Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.2003, Blaðsíða 41

Sakamál
HVAÐ: Kona auðmanns myrt
HVAR: Atlanta
LAUOARDAOUR 20. SEPTEMBER 2003 DVHELCARBLAÐ 45
HVENÆR: 1987
Blómin
látintala
Hún var ung og falleg stúlka afvirðulegri blakkri
fjölskyldu í Atlanta í Georgíuríki. Hann var 10
árum eldri og var alinn upp I fínu hverfi I Boston
og framganga hans og írskt yfirbragð minnti
suðurríkjamenn á Kennedybræðurna. Þegar
parið giftist urðu pau sjálfsagðir gestir í fínustu
kreðsum Atlanta. En hjónabandið varð fljótiega
fúlt og einkenndist afgagnkvæmum ásökunum
um heitrof, peningagræðgi og svik. Daginn sem
frúin átti að mæta fyrir rétti til að bera fram
kærumál í skilnaðarmáli þeirra hjóna hringdi
dyrabjattan
James Sullivan bar upp bónorðið þegar
þau hittust fyrst og Lita McClinton játaðist
glæsilega Bostonarbúanum þegar í stað.
James hafði þá nýlega fengið áfengisdreifing-
aríyrirtæki í arf eftir frænda sinn og þegar
hann seldi það fyrir 5 milljónir dollara gat
hann auðveldlega boðið sinni ungu frú upp á
vegabréf að glanslífi efnaða fólksins í Atlanta.
Þau giftust á gamlársdag 1976 og flottheit-
in hrúguðust upp í kringum þau. Hjónin
keyptu fínasta postulín og kristal og dýrustu
bila. Þau áttu íbúð við sjóinn á Palm Beach f
Flórída, glæsivillu í Macon í Georgíu og topp-
íbúð í Atlanta.
Þau höfðu úr mun meira að spila en fimm
milljón dollara arfinum því að James var
slyngur peningamarkaðsmaður og sást oft
ekki fyrir í gróðabrallinu, að því er orð lék á.
Því meira sem hjónin eignuðust þvarr lífs-
gleðin að sama skapi og hjónabandið tók að
riðlast og var orðið óþolandi um miðjan ní-
unda áratuginn. Það einkenndist einkum af
gagnkvæmum ásökunum um glæpsamlegt
athæfi og rifist var heiftarlega um eignaskipt-
ingu auðsins.
Að lokum yfirgaf Lita heimili þeirra á Balm
Beách og sneri til Atlanta og hafði þegar í stað
samband við lögmann sem sérhæfði sig í
skilnaðarmálum og ferillinn var hafin.
Aftakan
Að morgni 16. janúar 1987, nokkrum
klukkustundum áður en Lita átti að mæta
fyrir rétti til að bera upp sín klögumál gagn-
vart eiginmanninum, var dyrabjöllunni
hringt og sagði sá aðkomni að hann væri með
sendingu til hennar.
I annarri hendi var hann með blómavönd
og hlaupstutta skammbyssu t' hinni. Send-
ingunum skilaði hann af trúmennsku. Hann
skaut af dauðafæri í vinstra gagnauga Litu og
blómunum dreifði hann yfir Ukamann sem lá
líflaus á stéttinni framan við dymar.
Ekki var augljóst hver morðinginn var. Ná-
grannar báru að þeir hefðu séð miðaldra
mann ganga með blómvönd að húsi Litu og
hefði hlaupið þaðan á brott skömmu síðar.
Orðrómur læddist manna á milli að James
Sullivan hefði staðið að baki morðinu á konu
sinni og þótti ástæðan liggja í augum uppi.
13. maí 1997 yfirheyrðu rannsóknarlögreglu-
menn hann í villunni í Macon. Þá grunaði að
auðmaðurinn hefði keypt leigumorðingja til
að granda konu sinni áður en hún gæfi rétt-
inum skýrslu um eigur búsins og krefðist síns
hluta af þeim.
James Sullivan gerði lítið til að kveða niður
orðróminn um að hann hefði staðið að baki
írskur Bostonbúi: James Sullivan minnti mjög á Kenne-
dyana í útliti og framkomu.
