Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.2003, Blaðsíða 34

38 DVHBLGAR8LAÐ LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2003
Á draugaslóðum
íViðfirði
MEÐ BJÖRGUM FRAM: Þessir litríku klettar eru utarlega á Barðsnesinu og heita Rauðubjörg sem kemur ekki sér-
lega á óvart.
Draugaslóðir Viðfjarðar
Þegar ferðalangur ekur til baka úr Vöðlavík
kemur hann fljótlega að gatnamótum og þá
er upplagt að velja veginn sem liggur til hægri
og stefna niður í Viðfjörð.
Viðfjörður og Hellisfjörður skerast inn úr
Norðfjarðarflóa og eru báðir löngu komnir í
eyði. Vegurinn sem við ökum eftir var eitt
sinn eina vegatengingin við þetta svæði og þá
fóru allir sem vildu fara landveg til Norðfjarð-
ar akandi þessa leið og biðu svo í Viðfirði eft-
ir bátsferð yfir flóann. Þess vegna var rekið
hótel og matsala í Viðfirði í glæsilegu húsi
sem Guðjón Samúelsson teiknaði og stendur
enn og er fallega við haldið af eigendum. Þeir
Eyðibyggðir á Austfjörðum laða til sín ferða-
ianga, bæði gangandi og akandi. Hér er fjaiiað
um útivistarmöguleika og gönguleiðirí Vöðlavík
og Viðfirði.
Þegar ferðamenn eru staddir á Austfjörð-
um er auðvelt að bregða sér bæjarleið og
heimsækja fagrar eyðibyggðir sem leynast á
skaganum milli Eskifjarðar og Norðfjarðar.
Þegar ekið er út með Eskifirði að norðan er
utarlega í firði komið að skilti sem á stendur
Vöðlavík. Það liggur ágætur vegur, fær öllum
bflum, yfir heiði og í bröttum sneiðingum
niður í Vöðlavík.
I Vöðlavík er allmikið undirlendi en þar var
búið nokkuð fram eftir 20. öld og voru nokkr-
ir bæir í byggð. Það standa hús uppi á flestum
bæjanna, sýnilega við haldið af burtfluttum
afkomendum.
Það er um nokkra áhugaverða kosti að
velja í Vöðlavfk til útivistar. Einn kostur er til
dæmis sá að aka út að ysta bænum sunnan í
víkinni og ganga síðan um brattar hlíðar
Kirkjubólsskriðna. Þarna gnæfa mikil hamra-
þil yfir höfði göngumanns og fætur kynslóð-
anna hafa markað djúpar götur.
Það eru rústir af gömlum naustum og sjó-
búðum rétt utan við Kirkjuból en það gæti
verið hóflegt verkefni að ganga eftir gömlu
götunum alla leið að eyðibýlinu Krossanesi
sem er á nesinu miðju og þar vitna miklar
rústir og minjar um dugnað ábúenda sem hér
bjuggu án þess að komast nokkru sinni í
vegasamband. Það er sagt að uppi á hjalla
hátt í fjallinu, ekki langt frá Krossanesi, megi
enn sjá nokkur brot úr þýskri flugvél sem
brotlenti þar á árum seinni heimsstyrjaldar-
innar og heimamenn trúðu að völvan í völvu-
leiðinu á Hólmahálsi hefði þar sannað mátt
sinn og megin og haldið verndarhendi yfir
byggðunum en steypt Þjóðverjunum í glöt-
un. Að ganga út að Krossanesi og til baka aft-
ur er þægilegt verkefni við allra hæfl og hent-
ar vel allri fjölskyldunni og ætti ekki að taka
lengri tíma en 2-3 klukkustundir.
Göngum upp í skarðið
Hitt verkefnið sem gaman er að takast á við
í Vöðlavík er öllu erfíðara og varla nema við
hæfi nokkuð brattgengra. Það er fólgið í því
að ganga á Gerpi sem rís hér norðan víkur-
innar og er austasti oddi Islands. Vaskir
menn í ferðafélagi sem starfrækt er á fjörðun-
um hafa gert okkur þann greiða að stika leið-
ina upp í Gerpisskarð. Það er farið beint upp
frá bænum á Vöðlum og gangan er allbrött í
fyrstu en þegar sæmilegri hæð er náð er
stefnt þvert yfir brattar skriður og þýðir ekk-
ert að vera með neina lofthræðslu hér. Fljót-
lega koma göngumenn í Gerpisdal sem er lít-
ið dalverpi undir Gerpinum.
