vœri fróðlegt að heyra formann Framsóknar-
flokksins gera nánari gein fyrir því hvaðan flokkurinn
fékk allar þessar milljónir upp í hendurnar. “
Alþingiskosningar eru að
baki og úrslit alls staðar
kunn. Menn eru misjafn-
lega ánægðir með útkomu
þeirra. Það geta ekki allir
unnið, einhver verður að
tapa eins og gengur.
Það sem vekur hvað mesta eftir-
tekt er fylgishrun Sjálfstæðisflokks-
ins og stórsigur Samfylkingarinn-
ar. Hvað Sjálfstæðisflokknum við-
víkur kemur fylgistap hans nokkuð
á óvart þar sem skoðanakannanir
höfðu ekki spáð því í neinum mæli.
Framsóknarflokkurinn hélt á hinn
bóginn nokkum veginn sínu fyrra
fylgi enda þótt skoðanakannanir
hefðu spáö honum fylgishruni í all-
an vetur og fram eftir vori.
Ungir sjálfstæðismenn og ESB
Ólyginn gaukaði því að mér ný-
lega að e.t.v. mætti þakka „kosn-
ingasigur" Halldórs Asgrímssonar
í Reykjavík norður því að ungir
sjálfstæðismenn í Reykjavík hefðu
kosið hann í stað Davíðs Oddsson-
ar. Þetta kann að hljóma ólíklega
en er þó vert frekari skoðunar.
Formaður Framsóknarflokksins
hefur sagt að margt ungt fólk hafi
komið til liðs við flokkinn síðustu
dagana fyrir kosningar svo það
kemur heim og saman. En hver
gat verið ástæðan fyrir því aö ung-
ir sjálfstæðismenn hafi kosið
Framsókn? Hugsanlegt er að þeir
hafi séð í Halldóri betri leiðtoga og
nær þeirra skoðunum en Davíð.
Ég nefni sem dæmi Evrópumál-
in. - Ungir sjálfstæðismenn aug-
lýstu í Sjónvarpinu fyrir kosning-
ar að þeir vildu ganga í Evrópu-
sambandið. Þessu er Davíð Odds-
son algerlega andvígur og víst er
að við göngum ekki í ESB á með-
an hann er í forsæti á stjórnar-
heimilinu.
Aftur á móti hefur Halldór
margoft lýst því yfir aö hann vilji
skoða ESB-aðild og ganga í banda-
lagið. Getur ekki verið að ungir
sjálfstæðismenn telji þessu við-
kvæma máli betur borgið í hönd-
um Halldórs en Davíðs og hafi því
kosið Halldór í þeirri trú að hann
verði næsti forsætisráðherra og
komi þessu viðkvæma máli í
gegn?
Sláandi líking
Það er a.m.k. sláandi hversu mik-
il líking er á milli fylgistaps Davíðs
í Reykjavík norður og aukningar
Framsóknar frá skoðanakönnunum
til kosningaúrslitanna í sama kjör-
dæmi. Ég er ekki þar með að segja
að þetta skýri fylgistap Sjálfstæðis-
flokksins í öllum kjördæmum
landsins en vel gæti það komið
heim við veruleikann.
Sigur Framsóknar í Norðurlandi
eystra er sennilega ekki síst að þakka
ánægju í því kjördæmi með Fljóts-
dalsvirkjun og stóriðju þar. Að öðru
leyti er þessi uppsveiíla Framsóknar-
ílokksins nærri óskiljanleg, enda þótt
því fari fjarri að hægt sé að tala um
nokkurn sigur flokksins, heldur tap,
og fylgishrun ef farið er aftur til þess
tíma er Steingrímur Hermannsson
var formaður flokksins.
Legg í lófa karls, karls ...
Sjálfstæðismenn - og þeir eru
margir - láta jafnan eitthvað af
hendi rakna í kosningasjóð flokks-
ins, hugsanlega gegn ýmiss konar
fríðindum sem þeir fá í staðinn.
Hins vegar tel ég ekki framsóknar-
menn það auðuga að þeir geti gert
slíkt hið sama.
Það er upplýst að Framsóknar-
flokkurinn eyddi mestu í auglýs-
ingar og viðlíka kynningar fyrir
kosningarnar, enda þótt hann
væri næstminnsti flokkurinn. Ég
undanskil „kvótaflokkinn" er ég
kalla svo, sem er að mínu áliti
ekki stjórnmálaflokkur heldur
hagsmunasamtök fólks í sjávarút-
vegi. Er ekki hugsanlegt að sjálf-
stæðismenn hafi látið eitthvað af
hendi rakna í kosningasjóð Fram-
sóknarflokksins til þess að létta
honum róðurinn í kosningabarátt-
unni? Sverrir Hermannsson full-
yrti að Framsókn hefði eytt 100
milljónum í auglýsingar síðustu
vikuna fyrir kosningar og er það
meira en hægt er að búast við af
„fátækum" framsóknarmönnum.
Það væri fróðlegt að heyra for-
mann Framsóknarflokksins gera
nánari grein fyrir því hvaðan
flokkurinn fékk allar þessar millj-
ónir upp í hendumar.
Reyndar hafa bæði Framsóknar-
og Sjálfstæðisflokkurinn neitað að
gefa upp hverjir hafi styrkt flokk-
ana með fjárframlögum og gæti
það bent til þess að þeir hefðu
kannski óhreint mjöl í pokahorn-
inu.
Ótvíræöur sigurvegari
Um önnur úrslit kosninganna er
það helst að segja að Samfylkingin
er ótvíræður sigurvegari kosning-
anna, þar sem hún nú ógnar veldi
Sjálfstæðisflokksins. Hins vegar var
það heldur dapurlegt fyrir Ingi-
björgu Sólrúnu að tapa kosningu,
eftir að hafa lagt allt í sölumar til
þess að komast á þing.
Vinstri grænir héldu nokkurn
veginn fyrra kjörfylgi og geta víst
unað vel við sinn hag. Fylgi þeirra
er sem fyrr langmest á Norðurlandi
eystra, þar sem eru heimaslóðir for-
mannsins, Steingríms Sigfússonar.
Um „kvótaflokkinn" ræði ég
ekki, en segja má að það hafi verið
kaldhæðni örlaganna að dóttir
„guðfóður“ samtakanna, Sverris
Hermannssonar, skyldi tapa kosn-
ingu með tveggja eða þriggja at-
kvæða mun.
Ég læt hér lokið umfjöllun um
kosningarnar 10. maí sl. En nú er
komið á daginn að núverandi
stjórnarflokkar halda áfram sam-
starfi næsta kjörtímabil, hið þriðja
í röðinni, og hefur það víst ekki
gerst fyrr ef frá er talin Viðreisnar-
stjórnin sem einhverjir kunna enn
að muna.

4t
P