Þau höfðu úr mun meira að
spila en fimm milljón dollara
arfinum því að James var
slyngur peningamarkaðsmað-
ur og sást oft ekki fyrir í
gróðabrallinu, að því er orð
lék á. Því meira sem hjónin
eignuðust þvarr lífsgleðin að
sama skapi og hjónabandið
tók að riðlast og var orðið
óþolandi um miðjan níunda
áratuginn. Það einkenndist
einkum afgagnkvæmum
ásökunum um glæpsamlegt
athæfi og rifist var heiftarlega
um eignaskiptingu auðsins.
morði konu sinnar. Fimm mánuðum síðar
kvæntist hann Suki Rogers, sem hafði verið
ástkona hans í tvö ár. Hann lét almennings-
álitið ekkert á sig fá og var ýmsu vanur. Þegar
hann kvæntist blökkustúlkunni Litu var það
hjónaband litið hornauga af mörgum Atl-
antabúum þar sem hjónabönd milli einstak-
linga af öðrum kynþætti þykja ekki við hæfi í
betri húsum. Veist var að heimilum þeirra
með ýmsum hætti, svo sem að henda rotn-
uðu grænmeti og ávöxtum inn í garðana og
fleira í þeim dúr. En góð vinkona Litu segist
álíta að mismunandi hörundslitur hefði ekki
haft nein áhrif á hjónabandið né verið orsök
þess að upp úr því slitnaði. Það var annað
sem var þar að baki.
Fyrstu árin var hjónabandssælan tak-
markalítil og lífsgæðin einkenndust af dýrum
lúxusvarningi og fínasta samkvæmislífi. Ekki
vantaði flott fórnarstarf sem ríkir iðjuleys-
GLÆSILEIKi: Lita tók þátt í samkvæmislífinu á fullu og
safnaði rándýrum borðbúnaði.
Leigumorð: Morðinginn Phillip, til vinstri, játaði gegn
loforði um vægan dóm.
LAUSMÁL Suki, þriðja eiginkona milljónamæringsins,
kjaftaði frá hvernig hann losaði sig við konu tvö.
ingjar stunda af mikilli íþrótt í BNA. Lita staf-
aði í hjartaverndarsamtökum og styrkti nám-
skeið í skrautsýningum, sem kennt var við
ungfrú Macon, en þar var stóra villa þeirra
hjóna í sveit sett. Maður hennar lét sitt ekki
eftir liggja og varði hluta af sínum dýrmæta
tíma í stjórn Lista- og vísindasafnsins í
Macon.
Konur hrifust mjög af James og ummæli
nokkurra þeirra sýna að þeim þótti hann að-
laðandi og eftirsóknarverður í heimboð og
veisluhöld. Framkoma hans og raddhreimur
minnti á Kennedyana, sem var eðlilegt því að
hann var írskur Bostonarbúi eins og þeir, og
ljósleitur eins og góðum fra sómir.
En hann hafði einnig önnur karakterein-
kenni sem ekki þóttu eins flott. Hann kærði
sig ekkert um samneyti við fólk sem hann gat
ekki haft gott af, svo sem eins og í viðskiptum
eða til að styrkja stöðu sína í samfélaginu.
Háleit markmið
James Sullivan er háskólalærður og átti
konu og með henni fjögur böm og 10 ára
frama í viðskiptalífinu þegar hann kom til
Georgíu 1973 til að taka við stjórn áfengisfyr-
irtækis frænda síns þar. Tveim árum síðar
skildi Catherine við hann vegna hjúskapar-
brota. Henni var tryggð staðfesta og fram-
færsla og yfirráð barnanna.
1975 fékk ríki frændinn hjartakast og
ánafnaði James fyrirtæki sitt. Sá gamli rak fyr-
irtækið samkvæmt siðvenjum kaupsýslu-
manna í suðurríkjunum þar sem orð stóðu
og menn treystu hver öðmm. En James var
annars sinnis og aflaði sér margra óvildar-
manna í viðskiptaheiminum með ósvífnum
starfsháttum, en sjálfum sér morðs fjár með
vafasömum viðskiptaaðferðum.
Eftir sölu fyrirtækisins setti James sér háleit
markmið. Hann keypti stóra villu á Palm
Beach fyrir 3 milljónir dollara árið 1983. En
Lita kunni aldrei við sig þar og fékk hann til
að kaupa íbúð í Atlanta og bjó hún ýmist þar
eða með bónda sínum á Palm Beach þar til í
ágúst 1985, að hún fyllti húsvagn af fötum,
antikkristal, postulíni og silfri og hvers kyns
dýrmæti úr búinu og dró þetta aftan f fína
Benzinum sínum til Atlanta og bað mann
sinn hvergi þrífast.