„Það er sagt að uppi á hjalla
hátt í fjallinu, ekki langt frá
Krossanesi, megi enn sjá
nokkur brot úr þýskri flugvél
sem brotlenti þar á árum
seinni heimsstyrjaldarinnar og
heimamenn trúðu að völvan í
völvuleiðinu á Hólmahálsi
hefði þar sannað mátt sinn og
megin og haldið verndarhendi
yfir byggðunum en steypt
Þjóðverjunum í glötun."
Leiðin upp úr dalnum og upp í Gerpisskarð
er allbrött og verða göngumenn á köflum að
nota fleiri en tvo útlimi til að bera sig upp. En
þótt svitinn renni og einhverjum blöskri hve
bratt og tæpt er farið fá allir verðlaun þegar
komið er upp. Sé skyggni gott má sjá yfir
endalaust hafið og virða fyrir sér Austfjarða-
fjöll eins langt og augað eygir en skyggnast
eftir skipaumferð.
Það er skemmtilegt verkefni að prfla fram á
brúnir Gerpis sem er nær þverhníptur í sjó
fram.
Norðan Gerpisskarðs er Sandvík, lítil vík
sem var búið í fram yfir strfð. Nútíminn kom
aldrei í Sandvík því þangað mun aldrei hafa
komið neitt vélknúið ökutæki. Vildu menn
fara f kaupstað varð að setjast undir árar og
róa til Norðfjarðar eða fara snarbratta götu
um Sandvíkurskarð yfir á strönd í Norðfirði.
FYRRUM í ALFARALEIÐ: Þetta fallega hús f Viðfirði, sem hefur verið gert upp af alúð, var fyrrum áningarstaður og
greiðasala fyrir farþega sem komu landleið í Viðfjörð á leið til Norðfjarðar og biðu þarna sjóferðar yfir í kaupstað-
inn. DV-myndir Rósa Sigrún Jónsdóttir
GAMU VEGURINN: Landrover skríður eftir gömlum
upphlöðnum vegi á leið í Viðfjörð. Hér lá fyrrum
þjóðleiðin til Norðfjarðar en náði ekki alla leið.
Hvar eru hreindýrin?
Það er hægt að fá ágæta sýn yfir Sandvíkina
með því að ganga úr Gerpisskarði niður á
fyrsta hjallann í fjallinu. Brattgengir og vaskir
göngumenn hika auðvitað ekki við að fara
niður á grundir í Sandvík. Kannski sjáum við
hreindýr ef heppnin er með því lítil hjörð
hreindýra sem er nokkrir tugir hefst við á
Gerpissvæðinu og mun rása milli vflcna eftir
hentugleikum. Þegar greinarhöfundur gekk
um þessar slóðir sumarið 2002 sá hann spor
eftir hreindýr, hornin af þeim, spörðin úr
þeim og hárflóka hér og hvar en ekkert lifandi
dýr.
Sé farið upp í Gerpisskarð úr Sandvík er
það 4-6 tfma verkefni en þetta verður dags-
ferð sé farið fram og til baka.
Svo þarf auðvitað ekki endilega að prfla
eins og geit upp um öll fjöll til að njóta úti-
vistar. Það er líka hægt að ganga um náttúr-
una niðri á flatlendinu og horfa á lífrfldð. Þeg-
ar blautt er á er hægt að undrast þann fjölda
stórra svartra snigla sem skríða við fætur
manns. Það er líka hægt að ganga um sand-
inn í Vöðlavík án þess að láta kríurnar taka sig
á taugum en þær verpa þar í hundraðatali.
Hér við ströndina var eitt sinn háð barátta
upp á líf og dauða þegar björgunarskipið
Goðinn fórst og þyrluflugmenn vamarliðsins
unnu afrek við að bjarga mannslífum.
sýna ferðalöngum það fáheyrða traust að láta
húsið stóra standa opið og rétt að misnota
það traust ekki.
Það er varla hægt að segja að vegurinn nið-
ur í Viðfjörð sé fær öllum bflum eða það var
hann eiginlega ekki sumarið 2002 því umtals-
vert hafði runnið úr honum á köflum.
Gengið í Hellisfjörð
Vegurinn endar við bæinn í Viðftrði ’og
héðan gefst færi á tveimum skemmtilegum
gönguferðum sem hvor um sig getur tekið
heilan dag. Annars vegar er hægt að rölta eft-
ir skýrum stíg út með firðinum að norðan og
fyrir nesið inn í Hellisfjörð. Þar sést fátt af
minjum um fyrri búsetu en þar var starfrækt
hvalstöð fyrr á ámm og vom mikil umsvif
norskra hvalfangara. Á nesinu milli Hellis-