Lögfræðingar eiginmannsins kröfðust þeg-
ar í stað að dýrmætinu yrði skilað, encja hefði
Lita ekki neinn rétt til að tæma húsið öllum
verðmætum og láta sem þau væru hennar
einkaeign.
Víglínurnar voru dregnar og nú hófust orr-
ustur um eignaskipti. Lita sakaði mann sinn
um að eiga leynireikninga í bönkum og að
hann hefði stundað viðskipti sem ekki þoldu
dagsins ljós. Hann hefði ávallt notað auð sinn "S.
sem vopn gegn henni. Ef hún léti ekki að vilja
hans í hvívetna lokaði hann reikningum fyrir
henni og hótaði að gera hana eignalausa.
Lögfræðingar hjónanna bjuggu sig undir
miklar og langvarandi málsóknir sem gæfu
þeim „bunch of money“ í aðra hönd. En dag-
inn sem réttarhöldin áttu að hefjast var Lita
myrt.
Heimshornaflótti
Gmnur féll strax á eiginmanninn sem hafði
ömgga fjarvistarsönnun því að hann var á 4
fundi með öðmm kaupsýslumönnum á Flór-
ída þegar kona hans var myrt í Atlanta. Þá
þótti lögreglunni ljóst að hann hefði keypt
leigumorðingja til að vinna verkið en ekkert
var hægt að sanna.
1990 fyrirskipaði dómstóll í Atlanta að
rannsókn á morði Litu yrði tekin upp á ný. Þá
fannst í skrá um sfmtöl hans að hringt liafði
verið í síma hans á Flórída, 40 mínútum eftir
að Lita var myrt, úr almenningssíma í út-
hverfi Atlanta. James sagðist ekkert muna eft-
ir þessu símtali og taldi að hringt hefði verið í
rangt númer. En það kom ekki heim og sam-
an við að sjálfur hafði hann boðist til að sím-
talið yrði greitt af sínu númeri.
Að því kom að þriðja eiginkonan, Suki, var
orðin þreytt á hjónabandinu og kjaftaði frá
og sagði að James hefði sagt sér að hann _
hefði látið myrða Litu. Haustið 1990 endur-
tók hún hið sama fyrir rétti og foreldrar Litu
fóru fram á að James yrði ákærður og bætur
greiddar fyrir morðið á dóttur þeirra.
í desember 1991 var réttur settur yfir James
Sullivan og hann ákærður fyrir að hafa látið
myrða konu sína. Ári síðar var málið látið
niður falla vegna skorts á sönnunum. En
dómstóll í Atlanta dæmdi foreldrum Litu 4
milljónir dollara í dótturbætur.
Það var ekki fyrr en 1998 að málið kom upp
enn á ný. Vinkona Phillips Harwoods, 48 ára
gamals vörubílstjóra, skýrði yfirvöldunum frá
að vinur sinn fyrrverandi hefði sagt sér að
hann hefði skotið Litu og fengið 25 þúsund
doUara fyrir viðvikið. Hún hefði verið við-
stödd þegar ókunnur maður afhenti Phillip
peningana 1' veitingahúsi á Flórída. Hún
þekkti manninn aftur þegar henni voru sýnd-
ar myndir af James Sullivan, sem þá var flú-
inn til Kostaríka og þaðan tU Panama. Hann
var nógu ríkur til að vera flóttamaður víða um
heim. Hann fór tfl Venesúela og um mitt ár
1998 kom hann tU Taílands.
Phillip Harwood var handtekinn en neitaði
staðfastlega að hafa skotið Litu. Lýst var eftir
James víða um heim og eftir að sjónvarps-
þáttur um eftirlýsta glæpamenn var sýndur í
Taílandi var bent á milljónamæringinn og
bjó hann þá á lúxushóteli í Bangkok. í júlí
2002 var hann handtekinn. James er nú 61 árs
og situr í taflensku fangelsi og hefur enn ekki
verið framseldur til BNA þrátt fyrir ítrekaða
beiðni þar um.
Vörubflstjórinn hefur nú játað morðið á sig
gegn því að hann verði ekki dæmdur tU
dauða en fær í þess stað 20 ára fengelsisdóm.
Sullivan á dauðadóm yfir höfði sér og síð-
asta kona hans, Suki, lofar að vitna gegn hon-
um. En fyrst er að fá James framseldan og síð-
an að sanna sekt hans til að réttlætið nái fram
að ganga, hvenær sem það verður. •**’